สวัสดีครับพี่ๆเพื่อนๆชาวพันทิพ ผมไม่เคยตั้งกระทู้ในพันทิพเลย ถ้ามีอะไรผิดพลาด ผมขอโทษด้วยนะครับ
สาเหตุที่มาตั้งเพราะผมอยากระบาย อยากให้ท่านชายหลาย ๆ คน ที่เจอแบบผมได้รับรู้เอาไว้ ไอดีนี้ผมสมัครมาเพื่อระบายโดยเฉพาะ
ผมอายุ 22 ครับเป็นนักศึกษาจบใหม่ ผมมีแฟนอยู่คนหนึ่ง ซึ่งผมแอบชอบเธอมานานแล้ว ชอบเธอตั้งแต่เธอยังมีแฟนอยู่ รอจนเธอโสด จริงๆไม่ได้โสดดีครับ ผมทำตัวเป็นพระเอกตอนเธอทะเลาะกับแฟน ปลอบเธอ แต่ผมภาวนาให้มันหนักขึ้นเรื่อย ๆ จนเธอทนไม่ไหว เธอบอกเลิกแฟนเก่าเธอ และคุยกับผมสักพัก ผมตัดสินใจขอเธอคบครับ คบเป็นแฟน แบบเปิดเผย ผมกับเธอนิสัยเดียวกัน พูดจาคล้าย ๆ กัน ขวานผ่าซาก แต่ว่ากับผม เธอเป็นคนที่ดีมากๆครับ ผมเป็นคนที่นิสัยไม่ดีครับ จัดว่าแย่ ผมขี้โมโห ขี้หงุดหงิด พาล อารมณ์เสียง่าย ผมขี้หึง ผมหึงแม้กระทั่งผู้หญิงด้วยกัน (จริงๆนะครับ เพราะเพื่อนผู้หญิงเธอแต่ละคน มีแนวโน้มจะเป็นทอม ดี้ได้หมดเลย) แต่เธอเข้าใจผม ผมโกรธแล้วผมชอบบอกเลิกครับ ชอบไล่เธอไปไกล ๆ ชอบบอกว่าผมรำคาญ เธอตามง้อผมตลอด เข้าทางผมไม่ได้ ก็มาหาแม่ เข้าทางแม่ เข้าทางพ่อ พ่อแม่ผมชอบเธอมากๆครับ เพราะเธอน่ารัก นิสัยดี ฐานะทางบ้านผมกับเธอต่างกันมากครับ เธอค่อนข้างมีฐานะ เรียนดี ทำงานเก่ง เป็นที่รักของเพื่อน ๆ เพื่อนมักจะขอความช่วยเหลือจากเธอ
เมื่อก่อนผมเป็นคนไม่ดีครับ เจ้าชู้ ค่อนข้างมั่ว เพราะผมเที่ยวเก่ง ผมเลยมีสาวๆ ติดมาตลอดก่อนคบเธอ ตอนคบกันผมให้ทุกอย่างกับเธอครับ โซเชียลต่างๆผมไม่ปิดบัง เธอก็ตามประสาผู้หญิงครับ เข้าไปอ่าน แต่เธออ่านแล้วเธอพยายามเข้มแข็ง เธอเก่งมากครับ พยายามไม่คิดมาก ต่างจากผม ผมเข้าเฟซบุคเธอได้ ผมอ่านข้อความเก่า ๆ ผมคิดมากเก็บมางอนเธอ โกรธเธอ ทะเลาะกับเธอ เธอก็ไม่ว่าที่ผมละลาบละล้วง เธอพยายามง้อผม ตามขอคืนดีผม แต่ผมกลับบอกเธอไปว่าให้ออกไปจากชีวิตผม เป็นแบบนี้หลายรอบครับ เวลาทะเลาะกันเธอทำทุกวิธีให้ได้เคลียร์กัน คุยกัน แต่ผมทำทุกวิธีเพื่อหนี แต่เธอก็ทำให้ดีกันได้ทุกครั้ง เธอสัญญากับผม รับปากกับผม เธอทำได้ทุกครั้ง เธอยอมผม ขอโทษทั้งที่ไม่ผิด เธอมักจะโทษตัวเองว่าเธอแย่ เธอผิด เธอไม่ดี เธอสอนการบ้านผม ทำงานให้ผมในบางอย่าง ปลุกผมตลอด ดูแลผมทุกอย่าง ตั้งแต่ความสะอาดจนถึงสุขภาพ เธอชอบค้านผมเวลาผมกินอาหารที่ไม่เป็นประโยชน์ จนผมมองว่าบางที เธอจุกจิกจู้จี้ผมเกินไป ผมรำคาญ แต่ผมยอมรับครับ ว่าผู้หญิงคนนี้เป็นคนที่ดีที่สุด ตั้งแต่ผมเคยคบมา เคยรู้จักมา เธอรักผมโดยไม่อยากได้อะไรตอบแทน แม้ผมจะทำอะไรไม่ดีกับเธอไว้มาก
จนกระทั่งล่าสุด ผมทะเลาะกับเธอด้วยเรื่องเล็กน้อยมากๆครับ เธอทำเหมือนเดิม ตามง้อตามขอโทษ ผมก็หนีเธอเหมือนเดิม เหมือนอย่างเคย ผมปิดเฟซบุค ปิดแชท ปิดเครื่องนอน กะว่าดึกแล้ว เธอคงตามผมไม่ได้แน่ ๆ แล้วเธอก็ตามผมไม่ได้จริงๆครับ จนกระทั่งวันรุ่งขึ้น เธอมักจะโทรเข้าเบอร์บ้านผม เวลาผมปิดเครื่อง เพื่อถามว่าผมตื่นหรือยัง (ปัจจุบันผมยังหางานทำไม่ได้ครับ รอรับปริญญาอยู่ครับ) แต่วันนี้ผมตื่นเอง ไม่มีใครโทรเข้าเบอร์บ้าน เปิดเครื่องไม่มีข้อความ เฟซบุคไม่มีข้อความ ไลน์ก็ไม่มีข้อความเลยแม้แต่น้อย แต่เฟซบุคของเธอยังคงเปิดไว้ ไลน์ก็ยังคงรูปและตัสเดิม ผมถือวิสาสะเข้าไปอ่านเฟซบุคของเธอ แจ้งเตือนก็ไม่ได้เปิดอ่าน เพื่อนเธอทักมาก็ไม่อ่าน ไม่ตอบ มันทำให้ผมงอนกว่าเดิมครับ ว่าทำไมเธอไม่ง้อผม ผมรอเธอโทรมา รอเธอทักมาจนถึงเย็น แต่ไม่มีการติดต่อใดๆเลย ผมจึงตัดสินใจโทรไปหาเธอครับ ปรากฏว่าปิดเครื่อง ติดต่อไม่ได้ ผมโทรเข้าเบอร์บ้านเธอ หลายรอบกว่าจะมีคนรับ เป็นแม่เธอครับ แม่เธอบอกว่าเธอไม่อยู่มีอะไรให้ฝากไว้ ผมเลยฝากบอกให้เธอเปิดเครื่อง จนถึงดึกซึ่งปกติผมและเธอต้องคุยกันแล้ว แต่ผมก็ยังติดต่อเธอไม่ได้ ไม่มีการเคลื่อนไหวจากทางไหนทั้งนั้น วันรุ่งขึ้นผมก็ติดต่อเธอ ตัดสินใจทักทั้งไลน์ เฟซ โทรเข้าบ้านเธอ แต่ก็เหมือนเดิมครับ จนกระทั่งเข้าวันที่ 4 แล้วครับที่ติดต่อเธอไม่ได้ ผมคิดถึงเธอ จนน้ำตาผมไหล ผมรู้สึกโหยหา รู้สึกว่าผมขาดเธอแล้วทรมาน ผมอยากแก้ตัว ผมทักเธอไปเป็นร้อยๆข้อความ ผมอยากให้เธอมาบ่นผมเหมือนเดิม ผมอยากได้เธอคืนมา ผมต้องการเธอ ผมควรทำยังไงครับ ? ผมควรทำวิธีไหนครับ ผมถึงจะได้เธอคืนมา
จะว่าผมก็ได้นะครับ เพราะผมรู้ว่าผมไม่ดี ผมนิสัยเสีย แต่ผมอยากระบาย ผมอยากได้ความคิดเห็นว่าผมควรทำอย่างไร ขอบคุณครับขอบคุณทุกความคิดเห็นครับ
เมื่อผมทำคนที่ดีที่สุดหลุดมือไป .. ผมอยากได้เธอคืนครับ
สาเหตุที่มาตั้งเพราะผมอยากระบาย อยากให้ท่านชายหลาย ๆ คน ที่เจอแบบผมได้รับรู้เอาไว้ ไอดีนี้ผมสมัครมาเพื่อระบายโดยเฉพาะ
ผมอายุ 22 ครับเป็นนักศึกษาจบใหม่ ผมมีแฟนอยู่คนหนึ่ง ซึ่งผมแอบชอบเธอมานานแล้ว ชอบเธอตั้งแต่เธอยังมีแฟนอยู่ รอจนเธอโสด จริงๆไม่ได้โสดดีครับ ผมทำตัวเป็นพระเอกตอนเธอทะเลาะกับแฟน ปลอบเธอ แต่ผมภาวนาให้มันหนักขึ้นเรื่อย ๆ จนเธอทนไม่ไหว เธอบอกเลิกแฟนเก่าเธอ และคุยกับผมสักพัก ผมตัดสินใจขอเธอคบครับ คบเป็นแฟน แบบเปิดเผย ผมกับเธอนิสัยเดียวกัน พูดจาคล้าย ๆ กัน ขวานผ่าซาก แต่ว่ากับผม เธอเป็นคนที่ดีมากๆครับ ผมเป็นคนที่นิสัยไม่ดีครับ จัดว่าแย่ ผมขี้โมโห ขี้หงุดหงิด พาล อารมณ์เสียง่าย ผมขี้หึง ผมหึงแม้กระทั่งผู้หญิงด้วยกัน (จริงๆนะครับ เพราะเพื่อนผู้หญิงเธอแต่ละคน มีแนวโน้มจะเป็นทอม ดี้ได้หมดเลย) แต่เธอเข้าใจผม ผมโกรธแล้วผมชอบบอกเลิกครับ ชอบไล่เธอไปไกล ๆ ชอบบอกว่าผมรำคาญ เธอตามง้อผมตลอด เข้าทางผมไม่ได้ ก็มาหาแม่ เข้าทางแม่ เข้าทางพ่อ พ่อแม่ผมชอบเธอมากๆครับ เพราะเธอน่ารัก นิสัยดี ฐานะทางบ้านผมกับเธอต่างกันมากครับ เธอค่อนข้างมีฐานะ เรียนดี ทำงานเก่ง เป็นที่รักของเพื่อน ๆ เพื่อนมักจะขอความช่วยเหลือจากเธอ
เมื่อก่อนผมเป็นคนไม่ดีครับ เจ้าชู้ ค่อนข้างมั่ว เพราะผมเที่ยวเก่ง ผมเลยมีสาวๆ ติดมาตลอดก่อนคบเธอ ตอนคบกันผมให้ทุกอย่างกับเธอครับ โซเชียลต่างๆผมไม่ปิดบัง เธอก็ตามประสาผู้หญิงครับ เข้าไปอ่าน แต่เธออ่านแล้วเธอพยายามเข้มแข็ง เธอเก่งมากครับ พยายามไม่คิดมาก ต่างจากผม ผมเข้าเฟซบุคเธอได้ ผมอ่านข้อความเก่า ๆ ผมคิดมากเก็บมางอนเธอ โกรธเธอ ทะเลาะกับเธอ เธอก็ไม่ว่าที่ผมละลาบละล้วง เธอพยายามง้อผม ตามขอคืนดีผม แต่ผมกลับบอกเธอไปว่าให้ออกไปจากชีวิตผม เป็นแบบนี้หลายรอบครับ เวลาทะเลาะกันเธอทำทุกวิธีให้ได้เคลียร์กัน คุยกัน แต่ผมทำทุกวิธีเพื่อหนี แต่เธอก็ทำให้ดีกันได้ทุกครั้ง เธอสัญญากับผม รับปากกับผม เธอทำได้ทุกครั้ง เธอยอมผม ขอโทษทั้งที่ไม่ผิด เธอมักจะโทษตัวเองว่าเธอแย่ เธอผิด เธอไม่ดี เธอสอนการบ้านผม ทำงานให้ผมในบางอย่าง ปลุกผมตลอด ดูแลผมทุกอย่าง ตั้งแต่ความสะอาดจนถึงสุขภาพ เธอชอบค้านผมเวลาผมกินอาหารที่ไม่เป็นประโยชน์ จนผมมองว่าบางที เธอจุกจิกจู้จี้ผมเกินไป ผมรำคาญ แต่ผมยอมรับครับ ว่าผู้หญิงคนนี้เป็นคนที่ดีที่สุด ตั้งแต่ผมเคยคบมา เคยรู้จักมา เธอรักผมโดยไม่อยากได้อะไรตอบแทน แม้ผมจะทำอะไรไม่ดีกับเธอไว้มาก
จนกระทั่งล่าสุด ผมทะเลาะกับเธอด้วยเรื่องเล็กน้อยมากๆครับ เธอทำเหมือนเดิม ตามง้อตามขอโทษ ผมก็หนีเธอเหมือนเดิม เหมือนอย่างเคย ผมปิดเฟซบุค ปิดแชท ปิดเครื่องนอน กะว่าดึกแล้ว เธอคงตามผมไม่ได้แน่ ๆ แล้วเธอก็ตามผมไม่ได้จริงๆครับ จนกระทั่งวันรุ่งขึ้น เธอมักจะโทรเข้าเบอร์บ้านผม เวลาผมปิดเครื่อง เพื่อถามว่าผมตื่นหรือยัง (ปัจจุบันผมยังหางานทำไม่ได้ครับ รอรับปริญญาอยู่ครับ) แต่วันนี้ผมตื่นเอง ไม่มีใครโทรเข้าเบอร์บ้าน เปิดเครื่องไม่มีข้อความ เฟซบุคไม่มีข้อความ ไลน์ก็ไม่มีข้อความเลยแม้แต่น้อย แต่เฟซบุคของเธอยังคงเปิดไว้ ไลน์ก็ยังคงรูปและตัสเดิม ผมถือวิสาสะเข้าไปอ่านเฟซบุคของเธอ แจ้งเตือนก็ไม่ได้เปิดอ่าน เพื่อนเธอทักมาก็ไม่อ่าน ไม่ตอบ มันทำให้ผมงอนกว่าเดิมครับ ว่าทำไมเธอไม่ง้อผม ผมรอเธอโทรมา รอเธอทักมาจนถึงเย็น แต่ไม่มีการติดต่อใดๆเลย ผมจึงตัดสินใจโทรไปหาเธอครับ ปรากฏว่าปิดเครื่อง ติดต่อไม่ได้ ผมโทรเข้าเบอร์บ้านเธอ หลายรอบกว่าจะมีคนรับ เป็นแม่เธอครับ แม่เธอบอกว่าเธอไม่อยู่มีอะไรให้ฝากไว้ ผมเลยฝากบอกให้เธอเปิดเครื่อง จนถึงดึกซึ่งปกติผมและเธอต้องคุยกันแล้ว แต่ผมก็ยังติดต่อเธอไม่ได้ ไม่มีการเคลื่อนไหวจากทางไหนทั้งนั้น วันรุ่งขึ้นผมก็ติดต่อเธอ ตัดสินใจทักทั้งไลน์ เฟซ โทรเข้าบ้านเธอ แต่ก็เหมือนเดิมครับ จนกระทั่งเข้าวันที่ 4 แล้วครับที่ติดต่อเธอไม่ได้ ผมคิดถึงเธอ จนน้ำตาผมไหล ผมรู้สึกโหยหา รู้สึกว่าผมขาดเธอแล้วทรมาน ผมอยากแก้ตัว ผมทักเธอไปเป็นร้อยๆข้อความ ผมอยากให้เธอมาบ่นผมเหมือนเดิม ผมอยากได้เธอคืนมา ผมต้องการเธอ ผมควรทำยังไงครับ ? ผมควรทำวิธีไหนครับ ผมถึงจะได้เธอคืนมา
จะว่าผมก็ได้นะครับ เพราะผมรู้ว่าผมไม่ดี ผมนิสัยเสีย แต่ผมอยากระบาย ผมอยากได้ความคิดเห็นว่าผมควรทำอย่างไร ขอบคุณครับขอบคุณทุกความคิดเห็นครับ