เรื่องมีอยู่ว่า..... เราเพิ่งคบกับแฟนได้ไม่นานและตลอดเวลา
ที่ผ่านมาเขาก็ดีสำหรับเราในระดับการเริ่มต้น
เรารู้สึกดีกับเขา รู้สึกมีความสุขเวลาที่เขาอยู่ใกล้ๆ
มีความสุขเวลาได้ทำอะไรเพื่อเขา ไปรับไปส่งเขา
เวลาผ่านไปเขาไม่เคยทำให้เรารู้สึกเลยว่าจะคิดถึงหรือ
กลับไปหาแฟนเก่า เราคิดว่า เราก็อยู่ตรงนี้ อยู่ข้างๆเขา
และวันหยุดยาวที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น.....
คืนวันศุกรแฟนเก่าเราโทมาคุยเรื่องธุระ เราก็เล่าให้ฟัง
เขาก็เหมิอนไม่พอใจนิดๆ แต่ก็คุยกันก็บอกก็คิดว่าเข้าใจละ
เลยออกไปนั่งดื่มกันคืนวันศุกร์ เรามีปันหากะเรื่องเดิมนิดหน่อย เลยนั่งดื่มและคิดอะไรไป
เขาก็ค่อนข้างไม่ค่อยพอใจ คิดว่าคงคิดถึงหรืออะไรกับคนเก่า
มันเป็นอดีตไปแล้วอะ และเราก็อยู่กับเขาทุกวัน...
และจุดเปลียนก็เข้ามา... ตีสามคืนวันศุกร์เขาก็ขอไปนอนบ้านแม่ โวยวายอยากไปๆ
เราก็บอกจะไปส่งเขาก็บอกว่าไม่จะกลับเอง... เราก็ยอม...
พอสักพักใหญ่โทมาบอกเราถึงละเราก็บอกเปนห่วงขอวีดีโอคอลเขาก็ไม่ยอมและปิดเครื่องไป
เช้าวันเสาร์... เรานอนไม่หลับทั้งคืน รอเขา เครียด พอตอนเช้าเขาก็เปิดเครื่อง เราโทไปไม่รับสาย ไลนไปไม่อ่าน ส่งข้อความไปไม่ตอบ ตอนบ่ายเขาก็กลับมา
พอมาคุยกัน เคลียปันหากัน ก็คิดว่าเรียบร้อยละ
และเขาก็บอกจะกลับบ้านนะ ( จากที่ตกลงจะกลับวันอาทิตย์วันเดียว) เราก็งง แต่ก็ไม่อยากห้ามกลับบ้านนี่หน่า เขาก็ออกจากห้องไป
เขาก็โทรมาคุยกะเรา 1 สาย เราก็ไลนหาปกติก็อ่าน ตอบ
พอเช้าวันอาทิตย์เราก็ตื่นมาสายๆโทรหาเขา ไลนหาเขา ไม่ตอบเรา จน บ่ายสี่ ไลนกลับมาบอกลืมโทรศัพท์ไปบ้านญาติมา เราก็อะเครตามนั้น โมโหโกรธ ทำไมไม่โทกลับ แต่ก็ไปบ้านญาตินี่หน่า เขาบอกจะกลับวันอาทิตย์ พอสัก6 โมงเลยโท ไม่รับ
ไลนมาบอกกลับค่ำๆ เราก็รอเขา รอแล้วรอเล่า
จนทุ่มครึ่งโทมาบอหแม่ไม่ให้กลับค่ำละ เราโมโหนะแต่ก็ได้อะเข้าใจ... หลังจากนั้น ไลนไม่ตอบ
โทไม่รับเราก็เริ่มงงละ แปลกๆเพราะตอนจะคบคุยกันละจะรับสายถ้าไม่ได้รับเห็นจะโทกลับ เราเลยไลนหา SMS หา
พอสี่ทุ่มกว่าเขาไลนกลับมา บอกถ้าไม่เชื่อใจกันก็พอเถอะ
จะเลิกก็ได้นะเราก็เงิบเลยเจแประโยคนี้ เขาบอกก็อยุ๋บ้าน โทสับไม่ได้เอาไว้กับตัว.... เราก็อืมนะเข้าใจอีกรอบ
วันจันทร์เราตื่นมาก็โทหาเขา ไลนหา SMS หาไม่รับไม่ตอบ
เราก็รอจนตอนเยนเราจะออกไปหาเพื่อน แต่งตัวออกไปละ
ขับรถกำลังออกไปมองไปเห็นรถคันนี้คุ้นๆเลยขับไปดูแบบใช่เลย อารมตอนนั้น เหมือนหนังม้วนเดิมที่เคยเจ็บ รีกลับมาเปลี่ยนแค่ตัวละครตัวเล่นใหม่ มันชาไปทั้งตัวเลย
โมโหโกรธเหมือนโดนตบหน้านี่ใช่มะ อยู่บ้านแม่ นี่มันห้องแฟนเก่า... เรารีบโทไปไม่รับเลยส่งSMSไปเขาบอกให้มารอที่ห้อง ขอคุยธุระแป๊ปนึง เราก็สับสัน คิดไรไม่ออกเลยมาเก็บของที่ห้องเขาออกมา
ใจนึงอยากจะไปเลยของเก็บมาแล้ว
แต่อีกใจทำไมยังกลับมาฟังคำพูดเขาอีก
สักพักเขากลับมา ก็บอกเพิ่งไปถึงตอนเย็น เราก็ถามทำไมไม่บอกเขาก็เอาประเด็นแฟนเก่าเรามาอ้าง
แต่เราก็งงเราไม่ได้ไปหาแบบนี้ คุยไปคุยมาเหมือนเราผิดที่ระแวง ทีไปเจอ เขาไม่แครเราด้วยซ้ำ
ถ้าเราจะหายไปเขาก็ไม่เสียใจหรอก เรามองหน้าเขา เรานั่งคิด เรายังอยากมีเขาอยู่ เราก็บอกเขาถ้าอยากกลับไปคบก็บอกนะ เขาก็บอกไม่กลับถ้าจะกลับ กลับไปนานละ..
เรานั่งคิดๆๆๆๆ และเราเลยเดินไปกอดเขาและขอโทษทั้งที่น้ำตาเราจะไหล
หัวสมองเราต่อภาพเหตุการณ์ 3 วันเข้าด้วยกัน
มันเปนภาพต่อเนื่อง... ทั้งไม่รับสาย ไม่อ่านไลน
โดยปกติจะโต้ตอบ คุยกันตามเวลาที่เคยคุย มันเกิดความรุ้สึกระแวงขึ้นมาเราไม่ชอบคใามรุ้สึกนี้เลย
เรายิ้มให้เขา... ไม่รุ้เขาจะสังเกตุมั้ย...น้ำตาเราคลอ
เวลานั้นเราอยาหจะร้องไห้ เราเคยโดนแฟนเก่าหลอกมา
และเขาก็รุ้เรื่องนี่ เรากัวจะจบลงแบบเดิม... เราคิดมาก เราเครียด... โอกาศที่เขาได้อีกครั้ง เขาจะรักษามันให้ดีมั้ย
เพราะกระทำคำพูด เขาก็ไม่ได้แคร์เราเท่าไรเลย
ความรู้สึกที่ไม่ดีเกิดขึ้นมาอีกนานมั้ยมันจะหายไป
เขายังจะไปหากันอีกมั้ย เจอกันอีกมั้ย เราไม่อาจรุ้เลย
ตอนนี้นอนคิดทำไม ต้องเจอเรื่องแบบนี้ด้วย
เราก็หวังเวลาจะทำให้เราเห็นอะไรมากขึ้นและพาเราผ่านมันไปได้
เพราะตอนนี่เราสับสนกับจุดที่เราอยู่มาก 😢😢😢
เจอแฟนเราไปอยู่กับแฟนเก่า
ที่ผ่านมาเขาก็ดีสำหรับเราในระดับการเริ่มต้น
เรารู้สึกดีกับเขา รู้สึกมีความสุขเวลาที่เขาอยู่ใกล้ๆ
มีความสุขเวลาได้ทำอะไรเพื่อเขา ไปรับไปส่งเขา
เวลาผ่านไปเขาไม่เคยทำให้เรารู้สึกเลยว่าจะคิดถึงหรือ
กลับไปหาแฟนเก่า เราคิดว่า เราก็อยู่ตรงนี้ อยู่ข้างๆเขา
และวันหยุดยาวที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น.....
คืนวันศุกรแฟนเก่าเราโทมาคุยเรื่องธุระ เราก็เล่าให้ฟัง
เขาก็เหมิอนไม่พอใจนิดๆ แต่ก็คุยกันก็บอกก็คิดว่าเข้าใจละ
เลยออกไปนั่งดื่มกันคืนวันศุกร์ เรามีปันหากะเรื่องเดิมนิดหน่อย เลยนั่งดื่มและคิดอะไรไป
เขาก็ค่อนข้างไม่ค่อยพอใจ คิดว่าคงคิดถึงหรืออะไรกับคนเก่า
มันเป็นอดีตไปแล้วอะ และเราก็อยู่กับเขาทุกวัน...
และจุดเปลียนก็เข้ามา... ตีสามคืนวันศุกร์เขาก็ขอไปนอนบ้านแม่ โวยวายอยากไปๆ
เราก็บอกจะไปส่งเขาก็บอกว่าไม่จะกลับเอง... เราก็ยอม...
พอสักพักใหญ่โทมาบอกเราถึงละเราก็บอกเปนห่วงขอวีดีโอคอลเขาก็ไม่ยอมและปิดเครื่องไป
เช้าวันเสาร์... เรานอนไม่หลับทั้งคืน รอเขา เครียด พอตอนเช้าเขาก็เปิดเครื่อง เราโทไปไม่รับสาย ไลนไปไม่อ่าน ส่งข้อความไปไม่ตอบ ตอนบ่ายเขาก็กลับมา
พอมาคุยกัน เคลียปันหากัน ก็คิดว่าเรียบร้อยละ
และเขาก็บอกจะกลับบ้านนะ ( จากที่ตกลงจะกลับวันอาทิตย์วันเดียว) เราก็งง แต่ก็ไม่อยากห้ามกลับบ้านนี่หน่า เขาก็ออกจากห้องไป
เขาก็โทรมาคุยกะเรา 1 สาย เราก็ไลนหาปกติก็อ่าน ตอบ
พอเช้าวันอาทิตย์เราก็ตื่นมาสายๆโทรหาเขา ไลนหาเขา ไม่ตอบเรา จน บ่ายสี่ ไลนกลับมาบอกลืมโทรศัพท์ไปบ้านญาติมา เราก็อะเครตามนั้น โมโหโกรธ ทำไมไม่โทกลับ แต่ก็ไปบ้านญาตินี่หน่า เขาบอกจะกลับวันอาทิตย์ พอสัก6 โมงเลยโท ไม่รับ
ไลนมาบอกกลับค่ำๆ เราก็รอเขา รอแล้วรอเล่า
จนทุ่มครึ่งโทมาบอหแม่ไม่ให้กลับค่ำละ เราโมโหนะแต่ก็ได้อะเข้าใจ... หลังจากนั้น ไลนไม่ตอบ
โทไม่รับเราก็เริ่มงงละ แปลกๆเพราะตอนจะคบคุยกันละจะรับสายถ้าไม่ได้รับเห็นจะโทกลับ เราเลยไลนหา SMS หา
พอสี่ทุ่มกว่าเขาไลนกลับมา บอกถ้าไม่เชื่อใจกันก็พอเถอะ
จะเลิกก็ได้นะเราก็เงิบเลยเจแประโยคนี้ เขาบอกก็อยุ๋บ้าน โทสับไม่ได้เอาไว้กับตัว.... เราก็อืมนะเข้าใจอีกรอบ
วันจันทร์เราตื่นมาก็โทหาเขา ไลนหา SMS หาไม่รับไม่ตอบ
เราก็รอจนตอนเยนเราจะออกไปหาเพื่อน แต่งตัวออกไปละ
ขับรถกำลังออกไปมองไปเห็นรถคันนี้คุ้นๆเลยขับไปดูแบบใช่เลย อารมตอนนั้น เหมือนหนังม้วนเดิมที่เคยเจ็บ รีกลับมาเปลี่ยนแค่ตัวละครตัวเล่นใหม่ มันชาไปทั้งตัวเลย
โมโหโกรธเหมือนโดนตบหน้านี่ใช่มะ อยู่บ้านแม่ นี่มันห้องแฟนเก่า... เรารีบโทไปไม่รับเลยส่งSMSไปเขาบอกให้มารอที่ห้อง ขอคุยธุระแป๊ปนึง เราก็สับสัน คิดไรไม่ออกเลยมาเก็บของที่ห้องเขาออกมา
ใจนึงอยากจะไปเลยของเก็บมาแล้ว
แต่อีกใจทำไมยังกลับมาฟังคำพูดเขาอีก
สักพักเขากลับมา ก็บอกเพิ่งไปถึงตอนเย็น เราก็ถามทำไมไม่บอกเขาก็เอาประเด็นแฟนเก่าเรามาอ้าง
แต่เราก็งงเราไม่ได้ไปหาแบบนี้ คุยไปคุยมาเหมือนเราผิดที่ระแวง ทีไปเจอ เขาไม่แครเราด้วยซ้ำ
ถ้าเราจะหายไปเขาก็ไม่เสียใจหรอก เรามองหน้าเขา เรานั่งคิด เรายังอยากมีเขาอยู่ เราก็บอกเขาถ้าอยากกลับไปคบก็บอกนะ เขาก็บอกไม่กลับถ้าจะกลับ กลับไปนานละ..
เรานั่งคิดๆๆๆๆ และเราเลยเดินไปกอดเขาและขอโทษทั้งที่น้ำตาเราจะไหล
หัวสมองเราต่อภาพเหตุการณ์ 3 วันเข้าด้วยกัน
มันเปนภาพต่อเนื่อง... ทั้งไม่รับสาย ไม่อ่านไลน
โดยปกติจะโต้ตอบ คุยกันตามเวลาที่เคยคุย มันเกิดความรุ้สึกระแวงขึ้นมาเราไม่ชอบคใามรุ้สึกนี้เลย
เรายิ้มให้เขา... ไม่รุ้เขาจะสังเกตุมั้ย...น้ำตาเราคลอ
เวลานั้นเราอยาหจะร้องไห้ เราเคยโดนแฟนเก่าหลอกมา
และเขาก็รุ้เรื่องนี่ เรากัวจะจบลงแบบเดิม... เราคิดมาก เราเครียด... โอกาศที่เขาได้อีกครั้ง เขาจะรักษามันให้ดีมั้ย
เพราะกระทำคำพูด เขาก็ไม่ได้แคร์เราเท่าไรเลย
ความรู้สึกที่ไม่ดีเกิดขึ้นมาอีกนานมั้ยมันจะหายไป
เขายังจะไปหากันอีกมั้ย เจอกันอีกมั้ย เราไม่อาจรุ้เลย
ตอนนี้นอนคิดทำไม ต้องเจอเรื่องแบบนี้ด้วย
เราก็หวังเวลาจะทำให้เราเห็นอะไรมากขึ้นและพาเราผ่านมันไปได้
เพราะตอนนี่เราสับสนกับจุดที่เราอยู่มาก 😢😢😢