ไม่เข้าใจตัวเอง 😥

สวัสดีค่ะ ก่อนอื่นต้องบอกเลยน่ะค่ะว่าเพิ่งเคยเขียน หากผิดพลาดประการใดต้องขออภัยด้วยน่ะค่ะ
เข้าเรื่องเลยน่ะค่ะ....คือเราคบกับแฟนมาได้4ปีกว่าแล้วค่ะ เราเป็นคนรักแฟนมาก แรกๆตัวติดกันตลอดเลย แต่ก็ทะเลาะกันบ่อยยิ่งช่วงหลังๆ ทะเลาะกันบ่อยมาก เราเป็นคนอ่อนไหวอ่อนแอกับเรื่องพวกนี้อยู่แล้ว เลยทำให้เวลาทะเลาะกันเราชอบร้องไห้ จนแฟนบอกว่าจะร้องไห้อะไรนักหนา น่ารำคาณ น่าเบื่อ อายคนอื่นด้วย แฟนเราไม่เคยง้ออะไรเราเลย เราต้องเป็นคนง้อเองตลอด จนมาวันนี้ เราทำงานเข้ากะดึก เลิกงานมาก็เที่ยงคืนแล้วแฟนเราบอกว่า จะรอกินข้าวพร้อมกัน แต่พอเรากลับมา เราก็มาหาข้าวให้พร้อมทีาจะกิน แต่แฟนเรากลับบอกว่า ไม่กินแล้ว เราก็โมโห เลยทะเลาะกัน !!ทำไมไม่กินไหนยอกว่าจะกินไง ตักมาให้แล้วอ่า แฟนเราก้อบอกว่า ก็คนไม่กินอ่า จะนอน พน.ต้องตื่นเช้าน่ะ ไม่ได้นอนแล้วไปทำงานตอนบ่าย คือเราได้ยินแบบนี้ ก้อเสียใจมาก โมโหด้วย แต่ก็ทำอะไรไม่ได้ ทำได้แต่ยกไปเก็บ แล้วกลับมาแอบนอนร้องไห้ แต่แฟนเราไม่ได้รู้สึกอะไรเลย กลับเอาแต่หลับใส่ *เรามันงี่เง่าไปรึป่าว เรายอมแฟนเรามากไปไหม เราควรจะทำอย่างไงต่อไป ตอนนี้เจ็บมากๆ อยากเดินออกไป แต่ก็กลัวดารจากลา 😭😭😭😭😭😭