เคราะห์หามยามซวยช่วยไม่ได้
ช่างเป็นไปได้แสนร้ายเหลือ
โดนเหน็บแนมไปหลายเหลือเผื่อ
เหลือเชื่อเป็นไปได้หนอใจคน

กล่าวหากันไปล้วนหลายหลาก
ฉันมันเลวมากชักสับสน
เกินจะกลืนกล่ำจำใจทน
จึงต้องมาบ่นไม่ทนรอ

คนนอกกะลาฉันไม่เกี่ยว
จะเฉียวฉันไปทำไมหนอ
เคยบอกหยุดแล้วฉันขอพอ
ก็ยังมาต่อว่าฉันนั้นอยู่เลย...

เรื่องกลุ่มคนนอกกะลา เขาจบเรื่องกันไปแล้ว แต่ก็ยังมีคนอื่นๆมาตามเหน็บแนมดิฉัน เรื่องกลุ่มนอกกะลาอีกอย่างต่อเนื่องตลอดมา
ฉันไปร่วมรับรู้อะไรกับเขาหรือก็เปล่า ดิฉันไปร่วมกับเขาทะเลาะกันกับเขาหรือก็เปล่า แล้วจะมาตามมาเหน็บแนมดิฉันเรื่องอะไรไม่ทราบ
ทิ่มงานฉันก็ไม่ได้เป็นอะไรกับเขา เขาทำอะไรกันก็ไม่เคยไปร่วมกิจกรรมกับเขา เงินทองอะไรก็ไม่เคยไปร่วมรับรู้ยุ่งเกี่ยวกับเขา
แค่ไปงานมิทติ้งครั้งเดียวในฐานะเพื่อนร่วมห้องเหมือนคนอื่นๆเท่านั้น แล้วทำไมต้องตาเหน็บแนมดิฉันด้วยคะ

เมื่อไปออกความเห็นในกระทู้ที่เขาไปมีปัญหากัน ก็เกิดปัญหาใหญ่โตกับดิฉัน และดิฉันก็ตามไปลบความเห็นหมดออกหมดแล้ว
จึงขอความกรุณาว่าอย่ามาเหน็บแนมประชดประชันดิฉันอีกเลย ดิฉันไม่ได้ยุ่งเกี่ยวอะไรกับกลุ่มนี้แล้ว จบกันแล้วพอกันที
คู่กรณีเขาเลิกลากันไปแล้วมีคนเห็นใจทั้ง 2 ฝ่าย แต่ดิฉันกลับโดนจิกกัดในกระทู้มาตลอดหลายกระทู้ ดิฉันอดทน อดกลั้นมาถึงที่สุดแล้ว  

ทั้งที่ดิฉันก็ทำดีที่สุดในฐานะเพื่อนหนึ่งแล้ว บอกลุงจุกตลอดเวลาว่าพอเถอะหยุดเถอะ แต่เมื่อเห็นการมันบานปลาย ดีฉันได้ดีที่สุดแค่นี้
ดิฉันจึงได้บอกลุงจุกว่าดิฉันขอหยุดเรื่องนี้แล้ว หยุดเพียงแค่นี้ลุงจุกเขาก็ยังเข้าใจ แล้วเราก็ยังเป็นเพื่อนกันเหมือนเดิม