[ระบาย] เพื่อนมีแฟน

เมื่อสักประมาณสองปีก่อน ผมอยู่ในช่วงอกหักอย่างรุนแรง แล้วบังเอิญผมได้รู้จักเพื่อนคนนึงจากเพื่อนผม ซึ่งมันก็อยู่ในช่วงอกหักเหมือนกัน อาจจะเพราะว่าอยู่ในอารมณ์เดียวกันเลยคุยกันถูกคอมาก ช่วงนั้นไปดื่มเหล้ากับมันแทบทุกวัน ลืมความทุกข์ไปเลยช่วงนั้น

ผมกับมันมีวีรกรรมร่วมกันหลายอย่างเลย ทั้งเคยจีบสาวชนกัน จริงๆ ผมจีบก่อน แล้วมันช่วยเชียร์ผมด้วยนะ แต่ผมจีบใครไม่ค่อยเป็นอะ เลยดูเหมือนไม่ได้จีบ ตอนหลังไปๆ มาๆ มันก็จีบเองสะอย่างนั้น (สงสัยคุยเชียร์ให้ผมเยอะเกิน ชอบเองเลย 55) ตอนนั้นดราม่ามาก เคยร้องกับมัน "ทำไมมืงต้องมาชอบผญคนเดียวกับกุด้วย" มากมาย แต่สุดท้ายก็ไม่มีใครได้เป็นแฟนกับผญคนนี้ 55 ช่วงที่มันทะเลาะกับผญคนนี้มันยังมาปรึกษาผมอยู่เลย (ผมบอกไปว่าไม่ได้ชอบแล้ว)  แอบเจ็บเบาๆ แต่ก็คุยได้

ยอมรับเลยว่ามันเป็นตัวแปรสำคัญในชีวิตผมช่วงนั้นเลย ผมรู้จักเพือนที่ตอนนี้สนิทกันมาก ก็เพราะมันพาผมเข้าไปเจอเพื่อนในกลุ่มมัน อีกๆ หลายอย่าง ดูแลผมตอนเมา(เมาแบบไร้สติ) ต้องตามขอโทษทุกคนที่ผมเดินผ่าน  เพราะผมไปละลานชาวบ้าน หรือตอนที่มีปัญหาอะไรก็ได้มันมาอยู่เป็นเพื่อนตลอด

แต่ว่าตอนนี้มันมีแฟนซะแล้ว จริงๆ ผมก็ดีใจที่มันมีแฟน ไม่อยากเห็นมันเศร้านานๆ หรอก แต่พอมันมีแฟนขึ้นมามันก็ต้องอยู่กับแฟนมัน ไปไหนมาไหนกับผมได้ไม่บ่อยเท่าเมื่อก่อน รู้สึกเหงา แล้วก็ใจหายเหมือนกัน 55

ผมว่าผมก็น่าจะรีบๆ มีแฟนได้แล้วจะได้ไม่เหงา

ปล. ที่ใจหายกับเรื่องนี้มากเพราะมันอยู่กับผมบ่อยมาก พอมันไม่อยู่แล้วเลยเหงาๆ หน่อย