เรากับแฟน อายุ 27 ปีคะ เรากับแฟนเคยเป็นเพื่อนกันมาก่อนคะ >>>>>>>>
เรากับเพื่อนคนนี้ รู้จักกันมาตั้งแต่ ม.4 คะ เพื่อนคนนี้แอบชอบเรามาตลอด แต่เราไม่เคยสนใจ ไม่ชอบ ออกแนวรำคานซะด้วยซ้ำ ตื้อไม่เลิกอ่าคะพูดง่ายๆ ในขณะที่เพื่อนคนนี้บอกชอบเรา ขณะนั้นเราก็มีแฟนอยู่แล้วคะ เพื่อนคนนี้ชอบบอกกับเราเสมอว่า เขาจะรอเรานะ ถ้าเลิกกับแฟนเมื่อไหร่ก็มาคบกันนะ ตอนนั้นคำพูดเขาเราแทบจะไม่ใส่ใจเอามาคิด มันค่อนข้างเป็นเรื่องของอนาคตอ่าคะ แล้วเราก็คิดว่า เพื่อนเราคนนี้ก็คงพูดไปตามประสาวัยรุ่นอ่าคะ ถ้าวันนึงเขามีคนอื่น ก็คงจะลืมเราไปเอง จนเรียบจบ ม.ปลายแล้วชีวิตเราก็เข้าสู่มหาลัย เราสองคนเรียนคนละที่กันคะ เพื่อนเราคนนี้ก็ยังติดต่อเราอยู่คะ แต่ติดต่อในฐานะเพื่อนคะ เขาเริ่มหางหายไปตอนไหนเราก็ไม่แน่ใจ แทบจะไม่เคยเจอกันอีกเรย จนเรียนจบมหาลัยเขาก็มางานรับปริญญาเราคะ ซื้อตุ๊กตาที่เราชอบมาให้เรา เขาคนนี้ก็ยังพูดกับเราอีก ว่ายังรอเราอยู่นะ ตอนนั้นในใจเราคิด โห้มันนานมากแล้วนะ แต่เราก็ไม่พูดอะไรออกไป จนชีวิตเข้าสู่วัยทำงานคะ เราก็ทำงานไปได้เกือบปี เขาก็โทรมาหาคะ ว่าเป็นไงบ้าง สบายดีไหม ในขณะนั้นเราก็เล่าให้เขาฟังคะ ว่าเราเบื่องานมาก อยากหางานใหม่ทำ เขาก็เสนองานให้เราว่า ไปทำงานที่กรมที่ดินกันไหม เป็นลูกจ้าง เราในตอนนั้นอยากเปลี่ยนงานอยู่แล้ว จึงตกลงลาออกจากงานที่เก่า เพื่อไปทำงานที่ใหม่คะ ในตอนนั้นเรา 2 คน กลับมาสนิทกันอีกครั้งคะ เขาก็พูดกับเราว่า เขายังชอบเราอยู่นะ แต่ถ้าเรายังไม่พร้อมก็ไม่เป็นไร ในตอนนั้นเราก็เพิ่งเลิกลากับแฟนเก่าคะ จึงได้ลองเปิดใจมองเขาดู และได้ให้โอกาสเขา จนเราตกลงเป็นแฟนกับเขาคะ เขาพูดกับเราว่า เขาดีใจมาก ที่วันนี้เราเลือกเขา เขาจะทำให้เราเป็น ผู้ ญ ที่ โชคดีที่สุด เราสองคนรักกันมากคะ เขาเป็นผู้ชายนิสัยดี อบอุ่น เรียบร้อย ทำเพื่อเรามาตลอด มีแต่เรานิสัยชอบเอาแต่ใจ อารมณ์ร้อน แต่ในใจก็รักเขามากเหมือนกัน เขาทำงานที่เดียวกับเราได้เกือบปี เขาก็ลาออกไปเปิดบริษัทเองคะ เขาบอกถ้ายังทำงานเป็นลูกจ้างอยู่ ต่อไปเขาคงดูแล และสร้างอนาคตกับเราได้ยากคะ เขาจึงผันตัวเองไปเป็นผู้รับเหมา ออกแบบ สร้างบ้าน เวลาที่เราสองคนจะเจอกัน ก็ค่อนข้างน้อยลงคะ งานเขาก็มากขึ้น ตอนแรกๆเราเราก็ไม่เข้าใจเขาคะ คิดแต่จะน้อยใจเขา ว่าเดี๋ยวนี้ไม่รักเราเหมือนเดิมแล้วเหรอ เขาก็พูดเสมอคะ ว่ารักเราเหมือนเดิม อยากดูแลเรา อยากทำงานเก็บเงิน เรากับเขาคบกันมาได้เกือบ 2 ปีคะ ตลอดเวลาที่ผ่านมา เราสองคนชอบพูดเรื่องอนาคตว่าจะแต่งงานกัน สักตอนอายุ 28-29 เราก็โอเค กำลังดีเลย เราก็รักเขามากคะ อยากอยู่กับเขา
>>>>> จนวันนึง ก่อนวันเกิดเรา 1 อาทิตย์อยู่ดีๆ เขาก็พูดประโยคนึงกับเราว่า "เราลองห่างกันดูไหม" ตอนนั้นที่เราได้ยินแทบจะ งง ว่าเกิดอะไรขึ้น ผู้ชายที่บอกรักเรามาก รักเรามาตลอด วันนึงกลับมาขอห่างจากเรา เขาให้เหตุผลว่า เขาอยากทำงาน เขาอยากให้เวลากับงานมากขึ้น ถ้าต่อไปเขาไม่ได้มาหาเรา เราก็ต้องน้อยใจ ทะเลาะกับเขาอีก การที่เราทะเลาะกัน ทำให้เขาทำงานไม่ได้ เขาเลยเลือกขอห่างดีกว่า ถ้างานมันลงตัวมากกว่านี้ เขาจะกลับมาหาเรา
จากที่เราได้ฟัง ตอนนั้นเราสับสนมาก เหมือนที่ผ่านมาเราเป็นตัวถ่วงในชีวิตเขามากเลยเหรอ ทำไมคนรักกัน ไม่จับมือเดินเคียงข้างกัน ไม่อยู่ด้วยกัน แต่ต้องเลือกที่ห่างกันแทนเหรอ ตอนนั้นเราเสียใจมาก พยายามโทรหา ไลน์หา เขาก็ตอบแต่ว่า ขอเวลาหน่อย พร้อมเมื่อไหร่จะกลับมาหา เรารอเขาทุกคืน กินไม่ได้นอนไม่หลับ พยายามคิดว่า เราทำอะไรผิด เขาถึงขอห่าง >>>>
>>> วันเกิดเรามาถึง เขาก็มาหาเราคะ วันนั้นเราดีใจมาก ที่เขากลับมาหาเราแล้ว แต่วันนั้นเขากลับมาเพื่อมาขอโทดเราคะ เราก็งง ว่าขอโทดเราทำไม สุดท้ายแล้ว เขาก็สารภาพกับเราคะ ว่าเขามีคนอื่น ตอนเราได้ยินแทบช๊อคเลยคะ ผู้ชายที่รอเรามาตลอด ผู้ชายที่บอกรักเรามาตลอด มาวันนี้เขากลับมาบอกเราว่า เขามีคนอื่น เราเจ็บมากคะ พยายามคิดว่านี่คือเรื่องจริง ใช่ไหม ไม่อยากจะเชื่อเลย เขาก็บอกอีกคะ ว่าเขารักเราอยู่นะ ขอเวลาเขาหน่อย เขาจะกลับมาหาเราแบบสมบูรณ์ที่สุด เราถามเขาว่าเอาเวลาตอนไหนแอบไปคบกัน แอบไปมีอะไรกัน เขากับบอกกับเราว่า เอาเวลาตอนเราไปทำงาน ตอนได้ยิน เหมือนมีดมาแทงซ้ำแล้วซ้ำอีก เจ็บจนบอกไม่ถูก เราพยายามบอกกับเขาว่า ไม่สงสารเราเหรอ ถ้ารักเราทำไมไม่เลือกกลับมาเลย เขากลับบอกเราว่า ฝั่งนู้นก็แย่เหมือนกัน เราคิดในใจ เราคบกับเขามาเกือบ 2 ปี แต่ฝั่งนู้นเขาแอบคบกับแฟนเรามาได้ แค่ไม่กี่เดือน เขาจะมาเจ็บเท่าเราได้ยังไง ทั้งๆที่ผู้ ญ คนนั้นก็พอจะรู้จักเราอยู่แล้ว ว่าเราสองคนเป็นแฟนกัน เขาเข้ามาเพื่อแย่งคนอื่นอยู่แล้ว เขาเข้ามายุ่งกับคนมีเจ้าของอยู่แล้ว เขาจะเจ็บอะไร ผู้ ญ คนนี้ ดูก็รู้ว่าเขาไม่ได้รักแฟนเราจริง เขาเข้ามาเพื่อหวังเพียงแต่เงิน เพื่อนเราที่เป็นเพื่อนกับผู้ ญ คนนี้รู้หมดว่าสันดานผู้ ญ คนนี้เป็นยังไง จะโง่มองไม่เห็นก็คงมีแต่คนของเรา ที่ไปหลงผู้ ญ แบบนี้ เราถามแฟนเราว่า จะไปคบกันไหมละ เราจะได้หลีกทางให้ แฟนเรากลับบอกว่า ไม่ไป เขารักเรามาก รักเราอยู่ ขอโอกาสจากเรา
>>> เรายอมให้โอกาสแฟนอีกครั้งคะ เขาบอกกับเราว่าขอโอกาสเขาหน่อย เขาจะต้องกลับมารักเรามากเหมือนเดิมให้ได้ หลังจากเราทั้งสองกลับมาคบกันใหม่ ชีวิตเรากลับไม่มีความสุขเลย อยู่กับความหวาดระแวง เวลาไปทำงานนึกถึงคำพูดแฟน ก็เจ็บแปล๊บขึ้นมาทุกที เราไม่รู้ว่าจะเอายังไงกับชีวิตดี จะเดินต่อไปกับเขาหรือจะเลือกหยุด เราหมดศรัทธาทุกอย่างในตัวเขา เราหมดความไว้เนื้อเชื่อใจ ผู้ชายที่เรารักและไว้ใจมากที่สุด กลับกลายเป็นคนที่เรากลัวที่สุด ทุกคืนเวลาคุยกัน เรามักได้ยินเสียงแต่คำบอกรักจากปากเขา แท้ที่จริงเรากลับไม่มีความสุขเลย เราไม่อยากได้ยินอะไรเลย ผู้ชายคนนี้จะรู้จักคำว่าพอได้จริงๆเหรอ แล้วเราจะกลับไปรักเขาเหมือนเดิมได้จริงๆเหรอ
ทุกวันนี้ เรากับแฟนยังอยู่ด้วยกัน แต่มันไม่ต่างจากการอยู่ไปวันๆ เราเหมือนได้แต่ตัวเขามา ใจเขาไม่รู้อยู่ที่ใคร เราเจ็บทุกครั้งที่เจอหน้ากัน เราอยากให้เขากลับมารักเราทั้งตัวและหัวใจ เราหวังว่า มันคงจะมีวันนั้น วันที่เขาจะรักได้อีกครั้ง วันที่เขาจะรักเราเพียงคนเดียว
เมื่อวันนึงตัดสินใจคบ กับเพื่อนที่รอมาตลอดเกือบ 8 ปี
เรากับเพื่อนคนนี้ รู้จักกันมาตั้งแต่ ม.4 คะ เพื่อนคนนี้แอบชอบเรามาตลอด แต่เราไม่เคยสนใจ ไม่ชอบ ออกแนวรำคานซะด้วยซ้ำ ตื้อไม่เลิกอ่าคะพูดง่ายๆ ในขณะที่เพื่อนคนนี้บอกชอบเรา ขณะนั้นเราก็มีแฟนอยู่แล้วคะ เพื่อนคนนี้ชอบบอกกับเราเสมอว่า เขาจะรอเรานะ ถ้าเลิกกับแฟนเมื่อไหร่ก็มาคบกันนะ ตอนนั้นคำพูดเขาเราแทบจะไม่ใส่ใจเอามาคิด มันค่อนข้างเป็นเรื่องของอนาคตอ่าคะ แล้วเราก็คิดว่า เพื่อนเราคนนี้ก็คงพูดไปตามประสาวัยรุ่นอ่าคะ ถ้าวันนึงเขามีคนอื่น ก็คงจะลืมเราไปเอง จนเรียบจบ ม.ปลายแล้วชีวิตเราก็เข้าสู่มหาลัย เราสองคนเรียนคนละที่กันคะ เพื่อนเราคนนี้ก็ยังติดต่อเราอยู่คะ แต่ติดต่อในฐานะเพื่อนคะ เขาเริ่มหางหายไปตอนไหนเราก็ไม่แน่ใจ แทบจะไม่เคยเจอกันอีกเรย จนเรียนจบมหาลัยเขาก็มางานรับปริญญาเราคะ ซื้อตุ๊กตาที่เราชอบมาให้เรา เขาคนนี้ก็ยังพูดกับเราอีก ว่ายังรอเราอยู่นะ ตอนนั้นในใจเราคิด โห้มันนานมากแล้วนะ แต่เราก็ไม่พูดอะไรออกไป จนชีวิตเข้าสู่วัยทำงานคะ เราก็ทำงานไปได้เกือบปี เขาก็โทรมาหาคะ ว่าเป็นไงบ้าง สบายดีไหม ในขณะนั้นเราก็เล่าให้เขาฟังคะ ว่าเราเบื่องานมาก อยากหางานใหม่ทำ เขาก็เสนองานให้เราว่า ไปทำงานที่กรมที่ดินกันไหม เป็นลูกจ้าง เราในตอนนั้นอยากเปลี่ยนงานอยู่แล้ว จึงตกลงลาออกจากงานที่เก่า เพื่อไปทำงานที่ใหม่คะ ในตอนนั้นเรา 2 คน กลับมาสนิทกันอีกครั้งคะ เขาก็พูดกับเราว่า เขายังชอบเราอยู่นะ แต่ถ้าเรายังไม่พร้อมก็ไม่เป็นไร ในตอนนั้นเราก็เพิ่งเลิกลากับแฟนเก่าคะ จึงได้ลองเปิดใจมองเขาดู และได้ให้โอกาสเขา จนเราตกลงเป็นแฟนกับเขาคะ เขาพูดกับเราว่า เขาดีใจมาก ที่วันนี้เราเลือกเขา เขาจะทำให้เราเป็น ผู้ ญ ที่ โชคดีที่สุด เราสองคนรักกันมากคะ เขาเป็นผู้ชายนิสัยดี อบอุ่น เรียบร้อย ทำเพื่อเรามาตลอด มีแต่เรานิสัยชอบเอาแต่ใจ อารมณ์ร้อน แต่ในใจก็รักเขามากเหมือนกัน เขาทำงานที่เดียวกับเราได้เกือบปี เขาก็ลาออกไปเปิดบริษัทเองคะ เขาบอกถ้ายังทำงานเป็นลูกจ้างอยู่ ต่อไปเขาคงดูแล และสร้างอนาคตกับเราได้ยากคะ เขาจึงผันตัวเองไปเป็นผู้รับเหมา ออกแบบ สร้างบ้าน เวลาที่เราสองคนจะเจอกัน ก็ค่อนข้างน้อยลงคะ งานเขาก็มากขึ้น ตอนแรกๆเราเราก็ไม่เข้าใจเขาคะ คิดแต่จะน้อยใจเขา ว่าเดี๋ยวนี้ไม่รักเราเหมือนเดิมแล้วเหรอ เขาก็พูดเสมอคะ ว่ารักเราเหมือนเดิม อยากดูแลเรา อยากทำงานเก็บเงิน เรากับเขาคบกันมาได้เกือบ 2 ปีคะ ตลอดเวลาที่ผ่านมา เราสองคนชอบพูดเรื่องอนาคตว่าจะแต่งงานกัน สักตอนอายุ 28-29 เราก็โอเค กำลังดีเลย เราก็รักเขามากคะ อยากอยู่กับเขา
>>>>> จนวันนึง ก่อนวันเกิดเรา 1 อาทิตย์อยู่ดีๆ เขาก็พูดประโยคนึงกับเราว่า "เราลองห่างกันดูไหม" ตอนนั้นที่เราได้ยินแทบจะ งง ว่าเกิดอะไรขึ้น ผู้ชายที่บอกรักเรามาก รักเรามาตลอด วันนึงกลับมาขอห่างจากเรา เขาให้เหตุผลว่า เขาอยากทำงาน เขาอยากให้เวลากับงานมากขึ้น ถ้าต่อไปเขาไม่ได้มาหาเรา เราก็ต้องน้อยใจ ทะเลาะกับเขาอีก การที่เราทะเลาะกัน ทำให้เขาทำงานไม่ได้ เขาเลยเลือกขอห่างดีกว่า ถ้างานมันลงตัวมากกว่านี้ เขาจะกลับมาหาเรา
จากที่เราได้ฟัง ตอนนั้นเราสับสนมาก เหมือนที่ผ่านมาเราเป็นตัวถ่วงในชีวิตเขามากเลยเหรอ ทำไมคนรักกัน ไม่จับมือเดินเคียงข้างกัน ไม่อยู่ด้วยกัน แต่ต้องเลือกที่ห่างกันแทนเหรอ ตอนนั้นเราเสียใจมาก พยายามโทรหา ไลน์หา เขาก็ตอบแต่ว่า ขอเวลาหน่อย พร้อมเมื่อไหร่จะกลับมาหา เรารอเขาทุกคืน กินไม่ได้นอนไม่หลับ พยายามคิดว่า เราทำอะไรผิด เขาถึงขอห่าง >>>>
>>> วันเกิดเรามาถึง เขาก็มาหาเราคะ วันนั้นเราดีใจมาก ที่เขากลับมาหาเราแล้ว แต่วันนั้นเขากลับมาเพื่อมาขอโทดเราคะ เราก็งง ว่าขอโทดเราทำไม สุดท้ายแล้ว เขาก็สารภาพกับเราคะ ว่าเขามีคนอื่น ตอนเราได้ยินแทบช๊อคเลยคะ ผู้ชายที่รอเรามาตลอด ผู้ชายที่บอกรักเรามาตลอด มาวันนี้เขากลับมาบอกเราว่า เขามีคนอื่น เราเจ็บมากคะ พยายามคิดว่านี่คือเรื่องจริง ใช่ไหม ไม่อยากจะเชื่อเลย เขาก็บอกอีกคะ ว่าเขารักเราอยู่นะ ขอเวลาเขาหน่อย เขาจะกลับมาหาเราแบบสมบูรณ์ที่สุด เราถามเขาว่าเอาเวลาตอนไหนแอบไปคบกัน แอบไปมีอะไรกัน เขากับบอกกับเราว่า เอาเวลาตอนเราไปทำงาน ตอนได้ยิน เหมือนมีดมาแทงซ้ำแล้วซ้ำอีก เจ็บจนบอกไม่ถูก เราพยายามบอกกับเขาว่า ไม่สงสารเราเหรอ ถ้ารักเราทำไมไม่เลือกกลับมาเลย เขากลับบอกเราว่า ฝั่งนู้นก็แย่เหมือนกัน เราคิดในใจ เราคบกับเขามาเกือบ 2 ปี แต่ฝั่งนู้นเขาแอบคบกับแฟนเรามาได้ แค่ไม่กี่เดือน เขาจะมาเจ็บเท่าเราได้ยังไง ทั้งๆที่ผู้ ญ คนนั้นก็พอจะรู้จักเราอยู่แล้ว ว่าเราสองคนเป็นแฟนกัน เขาเข้ามาเพื่อแย่งคนอื่นอยู่แล้ว เขาเข้ามายุ่งกับคนมีเจ้าของอยู่แล้ว เขาจะเจ็บอะไร ผู้ ญ คนนี้ ดูก็รู้ว่าเขาไม่ได้รักแฟนเราจริง เขาเข้ามาเพื่อหวังเพียงแต่เงิน เพื่อนเราที่เป็นเพื่อนกับผู้ ญ คนนี้รู้หมดว่าสันดานผู้ ญ คนนี้เป็นยังไง จะโง่มองไม่เห็นก็คงมีแต่คนของเรา ที่ไปหลงผู้ ญ แบบนี้ เราถามแฟนเราว่า จะไปคบกันไหมละ เราจะได้หลีกทางให้ แฟนเรากลับบอกว่า ไม่ไป เขารักเรามาก รักเราอยู่ ขอโอกาสจากเรา
>>> เรายอมให้โอกาสแฟนอีกครั้งคะ เขาบอกกับเราว่าขอโอกาสเขาหน่อย เขาจะต้องกลับมารักเรามากเหมือนเดิมให้ได้ หลังจากเราทั้งสองกลับมาคบกันใหม่ ชีวิตเรากลับไม่มีความสุขเลย อยู่กับความหวาดระแวง เวลาไปทำงานนึกถึงคำพูดแฟน ก็เจ็บแปล๊บขึ้นมาทุกที เราไม่รู้ว่าจะเอายังไงกับชีวิตดี จะเดินต่อไปกับเขาหรือจะเลือกหยุด เราหมดศรัทธาทุกอย่างในตัวเขา เราหมดความไว้เนื้อเชื่อใจ ผู้ชายที่เรารักและไว้ใจมากที่สุด กลับกลายเป็นคนที่เรากลัวที่สุด ทุกคืนเวลาคุยกัน เรามักได้ยินเสียงแต่คำบอกรักจากปากเขา แท้ที่จริงเรากลับไม่มีความสุขเลย เราไม่อยากได้ยินอะไรเลย ผู้ชายคนนี้จะรู้จักคำว่าพอได้จริงๆเหรอ แล้วเราจะกลับไปรักเขาเหมือนเดิมได้จริงๆเหรอ
ทุกวันนี้ เรากับแฟนยังอยู่ด้วยกัน แต่มันไม่ต่างจากการอยู่ไปวันๆ เราเหมือนได้แต่ตัวเขามา ใจเขาไม่รู้อยู่ที่ใคร เราเจ็บทุกครั้งที่เจอหน้ากัน เราอยากให้เขากลับมารักเราทั้งตัวและหัวใจ เราหวังว่า มันคงจะมีวันนั้น วันที่เขาจะรักได้อีกครั้ง วันที่เขาจะรักเราเพียงคนเดียว