30 สิงหาคม 2557
#มารู้ตัวอีกทีก็ตอนนี้ใกล้จะเรียนจบ ผมไม่ได้ชอบในสายวิชาที่ผมเรียนนี้เลย (วิทย์คอม) ..... แล้วผมมาเรียนทำไมล่ะ..... คง เป็นเพราะในตอนนั้น ก่อนที่ผมจะเข้าเรียนมหาวิทยาลัย ผมเองยังไม่รู้ตัวเองเลยด้วยซ้ำว่าเป้นคนแบบไหน นิสัยยังไง ...... กว่าผมจะรู้ ผมก็อยู่ปี 2 แล้ว ..... ด้วยค่าเทอมที่เสียไป ผมจึงตัดสินใจเรียนให้จบ..... ผมคิดว่าเมื่อเรียนจบแล้ว ค่อยทำงานหาเงินมาเรียนใหม่ในสิ่งที่ตัวเองชอบ...... เฮ้อออ กว่าผมจะรู้ตัว...ก็เสียเวลาไปเยอะเลย.......แต่ก็ยังดีนะ ที่ยังรู้ว่าตัวเองชอบอะไร....เอ้อ ลืมบอกไป สิ่งที่ผมอยากจะเรียนนั่นก็คือ ศิลปะ ผมอยากจะเป็น ศิลปินครับ อยากจะวาดรูปและเขียนหนังสือสักเล่ม หนังสือที่จะทำให้ทุกคนได้เห็น ในมุมมองที่ผมเห็น ...... จะว่าไปแล้ว สิ่งที่ผมชอบ มันมักจะมีอะไรที่ขัดแย้งกันในตัวของมันเองเสมอ....คิดแล้วก็ขำตัวเอง 555+
ผมคิดว่าคงมีหลาย ๆ คนที่เป็นแบบผมบ้างล่ะ... 1.ผมเป็นคนชอบธรรมชาติ ชอบสีเขียว ชอบความเงียบสลบ... แต่ผมไม่ต้องการอยู่คนเดียว และก็ไม่ชอบไปไหนคนเดียว .....ข้อนี้ผมพอเข้าใจนะ...ผมเรียกอาการนี้ว่า เงียบ ๆแต่อบอุ่น แบบว่า ขอแค่ใครสักคน ไม่จำเป็นต้องเป็นแฟน ขอแค่ อะไรสักอย่างที่ทำให้ผมไม่รู้สึกว้าเหว่....ไม่จำเป็นต้องเป็นคนก็ได้... ผมจะชอบอารมแบบนี้ที่สุดเลยครับ นึกแล้วก็ ฟินนนนน .. 2. ผมชอบมองอะไรกว้าง ๆ มองอะไรไกล ๆ แน่นอนล่ะ การที่จะมองแบบนี้ได้ จะต้องมองจากที่สูง.... น้ันแหล่ะครับปัญหา คือ ผมเป็รโรคกลัวความสูง เมื่อขึ้นสู่ที่สูงทีไร มักรู้สึกว่าตัวเองกำลังจะถูกลมพัดไป รู้สึกว่าตัวเองนั้นเริ่มจะเอียง เริ่มทรงตัวไม่อยู่ ทั้ง ๆ ที่มีพื้นที่ว่างอีกเยอะเลย 55555+ ผมคิดว่าคงมีคนที่เป็นแบบนี้นะ ... เอ้อ ผมมีเรื่องที่สงสัยอยู่ 1เรื่องครับ มีใครเคยเป็นแบบผมบ้าง เดินไปแล้วเห็นวิถีการใช้ชีวิตของคนอื่น แล้วอยู่ดี ๆ ตัวเรากลับมีรอยยิ้ม ทั้ง ๆ ที่คนเหล่านั้นไม่ได้ทำอะไรกับเราเลย ไม่รู้จักกันด้วยซ้ำ แต่ทำไมเรากลับยิ้มให้กับเขาล่ะ บางครั้งที่ผมมองไปมันทำให้ผม นึกถึงเมื่อตอนที่ผมยังเด็ก บางครั้งก็ทำให้ผมคิดถึง ตอนที่ผมกำลังเดินไปส่งใครสักคน ในทุก ๆ เย็นของทุกวัน บางครั้งผมก็นึกถึงความฝันที่สวยงามที่ผมเคยมี ....... และบางครั้ง ผมก็รู้สึกได้ถึงความรู้สึกดี ๆ ที่ผมเคยลืมมันไปแล้วหลายสิบปี..... ปกติผมจะเป็นคนที่ไม่ค่อยยิ้ม ไม่ค่อยพูด แต่เมื่อไหร่ที่ผมได้เห็นวิถีชีวิตของคนอื่น ๆ ผมมักจะมีรอยยิ้มเสมอ ... คงเป็นเพราะว่า ตลอดเวลาที่ผ่านมานั้น มีใครหลายคนได้มอบความทรงจำดี ๆ ให้กับผม..... แต่ก็มีบางครั้งนำที่ผมรู้สึกเศร้า..... ผมนี่มันมีหลายอารมซะจริงเลย 5555+ .....
บันทึกของคนช่างฝัน ......2
#มารู้ตัวอีกทีก็ตอนนี้ใกล้จะเรียนจบ ผมไม่ได้ชอบในสายวิชาที่ผมเรียนนี้เลย (วิทย์คอม) ..... แล้วผมมาเรียนทำไมล่ะ..... คง เป็นเพราะในตอนนั้น ก่อนที่ผมจะเข้าเรียนมหาวิทยาลัย ผมเองยังไม่รู้ตัวเองเลยด้วยซ้ำว่าเป้นคนแบบไหน นิสัยยังไง ...... กว่าผมจะรู้ ผมก็อยู่ปี 2 แล้ว ..... ด้วยค่าเทอมที่เสียไป ผมจึงตัดสินใจเรียนให้จบ..... ผมคิดว่าเมื่อเรียนจบแล้ว ค่อยทำงานหาเงินมาเรียนใหม่ในสิ่งที่ตัวเองชอบ...... เฮ้อออ กว่าผมจะรู้ตัว...ก็เสียเวลาไปเยอะเลย.......แต่ก็ยังดีนะ ที่ยังรู้ว่าตัวเองชอบอะไร....เอ้อ ลืมบอกไป สิ่งที่ผมอยากจะเรียนนั่นก็คือ ศิลปะ ผมอยากจะเป็น ศิลปินครับ อยากจะวาดรูปและเขียนหนังสือสักเล่ม หนังสือที่จะทำให้ทุกคนได้เห็น ในมุมมองที่ผมเห็น ...... จะว่าไปแล้ว สิ่งที่ผมชอบ มันมักจะมีอะไรที่ขัดแย้งกันในตัวของมันเองเสมอ....คิดแล้วก็ขำตัวเอง 555+
ผมคิดว่าคงมีหลาย ๆ คนที่เป็นแบบผมบ้างล่ะ... 1.ผมเป็นคนชอบธรรมชาติ ชอบสีเขียว ชอบความเงียบสลบ... แต่ผมไม่ต้องการอยู่คนเดียว และก็ไม่ชอบไปไหนคนเดียว .....ข้อนี้ผมพอเข้าใจนะ...ผมเรียกอาการนี้ว่า เงียบ ๆแต่อบอุ่น แบบว่า ขอแค่ใครสักคน ไม่จำเป็นต้องเป็นแฟน ขอแค่ อะไรสักอย่างที่ทำให้ผมไม่รู้สึกว้าเหว่....ไม่จำเป็นต้องเป็นคนก็ได้... ผมจะชอบอารมแบบนี้ที่สุดเลยครับ นึกแล้วก็ ฟินนนนน .. 2. ผมชอบมองอะไรกว้าง ๆ มองอะไรไกล ๆ แน่นอนล่ะ การที่จะมองแบบนี้ได้ จะต้องมองจากที่สูง.... น้ันแหล่ะครับปัญหา คือ ผมเป็รโรคกลัวความสูง เมื่อขึ้นสู่ที่สูงทีไร มักรู้สึกว่าตัวเองกำลังจะถูกลมพัดไป รู้สึกว่าตัวเองนั้นเริ่มจะเอียง เริ่มทรงตัวไม่อยู่ ทั้ง ๆ ที่มีพื้นที่ว่างอีกเยอะเลย 55555+ ผมคิดว่าคงมีคนที่เป็นแบบนี้นะ ... เอ้อ ผมมีเรื่องที่สงสัยอยู่ 1เรื่องครับ มีใครเคยเป็นแบบผมบ้าง เดินไปแล้วเห็นวิถีการใช้ชีวิตของคนอื่น แล้วอยู่ดี ๆ ตัวเรากลับมีรอยยิ้ม ทั้ง ๆ ที่คนเหล่านั้นไม่ได้ทำอะไรกับเราเลย ไม่รู้จักกันด้วยซ้ำ แต่ทำไมเรากลับยิ้มให้กับเขาล่ะ บางครั้งที่ผมมองไปมันทำให้ผม นึกถึงเมื่อตอนที่ผมยังเด็ก บางครั้งก็ทำให้ผมคิดถึง ตอนที่ผมกำลังเดินไปส่งใครสักคน ในทุก ๆ เย็นของทุกวัน บางครั้งผมก็นึกถึงความฝันที่สวยงามที่ผมเคยมี ....... และบางครั้ง ผมก็รู้สึกได้ถึงความรู้สึกดี ๆ ที่ผมเคยลืมมันไปแล้วหลายสิบปี..... ปกติผมจะเป็นคนที่ไม่ค่อยยิ้ม ไม่ค่อยพูด แต่เมื่อไหร่ที่ผมได้เห็นวิถีชีวิตของคนอื่น ๆ ผมมักจะมีรอยยิ้มเสมอ ... คงเป็นเพราะว่า ตลอดเวลาที่ผ่านมานั้น มีใครหลายคนได้มอบความทรงจำดี ๆ ให้กับผม..... แต่ก็มีบางครั้งนำที่ผมรู้สึกเศร้า..... ผมนี่มันมีหลายอารมซะจริงเลย 5555+ .....