ไม่ได้เข้ามานานเลยช่วงนี้งานน้อยมาเม้ามอยสักติ๊ดนึง ด้วยความที่ไม่ได้มั่งมีมาตั้งแต่เกิด ชอบหางานเสริมสมัยเรียนทั้ง2คน
ที่บ้านก็สนับสนุนให้ทำคิดว่าสนุกพ่อแม่ก็ปล่อยให้ทำหอบข้าวเหนียวหมู ไปขายที่โรงเรียน 2 คนพี่น้อง พอโตมาทำงานก็หา
รายได้เสริมเรื่อยมา การทำงานก็เริ่มต้นด้วยดีจากพนง.อสังหาริมทรัพย์ ทำมาเกือบ4ปี เมื่อต้นปีลาออกไปทำงานสายสินเชื่อ
เวลาว่างเยอะขึ้นประกอบกับภาระที่เพิ่มมาไม่ทันตั้งตัวคืองี้รายละเอียดลึกๆเรื่องรถไม่อยากรื้อฟื้นค่ะ เราออกรถกับคนเคยเชื่อใจ
พอเค้าไปเราก็ต้องซื้ออีกคันเพราะบ้านลึกมากเข้า ออกมอไซด์เที่ยวละ30- อ้ะพอ ออกรถคันที่2มาแล้ว
คนคนนั้นที่เอารถคันแรกไป ซึ่งตอนนั้นเราคิดว่าจบ เค้าเอามาคืนพร้อมกับบอกว่าชื่อเรา เค้าไม่ต้องการรถคันนี้แล้วให้เราผ่อนต่อ
เราก็ขายไม่ได้เพราะติดนโยบายรถคันแรก คันแรกชื่อเรา คันที่2ชื่อน้องค่ะ จึงต้องรับภาระต่อ ใช่มันเกินตัวมาก
แต่ไม่คิดว่าจะเกิดเหตุการที่เค้าเอารถมาคืนจ้า ^_^ เป็นแบบนี้เเล้วเราก็ต้องสู้ต่อไปเพราะเราตัดสินใจผิดเองที่ไว้ใจ
ต้องผ่อนรถเพิ่มอีกคันต้องดิ้นรนหางานเสริมเพิ่มที่จะผ่อนบ้านกับรถทั้ง2คันไว้ให้ได้
จากเงินเดือนไฟแนนซ์ค่อนข้างมากกว่าที่เก่า(ถ้าไม่มีภาระก็สบายๆ) แต่หนี้ที่มีอยู่แล้วช่วงก่อนออกมาจากที่ทำงานเก่ารายได้ลดลง
ยืมเพื่อนมาเรื่อยๆ พอได้งานใหม่ก็ทยอยใช้หนี้เรื่อยๆ แต่พอรถอีกคันเข้ามาก็มีทั้งประกัน มีทั้งค่าดูแล ต้องผ่อนอีกกลายเป็นอะไรที่คาราคาซัง
อีรุงตุงนังกันไปหมดช่วงต้นปีชีวิตผันเปลี่ยนทุกๆทาง จนมามองว่าเฮ้ย!!!!! ไม่ได้ละชั้นจะมาเป็นอีบ้าแบบนี้ไม่ได้ต้องคิด+ในเมื่อปัญหาเกิดเรา
ต้องรับมือกับสิ่งตรงหน้าให้ได้ อ่ะมีรถมาอีกคันก็ดีสิเท่ห์จะตายมีรถ2คัน ไฮโซฝุดๆขับสลับกัน ความที่น้องสมเพศมันเลยยอมผ่อนให้คันนึง
ตัวมันเองที่ขับรถไม่เป็น ฮ่าๆ ก็ช่วยๆกันไปเบาไปอีกนิดทีนี้ก็ช่วยกันหารายได้เสริมอีกทางเพื่อที่จะรักษา ทรัพย์สินที่มีเอาไว้ให้ได้
ทีนี้สู้ๆ2คนช่วยกันทำงานเสริม ร่ายยาวเกริ่นซะเยอะ งานเสริมแรก เห็นดังๆกำลังนิยมในขณะนั้น
1.ขายเทสเตอร์ครีมเกาหลีได้ของมาจากคนรู้จักซองละไม่กี่บาทแต่ด้วยค่าที่ ที่ตึกสนง.ตลาดนัด สนงค่าที่400-
ไหนจะค่าแท็กซี่อีกอะไรอีก(ขับรถยังไม่คล่อง) เลยนั่งแท๊กซี่ รวมๆแล้วค่าที่ค่าเดินทางเกือบพัน แทบชักขายได้แค่100- ของเหลือเพียบ
เศร้าใจสุดๆ ขายต่อคืนทุนจากร้านที่รู้จักกัน ***โชคดีที่ได้ทุนคืนไม่งั้นแย่ๆๆๆๆ***
2.ขายรองเท้าเห็นพี่ที่ทำงานขายดีมากก็อยากขายมั่งทำงานที่เก่าอยู่หยุดวันธรรมดา อาทิตย์ละ1วัน ก็มาขายตลาดนัดแถวบ้านเราวันนึง
น้องวันนึง มานั่งขายแรกๆก็ขายดีพอมาสักอาทิตย์สองอาทิตย์มีคนขายเหมือนกันอีก ถูกกว่าอีก เฮ้ยยยยยยไรแว้ทำไมทำกับชั้นได้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
เราขาย1วัน น้องกับแฟนน้องขายอีกวันช่วยๆกัน สงสารมัน ทำงาน6วันประกอบกับอะไรหลายๆอย่าง
ค่าที่+การล็อคที่ เลยหยุดไปรองเท้าเต็มบ้านเลยคร้าบบบบบ แจกบ้านที่ตจว.หมด ไป1กอง
3.ขายเครื่องสำอางค์ครีมในเนต เห็นเพื่อนขายดีอีกหละเลยทำมั่ง ตอนนั้นเริ่มๆของกระแสขายไม่เกลื่อนมากมายเหมือนทุกวันนี้
สร้างเพจมาเอาของที่เพื่อนขายมาลง สมัครตัวแทนกับเพื่อนละ ทีนี้ทำไงให้ขายได้แว๊ คงเพจไม่มีคนกดไล้เลย ลงAD ในเฟสบุ๊คสิคร้าบ
ลงแรกๆก็ไม่กี่บาทหลังๆต้องหลายร้อยเพื่อให้คนเห็นแล้วกดไล้เรามากขึ้น เราลงAD น้องตอบ inbox ทำงานไปตอบไป อัพไปงานยุ่งน้อง
ก็แชร์สินค้าไปเรื่อยสลับกัน ทำงานคนละที่งานเลยยุ่งไม่ตรงกัน ทีนี้พอถึงจุดคนขายเยอะ สินค้ามาใหม่เยอะสินค้าเก่าที่ตุนก็ตกกระแสไป
ทำไงละทีนี้ของเต็มบ้าน ขายโล๊ะคืนให้เพื่อนไม่มีเงินลงAD ของก็มาไวไปไว จนท้อเอาไงดีสรุปเลิก เป็นกระแสมากไปไม่ไหวตามสินค้า
ไม่ทันเลยจบการขายครีมเครื่องสำอางค์
4.ขายไส้กรอกปิ้ง หมูยอ ไส้กรอกอิสานตลาดดึก บ้านใกล้ตลาดกลางขายส่งผักผลไม้ มีคนเยอะตั้งแต่ 22.00น.-9.00น.
เลยมาปรึกษากันเอาไงดีเราเลิกงาน 18.00น. กลับมาจากรังสิตขับรถกลับบ้านก็ชั่วโมงครึ่ง นอนก่อน23.00น.ไปขายของนะเคๆได้
พอตี5-8.30น.น้องขายกับแฟนมันนะเพราะมันเข้างาน11.00น.เราเข้างาน9.00น.กว่าจะขับรถถึงรังสิตก็นานโขเลยขอขอรอบดึก
ลงทุนไปประมาณ5พันกว่าบาทได้เตาย่างได้แก็สมา ค่าที่ค่าไรทำเลดีด้วยนะ แต่ๆๆๆๆๆๆๆๆไม่ไหวคร่า ไม่เจียมสังขารตัวเองไง
คนบ้าไรจะทำงานขนาดนั้น 9.00-18.00 หลับแปป ตื่นมาขายของขับรถไปทำงานหลับในสิพี่น้องงงงง
ตอนนั้นน้องก็ไม่ไหวพักผ่อนไม่พอ อ๊ะเลิก ซอมบี้มากๆขณะนั้น ไส้กรอกตุนไว้ไม่มากเอามาขายให้คนงานในไซด์ โชคดีหมดไป
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
มานั่งคิดๆเราทำไรตามกระเเสมากไปมั้ยเราทำในสิ่งที่ไม่ชอบแต่ตามคนอื่นว่าขายได้ ขายดีมากไปมั้ย นั่นสินะคงใช่
มาหาไรที่เป็นตัวเองมั้ย เรากับน้องชอบการทำอาหารมากทำแจกพี่ๆที่ทำงาน ที่ทำงานเก่าทำกับข้าวหลังบ้านได้ใครเคยตามที่เราตั้งกระทู้
คงรู้จักเราเนอะๆ ทีนี้ชอบทำกาแฟน้ำนั่นนี่แจกลูกค้าอ๊ะได้ไอเดียอีก ชีพจรลง.....มากไม่อยู่นิ่งเลยใช่ม้ายยยยยย
5.ขายน้ำ เดือนเม.ย.ที่ผ่านมา ความระอุของอากาศ + ได้ที่ดีๆ(คิดว่าดีตอนนั้น)เลยเอา หน้าโลตัสในซอย ตรงข้ามตลาดนัด ร้านขายส่ง
ข้าวสาร เหตุผลดีๆมากมาย จองไว้แต่ป้าเจ้าของที่บอกปรับที่เสร็จค่อยวางเงิน อ๊ะๆลืมบอกทีนี้แฟนเราเองที่มาขายเค้าลาออกจากงานประจำ
มาทำงานช่วยครอบครัวทำจิวเวอร์รี่ที่บ้าน ก็มีเวลาเยอะให้มาขาย กาแฟขายอะไรตรงที่ในซอยบ้าน อีกหละที่ทำเพราะ............
เห็นตรงถนนใหญ่ตรงป้ายรถเมล์เค้าขายน้ำ ใส่เป็นหลอดใสๆ(แบบหลอดเบียร์)พอมีคนสั่งก็กดใส่แก้วไม่ต้องชงแฟนทำไม่เป็นเสียเวลา
เราเตรียมมาให้เค้าขายสบายๆ ร้านตรงถนนใหญ่ขายโคตะระ ดีฝุดๆ เอามั่งนะปรึกษากันลงทุนเกือบหมื่นซื้อหลอดใส่น้ำ(เหมือนหลอดเบียร์)
4อัน ทำน้ำไป5-6แกลอน ขายดีแน่ๆทำเลดีมว้าก(คิดเอง) แต่วันขาย แป่ววววววววว สงสารแฟนมากนั่งหน้าแห้งขายไม่ดีเลย
คนเดินน้อยมาก หน้าหมู่บ้านในซอยคนไม่เยอะอย่างที่คิด เฮ้อออออออออ ไงดี ดีนะค่าที่ป้าไม่เก็บไม่งั้นจิบ้าแน่เห็นหน้าแฟนสงสารมาก
คิดในใจเราชวนเค้ามาลำบากกับเรารึป่าว เค้าก็ไม่คิดงั้นเลยยิ้มตลอด ขายได้ไม่ได้ก็ยิ้ม (ที่เค้ามาขายของนี่เพื่อเป็นเงินเก็บนะเราไม่เคยนำ
เค้ามารับภาระอะไรที่เรามีอยู่) เพราะเราคิดว่ามันคนละส่วนเค้าไม่ควรจะมารับในสิ่งที่เราก่อตรงนี้แต่เค้าก็ไม่เคยคิดงั้นนะเค้าก็ช่วยตลอด
อยู่ข้างตลอด คือขายเครื่องดื่มในเดือนที่ระอุ น้ำที่ชงมาแล้วโดนความร้อนทำให้รสชาติเปลี่ยนอะไรหลายๆอย่างขายไม่ได้ ใกล้เซเว่น
คนไปซื้อที่อื่นหมดร้านนั้นขายได้เพราะอยู่ถนนใหญ่ติดกับตลาดเดินเล่น ติดป้ายรถเมล์วินมอไซด์โอ้ย ตอนนั้นเราก้ไม่คิดพลาดอย่างแรง
จบการขายเครื่องดื่ม แฟนกลับไปดูงานที่บ้านเต็มตัว เราก้ทำงานด้านไฟแนนซ์ไปอย่างเดียวช่วงเริ่มงานแรกๆก็ยุ่งๆเดินทางไปสนง.บ่อย
ไม่มีเวลามากนัก งานก็เยอะนิดนึงเลยเลิกคิดเรื่องงานเสริม เวลาเราเข้าออฟฟิสก็ชอบทำอะไรไปฝากน้องๆพี่ๆ เมนูเด็ดคือ----หมูมะนาว-----
อ๊ะก็ทำแจกทั้งที่ทำงาน นี้และที่เพื่อนๆ มากมายอ๊ะแจกๆหมด ชอบเวลามีคนชมโรคจิตไง ฮ่าๆ เอาไปให้น้องแจกที่ทำงานมันอีก
ทีนี้ได้คำติชมมาปรับปรุงให้ดีขึ้น ปรับแล้วให้ชิมอีก เป็นอันว่าเด็ดอร่อยละนิ่งละ พี่คนนึงก็พูดมาว่า
พี่ที่อ๊อฟฟิศ " เอ็งไม่ขาย อาหารว้ะ รสชาติดีน่าไปขาย"
เรา "ใครจะซื้อพี่ เจ๊งมาหลายธุรกิจละ ไม่เอาๆเพลีย"
พี่ที่อ๊อฟฟิศ " เอ็งลองดูสิ ข้าว่าขายได้นะ"
เรา "อืมๆน่าคิด ขอหาทำเลก่องนะ เจ็บเพราะค่าที่มาแยะ"
ทีนี้ก็ไม่ได้คิดไรมาก พอวันนึงแฟนต้องไปทำงาน ตปท.ยังไงเราก็ไม่ยอมให้ไป(ตัวถ่วงนั่นเองฮ่าๆ) จึงหาไรให้แฟนทำ
เพื่อทดแทนไม่ให้เค้าทำงานตปท.ไทยก็มีงานทำนี่เนอะ ประกอบกับน้อง ช่วงงานไอทีที่น้องทำ
ตลาดขาลงเงินไม่ดีเหมือนเก่า ตอนนี้งานเรามั่นคงรายได้ดีกว่าเก่ามาก ทีนี้เราต้องพยุงขึ้นบ้างละต้องใช้หนี้น้องที่ยืมมันมาบ้างละฮ่าๆ
มันก็ให้ไปหาทำเลดีๆมาให้เรากับแฟนนำไปก่อนทำไปก่อนดีแล้วมันตามไป ได้แถวบ้านใกล้ที่ทำงาน ขายเฉพาะ ส-อา ตลาดน้ำในชานเมือง
นั่นละ ทีนี้ขายไรดีละ ก็คิดหลายตลบ -------เราต้องทำในสิ่งที่เราชอบ เราต้องทำในสิ่งที่เราถนัด เราต้องทำในสิ่งที่เรารัก ไม่ใช่ตามคนอื่น
เหมือนที่ผ่านมา เลยอ่ะได้ที่มา1ล็อค เลยขาย"หมูมะนาว"
6.ขาย"หมูมะนาว" ตลาดน้ำวางเงินไป5,200-ค่าที่ เดือนนึงขายได้ 8 วันส-อา และวันหยุดราชการ
อ๊ะเอาก็เอา วันแรกคร่าอยู่โซนหลัง ตลาดคนเดินเยอะมว้ากเป็นตลาดที่คนมากินนนนนนเท่านั้น โซนกลางคนเยอะแต่เราไม่ได้ที่
เพราะแพง+กะคนแย่งกันมากมาย อ๊ะขายตรงนี้ก็ล่าย วันแรกขาย 11กล่องโคตรดีใจ วันแรกอ่ะก็ดีใจแล้ว ของเตรียมไม่มาก
น้ำจิ้มทำเอง คะน้าได้ราคามากถูกมว้ากคะน้ากรอบสด ไม่ใช้คะน้าไทยนะเสียรส หมุก็รู้จักกะแม่ค้ามานานเค้าไสลด์ให้คิดราคากันเอง
คือวัตถุดิบต่างๆได้ถูกกว่าทั่วไปเพราะการเดินตลาดมานานรุ้จักทั้งตลาดยิ้มให้ตลอด แซวไปแววมาเลยได้ราคาพิเศษคิคิ
เราไปเตรียมของพอ 9โมงเราก็ออกมาทำงาน ขับรถมาจากตลาด15 นาทีก็ถึงที่ทำงาน แฟนขาย-15.00น.ก็หมดแล้ว
เมื่ออาทิตย์ก่อนป้าเจ้าของที่อยุ่ๆก็ย้านเค้าเตอร์เรา เรางงมากเราวีนสุดๆยังไงก้ไม่ยอม ป้าแกเลยรำคาญหาที่ใหม่โซนคนแน่นให้
คือมันไม่ใช่ความผิดเราเค้ายกล๊อคเราให้ร้านใหญ่ตีแผงยาว วีนค่ะวีน คนร้านรอบๆก็มาช่วยบอกน้องเค้าได้ที่แล้วไปย้ายทำไม
รวมตัวกันวีนๆ เค้าเลยโซนกลางให้ ที่ไหนได้+ค่าที่โซนกลางแพงกว่าเก่า30%ตะเถนอ่ะคนเยอะไหนๆลองขาย วันนั้นขายได้40กล่อง
ยิ้มปริ่มเลยค่ะคุณแฟน เราไปขายอาทิตย์เต็มวัน เค้าขายเสาร์คนเดียว เราก็สงสารเนอะไม่เคยขายของแต่เค้าก็ขายได้
ขาย8.00-15.30 น. ส-อา วันจ-ศ เค้าทำงานที่บ้าน เราก็ทำงานปกติ วันนึงกำไรจากการขายได้เกินพันก็ชักแล้วดีใจ ตอนนี้เริ่มมาไม่กี่อาทิตย์
แต่บอกเลยมีความสุขมากกว่าการขายอื่นๆที่ผ่านมามาก เพราะได้ทำในสิ่งที่เราถนัดที่เราชอบ เป็นตัวเองอะไรที่เราทำออกมาก็เลยออกมาดี
เราไม่ควรตามใครตั้งแต่เเรกเล้ยยจมไปไม่รู้กี่ตังค์ละ คือเราไม่ได้มั่งมีมาตั้งแต่เกิด เราก็หารายได้เสริมเพื่อพอกินพอใช้ เงินเดือนก็จะรีบเคลีย
หลายอย่างที่เป็นหนี้ไม่นานก็หมดคาดว่าสิ้นปีหมดแน่ รายได้เสริมก็เก็บไว้เผื่ออนาคตเวลาเราจะทำไรคิดให้มากๆอย่าทำตามกระแสเดี๋ยว
จะเป็นแบบเรานะคะเพื่อนๆ วันนี้บ่นแค่นี้นะ งานไม่มีเลยมาตั้งกระทู้กลัวนายมาเห็นไปก่อนนะ นายก็เล่นพันทิพ คิคิ
****อย่าถามเลยตลาดไหน เดี๋ยวคนอื่นว่าอีกว่าโฆษณาร้านอยากขายได้ แค่อยากเล่าเส้นทางการขายว่าไม่ง่ายอย่างที่คิด เท่านั้นคร่า***
"ขายของเสริมงานประจำ ไม่ง่ายอย่างที่คิด แต่ทำแล้วต้องสู้กันต่อไป" มนุษย์เงินเดือน ผู้ชักหน้าไม่ค่อยจะถึงหลัง
ที่บ้านก็สนับสนุนให้ทำคิดว่าสนุกพ่อแม่ก็ปล่อยให้ทำหอบข้าวเหนียวหมู ไปขายที่โรงเรียน 2 คนพี่น้อง พอโตมาทำงานก็หา
รายได้เสริมเรื่อยมา การทำงานก็เริ่มต้นด้วยดีจากพนง.อสังหาริมทรัพย์ ทำมาเกือบ4ปี เมื่อต้นปีลาออกไปทำงานสายสินเชื่อ
เวลาว่างเยอะขึ้นประกอบกับภาระที่เพิ่มมาไม่ทันตั้งตัวคืองี้รายละเอียดลึกๆเรื่องรถไม่อยากรื้อฟื้นค่ะ เราออกรถกับคนเคยเชื่อใจ
พอเค้าไปเราก็ต้องซื้ออีกคันเพราะบ้านลึกมากเข้า ออกมอไซด์เที่ยวละ30- อ้ะพอ ออกรถคันที่2มาแล้ว
คนคนนั้นที่เอารถคันแรกไป ซึ่งตอนนั้นเราคิดว่าจบ เค้าเอามาคืนพร้อมกับบอกว่าชื่อเรา เค้าไม่ต้องการรถคันนี้แล้วให้เราผ่อนต่อ
เราก็ขายไม่ได้เพราะติดนโยบายรถคันแรก คันแรกชื่อเรา คันที่2ชื่อน้องค่ะ จึงต้องรับภาระต่อ ใช่มันเกินตัวมาก
แต่ไม่คิดว่าจะเกิดเหตุการที่เค้าเอารถมาคืนจ้า ^_^ เป็นแบบนี้เเล้วเราก็ต้องสู้ต่อไปเพราะเราตัดสินใจผิดเองที่ไว้ใจ
ต้องผ่อนรถเพิ่มอีกคันต้องดิ้นรนหางานเสริมเพิ่มที่จะผ่อนบ้านกับรถทั้ง2คันไว้ให้ได้
จากเงินเดือนไฟแนนซ์ค่อนข้างมากกว่าที่เก่า(ถ้าไม่มีภาระก็สบายๆ) แต่หนี้ที่มีอยู่แล้วช่วงก่อนออกมาจากที่ทำงานเก่ารายได้ลดลง
ยืมเพื่อนมาเรื่อยๆ พอได้งานใหม่ก็ทยอยใช้หนี้เรื่อยๆ แต่พอรถอีกคันเข้ามาก็มีทั้งประกัน มีทั้งค่าดูแล ต้องผ่อนอีกกลายเป็นอะไรที่คาราคาซัง
อีรุงตุงนังกันไปหมดช่วงต้นปีชีวิตผันเปลี่ยนทุกๆทาง จนมามองว่าเฮ้ย!!!!! ไม่ได้ละชั้นจะมาเป็นอีบ้าแบบนี้ไม่ได้ต้องคิด+ในเมื่อปัญหาเกิดเรา
ต้องรับมือกับสิ่งตรงหน้าให้ได้ อ่ะมีรถมาอีกคันก็ดีสิเท่ห์จะตายมีรถ2คัน ไฮโซฝุดๆขับสลับกัน ความที่น้องสมเพศมันเลยยอมผ่อนให้คันนึง
ตัวมันเองที่ขับรถไม่เป็น ฮ่าๆ ก็ช่วยๆกันไปเบาไปอีกนิดทีนี้ก็ช่วยกันหารายได้เสริมอีกทางเพื่อที่จะรักษา ทรัพย์สินที่มีเอาไว้ให้ได้
ทีนี้สู้ๆ2คนช่วยกันทำงานเสริม ร่ายยาวเกริ่นซะเยอะ งานเสริมแรก เห็นดังๆกำลังนิยมในขณะนั้น
1.ขายเทสเตอร์ครีมเกาหลีได้ของมาจากคนรู้จักซองละไม่กี่บาทแต่ด้วยค่าที่ ที่ตึกสนง.ตลาดนัด สนงค่าที่400-
ไหนจะค่าแท็กซี่อีกอะไรอีก(ขับรถยังไม่คล่อง) เลยนั่งแท๊กซี่ รวมๆแล้วค่าที่ค่าเดินทางเกือบพัน แทบชักขายได้แค่100- ของเหลือเพียบ
เศร้าใจสุดๆ ขายต่อคืนทุนจากร้านที่รู้จักกัน ***โชคดีที่ได้ทุนคืนไม่งั้นแย่ๆๆๆๆ***
2.ขายรองเท้าเห็นพี่ที่ทำงานขายดีมากก็อยากขายมั่งทำงานที่เก่าอยู่หยุดวันธรรมดา อาทิตย์ละ1วัน ก็มาขายตลาดนัดแถวบ้านเราวันนึง
น้องวันนึง มานั่งขายแรกๆก็ขายดีพอมาสักอาทิตย์สองอาทิตย์มีคนขายเหมือนกันอีก ถูกกว่าอีก เฮ้ยยยยยยไรแว้ทำไมทำกับชั้นได้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
เราขาย1วัน น้องกับแฟนน้องขายอีกวันช่วยๆกัน สงสารมัน ทำงาน6วันประกอบกับอะไรหลายๆอย่าง
ค่าที่+การล็อคที่ เลยหยุดไปรองเท้าเต็มบ้านเลยคร้าบบบบบ แจกบ้านที่ตจว.หมด ไป1กอง
3.ขายเครื่องสำอางค์ครีมในเนต เห็นเพื่อนขายดีอีกหละเลยทำมั่ง ตอนนั้นเริ่มๆของกระแสขายไม่เกลื่อนมากมายเหมือนทุกวันนี้
สร้างเพจมาเอาของที่เพื่อนขายมาลง สมัครตัวแทนกับเพื่อนละ ทีนี้ทำไงให้ขายได้แว๊ คงเพจไม่มีคนกดไล้เลย ลงAD ในเฟสบุ๊คสิคร้าบ
ลงแรกๆก็ไม่กี่บาทหลังๆต้องหลายร้อยเพื่อให้คนเห็นแล้วกดไล้เรามากขึ้น เราลงAD น้องตอบ inbox ทำงานไปตอบไป อัพไปงานยุ่งน้อง
ก็แชร์สินค้าไปเรื่อยสลับกัน ทำงานคนละที่งานเลยยุ่งไม่ตรงกัน ทีนี้พอถึงจุดคนขายเยอะ สินค้ามาใหม่เยอะสินค้าเก่าที่ตุนก็ตกกระแสไป
ทำไงละทีนี้ของเต็มบ้าน ขายโล๊ะคืนให้เพื่อนไม่มีเงินลงAD ของก็มาไวไปไว จนท้อเอาไงดีสรุปเลิก เป็นกระแสมากไปไม่ไหวตามสินค้า
ไม่ทันเลยจบการขายครีมเครื่องสำอางค์
4.ขายไส้กรอกปิ้ง หมูยอ ไส้กรอกอิสานตลาดดึก บ้านใกล้ตลาดกลางขายส่งผักผลไม้ มีคนเยอะตั้งแต่ 22.00น.-9.00น.
เลยมาปรึกษากันเอาไงดีเราเลิกงาน 18.00น. กลับมาจากรังสิตขับรถกลับบ้านก็ชั่วโมงครึ่ง นอนก่อน23.00น.ไปขายของนะเคๆได้
พอตี5-8.30น.น้องขายกับแฟนมันนะเพราะมันเข้างาน11.00น.เราเข้างาน9.00น.กว่าจะขับรถถึงรังสิตก็นานโขเลยขอขอรอบดึก
ลงทุนไปประมาณ5พันกว่าบาทได้เตาย่างได้แก็สมา ค่าที่ค่าไรทำเลดีด้วยนะ แต่ๆๆๆๆๆๆๆๆไม่ไหวคร่า ไม่เจียมสังขารตัวเองไง
คนบ้าไรจะทำงานขนาดนั้น 9.00-18.00 หลับแปป ตื่นมาขายของขับรถไปทำงานหลับในสิพี่น้องงงงง
ตอนนั้นน้องก็ไม่ไหวพักผ่อนไม่พอ อ๊ะเลิก ซอมบี้มากๆขณะนั้น ไส้กรอกตุนไว้ไม่มากเอามาขายให้คนงานในไซด์ โชคดีหมดไป
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
มานั่งคิดๆเราทำไรตามกระเเสมากไปมั้ยเราทำในสิ่งที่ไม่ชอบแต่ตามคนอื่นว่าขายได้ ขายดีมากไปมั้ย นั่นสินะคงใช่
มาหาไรที่เป็นตัวเองมั้ย เรากับน้องชอบการทำอาหารมากทำแจกพี่ๆที่ทำงาน ที่ทำงานเก่าทำกับข้าวหลังบ้านได้ใครเคยตามที่เราตั้งกระทู้
คงรู้จักเราเนอะๆ ทีนี้ชอบทำกาแฟน้ำนั่นนี่แจกลูกค้าอ๊ะได้ไอเดียอีก ชีพจรลง.....มากไม่อยู่นิ่งเลยใช่ม้ายยยยยย
5.ขายน้ำ เดือนเม.ย.ที่ผ่านมา ความระอุของอากาศ + ได้ที่ดีๆ(คิดว่าดีตอนนั้น)เลยเอา หน้าโลตัสในซอย ตรงข้ามตลาดนัด ร้านขายส่ง
ข้าวสาร เหตุผลดีๆมากมาย จองไว้แต่ป้าเจ้าของที่บอกปรับที่เสร็จค่อยวางเงิน อ๊ะๆลืมบอกทีนี้แฟนเราเองที่มาขายเค้าลาออกจากงานประจำ
มาทำงานช่วยครอบครัวทำจิวเวอร์รี่ที่บ้าน ก็มีเวลาเยอะให้มาขาย กาแฟขายอะไรตรงที่ในซอยบ้าน อีกหละที่ทำเพราะ............
เห็นตรงถนนใหญ่ตรงป้ายรถเมล์เค้าขายน้ำ ใส่เป็นหลอดใสๆ(แบบหลอดเบียร์)พอมีคนสั่งก็กดใส่แก้วไม่ต้องชงแฟนทำไม่เป็นเสียเวลา
เราเตรียมมาให้เค้าขายสบายๆ ร้านตรงถนนใหญ่ขายโคตะระ ดีฝุดๆ เอามั่งนะปรึกษากันลงทุนเกือบหมื่นซื้อหลอดใส่น้ำ(เหมือนหลอดเบียร์)
4อัน ทำน้ำไป5-6แกลอน ขายดีแน่ๆทำเลดีมว้าก(คิดเอง) แต่วันขาย แป่ววววววววว สงสารแฟนมากนั่งหน้าแห้งขายไม่ดีเลย
คนเดินน้อยมาก หน้าหมู่บ้านในซอยคนไม่เยอะอย่างที่คิด เฮ้อออออออออ ไงดี ดีนะค่าที่ป้าไม่เก็บไม่งั้นจิบ้าแน่เห็นหน้าแฟนสงสารมาก
คิดในใจเราชวนเค้ามาลำบากกับเรารึป่าว เค้าก็ไม่คิดงั้นเลยยิ้มตลอด ขายได้ไม่ได้ก็ยิ้ม (ที่เค้ามาขายของนี่เพื่อเป็นเงินเก็บนะเราไม่เคยนำ
เค้ามารับภาระอะไรที่เรามีอยู่) เพราะเราคิดว่ามันคนละส่วนเค้าไม่ควรจะมารับในสิ่งที่เราก่อตรงนี้แต่เค้าก็ไม่เคยคิดงั้นนะเค้าก็ช่วยตลอด
อยู่ข้างตลอด คือขายเครื่องดื่มในเดือนที่ระอุ น้ำที่ชงมาแล้วโดนความร้อนทำให้รสชาติเปลี่ยนอะไรหลายๆอย่างขายไม่ได้ ใกล้เซเว่น
คนไปซื้อที่อื่นหมดร้านนั้นขายได้เพราะอยู่ถนนใหญ่ติดกับตลาดเดินเล่น ติดป้ายรถเมล์วินมอไซด์โอ้ย ตอนนั้นเราก้ไม่คิดพลาดอย่างแรง
จบการขายเครื่องดื่ม แฟนกลับไปดูงานที่บ้านเต็มตัว เราก้ทำงานด้านไฟแนนซ์ไปอย่างเดียวช่วงเริ่มงานแรกๆก็ยุ่งๆเดินทางไปสนง.บ่อย
ไม่มีเวลามากนัก งานก็เยอะนิดนึงเลยเลิกคิดเรื่องงานเสริม เวลาเราเข้าออฟฟิสก็ชอบทำอะไรไปฝากน้องๆพี่ๆ เมนูเด็ดคือ----หมูมะนาว-----
อ๊ะก็ทำแจกทั้งที่ทำงาน นี้และที่เพื่อนๆ มากมายอ๊ะแจกๆหมด ชอบเวลามีคนชมโรคจิตไง ฮ่าๆ เอาไปให้น้องแจกที่ทำงานมันอีก
ทีนี้ได้คำติชมมาปรับปรุงให้ดีขึ้น ปรับแล้วให้ชิมอีก เป็นอันว่าเด็ดอร่อยละนิ่งละ พี่คนนึงก็พูดมาว่า
พี่ที่อ๊อฟฟิศ " เอ็งไม่ขาย อาหารว้ะ รสชาติดีน่าไปขาย"
เรา "ใครจะซื้อพี่ เจ๊งมาหลายธุรกิจละ ไม่เอาๆเพลีย"
พี่ที่อ๊อฟฟิศ " เอ็งลองดูสิ ข้าว่าขายได้นะ"
เรา "อืมๆน่าคิด ขอหาทำเลก่องนะ เจ็บเพราะค่าที่มาแยะ"
ทีนี้ก็ไม่ได้คิดไรมาก พอวันนึงแฟนต้องไปทำงาน ตปท.ยังไงเราก็ไม่ยอมให้ไป(ตัวถ่วงนั่นเองฮ่าๆ) จึงหาไรให้แฟนทำ
เพื่อทดแทนไม่ให้เค้าทำงานตปท.ไทยก็มีงานทำนี่เนอะ ประกอบกับน้อง ช่วงงานไอทีที่น้องทำ
ตลาดขาลงเงินไม่ดีเหมือนเก่า ตอนนี้งานเรามั่นคงรายได้ดีกว่าเก่ามาก ทีนี้เราต้องพยุงขึ้นบ้างละต้องใช้หนี้น้องที่ยืมมันมาบ้างละฮ่าๆ
มันก็ให้ไปหาทำเลดีๆมาให้เรากับแฟนนำไปก่อนทำไปก่อนดีแล้วมันตามไป ได้แถวบ้านใกล้ที่ทำงาน ขายเฉพาะ ส-อา ตลาดน้ำในชานเมือง
นั่นละ ทีนี้ขายไรดีละ ก็คิดหลายตลบ -------เราต้องทำในสิ่งที่เราชอบ เราต้องทำในสิ่งที่เราถนัด เราต้องทำในสิ่งที่เรารัก ไม่ใช่ตามคนอื่น
เหมือนที่ผ่านมา เลยอ่ะได้ที่มา1ล็อค เลยขาย"หมูมะนาว"
6.ขาย"หมูมะนาว" ตลาดน้ำวางเงินไป5,200-ค่าที่ เดือนนึงขายได้ 8 วันส-อา และวันหยุดราชการ
อ๊ะเอาก็เอา วันแรกคร่าอยู่โซนหลัง ตลาดคนเดินเยอะมว้ากเป็นตลาดที่คนมากินนนนนนเท่านั้น โซนกลางคนเยอะแต่เราไม่ได้ที่
เพราะแพง+กะคนแย่งกันมากมาย อ๊ะขายตรงนี้ก็ล่าย วันแรกขาย 11กล่องโคตรดีใจ วันแรกอ่ะก็ดีใจแล้ว ของเตรียมไม่มาก
น้ำจิ้มทำเอง คะน้าได้ราคามากถูกมว้ากคะน้ากรอบสด ไม่ใช้คะน้าไทยนะเสียรส หมุก็รู้จักกะแม่ค้ามานานเค้าไสลด์ให้คิดราคากันเอง
คือวัตถุดิบต่างๆได้ถูกกว่าทั่วไปเพราะการเดินตลาดมานานรุ้จักทั้งตลาดยิ้มให้ตลอด แซวไปแววมาเลยได้ราคาพิเศษคิคิ
เราไปเตรียมของพอ 9โมงเราก็ออกมาทำงาน ขับรถมาจากตลาด15 นาทีก็ถึงที่ทำงาน แฟนขาย-15.00น.ก็หมดแล้ว
เมื่ออาทิตย์ก่อนป้าเจ้าของที่อยุ่ๆก็ย้านเค้าเตอร์เรา เรางงมากเราวีนสุดๆยังไงก้ไม่ยอม ป้าแกเลยรำคาญหาที่ใหม่โซนคนแน่นให้
คือมันไม่ใช่ความผิดเราเค้ายกล๊อคเราให้ร้านใหญ่ตีแผงยาว วีนค่ะวีน คนร้านรอบๆก็มาช่วยบอกน้องเค้าได้ที่แล้วไปย้ายทำไม
รวมตัวกันวีนๆ เค้าเลยโซนกลางให้ ที่ไหนได้+ค่าที่โซนกลางแพงกว่าเก่า30%ตะเถนอ่ะคนเยอะไหนๆลองขาย วันนั้นขายได้40กล่อง
ยิ้มปริ่มเลยค่ะคุณแฟน เราไปขายอาทิตย์เต็มวัน เค้าขายเสาร์คนเดียว เราก็สงสารเนอะไม่เคยขายของแต่เค้าก็ขายได้
ขาย8.00-15.30 น. ส-อา วันจ-ศ เค้าทำงานที่บ้าน เราก็ทำงานปกติ วันนึงกำไรจากการขายได้เกินพันก็ชักแล้วดีใจ ตอนนี้เริ่มมาไม่กี่อาทิตย์
แต่บอกเลยมีความสุขมากกว่าการขายอื่นๆที่ผ่านมามาก เพราะได้ทำในสิ่งที่เราถนัดที่เราชอบ เป็นตัวเองอะไรที่เราทำออกมาก็เลยออกมาดี
เราไม่ควรตามใครตั้งแต่เเรกเล้ยยจมไปไม่รู้กี่ตังค์ละ คือเราไม่ได้มั่งมีมาตั้งแต่เกิด เราก็หารายได้เสริมเพื่อพอกินพอใช้ เงินเดือนก็จะรีบเคลีย
หลายอย่างที่เป็นหนี้ไม่นานก็หมดคาดว่าสิ้นปีหมดแน่ รายได้เสริมก็เก็บไว้เผื่ออนาคตเวลาเราจะทำไรคิดให้มากๆอย่าทำตามกระแสเดี๋ยว
จะเป็นแบบเรานะคะเพื่อนๆ วันนี้บ่นแค่นี้นะ งานไม่มีเลยมาตั้งกระทู้กลัวนายมาเห็นไปก่อนนะ นายก็เล่นพันทิพ คิคิ
****อย่าถามเลยตลาดไหน เดี๋ยวคนอื่นว่าอีกว่าโฆษณาร้านอยากขายได้ แค่อยากเล่าเส้นทางการขายว่าไม่ง่ายอย่างที่คิด เท่านั้นคร่า***