ยังทำใจไม่ได้กับคำว่า Single mom

เราอุ้มท้องลูกคนโตมาด้วยความลำบากผ่านอุปสรรคมามากมายหลายอย่างประคับประคองจนลูกคลอดช่วงที่ตั้งท้องมีปัญหากับสามีแล้วเขาก็หายไปโผล่มาอีกทีจนเราจะคลอดพอเราคลอดลูกเขาก็บอกถ้าลูกได้3เดือนจะส่งไปให้ทางฝ่ายญาติสามีเลี้ยงคือช่วงคลอดเราเลี้ยงลูกเองคนเดียวตลอดทำทุกอย่างเองคนเดียวดีหน่อยแค่ช่วงเย็นเพราะสามีเลิกงานจนกระสามเดือนเราแทบไม่อยากเอาลูกไปให้ญาติสามีเลี้ยงเลยไม่อยากห่างลูกตอนนั้นทรมานหัวอกคนเป็นแม่อย่างเราสุดๆพอกลับมาเรากลับสามีก็แยกกันอยู่คนละที่นานๆมาหากันครั้งมันมีหลายเหตุผลหลายเรื่องราวเข้ามาในชีวิตเราทั้งคู่เราทะเลาะกันหนักสามีขอเลิกแล้วบอกจะดูแลลูกคนโตเองผ่านมาได้สักพักเราตรวจเจอว่าท้องเราเลยปรึกษาพี่สาวเค้าจู่ๆสามีก็ทักมาด่าเราบอกให้เราจัดการลูกในท้องถ้าอยากเอาไว้ก็เลี้ยงเองคนเดียวจากนั้นเขาก็หายไปแถมยังบอกไม่ให้เราไปยุ่งกับลูกคนโตอย่าไปวุ่นวายกับญาติๆเค้าอีก...มันเจ็บจนจุกในอกพูดไม่ออกสั่นไปทั้งตัวเราไม่รู้จะเดินหน้าต่อไปยังไงสงสารลูกสุดๆเขาเกิดมาเพราะความรักแต่ทำมัยคนเป็นพ่อคิดจะฆ่าได้แม้กระทั่งลูกตัวเองแม้กระทั่งลูกที่เป็นสายเลือดตัวเอง