คือ จขกท.มาเรียนปริญญาตรีที่ต่างจังหวัดค่ะ แล้วก็ต้องออกมาอยู่หอ ทีนี้พอเวลานอนจะคิดฟุ้งซ่านมาก คิดถึงแม่ คิดถึงพ่อ คิดถึงครอบครัว คิดถึงบ้านมากกก
ถึงขั้นที่ว่าขับรถมอเตอร์ไซค์กลับมาจากมหาวิทยาลัยก็ร้องไห้จนถึงดึกๆเลย โทรหาแม่แค่ได้ยินเสียงแม่เราก็ร้องไห้จนพูดอะไรต่อไม่ถูกแล้ว คุยกับพ่อทางไลน์ก็ร้องไห้ ยายโทรมาก็ร้องไห้ ห้องเรามันดูโล่งไปเลยค่ะทุกทีมองไปจะเห็นแม่นอนอยู่ ในใจคิดว่าเรามาทนทำไมที่นี่แต่เพื่อพ่อกับแม่ก็ต้องทน  ตอนนี้คิดถึงมากจนไม่อยากว่างเลยค่ะ ขอโทษที่พิมพ์ดูเวิ่นเว้อนะคะ กระทู้แรกที่ตั้งค่ะ