นี่เป็นกระทู้แรกในชีวิตเลยนะคะเนี่ย อาจจะพิมมึนๆไปบ้างตอนนี้อยู่ในช่วงสับสนกับชีวิต
เอาเป็นว่าเข้าเรื่องกันเลยละกันนะคะ
ดิฉันกับแฟนคบกันได้ 6 เดือน แต่รู้จักกันมาเกือบจะ 1 ปีแล้ว แฟนของดิฉันอายุมากกว่าสามปี และค่อนข้างจะมีชื่อเสียง ความรักของเราจึงเปิดเผยกับใครไม่ค่อยได้ ส่วนใหญ่จะรู้แค่คนสนิทและเพื่อนๆของเขา ขณะที่คบกัน ดิฉันตกลงปลงใจว่าจะอยู่ด้วยกันเนื่องจากสะดวกสบายและใกล้สถานที่ทำงานของดิฉัน ช่วงแรกๆของการคบกัน บอกเลยว่ามันคือโปรโมชั่นดีดีนี่เอง รักกันมากก เค้าทำทุกอย่างเพื่อเรา อ้อนสุดติ่ง ไปรับไปส่ง นอนกอดกัน สวีทจนคนอื่นและเพื่อนๆหมันไส้กันเลยทีเดียว แต่หลังจากสามเดือนแรก ทางผ่ายชายเริ่มมีภาระ มีงาน และ ปัญหาเข้ามารุมเร้า เค้าก็เลยเริ่มเย็นชาใส่ และไม่มีเวลาให้ เราเข้าใจว่าเค้าเหนื่อยแต่เค้าไม่เคยเล่าปัญหาต่างๆให้เราฟัง ทั้งๆที่เราคิดมาเสมอว่าเราน่าจะเป็นคนที่เค้าสามารถระบายให้ได้ทุกเรื่อง หลังจากนั้นมีปัญหาทะเลาะกันมาตลอด ทะเลาะแรง เวลาทะเลาะเค้าชอบโมโหร้าย เอากับเราหงอยไปเลยเดียว จนเรารู้สึกไม่พอใจ หลังๆมาทะเลาะกันเอะอะอะไรบอกเลิก บอกกลับบ้าน บอกไม่อยากคบแล้ว เค้าก็ง้อ ก็ยื้อมาตลอด จนวันนั้น วันล่าสุด เราทะเลาะกันด้วยเรื่องงี่เง่า มันคือเรื่องที่เค้าเฉยชาใส่ ไม่สนใจ และเล่นแต่เกมเศรษฐี ( มันงี่เง่ามาก ) จนเรารู้สึกอึดอัดเพราะเป็นแบบนี้มาได้อาทิตย์กว่าๆ เราเลยบอกไปตรงๆว่า ที่เป็นแบบนี้รู้มั้ยว่าเธอเปลี่ยนไปมากกกกกก เค้าก็หันมาทำตางงๆและบอก อืม เราเลยถามกลับไป ยังรักกันอยู่มั้ย ? เค้าบอกกลับมาว่า อยู่เฉยๆได้มั้ย เหนื่อย ไม่อยากพูดอะไร อยากอยู่เงียบๆ ! พอเราได้ยินแบบนั้น ของขึ้นกันเลยทีเดียว เลยเผลอบอกไปว่า อ้อออออ ! ถ้าเป็นแบบนี้ ก็เลิกเลย อึดอัด ไม่อยากมาเป็นตัวถ่วงให้เหนื่อยไปกว่านี้ ( ทำหน้าแข็งแกร่งมั่นใจว่าเค้าจะง้อชัวร์ๆ เริ่มเดินไปเก็บเสื้อผ้า ปิดกระเป๋า แต่ผลที่ได้รับ ) " ก็ไปดิ่ เดี๋ยวไปส่ง " ได้ยินแบบนั้นถึงกับ ตรึ่ง !!!! เงิบค่ะ ผิดแผน เลยหันกลับมา ทำหน้า แน่ใจหรอ ( อ่อย เผื่อเค้าจะยอม ) เราก็บอกไป ถ้าไปจะไม่กลับมาละนะ ละเค้าก็บอก อืม ได้ยินแค่นั้น ชอค เงิบ เอ๋อ กินเลย เราเลยไม่ทนเดินออกจากห้องไป เค้าก็คว้าตัวเราไว้ และลากเราเดินออกมาจากห้องด้วยความโกรธ มั้งนะคะ ตอนนั้นไม่เห็นสีหน้า น้ำตาเริ่มไหล รู้แค่ว่า สงสัยมันอยากให้เราไปจริงๆ ชัวร์เลย หลังจากนั้น นั่งในรถเค้าก็ไม่พูดไม่จา เราก็เอาแต่ร้องไห้ มานั่งนึกว่า กรุไม่น่าบอกเลิกมันเล๊ยยยยย ! พอถึงบ้านก็เดินออกจากรถ ซึ่งบ้านเราค่อนข้างฐานะดี และคบกับแฟนแบบเปิดเผย การไปอยู่กับเขา พ่อกับแม่ทราบดีและไม่ได้มีปัญหาอะไรเพราะทางฝ่ายชายรับผิดชอบดูแลทำดีมาตลอด และไม่เคยลืมครอบครัวเรา ต่อเลยนะคะ พอกลับมาอยู่ที่บ้าน ก็มานอนร้องห่มร้องไห้ตามประสาสาวเหมือนจะอกหัก ทั้งที่บอกเลิกเอง สามวันแรกนี่นอนวันละ สอง สาม ชั่วโมง ข้าวไม่กิน จากคนที่น้ำหนัก 46 ลดเหลือ 40 ภายในเวลา สี่วัน เพราะไม่กินเลย ขนาดน้ำก็แบบกินไม่หมดขวด นอนคุดคู้อยู่แต่บนเตียง มานั่งนึกถึงสถานะตอนนั้น ก็ยังคลุมเครืออยู่ดี เลยตัดสินใจโทรไปหาเค้า ( หลังจากวันนั้นเค้าไม่โทรมาอีก ) ตอนโทรไปเค้าก็รับปกติ เราเลยถามไปว่า สรุป ยังคบกันอยู่ไหม เค้าก็ถาม คุณจะเอายังไง เราเลยตอบไป คบดิ่ ขอโทษที่พูดไม่คิด ( ตอนนั้นคิดได้ ก็พูดๆๆๆๆๆตามที่หัวใจต้องการ แต่จำไดะลอคไม่ค่อยได้เพราะเบลอมาก ) เค้าก็สรุปให้เราว่า ตอนนี้ให้เราหยุด พัก และคิดเรื่องเค้าก่อน เค้าเหนื่อย มีภาระที่ต้องทำมากมาย หลังจากนั้นก็วางสายไป เลยทำให้ความสัมพันธ์มันคลุมเครือขึ้นไปอีก เราก็ไม่รู้ว่าเค้าบอกเลิกเราหรือป่าว จนเราตัดสินใจละ เอาไงก็เอา ตัดใจก็ตัดใจ หลังจากนั้นก็เลยไม่ติดต่อ ไม่โท ไม่ง้อ เพียงแค่อาทิตย์เดียว โทรศัพท์เข้าจ้า เค้าโทรมาหา โทรมาถาม สารทุกสุขดิบ และก็พูดเหมือนกับว่า เราไม่เห็นจะเฮิทอะไรเลย ซึ่งเนื่องมาจาก เราไม่ได้อัพสเตตัส หรือลงเรื่องราวดราม่าในโลกโซเชี่ยวแต่อย่างใด ละเค้าก็ส่งเพลงมาแนวให้เรากลับไป ตอนนั้นรู้สึก อ่าวววว ! จะเอายังไงเนื่ย กรุจะทำใจได้ละนะ แต่ก็ยังรักแหละค่ะ ชอบปากแข็งปากดี สุดท้ายคุยกัน ก็เลยตัดสินใจกลับมาคบกัน แต่ว่ายังไม่ได้ไปอยู่กับเค้าเหมือนเดิมเพราะอยากจะปรับปรุงตัวไม่งี่เง่า และเป็นผู้ใหญ่ให้มากกว่าเดิม
แต่ปัญหาคือ เค้าบอกกับเราว่า ถ้ากลับมันไม่เหมือนเดิม ตอนที่เค้าไม่มีเรา เค้าก็อยู่ได้ แต่ถ้ามีมันก็ดีกว่า อีกอย่างเค้าก็ยังไม่ไปคุยกับใคร มันเลยทำให้เราคิดว่า ละถ้าเราอยากกลับไปและเป็นเหมือนเดิม รักกัน เฮฮากัน ไม่ทะเลาะกัน เราต้องทำตัวยังไง ควรจะอ้อนเค้ายังไงให้เค้าใจอ่อน และรักแค่เรา เพราะสิ่งที่เรากลัวคือ เรากลัวกลับไปละจะไปเป็นของตายของเขา กลับไปแล้วความเฉยชาของเค้าจะเป็นเหมือนเดิม ?
เลยตั้งกระทู้มาเพื่อปรึกษาปัญหาหัวใจ
อ้อ ลืมบอกไปค่ะ ดิฉันอายุ 24 ละคะ ส่วนเค้าก็ 27 จริงๆเค้าเป็นคนนิสัยดี จริงใจ อ่อนไหวง่าย และเป็นคนไว้ใจใครยาก ขี้เล่น และไม่เที่ยวไม่สูบบุหรี่ กินเหล้า และขณะที่คบกันเราไม่ได้มีปัญหาของมือที่สามแต่อย่างใด
เรื่องราวประมาณนี้ คำถามคือ ดิฉันอยากกลับไปคบกับเค้าและจิตใจสงบมีความสุขดังเดิม ดิฉันควรจะทำตัวทำใจอย่างไร และทำยังไงให้เค้ากลับมารักและต้องการเราเหมือนเดิมคะ
ประสบการณ์ทะเลาะแล้วชอบบอกเลิก สุดท้ายคนที่เสียใจคือตัวเราเอง
เอาเป็นว่าเข้าเรื่องกันเลยละกันนะคะ
ดิฉันกับแฟนคบกันได้ 6 เดือน แต่รู้จักกันมาเกือบจะ 1 ปีแล้ว แฟนของดิฉันอายุมากกว่าสามปี และค่อนข้างจะมีชื่อเสียง ความรักของเราจึงเปิดเผยกับใครไม่ค่อยได้ ส่วนใหญ่จะรู้แค่คนสนิทและเพื่อนๆของเขา ขณะที่คบกัน ดิฉันตกลงปลงใจว่าจะอยู่ด้วยกันเนื่องจากสะดวกสบายและใกล้สถานที่ทำงานของดิฉัน ช่วงแรกๆของการคบกัน บอกเลยว่ามันคือโปรโมชั่นดีดีนี่เอง รักกันมากก เค้าทำทุกอย่างเพื่อเรา อ้อนสุดติ่ง ไปรับไปส่ง นอนกอดกัน สวีทจนคนอื่นและเพื่อนๆหมันไส้กันเลยทีเดียว แต่หลังจากสามเดือนแรก ทางผ่ายชายเริ่มมีภาระ มีงาน และ ปัญหาเข้ามารุมเร้า เค้าก็เลยเริ่มเย็นชาใส่ และไม่มีเวลาให้ เราเข้าใจว่าเค้าเหนื่อยแต่เค้าไม่เคยเล่าปัญหาต่างๆให้เราฟัง ทั้งๆที่เราคิดมาเสมอว่าเราน่าจะเป็นคนที่เค้าสามารถระบายให้ได้ทุกเรื่อง หลังจากนั้นมีปัญหาทะเลาะกันมาตลอด ทะเลาะแรง เวลาทะเลาะเค้าชอบโมโหร้าย เอากับเราหงอยไปเลยเดียว จนเรารู้สึกไม่พอใจ หลังๆมาทะเลาะกันเอะอะอะไรบอกเลิก บอกกลับบ้าน บอกไม่อยากคบแล้ว เค้าก็ง้อ ก็ยื้อมาตลอด จนวันนั้น วันล่าสุด เราทะเลาะกันด้วยเรื่องงี่เง่า มันคือเรื่องที่เค้าเฉยชาใส่ ไม่สนใจ และเล่นแต่เกมเศรษฐี ( มันงี่เง่ามาก ) จนเรารู้สึกอึดอัดเพราะเป็นแบบนี้มาได้อาทิตย์กว่าๆ เราเลยบอกไปตรงๆว่า ที่เป็นแบบนี้รู้มั้ยว่าเธอเปลี่ยนไปมากกกกกก เค้าก็หันมาทำตางงๆและบอก อืม เราเลยถามกลับไป ยังรักกันอยู่มั้ย ? เค้าบอกกลับมาว่า อยู่เฉยๆได้มั้ย เหนื่อย ไม่อยากพูดอะไร อยากอยู่เงียบๆ ! พอเราได้ยินแบบนั้น ของขึ้นกันเลยทีเดียว เลยเผลอบอกไปว่า อ้อออออ ! ถ้าเป็นแบบนี้ ก็เลิกเลย อึดอัด ไม่อยากมาเป็นตัวถ่วงให้เหนื่อยไปกว่านี้ ( ทำหน้าแข็งแกร่งมั่นใจว่าเค้าจะง้อชัวร์ๆ เริ่มเดินไปเก็บเสื้อผ้า ปิดกระเป๋า แต่ผลที่ได้รับ ) " ก็ไปดิ่ เดี๋ยวไปส่ง " ได้ยินแบบนั้นถึงกับ ตรึ่ง !!!! เงิบค่ะ ผิดแผน เลยหันกลับมา ทำหน้า แน่ใจหรอ ( อ่อย เผื่อเค้าจะยอม ) เราก็บอกไป ถ้าไปจะไม่กลับมาละนะ ละเค้าก็บอก อืม ได้ยินแค่นั้น ชอค เงิบ เอ๋อ กินเลย เราเลยไม่ทนเดินออกจากห้องไป เค้าก็คว้าตัวเราไว้ และลากเราเดินออกมาจากห้องด้วยความโกรธ มั้งนะคะ ตอนนั้นไม่เห็นสีหน้า น้ำตาเริ่มไหล รู้แค่ว่า สงสัยมันอยากให้เราไปจริงๆ ชัวร์เลย หลังจากนั้น นั่งในรถเค้าก็ไม่พูดไม่จา เราก็เอาแต่ร้องไห้ มานั่งนึกว่า กรุไม่น่าบอกเลิกมันเล๊ยยยยย ! พอถึงบ้านก็เดินออกจากรถ ซึ่งบ้านเราค่อนข้างฐานะดี และคบกับแฟนแบบเปิดเผย การไปอยู่กับเขา พ่อกับแม่ทราบดีและไม่ได้มีปัญหาอะไรเพราะทางฝ่ายชายรับผิดชอบดูแลทำดีมาตลอด และไม่เคยลืมครอบครัวเรา ต่อเลยนะคะ พอกลับมาอยู่ที่บ้าน ก็มานอนร้องห่มร้องไห้ตามประสาสาวเหมือนจะอกหัก ทั้งที่บอกเลิกเอง สามวันแรกนี่นอนวันละ สอง สาม ชั่วโมง ข้าวไม่กิน จากคนที่น้ำหนัก 46 ลดเหลือ 40 ภายในเวลา สี่วัน เพราะไม่กินเลย ขนาดน้ำก็แบบกินไม่หมดขวด นอนคุดคู้อยู่แต่บนเตียง มานั่งนึกถึงสถานะตอนนั้น ก็ยังคลุมเครืออยู่ดี เลยตัดสินใจโทรไปหาเค้า ( หลังจากวันนั้นเค้าไม่โทรมาอีก ) ตอนโทรไปเค้าก็รับปกติ เราเลยถามไปว่า สรุป ยังคบกันอยู่ไหม เค้าก็ถาม คุณจะเอายังไง เราเลยตอบไป คบดิ่ ขอโทษที่พูดไม่คิด ( ตอนนั้นคิดได้ ก็พูดๆๆๆๆๆตามที่หัวใจต้องการ แต่จำไดะลอคไม่ค่อยได้เพราะเบลอมาก ) เค้าก็สรุปให้เราว่า ตอนนี้ให้เราหยุด พัก และคิดเรื่องเค้าก่อน เค้าเหนื่อย มีภาระที่ต้องทำมากมาย หลังจากนั้นก็วางสายไป เลยทำให้ความสัมพันธ์มันคลุมเครือขึ้นไปอีก เราก็ไม่รู้ว่าเค้าบอกเลิกเราหรือป่าว จนเราตัดสินใจละ เอาไงก็เอา ตัดใจก็ตัดใจ หลังจากนั้นก็เลยไม่ติดต่อ ไม่โท ไม่ง้อ เพียงแค่อาทิตย์เดียว โทรศัพท์เข้าจ้า เค้าโทรมาหา โทรมาถาม สารทุกสุขดิบ และก็พูดเหมือนกับว่า เราไม่เห็นจะเฮิทอะไรเลย ซึ่งเนื่องมาจาก เราไม่ได้อัพสเตตัส หรือลงเรื่องราวดราม่าในโลกโซเชี่ยวแต่อย่างใด ละเค้าก็ส่งเพลงมาแนวให้เรากลับไป ตอนนั้นรู้สึก อ่าวววว ! จะเอายังไงเนื่ย กรุจะทำใจได้ละนะ แต่ก็ยังรักแหละค่ะ ชอบปากแข็งปากดี สุดท้ายคุยกัน ก็เลยตัดสินใจกลับมาคบกัน แต่ว่ายังไม่ได้ไปอยู่กับเค้าเหมือนเดิมเพราะอยากจะปรับปรุงตัวไม่งี่เง่า และเป็นผู้ใหญ่ให้มากกว่าเดิม
แต่ปัญหาคือ เค้าบอกกับเราว่า ถ้ากลับมันไม่เหมือนเดิม ตอนที่เค้าไม่มีเรา เค้าก็อยู่ได้ แต่ถ้ามีมันก็ดีกว่า อีกอย่างเค้าก็ยังไม่ไปคุยกับใคร มันเลยทำให้เราคิดว่า ละถ้าเราอยากกลับไปและเป็นเหมือนเดิม รักกัน เฮฮากัน ไม่ทะเลาะกัน เราต้องทำตัวยังไง ควรจะอ้อนเค้ายังไงให้เค้าใจอ่อน และรักแค่เรา เพราะสิ่งที่เรากลัวคือ เรากลัวกลับไปละจะไปเป็นของตายของเขา กลับไปแล้วความเฉยชาของเค้าจะเป็นเหมือนเดิม ?
เลยตั้งกระทู้มาเพื่อปรึกษาปัญหาหัวใจ
อ้อ ลืมบอกไปค่ะ ดิฉันอายุ 24 ละคะ ส่วนเค้าก็ 27 จริงๆเค้าเป็นคนนิสัยดี จริงใจ อ่อนไหวง่าย และเป็นคนไว้ใจใครยาก ขี้เล่น และไม่เที่ยวไม่สูบบุหรี่ กินเหล้า และขณะที่คบกันเราไม่ได้มีปัญหาของมือที่สามแต่อย่างใด
เรื่องราวประมาณนี้ คำถามคือ ดิฉันอยากกลับไปคบกับเค้าและจิตใจสงบมีความสุขดังเดิม ดิฉันควรจะทำตัวทำใจอย่างไร และทำยังไงให้เค้ากลับมารักและต้องการเราเหมือนเดิมคะ