กำลังเรียนในระดับมหาวิทยาลัยอยู่ค่ะ ซึ่งบอกเลยว่าไม่ได้อยากเรียน เหนื่อยและเบื่อกับชีวิตการเรียนมาก
เบื่อกับการที่ต้องทำในสิ่งที่ไม่ได้อยากทำ แต่ไม่ได้เบื่อภาควิชาที่เรียนนะคะ
ไม่ชอบการพรีเซนต์ แต่การเรียนดันมีแต่การพรีเซนต์ เราก็เลยทำได้ห่วยแตกมาก เรียนก็ไม่รู้เรื่อง
เคยขอผู้ปกครองลาออกค่ะ แต่ท่านไม่ให้ออก เพราะเราตอบท่านไม่ได้ว่า ถ้าออกแล้วจะไปทำอะไร ซึ่งเราว่าท่านก็ทำถูก ที่ไม่ให้เราลาออกค่ะ

แต่ทุกวันเรารู้สึกไม่มีความสุขเลยกับการใช้ชีวิตในแต่ละวัน มีแต่ความกดดัน ความกังวล เครียดมากค่ะ ไม่รู้จะหันไปปรึกษาใคร เพื่อนสนิทก็ไม่มี
เรารู้สึกว่านี่ไม่ใช่ชีวิตแบบที่เราต้องการ แต่ก็ไม่รู้จะทำยังไงดี เรารู้สึกไม่มีใครเลย

เราเข้าใจค่ะ ว่าเราโชคดีที่ยังมีโอกาสได้เรียน ต่างจากหลายๆ คน ที่เค้าไม่มีโอกาส
แต่พอเราลองมองคนรอบตัวเราหลายๆ คน ที่เค้าไม่มีโอกาสได้เรียน เค้าก็ดูมีความสุขดี มีมากด้วย
แต่เราได้เรียนแท้ๆ แต่กลับไม่มีความสุขเลยสักนิด อิจฉาพวกเค้าอย่างบอกไม่ถูก