คดี 99 ศพ

ดีเอสไอ  ตำรวจ  อัยการ  ทำคดีร่วมกัน
ส่งเรื่องถึงศาลให้สอบสวนหาสาเหตุการตาย  ตามมาตรา 150  
จนถึงขณะนี้  ศาลมีคำสั่งว่า  ตายเพราะเจ้าหน้าที่ทหารเกือบยี่สิบศพแล้ว

คณะทำงานจึงเห็นพ้องว่าควรฟ้องแหลหนีทหารกับกบฎเทือก  
ตามประมวลกฎหมายอาญา  มาตรา 80  83  84  90  และ  288
ข้อหา  ร่วมกันก่อให้ผู้อื่นฆ่าคนตายโดยเจตนาเล็งเห็นผล

เรื่องถึงสำนักงานอัยการ   อัยการมีความเห็นสั่งฟ้อง
ศาลรับฟ้อง

แหลหนีทหารฟ้องว่า  คดีนี้  ไม่อยู่ในอำนาจดีเอสไอ   ต้องเป็นอำนาจของ ป.ป.ช.



วันนี้  ศาลอาญาพิพากษาว่า  คดี 99 ศพ  เป็นอำนาจของ ป.ป.ช.   ไม่ใช่ดีเอสไอ
ตามมาตรา 66  พรบ.ป.ป.ช.



แปลว่า  คดี 99 ศพ  ที่อัยการฟ้องต่อศาลอาญา  จบสนิท (ถ้าไม่อุทธรณ์)
ต้องส่งคดีไปที่ ป.ป.ช.
ซึ่งแน่นอน  คดียิ่งจบสนิท
คดีระบายข้าวรับประกันคุณภาพ



ประเด็นก็คือ   ที่ดีเอสไอฟ้องส่งอัยการ  และอัยการเห็นควรสั่งฟ้องน่ะ
มันเป็นเรื่องฆ่าคนตาย  ไม่ใช่เรื่องความผิดต่ออำนาจหน้าที่ตามมาตรา 66  ของ ป.ป.ช.

ประเด็นก็คือ   เมื่อมีการฟ้องคดี  ก่อนศาลจะรับฟ้องหรือไม่  จะมีการไต่สวนมูลฟ้อง
หากไม่มีมูลเพียงพอ  ก็ไม่รับฟ้อง  
คดีนี้  ศาลรับฟ้องไปแล้ว   แต่เมื่อแหลหนีทหารฟ้องค้าน   ศาลกลับเห็นด้วยกับแหลหนีทหาร

ประเด็นคือ  ก่อนหน้านี้  ศาลอาญาก็พิพากษายกฟ้องคดีที่แหลหนีทหารกับกบฎเทือกฟ้องธาริต
ข้อหาปฏิบัติหน้าที่โดยมิชอบ  ด้วยเหตุผลว่า  ธาริตปฏิบัติหน้าที่โดยสุจรติ และอัยการสั่งฟ้องไปแล้ว
ถือว่าธาริตมีอำนาจหน้าที่ในการทำคดี  ไม่ถือว่าเป็นการกลั่นแกล้ง

ประเด็นคือ  มาตรา 66  ป.ป.ช.  นั้น   เป็นความผิดต่อหน้าที่ราชการ
ก็อย่างที่ ป.ป.ช. เอาเรื่องนายกฯยิ่งลักษณ์ว่าปฏิบัติหน้าที่โดยมิชอบ ผิดกฎหมายอาญามาตรา 157  นั่นแหละครับ
ส่วนการเจตนาฆ่าคนตายนั้น  ยังไงมันก็ไม่ใช่ความผิดต่อหน้าที่ราชการ  เป็นเรื่องนอกเหนืออำนาจหน้าที่ทางราชการ

ประเด็นก็คือ  ศาลอาญารับคดีนี้ไปทำตั้งแต่แรกทำไม
ตั้งแต่สอบสวนหาสาเหตุการตาย   จนถึงการรับฟ้องตามมาตรา 80  83  84  90  และ  288
รับทำไม  หากศาลอาญาเห็นว่าเป็นความผิดต่อหน้าที่ราชการ   รับทำไม ?
หรือศาลอาญาไม่รู้   จนกระทั่งไอ้แหลหนีทหารฟ้องค้านถึงได้รู้



เฮ้อออ...

บ้านนี้เมืองนี้   พึ่งพาความยุติธรรมไม่ได้จริง ๆ