นิทานเรื่อง"จากวันนั้นจนมีวันนี้"ตอนตี3ของคืนๆนึงเรื่องนี้ก้อมีเรื่องนี้แวบเข้ามาในสมองตอนตี3จากชีวิตจริงของเด็กหนุ่มวัยรุ่นบ้านนอกคนนึงที่เก้าเข้ามาในเมืองใหญ่แห่งนี้ที่คิดจะมาตั้งรกรากในเมืองหลวงของประเทศอย่างจริงๆจังๆ...
ยังมีอยู่อีกหรอเนี๊ยะ??? คิดว่าองค์กรพวกนี้โดน คปภ กำจัดไปหมดละ..เฮ้อ.คร่าวๆนะคับ
เรื่องมีเมื่อ6ปีก่อนตอนสมัยยังห้าวๆอายุอานามประมานซัก22~23ได้กรอกรีซูเม่หางานไว้เหมือนคนหางานทั่วๆไป
ละมันก้อโทรมาหาผม..สิ่งที่ได้คือผมเสียเวลาไป6เดือนระยะเวลา6เดือนผมมีรายได้จากบริษัทไทยประกันชีวิต(สาขาอโศก)ตึกPSTOWERเฮ็งซวยนี่ไม่ถึง10000บาท สรุปคือ
1-นัดเราสัมภาษ(ซึ่งไม่รู้ว่าจาสัมภาษทำอะไรในเมื่อก้อรับทุกคนที่หลงเข้ามาในนี้)
2- อบรม2สัปดาห์เนื้อหาหลักของการอบรมคือบัญชีรายได้ของผู้จัดการภาคเป็นเงินร่วมแสนต่อเดือนเป็นสิ่งจูงใจหรือหลอกล่อให้เราเกิดความอยาก
3-ผ่าน2สัปดาห์ทุกอย่างเริ่มกระจ่างคือให้ไปหาเคสมาขั้นต่ำที่1กรมธรรม์ที่ยอดเงิน40000
(คือประมานกูไม่ได้หลอกนะไม่ต้องขายแต่ถ้าหาเคสไม่ได้ก้อต้องซื้อเอง)ลองนึกดึะว่าเศรษฐกิจแบบนี้ใครจะมาซื้อประกันสู้เอาเงินที่มีไปใช้ในสิ่งที่จำเป็นต่อชีวิตดีกว่า..และแล้วในเมื่อเพื่อน ญาติพี่น้องไม่ซื้อแถมด่ากลับมาว่ากูโง่นะโตแล้วยังโง่ให้เค้าหลอกแต่ด้วยรายได้ที่มันล่อตาตอนอบรมผมก้อเลยตัดใจซื้อเองทีนี้ใครเดือดร้อนละก้อไม่พ้นแม่นั่นแหละ
4-รายได้เกิดทันทีลงทุนค่าก/ธ40000บาทได้คอมจากเงินตัวเอง6000บาท
5-ยินดีด้วยคุณได้เป็นผู้บริหารหน่วยเรียบร้อยแล้วเป้าหมายในการทำงานต่อไปคือผู้บริหารศูนย์ (คือไปหาคนที่ทำแบบที่ทำมาอีก4คน)ได้เลื่อนตำแหน่งต่อ)ผมเลยจบแค่นั้นเพราะไม่ไหวกะค่าใช้จ่ายมาทำงานใช้เงินทุกวันแต่สิ้นเดือนกลับไม่มีรายได้มีเพียงคำปลอบใจจากรุ่นพี่และไอ้พวกศูนย์พวกภาคว่า"สู้ๆนะ"กูเลยเกลียดคำนี้ตั้งแต่บัดนาวก้อไม้มีจะแดรกแต่บอกให้กูสู้..สรุปนะคับทุกตำแหน่งไม่มีเงินเดือนและค่าคอมถ้าหากขายหรือหลอกคนอื่นให้ขายไม่ได้^บริษัทไม่ได้หลอกคุณนะคือไม่ต้องขายถ้าไม่อยากขายแต่ถ้าอยากได้เงินก้อต้องหลอกคนอื่นให้มาขายแทน^สิ่งที่ได้รับจาก บริษัทไทยประกันชีวิตสาขาอโศกคือ
1~บริษัทมีกิจกรรมคลื้นเคลงสนุกให้คุณทุกๆสัปดาห์และทุกเดือน
2~การใช้ชีวิตแบบอดๆอยากๆในเมืองหลวงของประเทศนี้บางวันมีแค่ค่ารถเมย์ไม่มีตังค์กินข้าวเที่ยงด้วยซ้ำวันไหนกูไม่ไปเพราะเงินไม่มีก้อยังโทรมาตามให้กูไปนั่งตากแอร์โทรหลอกคนให้เค้ามาหลอกคนอื่นต่อๆกันไป
3~หนี้ก้อนแรกในชีวิตจากค่าโทรศัพย์แต่โชคดีที่ไม่ติดแบลคลิส
4~สอนให้รู้จักรับฟังคำเตือนของคนรอบข้างบ้างเพราะไม่ว่าเพื่อนหรือญาติเค้าล้วนแล้วแต่หวังดีกับเราทั้งนั้นอย่าห้าวมั่นใจในตัวเองเกินไปเอาแต่คิดว่าตัวเองทำได้ทั้งๆที่ในกระเป๋าตัว้เองไม่มีทุนต่อยอด
5~ยามเราลำบากเดือดร้อนมีเพียงพ่อกะแม่และครอบครัวญาติพี่น้องเท่านั้นที่อยู่เคียงข้างเราเสมอ...ฝากไว้ให้น้องๆที่จบใหม่หรือคนที่คิดที่จะลาออกจากงานมาเดินบนถนนเส้นนี้ไว้เป็นข้อคิดนะคร๊าาาบ
ไทยประกันชีวิต สาขาอโศก ตึกPs Tower
ยังมีอยู่อีกหรอเนี๊ยะ??? คิดว่าองค์กรพวกนี้โดน คปภ กำจัดไปหมดละ..เฮ้อ.คร่าวๆนะคับ
เรื่องมีเมื่อ6ปีก่อนตอนสมัยยังห้าวๆอายุอานามประมานซัก22~23ได้กรอกรีซูเม่หางานไว้เหมือนคนหางานทั่วๆไป
ละมันก้อโทรมาหาผม..สิ่งที่ได้คือผมเสียเวลาไป6เดือนระยะเวลา6เดือนผมมีรายได้จากบริษัทไทยประกันชีวิต(สาขาอโศก)ตึกPSTOWERเฮ็งซวยนี่ไม่ถึง10000บาท สรุปคือ
1-นัดเราสัมภาษ(ซึ่งไม่รู้ว่าจาสัมภาษทำอะไรในเมื่อก้อรับทุกคนที่หลงเข้ามาในนี้)
2- อบรม2สัปดาห์เนื้อหาหลักของการอบรมคือบัญชีรายได้ของผู้จัดการภาคเป็นเงินร่วมแสนต่อเดือนเป็นสิ่งจูงใจหรือหลอกล่อให้เราเกิดความอยาก
3-ผ่าน2สัปดาห์ทุกอย่างเริ่มกระจ่างคือให้ไปหาเคสมาขั้นต่ำที่1กรมธรรม์ที่ยอดเงิน40000
4-รายได้เกิดทันทีลงทุนค่าก/ธ40000บาทได้คอมจากเงินตัวเอง6000บาท
5-ยินดีด้วยคุณได้เป็นผู้บริหารหน่วยเรียบร้อยแล้วเป้าหมายในการทำงานต่อไปคือผู้บริหารศูนย์ (คือไปหาคนที่ทำแบบที่ทำมาอีก4คน)ได้เลื่อนตำแหน่งต่อ)ผมเลยจบแค่นั้นเพราะไม่ไหวกะค่าใช้จ่ายมาทำงานใช้เงินทุกวันแต่สิ้นเดือนกลับไม่มีรายได้มีเพียงคำปลอบใจจากรุ่นพี่และไอ้พวกศูนย์พวกภาคว่า"สู้ๆนะ"กูเลยเกลียดคำนี้ตั้งแต่บัดนาวก้อไม้มีจะแดรกแต่บอกให้กูสู้..สรุปนะคับทุกตำแหน่งไม่มีเงินเดือนและค่าคอมถ้าหากขายหรือหลอกคนอื่นให้ขายไม่ได้^บริษัทไม่ได้หลอกคุณนะคือไม่ต้องขายถ้าไม่อยากขายแต่ถ้าอยากได้เงินก้อต้องหลอกคนอื่นให้มาขายแทน^สิ่งที่ได้รับจาก บริษัทไทยประกันชีวิตสาขาอโศกคือ
1~บริษัทมีกิจกรรมคลื้นเคลงสนุกให้คุณทุกๆสัปดาห์และทุกเดือน
2~การใช้ชีวิตแบบอดๆอยากๆในเมืองหลวงของประเทศนี้บางวันมีแค่ค่ารถเมย์ไม่มีตังค์กินข้าวเที่ยงด้วยซ้ำวันไหนกูไม่ไปเพราะเงินไม่มีก้อยังโทรมาตามให้กูไปนั่งตากแอร์โทรหลอกคนให้เค้ามาหลอกคนอื่นต่อๆกันไป
3~หนี้ก้อนแรกในชีวิตจากค่าโทรศัพย์แต่โชคดีที่ไม่ติดแบลคลิส
4~สอนให้รู้จักรับฟังคำเตือนของคนรอบข้างบ้างเพราะไม่ว่าเพื่อนหรือญาติเค้าล้วนแล้วแต่หวังดีกับเราทั้งนั้นอย่าห้าวมั่นใจในตัวเองเกินไปเอาแต่คิดว่าตัวเองทำได้ทั้งๆที่ในกระเป๋าตัว้เองไม่มีทุนต่อยอด
5~ยามเราลำบากเดือดร้อนมีเพียงพ่อกะแม่และครอบครัวญาติพี่น้องเท่านั้นที่อยู่เคียงข้างเราเสมอ...ฝากไว้ให้น้องๆที่จบใหม่หรือคนที่คิดที่จะลาออกจากงานมาเดินบนถนนเส้นนี้ไว้เป็นข้อคิดนะคร๊าาาบ