แค่อยากได้รู้ว่า ไม่ใช่เราคนเดียวที่โง่อยู่คนเดียว อาจจะมีใครที่เคยเป็นเหมือนกันบ้าง 55+
เรื่องมีอยู่ว่า เคยมีเพื่อนที่เป็นเพื่อนกันจริงๆ รู้จักกันมาเกิน5ปี ทำงานด้วยกัน ผู้ชายคนนี้เหมือนรถถัง ยิงกราด ด่า เหวี่ยง ไม่สนใจความรู้สึกของคนฟังเอาซะเลย แต่ก็แปลกที่ไม่ค่อยเห็นด่าผู้หญิงคนไหน ยกเว้นเรา T_T ด่าได้ ด่าไม่เลิก ด่าไม่จบ จนทำเรานอนร้องไห้มากกว่า สิบ ครั้งแล้ว
แต่ก็ตลกป่ะ ที่เราจะต้องคอยเป็นห่วงผู้ชายคนนี้เสมอ กลัวว่าเค้าจะไม่ได้กินข้าว คอยหยิบข้าวและก็วางไว้ที่โต๊ะให้ตอนไม่อยู่ (นี่เป็นหนึ่งในพฤติกรรมโง่ๆ)
เวลาเห็นเสื้อคลุมทำงานเลอะปากกา เราก็จะหยิบไปซักให้ที่บ้านแล้วเอากลับมาวางไว้ให้ที่เดิมในวันต่อมา (ความโง่ยังไม่หยุดหย่อน)
เนื่องจากเราทั้งคู่ทำงานต่างแดน เวลาเค้าลาไม่มาทำงาน เราก็จะบอกแอดมินช่วยส่งข้าวส่งยาไปให้ด้วย บางครั้งก็ทำข้าวต้มให้กิน แต่พอเราป่วย ไม่เคยได้ทั้งข้าวทั้งยา (เป็นผญ.ที่โง่ ปะหล่ะ)
เวลาที่ทะเลาะกัน แม้เราจะรู้สึกว่ามันไม่ใช่ความผิดของเราเลยนะ เพราะเราก็มีเหตุผลสำคัญที่เราต้องทำแบบนั้นแต่ไม่ได้อธิบายไปให้เข้าใจ เราก็ต้องเป็นคนเขียนการ์ดขอโทษทำของโปรดมาให้กิน เพื่ออยากให้กลับมาเป็นเพื่อนกันได้เหมือนเดิม
เวลาที่เค้าทำงานดึกๆ บางทีก็อยู่รอนั่งทำงานเป็นเพื่อน
เวลาที่โต๊ะทำงานรกๆ พอเค้าไม่อยู่ เราก็ช่วยจัดโต๊ะให้เรียบร้อย
แต่สิ่งเหล่าเรากลับไม่เคยได้รับการดูแลจากเค้าเลยซักนิด
ก็อยากจะยึดคำว่า "ให้โดยไม่หวังผลตอบแทน" แต่บอกความจริงเลยว่า "น้อยใจ"
อื้ม ดูโง่ปะหล่ะ
อยากฟังเรื่องของคนอื่นบ้าง จริงๆก็อยากได้กำลังใจบ้างนะ 55+
มีใครเคยทำอะไรที่รู้ว่าดูโง่ๆ แต่ก็ยังทำบ้างป่ะ
เรื่องมีอยู่ว่า เคยมีเพื่อนที่เป็นเพื่อนกันจริงๆ รู้จักกันมาเกิน5ปี ทำงานด้วยกัน ผู้ชายคนนี้เหมือนรถถัง ยิงกราด ด่า เหวี่ยง ไม่สนใจความรู้สึกของคนฟังเอาซะเลย แต่ก็แปลกที่ไม่ค่อยเห็นด่าผู้หญิงคนไหน ยกเว้นเรา T_T ด่าได้ ด่าไม่เลิก ด่าไม่จบ จนทำเรานอนร้องไห้มากกว่า สิบ ครั้งแล้ว
แต่ก็ตลกป่ะ ที่เราจะต้องคอยเป็นห่วงผู้ชายคนนี้เสมอ กลัวว่าเค้าจะไม่ได้กินข้าว คอยหยิบข้าวและก็วางไว้ที่โต๊ะให้ตอนไม่อยู่ (นี่เป็นหนึ่งในพฤติกรรมโง่ๆ)
เวลาเห็นเสื้อคลุมทำงานเลอะปากกา เราก็จะหยิบไปซักให้ที่บ้านแล้วเอากลับมาวางไว้ให้ที่เดิมในวันต่อมา (ความโง่ยังไม่หยุดหย่อน)
เนื่องจากเราทั้งคู่ทำงานต่างแดน เวลาเค้าลาไม่มาทำงาน เราก็จะบอกแอดมินช่วยส่งข้าวส่งยาไปให้ด้วย บางครั้งก็ทำข้าวต้มให้กิน แต่พอเราป่วย ไม่เคยได้ทั้งข้าวทั้งยา (เป็นผญ.ที่โง่ ปะหล่ะ)
เวลาที่ทะเลาะกัน แม้เราจะรู้สึกว่ามันไม่ใช่ความผิดของเราเลยนะ เพราะเราก็มีเหตุผลสำคัญที่เราต้องทำแบบนั้นแต่ไม่ได้อธิบายไปให้เข้าใจ เราก็ต้องเป็นคนเขียนการ์ดขอโทษทำของโปรดมาให้กิน เพื่ออยากให้กลับมาเป็นเพื่อนกันได้เหมือนเดิม
เวลาที่เค้าทำงานดึกๆ บางทีก็อยู่รอนั่งทำงานเป็นเพื่อน
เวลาที่โต๊ะทำงานรกๆ พอเค้าไม่อยู่ เราก็ช่วยจัดโต๊ะให้เรียบร้อย
แต่สิ่งเหล่าเรากลับไม่เคยได้รับการดูแลจากเค้าเลยซักนิด
ก็อยากจะยึดคำว่า "ให้โดยไม่หวังผลตอบแทน" แต่บอกความจริงเลยว่า "น้อยใจ"
อื้ม ดูโง่ปะหล่ะ
อยากฟังเรื่องของคนอื่นบ้าง จริงๆก็อยากได้กำลังใจบ้างนะ 55+