เรื่องของเรื่องคือผมมีแฟนอยู่คนนึง ซึ่งปกติเวลาดีๆ เข้าจะน่ารักมาก แต่เวลาที่เค้าอารมณ์เสียหรือหงุดหงิดจะกลายเป็นอีกคนเลย นิสัยของเธอเป็นคนเอาแต่ใจตัวเอง เวลาทะเลาะกันจะชอบเงียบ เงียบชนิดที่ว่า ทำให้ผมรู้สึกเหมือนอยู่ตัวคนเดียวได้แม้จะอยู่ด้วยกัน เพราะไม่ว่าจะถามอะไร ทำอะไร เธอจะเงียบไม่ยืมปริปากพูดสักคำ ซึ่งตรงกันข้ามกับผม เวลาที่ทะเลาะกันผมชอบที่จะเคลียร์และพูดคุยกันมากกว่า เพื่อที่จะได้จบปัญหาให้ไวที่สุดและมีช่วงเวลาดีๆ ด้วยกันนานๆ
เมื่อคบไปสักพัก เราทั้งคู่ก็พยายามปรับตัวเข้าหากัน จนตอนนี้คบกันมาได้สักปีครึ่งแล้ว ก็ยังมีปัญหาทะเลาะกันอยู่เรื่อยๆ ส่วนมากจะเป็นเรื่องไร้สาระ ซะเกือบหมดและมักจะเป็นที่เธอไม่ค่อยพอใจ ผมซะส่วนใหญ่ เหมือนผมพูดอะไรไม่เข้าหู เธอก็จะอารมณ์เสียหงุดหงิด ไปซะหมด
ล่าสุดนี้เราทะเลาะกันอีกแล้ว เรื่องมีอยู่ว่า ช่วงนี้ผมตกงาน ไม่ค่อยมีเงิน งานพิเศษที่รับจ๊อบ ก็ไม่ค่อยมีเข้ามา ทำให้ผมต้องประหยัดเงิน เพราะโดยปกติเวลาไปกับเธอส่วนใหญ่ผมจะเป็นคนออก เงินเดือนเธอก็ใช้ไม่พอเลยสักเดือน ต้องยืมผมตลอด ผมไม่ซีเรียสให้ยืมได้แต่ช่วงนี้ผมก็ลำบากเหมือนกัน
และวันนั้นเธอเงินเดือนออก (อารมณ์คงอยากใช้เงิน) เธอชวนผมไปดูหนังผมก็ตกลง
วันนั้นผมไปสัมภาษณ์งานมาเสร็จก็รีบมารับเธอ ประมาณสีโมงครึ่ง ไม่อยากกลับบ้านไปก่อน คือไม่อยากไปๆ มาๆ เปลืองน้ำมัน ก็เลยมารอเธอเลิกงานตอนสองทุ่ม จากนั้นเราก็ไปที่ห้างเพื่อที่จะหาอะไรกินก่อนไปดูหนัง ผมชวนเธอไปที่ top กะว่าจะซื้ออาหารสำเร็จที่เค้าลดราคาเก็บไว้กินตอนเช้าประหยัดเงิน เธอตอบมาว่า "ไอ้อาหารที่ใกล้จะบูดอะนะ" ผมก็ตอบไปว่า "เค้าทำเสร็จใหม่แต่สินค้าพวกนี้เค้าไม่เก็บข้ามวัน มันกินได้ปกติ" พอเดินไปถึงหว่างที่ผมเลือกเธอก็ทำหน้าประมาณแบบเหมือนอาหารแบบนี้ใครจะไปกินได้ ผมถามเธอว่าเอาอะไรไหม เธอตอบว่า "ไอ้แบบนี้เค้ากลับไปคุ้ย กับข้าวเหลือที่แม่เธอทำก็ได้" จุดนี้ผมเริ่มรู้สึกไม่ดี ผมเริ่มคิดว่าถ้าอีกหน่อยคบกันแล้วต้องลำบากเธอจะอยู่กับได้หรอ พอจ่ายเงินเสร็จ ผมก็ถามเธอว่า "ตกลงจะกินอะไร ให้เธอเลือกมาเลยผมไม่ค่อยมีปัญหากับการกินเท่าไหร่หรอกผมกินได้ทุกอย่างแหละ" เธอก็ตอบมากวนๆ ว่า "เค้าก็กินอะไรก็ได้ เลือกมาเถอะ" ด้วยความรู้สึกแบบว่าอยากให้คิดบ้าง (ปกติเธอจะมีปัญหากับเรืองกิน คิดไม่ออกจะกินอะไร ที่ไหนยังไง แต่เวลาเลือกให้เธอก็ไม่ถูกใจ แต่ชอบพูดว่ากินได้ทุกอย่าง) สุดท้ายผมเลยตอบไปว่า "ผมกินที่ผมซื้อมานี่หละ ผมได้ของกินแล้วเหลือแต่เธอนะจะกินอะไร" ตรงนี้ผมว่าเธอเริ่มไม่พอใจ เค้าถามผมแล้วผมจะกินยังไง ผมก็บอกว่า เธอไปกินร้านไหนผมก็เอาไปกินด้วยแค่นั้นเอง
เธอหงุดหงิดไม่พอใจเดินหนี ผมก็เลยถามว่านีอย่าตอบกวนๆได้ไหม เธอก็สวนกลับก็อย่ามากวนได้ไหมละ แล้วก็บอกว่าไม่ดูมันแล้วหนัง ไม่มีอารมณ์จะดู ตอนนี้ผมยิ่งเริ่มเซ็ง เธอรีบเดินหนีทิ้งห่างผม ผมก็พูดขึ้นมาว่า"ใช่สิ พอลำบากก็ทิ้ง กันอยู่กันไม่ได้" เธอตะโกนมาว่า อะไรๆ อะไรๆ แล้วก็รีบเดินออกจากห้างไปอย่างเร็ว......เห้อออ เล่าแล้วเหนือย ยิ่งคิด ยิ่งเหนื่อย...
ผมเดินตามไปเจอเธอหยุดอยู่หน้าห้าง (ผมลืมบอกไปว่ากระเป๋าเธออยู่ในรถผม เธอเอาแต่กระเป๋าเงินไป) ผมเดินเข้าไปยืนตรงหน้าเธอ กะว่าจะบอกให้เธอใจเย็นๆ อย่าใช้อารมณ์ ยังไม่ทันได้พูดเธอรีบเดินหนีหายไป ผมยืนอยู่ตรงนั้นเป็น ชม ด้วยความรู้สึกที่แย่มาก กับการทะเลาะกันด้วยเรื่องไรสาระแต่กลับกลายเป็นเรื่องใหญ่ อีกแล้วหรอนี่ ผมเดินตามหาเธอจนทั่ว จนผมเข้าใจว่าเธอคงจะทิ้งผมกลับบ้านแล้ว ผมก็เลยกลับบ้านทั้งทีของเธอยังอยู่ในรถ ตอนนี้ผมไม่สนใจอะไรแล้วรู้แค่ว่าเซ็ง เวลาที่เราเครียด กับเรื่องงาน เรื่องชีวิต แทนที่เค้าจะเข้าใจเรากลับมาหาเรื่องทะเลาะกับเราอีก ผมเสียใจมาก
เราไม่คุยกันสองวัน ผมไม่ไปรับเธอซึ่งปกติผมจะไปรับทุกวัน จนเช้าวันที่ สาม เธอส่งข้อความมาหาผมว่า
"ช่วยกรุณาส่งบัตรพนักงานคืนมาด้วย ส่งไปรษณีย์ก็ได้ คนต้องไปทำงานมันจำเป็นต้องใช้ อย่างอื่นอยากได้ก็เชิญเก็บไว้"
ผมควรทำยังไงดี เวลาไปเธอก็เดินหนีผมไปเอง ถึงเวลาอยากได้ของยังมาใช้คำพูดแบบนี้อีก เพื่อนช่วยแนะนำผมหน่อย ตอนนี้ผมเครียดนึกอะไรไม่ออกแล้ว เครียดไปหมดทุกเรื่อง ทั้งเรื่อง งาน เรือง เงิน เรื่องสุขภาพ เรื่องความรัก......
ขอโทษที่พิมพ์ยาว ผิดถูกยังไงช่วยแนะนำด้วยนะครับ นี่เป็นกระทู้แรกของผม ปกติอ่านแต่ของคนอื่น ขอบคุณครับ
ผมควรทำอย่างไรดี
เมื่อคบไปสักพัก เราทั้งคู่ก็พยายามปรับตัวเข้าหากัน จนตอนนี้คบกันมาได้สักปีครึ่งแล้ว ก็ยังมีปัญหาทะเลาะกันอยู่เรื่อยๆ ส่วนมากจะเป็นเรื่องไร้สาระ ซะเกือบหมดและมักจะเป็นที่เธอไม่ค่อยพอใจ ผมซะส่วนใหญ่ เหมือนผมพูดอะไรไม่เข้าหู เธอก็จะอารมณ์เสียหงุดหงิด ไปซะหมด
ล่าสุดนี้เราทะเลาะกันอีกแล้ว เรื่องมีอยู่ว่า ช่วงนี้ผมตกงาน ไม่ค่อยมีเงิน งานพิเศษที่รับจ๊อบ ก็ไม่ค่อยมีเข้ามา ทำให้ผมต้องประหยัดเงิน เพราะโดยปกติเวลาไปกับเธอส่วนใหญ่ผมจะเป็นคนออก เงินเดือนเธอก็ใช้ไม่พอเลยสักเดือน ต้องยืมผมตลอด ผมไม่ซีเรียสให้ยืมได้แต่ช่วงนี้ผมก็ลำบากเหมือนกัน
และวันนั้นเธอเงินเดือนออก (อารมณ์คงอยากใช้เงิน) เธอชวนผมไปดูหนังผมก็ตกลง
วันนั้นผมไปสัมภาษณ์งานมาเสร็จก็รีบมารับเธอ ประมาณสีโมงครึ่ง ไม่อยากกลับบ้านไปก่อน คือไม่อยากไปๆ มาๆ เปลืองน้ำมัน ก็เลยมารอเธอเลิกงานตอนสองทุ่ม จากนั้นเราก็ไปที่ห้างเพื่อที่จะหาอะไรกินก่อนไปดูหนัง ผมชวนเธอไปที่ top กะว่าจะซื้ออาหารสำเร็จที่เค้าลดราคาเก็บไว้กินตอนเช้าประหยัดเงิน เธอตอบมาว่า "ไอ้อาหารที่ใกล้จะบูดอะนะ" ผมก็ตอบไปว่า "เค้าทำเสร็จใหม่แต่สินค้าพวกนี้เค้าไม่เก็บข้ามวัน มันกินได้ปกติ" พอเดินไปถึงหว่างที่ผมเลือกเธอก็ทำหน้าประมาณแบบเหมือนอาหารแบบนี้ใครจะไปกินได้ ผมถามเธอว่าเอาอะไรไหม เธอตอบว่า "ไอ้แบบนี้เค้ากลับไปคุ้ย กับข้าวเหลือที่แม่เธอทำก็ได้" จุดนี้ผมเริ่มรู้สึกไม่ดี ผมเริ่มคิดว่าถ้าอีกหน่อยคบกันแล้วต้องลำบากเธอจะอยู่กับได้หรอ พอจ่ายเงินเสร็จ ผมก็ถามเธอว่า "ตกลงจะกินอะไร ให้เธอเลือกมาเลยผมไม่ค่อยมีปัญหากับการกินเท่าไหร่หรอกผมกินได้ทุกอย่างแหละ" เธอก็ตอบมากวนๆ ว่า "เค้าก็กินอะไรก็ได้ เลือกมาเถอะ" ด้วยความรู้สึกแบบว่าอยากให้คิดบ้าง (ปกติเธอจะมีปัญหากับเรืองกิน คิดไม่ออกจะกินอะไร ที่ไหนยังไง แต่เวลาเลือกให้เธอก็ไม่ถูกใจ แต่ชอบพูดว่ากินได้ทุกอย่าง) สุดท้ายผมเลยตอบไปว่า "ผมกินที่ผมซื้อมานี่หละ ผมได้ของกินแล้วเหลือแต่เธอนะจะกินอะไร" ตรงนี้ผมว่าเธอเริ่มไม่พอใจ เค้าถามผมแล้วผมจะกินยังไง ผมก็บอกว่า เธอไปกินร้านไหนผมก็เอาไปกินด้วยแค่นั้นเอง
เธอหงุดหงิดไม่พอใจเดินหนี ผมก็เลยถามว่านีอย่าตอบกวนๆได้ไหม เธอก็สวนกลับก็อย่ามากวนได้ไหมละ แล้วก็บอกว่าไม่ดูมันแล้วหนัง ไม่มีอารมณ์จะดู ตอนนี้ผมยิ่งเริ่มเซ็ง เธอรีบเดินหนีทิ้งห่างผม ผมก็พูดขึ้นมาว่า"ใช่สิ พอลำบากก็ทิ้ง กันอยู่กันไม่ได้" เธอตะโกนมาว่า อะไรๆ อะไรๆ แล้วก็รีบเดินออกจากห้างไปอย่างเร็ว......เห้อออ เล่าแล้วเหนือย ยิ่งคิด ยิ่งเหนื่อย...
ผมเดินตามไปเจอเธอหยุดอยู่หน้าห้าง (ผมลืมบอกไปว่ากระเป๋าเธออยู่ในรถผม เธอเอาแต่กระเป๋าเงินไป) ผมเดินเข้าไปยืนตรงหน้าเธอ กะว่าจะบอกให้เธอใจเย็นๆ อย่าใช้อารมณ์ ยังไม่ทันได้พูดเธอรีบเดินหนีหายไป ผมยืนอยู่ตรงนั้นเป็น ชม ด้วยความรู้สึกที่แย่มาก กับการทะเลาะกันด้วยเรื่องไรสาระแต่กลับกลายเป็นเรื่องใหญ่ อีกแล้วหรอนี่ ผมเดินตามหาเธอจนทั่ว จนผมเข้าใจว่าเธอคงจะทิ้งผมกลับบ้านแล้ว ผมก็เลยกลับบ้านทั้งทีของเธอยังอยู่ในรถ ตอนนี้ผมไม่สนใจอะไรแล้วรู้แค่ว่าเซ็ง เวลาที่เราเครียด กับเรื่องงาน เรื่องชีวิต แทนที่เค้าจะเข้าใจเรากลับมาหาเรื่องทะเลาะกับเราอีก ผมเสียใจมาก
เราไม่คุยกันสองวัน ผมไม่ไปรับเธอซึ่งปกติผมจะไปรับทุกวัน จนเช้าวันที่ สาม เธอส่งข้อความมาหาผมว่า
"ช่วยกรุณาส่งบัตรพนักงานคืนมาด้วย ส่งไปรษณีย์ก็ได้ คนต้องไปทำงานมันจำเป็นต้องใช้ อย่างอื่นอยากได้ก็เชิญเก็บไว้"
ผมควรทำยังไงดี เวลาไปเธอก็เดินหนีผมไปเอง ถึงเวลาอยากได้ของยังมาใช้คำพูดแบบนี้อีก เพื่อนช่วยแนะนำผมหน่อย ตอนนี้ผมเครียดนึกอะไรไม่ออกแล้ว เครียดไปหมดทุกเรื่อง ทั้งเรื่อง งาน เรือง เงิน เรื่องสุขภาพ เรื่องความรัก......
ขอโทษที่พิมพ์ยาว ผิดถูกยังไงช่วยแนะนำด้วยนะครับ นี่เป็นกระทู้แรกของผม ปกติอ่านแต่ของคนอื่น ขอบคุณครับ