ถูกครอบงำด้วยสมาทโฟน

สวัสดีครับเพื่อนๆไม่รู้มีใครที่เคยมีความรู้สึกแบบผมไหมเรื่องมีอยู่ว่าไอโฟนที่มันอยู่กับผมมานานเกิบ๔ปีวันหนึ่งมันดันอยากจะเข้าห้องส้วมกับเลยป่วยไม่เป็นท่าและผมพยายามช่วยดูแลเอาข้าวสารมาห่อเพื่อมันจะได้หายป่วยแต่ไม่สามารถช่วยอะไรมากในที่สุดมันก็จากผมไปเศร้าเพราะเป็นการสูญเสียเพื่อนคู่กระซี้ที่เราไปไหนทุกแห่งอย่างเช่นกินข้าว-เมา-จีบสาว-เรียน-นั่งรถหรือลงเรือก็จะไปด้วยกันเสมอแม้กระทั่งห้องส้วมที่ขาดไม่ได้เลยฮาฮา....หลังจากวันนั้นผมรู้สึกขาดอะไรไปสักอย่างในชิวิตประจำวันรู้สึกแปลกๆๆไม่รู้จะทำอะไรเพราะเหมืองว่างๆๆจนตกเย็นก็ได้นั่งคิดว่าการที่ไม่มีสมาทโฟนมันทำให้เรามีเวลาเพิ่มขึ้นเยอะเลยจากที่เคยเช็คเฟสเปิดลายและไอจีที่เกือบทุกๆนาทีและตลอดทั้งวันทุกวันนี้เราตกโดนครอบงำด้วยสมาทโฟนที่มันก็เป็นแค่เทคโนโลยีที่เราใช้สื่อสารแต่มันดึกเวลาเราไปเกือบทั้งวันเพื่อนเคยเช็คไหมว่าใช้เวลากับเฟสหรือลายวันละกี่ชั่วโมง...และมากกว่านั้นสิ่งนี้ก็ทำให้เราเสียสามธิกับการที่เราได้ใช้เวลากับคนพิเศษของเราด้วยไม่ว่ากินข้าวสนทนาและเวลาเรียนและเวลาประชุมดังนั้นเราควรควบคุมความสำคัญของเพื่อนตัวน้อยนี้กับชีวิตเราให้เหมาะสม...
เสียดายเวลาที่เราอาจทำอะไรได้มากกว่า