สวัสดีค่ะ
ลูกสาวเราอายุ 3.9 ปี ยิ่งโตยิ่งเฮี้ยว ยิ่งไม่เชื่อแม่ กลัวแต่พ่อ ตอนนี้อยู่เมืองนอกกันสามคนพ่อแม่ลูก เจอยายเกือบทุกปี ปีละ 6 เดือนเวลายายบินมาอยู่ด้วย ยายเลี้ยงมาตั้งแต่เกิด แต่ลูกกลับไม่ค่อยเข้าหายาย เราขอลิสต์พฤติกรรมคร่าว ๆ ในหลาย ๆ เหตุการณ์ตามนี้นะคะ
- เวลาแม่พูดอะไรลูกจะไม่ค่อยเชื่อฟังเท่าไหร่ และมีพฤติกรรมต่อต้าน บางทีเวลาพาไปข้างนอกเราบอกให้เดิน แต่ลูกหยุดและยืนกอดต้นไม้แน่น ๆ แบบว่าแกล้งแม่ ถ้าแม่บอกว่างั้นไม่รอนะ แม่ไปนะ ลูกก็บอก ไปเถอะ แม่ไปเถอะ พอเราเดินแต่คอยชำเลืองมองดู บางทีลูกก็ไม่สนใจแม่ซะงั้น ลูกก็หยุดเล่นเรื่อยเปื่อย หรือบางทีลูกก็ร้องแล้วแม่ต้องเดินไปรับ
- บางทีในบ้านถ้าบอกแล้วบอกอีก ให้เก็บของเล่น (ไม่เก็บ ) ให้กินข้าว ( ไม่กิน ) ให้ทำอะไรไม่ทำ แล้วยังแสดงพฤติกรรมไม่เหมาะสมเช่นโยนของประท้วงที่แม่ให้เก็บของ ถ้าแม่สุดจะทนก็พาลูกไปไว้ในห้อง ลูกก็ร้องกรี๊ด ๆ แล้วเอาเท้ากระแทกกับพื้นแรง ๆ แบบว่าประท้วงแม่สุด ๆ บางทีเราก็ปล่อยให้ร้องแต่ปล่อยได้ไม่นานเพราะว่าเราอยู่แฟลต อาจมีปัญหากับเพื่อนบ้านได้
- ลูกสาวเราไม่รู้จะมีปัญหาอะไรกับยายนัก บางทีไม่อยากคุยกับยาย ไม่ให้ยายจับตัว และจะรายงานเราตลอด เช่น ยายจับหัวก็วิ่งมารายงานแล้ว ว่า แม่ยายจับหัว ....... พอยายมอง วิ่งมาแล้ว แม่ยายมอง ....... พอยายบอกอย่าพึ่งกินนะ ให้แปรงฟันก่อน ก็วิ่งร้องไห้มาแล้ว แม่ยายไม่ให้กิน แล้วบางทีก็แต่งเรื่องบอกว่ายายให้กินชอคโกแลตเอง เราไม่รู้ว่าอย่างนี้เรียกว่าขี้ฟ้องมั้ยเพราะรายงานทุกอย่าง บางทีเราก็สงสายแม่เราเพราะเค้าก็รักหลานมากแต่หลานไม่ค่อยสนใจยายเลย ตื่นเช้ามายายขอหอม ขอกอด ลูกเราก็สะบัดเหลือเกิน แล้วชอบพูดว่า ไม่ให้ยายกอดหรอก ไม่ให้มองหรอก ไม่ให้คุยด้วยหรอก เราพยายามบอกตลอดว่ายายทำกับข้าวให้กิน ยายป้อนข้าวตอนหนูเด็ก ยายรักหนูมาก ลูกเราก็รับฟังและรับรู้ว่ายายทำอะไรให้บ้าง แต่สักพักเอาอีกแล้ว มีปัญหากับยายอีก
- เวลาโทรหาป้า น้า ที่ไทย พอให้คุยโทรศัพท์ก็ไม่คุย และไม่แสดงทีท่าสนใจเลย เพราะญาติ ๆ บอกว่าเดี๋ยวไม่รักนะ ( อันนี้จริง ๆ ญาติเราไม่ควรพูดเกริ่นนำเด็กเพราะเด็กยังไม่รู้ว่าอะไรจริง ไม่จริง ) ลูกเราก็บอกว่าไม่สนใจหรอก บ้านเค้าอยู่อังกฤษไม่ใช่ไทย โธ ลูกเรา แต่ละคำที่พูดนี่เราเหนื่อยจริง ๆ
เราสอนและอบรมตลอดว่าให้สวัสดี ให้กอด ให้รัก ใครทำดีด้วยต้องดีตอบ แม่สอน ยายสอน พ่อสอนให้ฟัง อย่าดื้อ แต่ทำไมยิ่งโตยิ่งเฮี้ยวมาก บางทีวิ่งหนีปิดประตูใส่หน้าแม่ซะงั้น เราไม่รู้ว่าเพราะเราอ่อนเกินไป ดุเกินไป พูดไป หรือเพราะอะไรกันแน่ หรือเป็นเพราะลูกไปโรงเรียนแล้วเริ่มมีความมั่นใจมากยิ่งขึ้น ........ เวลาลูกเราพูดจาน่ารัก มันก็ดูเป็นเด็กน้อยไร้เดียงสา แต่เวลาที่มีพฤติกรรมแบบที่ลิสต์มาเรารู้สึกท้อมาก ๆ
รบกวนคุณแม่ที่มีประสบการณ์ช่วยแนะนำด้วย อย่างนี้เป็นที่วัยหรือเปล่า เค้าจะเปลี่ยนพฤติกรรมไปเป็นเด็กน่ารัก เรียบร้อยได้มั้ย เราควรทำยังไงดี
ขอบคุณค่ะ
ทำไมลูกสาวอายุ 3.9 ปี ถึงชอบฟ้อง ไม่ฟังแม่ เฮี้ยวมาก ช่วยแนะนำทีค่ะ
ลูกสาวเราอายุ 3.9 ปี ยิ่งโตยิ่งเฮี้ยว ยิ่งไม่เชื่อแม่ กลัวแต่พ่อ ตอนนี้อยู่เมืองนอกกันสามคนพ่อแม่ลูก เจอยายเกือบทุกปี ปีละ 6 เดือนเวลายายบินมาอยู่ด้วย ยายเลี้ยงมาตั้งแต่เกิด แต่ลูกกลับไม่ค่อยเข้าหายาย เราขอลิสต์พฤติกรรมคร่าว ๆ ในหลาย ๆ เหตุการณ์ตามนี้นะคะ
- เวลาแม่พูดอะไรลูกจะไม่ค่อยเชื่อฟังเท่าไหร่ และมีพฤติกรรมต่อต้าน บางทีเวลาพาไปข้างนอกเราบอกให้เดิน แต่ลูกหยุดและยืนกอดต้นไม้แน่น ๆ แบบว่าแกล้งแม่ ถ้าแม่บอกว่างั้นไม่รอนะ แม่ไปนะ ลูกก็บอก ไปเถอะ แม่ไปเถอะ พอเราเดินแต่คอยชำเลืองมองดู บางทีลูกก็ไม่สนใจแม่ซะงั้น ลูกก็หยุดเล่นเรื่อยเปื่อย หรือบางทีลูกก็ร้องแล้วแม่ต้องเดินไปรับ
- บางทีในบ้านถ้าบอกแล้วบอกอีก ให้เก็บของเล่น (ไม่เก็บ ) ให้กินข้าว ( ไม่กิน ) ให้ทำอะไรไม่ทำ แล้วยังแสดงพฤติกรรมไม่เหมาะสมเช่นโยนของประท้วงที่แม่ให้เก็บของ ถ้าแม่สุดจะทนก็พาลูกไปไว้ในห้อง ลูกก็ร้องกรี๊ด ๆ แล้วเอาเท้ากระแทกกับพื้นแรง ๆ แบบว่าประท้วงแม่สุด ๆ บางทีเราก็ปล่อยให้ร้องแต่ปล่อยได้ไม่นานเพราะว่าเราอยู่แฟลต อาจมีปัญหากับเพื่อนบ้านได้
- ลูกสาวเราไม่รู้จะมีปัญหาอะไรกับยายนัก บางทีไม่อยากคุยกับยาย ไม่ให้ยายจับตัว และจะรายงานเราตลอด เช่น ยายจับหัวก็วิ่งมารายงานแล้ว ว่า แม่ยายจับหัว ....... พอยายมอง วิ่งมาแล้ว แม่ยายมอง ....... พอยายบอกอย่าพึ่งกินนะ ให้แปรงฟันก่อน ก็วิ่งร้องไห้มาแล้ว แม่ยายไม่ให้กิน แล้วบางทีก็แต่งเรื่องบอกว่ายายให้กินชอคโกแลตเอง เราไม่รู้ว่าอย่างนี้เรียกว่าขี้ฟ้องมั้ยเพราะรายงานทุกอย่าง บางทีเราก็สงสายแม่เราเพราะเค้าก็รักหลานมากแต่หลานไม่ค่อยสนใจยายเลย ตื่นเช้ามายายขอหอม ขอกอด ลูกเราก็สะบัดเหลือเกิน แล้วชอบพูดว่า ไม่ให้ยายกอดหรอก ไม่ให้มองหรอก ไม่ให้คุยด้วยหรอก เราพยายามบอกตลอดว่ายายทำกับข้าวให้กิน ยายป้อนข้าวตอนหนูเด็ก ยายรักหนูมาก ลูกเราก็รับฟังและรับรู้ว่ายายทำอะไรให้บ้าง แต่สักพักเอาอีกแล้ว มีปัญหากับยายอีก
- เวลาโทรหาป้า น้า ที่ไทย พอให้คุยโทรศัพท์ก็ไม่คุย และไม่แสดงทีท่าสนใจเลย เพราะญาติ ๆ บอกว่าเดี๋ยวไม่รักนะ ( อันนี้จริง ๆ ญาติเราไม่ควรพูดเกริ่นนำเด็กเพราะเด็กยังไม่รู้ว่าอะไรจริง ไม่จริง ) ลูกเราก็บอกว่าไม่สนใจหรอก บ้านเค้าอยู่อังกฤษไม่ใช่ไทย โธ ลูกเรา แต่ละคำที่พูดนี่เราเหนื่อยจริง ๆ
เราสอนและอบรมตลอดว่าให้สวัสดี ให้กอด ให้รัก ใครทำดีด้วยต้องดีตอบ แม่สอน ยายสอน พ่อสอนให้ฟัง อย่าดื้อ แต่ทำไมยิ่งโตยิ่งเฮี้ยวมาก บางทีวิ่งหนีปิดประตูใส่หน้าแม่ซะงั้น เราไม่รู้ว่าเพราะเราอ่อนเกินไป ดุเกินไป พูดไป หรือเพราะอะไรกันแน่ หรือเป็นเพราะลูกไปโรงเรียนแล้วเริ่มมีความมั่นใจมากยิ่งขึ้น ........ เวลาลูกเราพูดจาน่ารัก มันก็ดูเป็นเด็กน้อยไร้เดียงสา แต่เวลาที่มีพฤติกรรมแบบที่ลิสต์มาเรารู้สึกท้อมาก ๆ
รบกวนคุณแม่ที่มีประสบการณ์ช่วยแนะนำด้วย อย่างนี้เป็นที่วัยหรือเปล่า เค้าจะเปลี่ยนพฤติกรรมไปเป็นเด็กน่ารัก เรียบร้อยได้มั้ย เราควรทำยังไงดี
ขอบคุณค่ะ