อย่างเช่น มีลูกสองคน พอแยกทางกัน ลูกคนนึงอยู่กับแม่ อีกคนอยู่กับพ่อ แล้วเด็กสองคนนี้จะเกลียดพ่อแม่ตัวเอง คนที่อยู่กับแม่ก็เกลียดพ่อ คนที่อยู่กับพ่อก็เกลียดแม่ หรือป่าว
ตอนนี้เรามีลูกชายคนเดียวสองขวบ แต่เราไม่ได้อยู่กับสามี(ไม่ได้จดทะเบียน) เพราะที่ทำงานเรากับบ้านเค้ามันไกลกันมาก สามีก็แวะมาหาทุกสองสัปดาห์ บางสภาวะเราไม่อยากอยู่กับเค้า เพราะไม่ชอบเค้าหลายๆอย่าง ถ้าต้องแยกทางกันต้องเกิดการแย่งลูกกันแน่
เราเลยเกิดความคิดจะมีลูกอีกคน เผื่ออนาคตต้องแยกทางกันจะไปแบ่งลูกกันไปเลี้ยง เพราะเรากับแฟนต่างก็ไม่มีญาติพี่น้อง แฟนเราคงเหงาถ้าต้องอยู่คนเดียว เรื่องมีลูกอีกคนนั้นขึ้นอยู่กับเราล้วนๆเพราะสามีไม่เคยใส่ถุงเลย
คุณคิดว่า มันเป็นความคิดที่แย่หรือป่าว เด็กไม่ใช่สิ่งของที่จะแบ่งแยกได้ เรากลัวว่าลูกที่อยู่กับเราจะเกลียดพ่อ ขณะที่ลูกที่อยุ่กับพ่อจะเกลียดเรา แยกกันอยู่คือเรากลับไปอยู่เมืองไทยเลย แยกกันข้ามทวีป แต่เด็กๆต้องได้เจอกันบ้าง
เรื่องที่เราไม่ชอบคือ เค้าไม่ช่วยค่าใช้จ่ายลูกเลย เพราะเรามีงานทำและมีเงินเดือนสูงกว่า ตราบใดที่เรามีงานทำ เราต้องเลี้ยงลูกเองตลอดไป ถ้าเรากลับเมืองไทย เราอยู่ได้สบายๆโดยไม่ต้องทำงานเพราะเรามีเงินเก็บที่เมืองไทยพอสมควร กินปันผลจากหุ้นอย่างเดียวเราก็อยู่ได้ ถ้าเราจะพาสามีไปเที่ยวเมืองไทย บางทีเราต้องจ่ายตั๋วเครื่องบินให้เค้าด้วย
แต่สามีก็ให้ของใช้เรากับลูกมากมาย เพราะเค้าทำพวกประมูลของมือสอง ทั้งเสื้อผ้า รองเท้า ของเล่นมีอสอง เยอะแยะมากมาย นานๆเราจะพูดเรื่องค่าใช้จ่ายเล็กๆน้อยๆแต่กลับกลายเป็นทะเลาะกับเค้ารุนแรง คือเราไม่สามารถคุยเรื่องค่าใช้จ่ายลูกได้เลย ถ้าให้เค้าเลี้ยงลูกเอง เค้าเลี้ยงได้แน่เพราะเค้าหมุนเงินเก่ง มีบ้านมีรถหลายคัน แต่ถ้าอยุ่ด้วยกัน เราต้องรับภาระทั้งค่ารักษาพยาบาลและค่าเรียนต่างๆของลูกเอง
คุณคิดว่าตรรกะเราเพื้ยนไปไหม ถ้ามีสองคนก็แบ่งลูกไปเลี้ยงกันเลย ไม่ต้องแย่งลูกคนเดียวถ้าต้องแยกทาง คือเราอยากเป็นครอบครัวตลอดไป พยายามประคับประคองเท่าที่ทำได้ แต่ถ้าไม่ไหวก็ต้องแยกทาง เป็นห่วงแต่ลูกว่าจะเป็นเด็กมีปัญหาไหม
ใครที่แยกทางกัน แล้วแยกลูกไปเลี้ยงกันบ้าง เด็กจะมีปัญหาไหม
ตอนนี้เรามีลูกชายคนเดียวสองขวบ แต่เราไม่ได้อยู่กับสามี(ไม่ได้จดทะเบียน) เพราะที่ทำงานเรากับบ้านเค้ามันไกลกันมาก สามีก็แวะมาหาทุกสองสัปดาห์ บางสภาวะเราไม่อยากอยู่กับเค้า เพราะไม่ชอบเค้าหลายๆอย่าง ถ้าต้องแยกทางกันต้องเกิดการแย่งลูกกันแน่
เราเลยเกิดความคิดจะมีลูกอีกคน เผื่ออนาคตต้องแยกทางกันจะไปแบ่งลูกกันไปเลี้ยง เพราะเรากับแฟนต่างก็ไม่มีญาติพี่น้อง แฟนเราคงเหงาถ้าต้องอยู่คนเดียว เรื่องมีลูกอีกคนนั้นขึ้นอยู่กับเราล้วนๆเพราะสามีไม่เคยใส่ถุงเลย
คุณคิดว่า มันเป็นความคิดที่แย่หรือป่าว เด็กไม่ใช่สิ่งของที่จะแบ่งแยกได้ เรากลัวว่าลูกที่อยู่กับเราจะเกลียดพ่อ ขณะที่ลูกที่อยุ่กับพ่อจะเกลียดเรา แยกกันอยู่คือเรากลับไปอยู่เมืองไทยเลย แยกกันข้ามทวีป แต่เด็กๆต้องได้เจอกันบ้าง
เรื่องที่เราไม่ชอบคือ เค้าไม่ช่วยค่าใช้จ่ายลูกเลย เพราะเรามีงานทำและมีเงินเดือนสูงกว่า ตราบใดที่เรามีงานทำ เราต้องเลี้ยงลูกเองตลอดไป ถ้าเรากลับเมืองไทย เราอยู่ได้สบายๆโดยไม่ต้องทำงานเพราะเรามีเงินเก็บที่เมืองไทยพอสมควร กินปันผลจากหุ้นอย่างเดียวเราก็อยู่ได้ ถ้าเราจะพาสามีไปเที่ยวเมืองไทย บางทีเราต้องจ่ายตั๋วเครื่องบินให้เค้าด้วย
แต่สามีก็ให้ของใช้เรากับลูกมากมาย เพราะเค้าทำพวกประมูลของมือสอง ทั้งเสื้อผ้า รองเท้า ของเล่นมีอสอง เยอะแยะมากมาย นานๆเราจะพูดเรื่องค่าใช้จ่ายเล็กๆน้อยๆแต่กลับกลายเป็นทะเลาะกับเค้ารุนแรง คือเราไม่สามารถคุยเรื่องค่าใช้จ่ายลูกได้เลย ถ้าให้เค้าเลี้ยงลูกเอง เค้าเลี้ยงได้แน่เพราะเค้าหมุนเงินเก่ง มีบ้านมีรถหลายคัน แต่ถ้าอยุ่ด้วยกัน เราต้องรับภาระทั้งค่ารักษาพยาบาลและค่าเรียนต่างๆของลูกเอง
คุณคิดว่าตรรกะเราเพื้ยนไปไหม ถ้ามีสองคนก็แบ่งลูกไปเลี้ยงกันเลย ไม่ต้องแย่งลูกคนเดียวถ้าต้องแยกทาง คือเราอยากเป็นครอบครัวตลอดไป พยายามประคับประคองเท่าที่ทำได้ แต่ถ้าไม่ไหวก็ต้องแยกทาง เป็นห่วงแต่ลูกว่าจะเป็นเด็กมีปัญหาไหม