สวัสดีครับ เพื่อนพันทิป ขอแนะนำตัวเองก่อน ผมชื่อT(ขอย่อนะ)อายุ26 ปี ปัจจุบัน กำลังช่วยกิจการที่บ้าน ผมมีเรื่องราวชีวิตของผมอยากมาเล่าสู่กันฟัง และอยากให้เพื่อนๆติดตาม เป็นกำลังใจให้ผม ในเวลา217ที่จะถึงนี้ครับ ซึ่งผมคิดว่าถ้าผมทำสำเร็จมันจะเป็นเรื่องราวที่โรแมนติกมากและเรื่องราวนี้อาจจะเป็นกำลังให้ ใครหลายๆคนที่ผิดหวังเรื่องความรักไม่คิดทำร้ายตัวเอง (เธอเป็นคนที่ชอบความโรแมนติกสุดๆเลย)
เมื่อวันที่ 10 กรกฎาคม 2557 เป็นวันที่ผมถูกแฟนบอกเลิกอย่างเป็นทางการ ซึ่งผมกับแฟนคบกันได้เกือบ6ปี และผมก็รักแฟนคนนี้มาก มากพอที่จะยอมทำทุกอย่างเพื่อเค้าได้ ส่วนสาเหตุที่บอกเลิกคือแฟนผมเริ่มรับนิสัยแย่ๆของผมไม่ได้หลายๆอย่าง แต่เค้าก็ยังอดทนคบกับผมมาเกือบปี จนในที่สุดอดทนของแฟนผมก็ถึงขีดจำกัด เธอได้พบกับผู้ชายที่ดีกว่าผม และตอนนี้เธอก็กำลังชอบผู้ชายคนนั้น เพื่อเป็นการไม่ให้ผมเสียใจ เค้าจะตัดสินใจบอกเลิกกับผมเพื่อไม่ให้ผมเจ็บไปมากกว่านี้ เพราะเธอเคยพยายามบอกให้ผมเปลี่ยนแปลงตัวเองหลายต่อหลายครั้ง แต่ผมกลับไม่สนใจ เพราะคิดว่าถึงไม่เปลี่ยนเธอก็ยังรักผมเหมือนเดิม
เราเลิกกันเพราะไม่ได้หมดรัก แต่เธอคิดถึงอนาคตว่าคบต่อไปกับนิสัยที่ผมเป็นอยู่ตอนนี้คงไปกันไม่รอดแน่ๆ จนสุดท้ายเธอก็ได้ตัดสินใจเลิกคบกับผมในวันที่ 10 กรกฎาคม 2557 ผมเสียใจมากร้องไห้จะเป็นจะตาย อ้อนวอนแทบจะกราบเท้าเธอเพื่อไม่ให้เลิกกับผม แต่การทำแบบนี้ยิ่งทำให้ผมดูแย่ลงไปอีก ในวันนั้นผมเจอเธอครั้งสุดท้ายในฐานะแฟน ผมกลับบ้านไปกินไม่ได้นอนไม่หลับ ได้แต่นั่งร้องไห้เสียใจอยู่บนเตียงจนหลับไปเอง
เช้าวันที่11 กรกฎาคม 2557 ผมพยายามตื้นโทรง้อเธออีกครั้ง จนเหมือนกับพวกโรคจิต โทรตื้อจนเธอรำคาญและผมคิดว่าเธอคงเริ่มกลัวผมเพราะอาการของผมนั้นเริ่มเกือบเหมือนคนบ้าเข้าไปทุกที จนมาถึงในช่วงบ่ายของวันนั้น เธอได้นอนหลับพักผ่อนจากการทำงานหนัก ผมโทรตื้อไปกวนเธอจนโดนเธอตะคอกเอา ผมเสียใจมากและได้ร้องไห้ชุดใหญ่ไปอีกครั้ง จนถึงช่วงเวลา4โมงเย็น เธอยอมรับสายผม ผมพยายามใจเย็นและพูดขอโอกาสเธอ จนสุดท้ายเธอยอมใจอ่อน และให้เงื่อนไขผมมา เธอบอกว่าแค่คำสัญญาใครๆก็พูดได้ เธออยากให้เวลาเป็นเครื่องพิสูจณ์ ซึ่งถึงตอนนั้นเธออาจจะคบกับคนที่เธอชอบอยู่ตอนนี้อยู่หรือไม่ก็ตาม แต่เธอให้สัญญาณจะอนุญาติให้ผมจีบเธอใหม่อีกครั้ง
เงื่อนไขที่เธอให้ผม คือให้ผมปรับเปลี่ยนนิสัยแย่ๆ5ข้อ โดยเธอให้เวลาผมถึงวันที่ 14 กุมภาพันธ์ 2558 แล้วเธอจะให้โอกาสผมจีบเธออีกครั้ง
1.ผมต้องเลิกสูบบุหรี่
-ผมเป็นคนที่ติดบุหรี่เรียกได้ว่าจัดเลยก็ว่าได้ แต่จะไม่สูบเวลาอยู่บ้าน และสูบมาตั้งแต่คบกับเธอใหม่ๆ เธอเคยบอกหลายๆครั้งว่าให้ผมเลิก แต่ผมก็ไม่เลิกซักที
2.ผมต้องเลิกเป็นคนมองโลกในแง่ลบ
-ผมเป็นคนที่ชอบมองโลกในแง่ลบเอามากๆ ซึ่งเป็นนิสัยที่ติดมาจากทางบ้าน
3.ผมต้องมีงานที่ผมรัก และทำให้ชีวิตตัวเองมีความสุขไม่เครียด
-ผมออกจากงานตั้งแต่เดือนกันยายน ปี 2555 โดยตอนแรกผมกะจะมาทำธุรกิจส่วนตัวแต่ทำไม่สำเร็จ เพราะผมเป็นคนที่ไม่กล้าลงมือทำ หลังจากนั้นผมก็เริ่มเครียดในทุกๆเรื่อง ทั้งเวลาที่เจอเธอด้วย และนั่นคงทำให้เธออึดอัดมาตลอด เธอจึงอยากให้ผมหางานที่ตัวเองรัก และอยู่กับมันโดยไม่เครียดให้ได้
4.ผมต้องฟิตหุ่น
-รูปร่างของผมนั้นก็ไม่ถือว่าเป็นคนอ้วน แต่เป็นคนมีพุงและดูไม่สมาร์ท เป็นเรื่องปกติของคนเราอยู่แล้วที่อยากให้แฟนของตัวเองดูดีอันนี้ผมเข้าใจดี
5.ผมต้องทำตัวให้เป็นผู้ใหญ่
-เนื่องด้วยที่ว่าผมเป็นคนที่ไม่กล้าตัดสินใจลงมือทำเรื่องใดๆ นั่นจึงเป็นสาเหตุที่ผมดูเป็นเด็กไม่รู้จักโตทั้งๆที่ความคิดของผมสำหรับคนทีเคยพูดคุยด้วย เค้าจะมองว่าผมโตกว่าอายุก็ตาม และผมต้องแก้ไขตรงจุดนี้ ต้องเป็นคนที่มั่นใจในตัวเองให้ได้
โดยเธอจะให้โควต้าผมได้ติดต่อคุยกับเธอได้อาทิตย์ล่ะ1ครั้ง และเจอเธอได้เต็มๆวัน เดือนล่ะ1วัน
-ซึ่งโควต้านี้ถือได้ว่าเป็นเวรกรรมตามทันผมจริงๆ เพราะแต่ก่อนในตอนที่คบกันอยู่ผมไม่ค่อยให้ความสำคัญกับโทรศัพท์และมักจะไม่ได้รับสายเธอ ถึงจะรับสาย ผมก็จะทำท่าทีเหมือนไม่อยากคุยเนื่องด้วยจากผมเป็นคนที่ติดเกมส์ออนไลน์มาก แทบจะบอกได้ว่าเล่นตลอดเวลาที่ว่างและขณะที่ผมเล่นเกมส์อยู่ ผมก็มักจะละเลยไม่รับสายของเธอ ทั้งๆที่เธอกำลังมีปัญหาอยากหาที่ปรึกษา
-ส่วนตอนที่เจอกัน ผมก็มักจะหงุดหงิดใส่เธอทั้งๆที่นั่นเป็นช่วงเวลาดีๆที่ผมควรจะทำดีใส่เธอ ผมกลับมานึกย้อนไปแล้วทำให้ผมเสียใจมากที่ทำแบบนั้น แต่มันก็ไม่อาจจะแก้ไขอะไรได้แล้ว ผมเห็นเธอเป็นของตายจนปล่อยปะละเลยไม่ใส่ใจเธอ หลังจากฟังเงื่อนไขทั้ง5ข้อ ผมได้กลับมานั่งคิดว่านี่เป็นเงื่อนไขที่เสี่ยงมากๆ เพราะถึงแม้ว่าผมจะเปลี่ยนแปลงตัวเองได้สำเร็จแต่ก็ไม่มีอะไรมารับประกันว่าเธอจะกลับมาคบกับผม ผมได้โทรปรึกษาเพื่อนสนิทที่สุดของผมตอนเรียนมหาลัย เธอได้พูดออกมาคำนึงว่า "จงทำในสิ่งที่คิดว่าถ้าไม่ทำจะเสียใจที่สุด" ด้วยคำพูดนี้แหละจึงทำให้ผมเริ่มคิดที่จะเปลี่ยนแปลงตัวเองเพื่อเธอและเพื่อตัวของผมเองด้วย ถึงแม้ว่าถ้าผมเปลี่ยนแปลงตัวเองตัวเองสำเร็จแล้วเธอไม่กลับมาคบกับผม ผมก็จะไม่เสียใจเพราะถือว่าผมได้เปลี่ยนแปลงชีวิตตัวเองให้ดีขึ้นมากจากปัจจุบันที่เป็นอยู่ หลังจากนั้นผมก็เริ่มคิดวิธีเปลี่ยนแปลงตัวเองที่ละข้อๆ โดยที่ผมไม่ได้นึกถึงแค่สิ่งที่เธออยากให้ปรับแก้แต่ผมกำลังนึกถึงต้นเหตุของปัญหาและอยากจะไปแก้ไขให้ตรงจุดมากกว่า ผมพยายามคิดถึงข้อเสียของตัวเองทีละข้อๆ และเริ่มจากการปรับแก้ข้อเสียนั้นทีละข้อๆ เพราะผมเชื่อว่าถ้าแก้ไขข้อเสียตรงจุดนั้นได้ 5ข้อที่เธอพูดถึงจะกลายเป็นเรื่องเล็กน้อยมาก ผมจะlistข้อเสียของผมเป็นข้อๆให้ได้อ่านกันครับ
1. ผมเป้นคนที่ไม่มีระเบียบวินัยเอาซะเลย ไม่มีระเบียบแบบแผน ไม่เคยนึกว่าวันนี้ผมจะทำอะไรเวลากี่โมง อยากทำอะไรตอนไหนก็ทำ เธอเคยบอกให้ผมเขียนตารางเวลา แต่ผมก็ไม่เคยทำ เรียกว่าไม่สนใจที่จะทำมากกว่า
2. ผมเป็นคนขี้โกหก โกหกให้ตัวเองดูดีจนสุดท้ายกลายเป็นการโกหกตัวเองไปในที่สุด
3. ผมเป็นคนที่ไม่กล้าตัดสินใจ และไม่มีความเป็นผู้นำ
4. ผมเป็นคนที่สกปรกมาก และไม่เคยคิดจะดูแลตัวเองเลย นานๆทีจะทำความสะอาดห้อง เล็บมือเล็บเท้าปล่อยให้ยาวจนน่าเกลียด
5. ผมเป็นคนที่ไม่มีความรับผิดชอบ ไม่เคยรับผิดชอบในสิ่งที่พูด และไม่ค่อยจะรับผิดชอบในการกระทำของตัวเอง
6. ผมเป็นคนที่สมาธิสั้น และชอบมองคนในแง่ลบ
7. ผมเป้นคนอารมณ์ร้อน
จากที่ผมlistมา7ข้อ เลยกลายเป็นว่าจริงๆแล้วถ้าผมจะพิสูจณ์รักแท้ที่มีต่อเธอมันไม่ใช่การแก้ไข5ข้อที่เธอบอก แต่มันเป็นการแก้ไข 7ข้อเสียแย่ๆของผมออกไปซะมากกว่า ซึ่งถ้าผมทำได้มันจะเป็นการเปลียนแปลงชีวิตครั้งสำคัญของผมให้กลายเป็นผู้ใหญ่เต็มตัว เป็นผู้ชายที่คนรักกล้าฝากชีวิตไว้กับผม และจะสามารถเป็นหัวหน้าครอบครัวที่ดีได้อย่างแน่นอน แต่การเปลี่ยนแปลง7ข้อเสียของคน1คนในเวลาแค่ 217วัน อาจจะเรียกได้เลยว่าปาฏิหารเพราะตามทฤษฎีแล้ว นิสัยคนเราจะเปลี่ยนทุกๆ5ปี แต่ผมกำลังจะฝีนธรรมชาติร่นเวลาจาก5ปีเหลือแค่217วัน แต่นั่นเป็นสิ่งที่ผมต้องพยายามเพื่อที่จะนำคนสำคัญคนนึงของชีวิตผมกลับคืนมา เพื่อนๆPantipเป็นกำลังให้ผมด้วยนะครับ โดยผมจะมาเล่ากิจวัตรประจำวันของผมในแต่ล่ะวันให้เพื่อนๆได้ติดตามตลอด217วันที่จะถึงนี้ เหมือนเป็นไดอารี่ออนไลน์ (แฟนผมเค้าชอบอ่านไดอารี่มาก และเคยอยากให้ผมเขียนให้เธออ่านมากๆ ตอนนี้ผมกำลังทำและหวังว่าเธอคงได้เข้ามาอ่านถ้าปาฎิหารมีจริง)
วันที่11กรกฎาคม 2557
หลังจากที่เธอให้เงื่อนไขกับผม ผมไม่รอช้าตรงเข้าไปหาฟิตเนสแถวบ้าน โดยสมัครครอสยาว3เดือน เป็นเงินทั้งหมด 5400บาท ผมเริ่มกลับมากินอาหาร หลังจากไม่ได้กินอะไรเลยนอกจากน้ำมาเกือบ2วัน แต่อาหารที่ผมกินในมื้อแรกแห่งการเปลี่ยนแปลง ผมคำนึงถึงเรื่องแรกเลยคือการคุมอาหาร การออกกำลังกายอย่างเดียวไม่สามารถทำให้เราหุ่นดีได้ การควบคุมอาหารมีผลมากกว่า70-80%(ข้อมูลจากเทรนเนอร์) มื้อแรกของผม เป็นไก่ทอดที่ซับน้ำมันออกจนแห้ง แล้วเอาหนังไก่ออก+ผักต้มจืดๆ ผมกินเข้าไปคำแรกบอกได้เลยว่าแทบจะอยากคายทิ้งเพราะรสชาติมันไม่ได้เรื่องเอามากๆ แต่ผมก็ใช้วิธีแก้ไขแบบนั้นๆ โดยการกินให้มันเหมือนยา(กินอาหารคำนึงแล้วกินน้ำตามลงไป) สรุปว่าอาหารมื้อนี้ผมใช้น้ำในการช่วยกินไปเกือบ1ลิตร ในตอนกินผมนึกถึงแต่หน้าแฟนผม และคิดอยู่ตลอดว่าผมต้องสู้เพื่อที่จะชนะใจเธออีกครั้งให้ได้ หลังจากการกินอาหารมื้อนั้นเสร็จผมก็ตรงไปเล่นฟิตเนส เป็นครั้งแรกเลยที่ผมเข้าฟิตเนส(เธอเคยบอกให้ผมเข้าแต่ผมก็โกหกไปว่าสมัครเลย เข้าแล้วแต่จริงๆไม่ได้ไป) เริ่มแรกสุดที่เครื่องวิ่ง ขอบอกเลยครับสำหรับคนที่สูบบุหรี่จัดอย่างผม การได้ออกมาวิ่งมันเป็นอะไรที่ทรมานมากๆ หายใจแถบไม่ทันแม้จะเริ่มจากระดับน้อยๆ+กับการที่ผมร่างกายโทรมมาเกือบ2วัน มันจึงเป็นอะไรที่เรียกได้ว่าทรมานสุดๆ หลังจากวิ่งเสร็จ20นาที ผมก็ให้เทรนเนอร์สอนวิธีการใช้เครื่องเล่นทุกเครื่องในฟิตเนส ทำเป็นset setล่ะ15ครั้ง แรงของผมเริ่มหมดตั้งแต่เครื่องเล่นยังไม่ถึงครึ่งแต่ผมก็กัดฟันสู้เล่นจนหมดแม้ว่าจะเล่นเครื่องsetก็ตาม หลังจากเล่นเสร็จกินเวลาไปเกือบชั่วโมง ผมกลับมาที่ห้องเพื่อนั่งพักให้หายเหนื่อยระหว่างที่ผมนั่งพักอยู่ ผมก็เริ่มมีความคิดอยากให้แฟนของผมเลิกชอบไอคนที่เธอชอบอยู่หรือไม่ก็อยากให้เค้าทั้ง2คนจีบกันไม่ติดไม่ชอบกัน ผมเข้าใจดีว่าความคิดแบบนี้มันดูออกจะเป็นการเห็นแก่ตัว การที่เรารักใครซักคนแล้วควรต้องปล่อยเค้าให้มีความสุข แต่ผมกลับคิดอีกอย่างว่าอยากให้เธอรอจนถึง217วันแล้วทั้งเธอและผมจะมีความสุขไปด้วยกันอีกครั้ง หลังจากที่ผมพักจนหายเหนื่อย ผมก็ได้เปิดคอมพิวเตอร์เพื่อซ้อมทีม Dota2 ชื่อทีม Evil Plan Gaming กับสมาชิกในทีม (ผมคิดนะว่าควรเลิกเล่นเกมส์ดีไหม แต่หลังจากที่คิดอยู่นาน ผมว่าเกมส์ไม่ใช่ส่วนผิด ส่วนที่ผิดคือการแบ่งเวลาของผมตั้งหาก) ผมซ้อมทีมเป็นเวลาเกือบ3ชั่วโมง เลิกเล่นตอนเวลาเกือบเที่ยงคืน ผมเริ่มรู้สึกว่า"มันไม่ใช่และ กรูกำลังกลับไปเป็นกรูเก่าเลยนี่หว่า" ผมเลยคิดวิธีเปลี่ยนแปลงตัวเองซะใหม่ สิ่งที่ผมคิดออกคือ ตารางเวลา! ใช่แล้วนั่นคือสิ่งที่ผมต้องทำ ผมได้คิดตารางเวลาในสิ่งที่จะทำในวันพรุ่งนี้ วันที่ 12 กรกฎาคม 2557 ผมควรทำอะไรบ้างเพื่อเปลี่ยนแปลงชีวิต ผมนั่งเขียนตารางเวลาเป็นเวลาเกือบ2ชั่วโมง เพราะผมไม่เคยวางแผนก่อนเลยว่าวันรุ่งขึ้นควรทำอะไรเลยทำให้ใช้เวลานาน
นี่คือตารางเวลาของผม
12.00 ตื่น อาบน้ำ
13.00 ไปเซ็นทรัล ปิ่นเกล้าไปซื้อหนังสือ เตรียมสอบป.โท (ผมกับแฟนเคยวางแผนจะเรียนโทบริหารจุฬาด้วยกัน และผมอยากจะพยายามที่จะทำต่อ)
15.00 กลับบ้าน เตรียมทำResume เพื่อที่จะสมัครงาน
-ตามที่แฟนผมเคยบอก ว่าผมต้องหางานที่ตัวเองรักและทำแล้วมีความสุข ผมจบด้านITมา แต่ผมไม่เคยมีความสุขกับมันเลยเนื่องจากผมตอนเรียนอยากเรียนสถาปัตย์มาก และผมก็สอบติดด้วยแต่เนื่องด้วยสถาปัตเป็นคณะที่นอนดึกงานเยอะ และผมเป็นโรคประจำตัวคือสะเก็ดเงินและในช่วงนั้นมันได้ลามไปทั้งแขนของผมซึ่งมันน่ากลัวมาก ผมจึงตัดสินใจซิวมาเรียนวิศวไอที(มหาลัยเดียวกับคณะถาปัตย์ที่ผมเรียน) ผมเลือกเพราะกลัวไม่มีที่เรียนและคิดว่ามันเป็นภาคที่ดูดี แต่นั่นเป็นการทำร้ายชีวิตในวัยทำงานของผมอย่างมหันต์ ตอนนี้ผมจึงตัดสินใจเลือกที่จะสู้กับการที่ตรงสายแล้วจบมา แต่ผมก็ยังอยากสร้างบ้านอยู่ ผมมีความฝันอยากทำบ้านไม้ประกอบแต่มันก็ใช่ว่าจะเริ่มกันง่ายๆ ผมจึงเลือกที่จะทำทั้ง2อย่าง ถ้าอย่างไหนดีผมก็จะทิ้งอีกทางไปซะ ดีกว่าไม่ทำอะไรซะอย่างเหมือนแต่ก่อน
17.00 เข้าฟิตเนส
20.00 เข้านอน
-ในเวลาขณะที่ผมออกแบบตาราง ผมได้ตัดสินใจใหม่อีกครั้งที่จะละทิ้งเกมส์ซะ เพราะแผนที่ผมวางไว้ในการทำ2งานควบคู่กันไป มันต้องใช้เวลาเป็นอย่างมาก
คนเราต้องการเวลาพักผ่อนที่เพียงพอถ้าผมเลือกที่จะเล่นเกมส์ต่อ งานบ้านไม้ประกอบของผมคงไม่คืบหน้าอย่างแน่นอน สุดท้ายนี้ในไดอารี่ 217 วันเพื่อพิสูจณ์ รักแท้ ถ้าอดีตแฟนของผมได้เข้ามาอ่าน ผมอยากบอกกับเธอว่าไม่ต้องเป็นกังวลและไม่ต้องคิดมาก ชั้นไม่ฆ่าตัวตายหรอกถืงเธอจะไม่คบกับชั้น เพราะมันก็ทำให้ชีวิตชั้นดูดีขึ้น
217วัน ขอเปลี่ยนแปลงตัวเองเพื่อพิสูจณ์รักแท้
เมื่อวันที่ 10 กรกฎาคม 2557 เป็นวันที่ผมถูกแฟนบอกเลิกอย่างเป็นทางการ ซึ่งผมกับแฟนคบกันได้เกือบ6ปี และผมก็รักแฟนคนนี้มาก มากพอที่จะยอมทำทุกอย่างเพื่อเค้าได้ ส่วนสาเหตุที่บอกเลิกคือแฟนผมเริ่มรับนิสัยแย่ๆของผมไม่ได้หลายๆอย่าง แต่เค้าก็ยังอดทนคบกับผมมาเกือบปี จนในที่สุดอดทนของแฟนผมก็ถึงขีดจำกัด เธอได้พบกับผู้ชายที่ดีกว่าผม และตอนนี้เธอก็กำลังชอบผู้ชายคนนั้น เพื่อเป็นการไม่ให้ผมเสียใจ เค้าจะตัดสินใจบอกเลิกกับผมเพื่อไม่ให้ผมเจ็บไปมากกว่านี้ เพราะเธอเคยพยายามบอกให้ผมเปลี่ยนแปลงตัวเองหลายต่อหลายครั้ง แต่ผมกลับไม่สนใจ เพราะคิดว่าถึงไม่เปลี่ยนเธอก็ยังรักผมเหมือนเดิม
เราเลิกกันเพราะไม่ได้หมดรัก แต่เธอคิดถึงอนาคตว่าคบต่อไปกับนิสัยที่ผมเป็นอยู่ตอนนี้คงไปกันไม่รอดแน่ๆ จนสุดท้ายเธอก็ได้ตัดสินใจเลิกคบกับผมในวันที่ 10 กรกฎาคม 2557 ผมเสียใจมากร้องไห้จะเป็นจะตาย อ้อนวอนแทบจะกราบเท้าเธอเพื่อไม่ให้เลิกกับผม แต่การทำแบบนี้ยิ่งทำให้ผมดูแย่ลงไปอีก ในวันนั้นผมเจอเธอครั้งสุดท้ายในฐานะแฟน ผมกลับบ้านไปกินไม่ได้นอนไม่หลับ ได้แต่นั่งร้องไห้เสียใจอยู่บนเตียงจนหลับไปเอง
เช้าวันที่11 กรกฎาคม 2557 ผมพยายามตื้นโทรง้อเธออีกครั้ง จนเหมือนกับพวกโรคจิต โทรตื้อจนเธอรำคาญและผมคิดว่าเธอคงเริ่มกลัวผมเพราะอาการของผมนั้นเริ่มเกือบเหมือนคนบ้าเข้าไปทุกที จนมาถึงในช่วงบ่ายของวันนั้น เธอได้นอนหลับพักผ่อนจากการทำงานหนัก ผมโทรตื้อไปกวนเธอจนโดนเธอตะคอกเอา ผมเสียใจมากและได้ร้องไห้ชุดใหญ่ไปอีกครั้ง จนถึงช่วงเวลา4โมงเย็น เธอยอมรับสายผม ผมพยายามใจเย็นและพูดขอโอกาสเธอ จนสุดท้ายเธอยอมใจอ่อน และให้เงื่อนไขผมมา เธอบอกว่าแค่คำสัญญาใครๆก็พูดได้ เธออยากให้เวลาเป็นเครื่องพิสูจณ์ ซึ่งถึงตอนนั้นเธออาจจะคบกับคนที่เธอชอบอยู่ตอนนี้อยู่หรือไม่ก็ตาม แต่เธอให้สัญญาณจะอนุญาติให้ผมจีบเธอใหม่อีกครั้ง
เงื่อนไขที่เธอให้ผม คือให้ผมปรับเปลี่ยนนิสัยแย่ๆ5ข้อ โดยเธอให้เวลาผมถึงวันที่ 14 กุมภาพันธ์ 2558 แล้วเธอจะให้โอกาสผมจีบเธออีกครั้ง
1.ผมต้องเลิกสูบบุหรี่
-ผมเป็นคนที่ติดบุหรี่เรียกได้ว่าจัดเลยก็ว่าได้ แต่จะไม่สูบเวลาอยู่บ้าน และสูบมาตั้งแต่คบกับเธอใหม่ๆ เธอเคยบอกหลายๆครั้งว่าให้ผมเลิก แต่ผมก็ไม่เลิกซักที
2.ผมต้องเลิกเป็นคนมองโลกในแง่ลบ
-ผมเป็นคนที่ชอบมองโลกในแง่ลบเอามากๆ ซึ่งเป็นนิสัยที่ติดมาจากทางบ้าน
3.ผมต้องมีงานที่ผมรัก และทำให้ชีวิตตัวเองมีความสุขไม่เครียด
-ผมออกจากงานตั้งแต่เดือนกันยายน ปี 2555 โดยตอนแรกผมกะจะมาทำธุรกิจส่วนตัวแต่ทำไม่สำเร็จ เพราะผมเป็นคนที่ไม่กล้าลงมือทำ หลังจากนั้นผมก็เริ่มเครียดในทุกๆเรื่อง ทั้งเวลาที่เจอเธอด้วย และนั่นคงทำให้เธออึดอัดมาตลอด เธอจึงอยากให้ผมหางานที่ตัวเองรัก และอยู่กับมันโดยไม่เครียดให้ได้
4.ผมต้องฟิตหุ่น
-รูปร่างของผมนั้นก็ไม่ถือว่าเป็นคนอ้วน แต่เป็นคนมีพุงและดูไม่สมาร์ท เป็นเรื่องปกติของคนเราอยู่แล้วที่อยากให้แฟนของตัวเองดูดีอันนี้ผมเข้าใจดี
5.ผมต้องทำตัวให้เป็นผู้ใหญ่
-เนื่องด้วยที่ว่าผมเป็นคนที่ไม่กล้าตัดสินใจลงมือทำเรื่องใดๆ นั่นจึงเป็นสาเหตุที่ผมดูเป็นเด็กไม่รู้จักโตทั้งๆที่ความคิดของผมสำหรับคนทีเคยพูดคุยด้วย เค้าจะมองว่าผมโตกว่าอายุก็ตาม และผมต้องแก้ไขตรงจุดนี้ ต้องเป็นคนที่มั่นใจในตัวเองให้ได้
โดยเธอจะให้โควต้าผมได้ติดต่อคุยกับเธอได้อาทิตย์ล่ะ1ครั้ง และเจอเธอได้เต็มๆวัน เดือนล่ะ1วัน
-ซึ่งโควต้านี้ถือได้ว่าเป็นเวรกรรมตามทันผมจริงๆ เพราะแต่ก่อนในตอนที่คบกันอยู่ผมไม่ค่อยให้ความสำคัญกับโทรศัพท์และมักจะไม่ได้รับสายเธอ ถึงจะรับสาย ผมก็จะทำท่าทีเหมือนไม่อยากคุยเนื่องด้วยจากผมเป็นคนที่ติดเกมส์ออนไลน์มาก แทบจะบอกได้ว่าเล่นตลอดเวลาที่ว่างและขณะที่ผมเล่นเกมส์อยู่ ผมก็มักจะละเลยไม่รับสายของเธอ ทั้งๆที่เธอกำลังมีปัญหาอยากหาที่ปรึกษา
-ส่วนตอนที่เจอกัน ผมก็มักจะหงุดหงิดใส่เธอทั้งๆที่นั่นเป็นช่วงเวลาดีๆที่ผมควรจะทำดีใส่เธอ ผมกลับมานึกย้อนไปแล้วทำให้ผมเสียใจมากที่ทำแบบนั้น แต่มันก็ไม่อาจจะแก้ไขอะไรได้แล้ว ผมเห็นเธอเป็นของตายจนปล่อยปะละเลยไม่ใส่ใจเธอ หลังจากฟังเงื่อนไขทั้ง5ข้อ ผมได้กลับมานั่งคิดว่านี่เป็นเงื่อนไขที่เสี่ยงมากๆ เพราะถึงแม้ว่าผมจะเปลี่ยนแปลงตัวเองได้สำเร็จแต่ก็ไม่มีอะไรมารับประกันว่าเธอจะกลับมาคบกับผม ผมได้โทรปรึกษาเพื่อนสนิทที่สุดของผมตอนเรียนมหาลัย เธอได้พูดออกมาคำนึงว่า "จงทำในสิ่งที่คิดว่าถ้าไม่ทำจะเสียใจที่สุด" ด้วยคำพูดนี้แหละจึงทำให้ผมเริ่มคิดที่จะเปลี่ยนแปลงตัวเองเพื่อเธอและเพื่อตัวของผมเองด้วย ถึงแม้ว่าถ้าผมเปลี่ยนแปลงตัวเองตัวเองสำเร็จแล้วเธอไม่กลับมาคบกับผม ผมก็จะไม่เสียใจเพราะถือว่าผมได้เปลี่ยนแปลงชีวิตตัวเองให้ดีขึ้นมากจากปัจจุบันที่เป็นอยู่ หลังจากนั้นผมก็เริ่มคิดวิธีเปลี่ยนแปลงตัวเองที่ละข้อๆ โดยที่ผมไม่ได้นึกถึงแค่สิ่งที่เธออยากให้ปรับแก้แต่ผมกำลังนึกถึงต้นเหตุของปัญหาและอยากจะไปแก้ไขให้ตรงจุดมากกว่า ผมพยายามคิดถึงข้อเสียของตัวเองทีละข้อๆ และเริ่มจากการปรับแก้ข้อเสียนั้นทีละข้อๆ เพราะผมเชื่อว่าถ้าแก้ไขข้อเสียตรงจุดนั้นได้ 5ข้อที่เธอพูดถึงจะกลายเป็นเรื่องเล็กน้อยมาก ผมจะlistข้อเสียของผมเป็นข้อๆให้ได้อ่านกันครับ
1. ผมเป้นคนที่ไม่มีระเบียบวินัยเอาซะเลย ไม่มีระเบียบแบบแผน ไม่เคยนึกว่าวันนี้ผมจะทำอะไรเวลากี่โมง อยากทำอะไรตอนไหนก็ทำ เธอเคยบอกให้ผมเขียนตารางเวลา แต่ผมก็ไม่เคยทำ เรียกว่าไม่สนใจที่จะทำมากกว่า
2. ผมเป็นคนขี้โกหก โกหกให้ตัวเองดูดีจนสุดท้ายกลายเป็นการโกหกตัวเองไปในที่สุด
3. ผมเป็นคนที่ไม่กล้าตัดสินใจ และไม่มีความเป็นผู้นำ
4. ผมเป็นคนที่สกปรกมาก และไม่เคยคิดจะดูแลตัวเองเลย นานๆทีจะทำความสะอาดห้อง เล็บมือเล็บเท้าปล่อยให้ยาวจนน่าเกลียด
5. ผมเป็นคนที่ไม่มีความรับผิดชอบ ไม่เคยรับผิดชอบในสิ่งที่พูด และไม่ค่อยจะรับผิดชอบในการกระทำของตัวเอง
6. ผมเป็นคนที่สมาธิสั้น และชอบมองคนในแง่ลบ
7. ผมเป้นคนอารมณ์ร้อน
จากที่ผมlistมา7ข้อ เลยกลายเป็นว่าจริงๆแล้วถ้าผมจะพิสูจณ์รักแท้ที่มีต่อเธอมันไม่ใช่การแก้ไข5ข้อที่เธอบอก แต่มันเป็นการแก้ไข 7ข้อเสียแย่ๆของผมออกไปซะมากกว่า ซึ่งถ้าผมทำได้มันจะเป็นการเปลียนแปลงชีวิตครั้งสำคัญของผมให้กลายเป็นผู้ใหญ่เต็มตัว เป็นผู้ชายที่คนรักกล้าฝากชีวิตไว้กับผม และจะสามารถเป็นหัวหน้าครอบครัวที่ดีได้อย่างแน่นอน แต่การเปลี่ยนแปลง7ข้อเสียของคน1คนในเวลาแค่ 217วัน อาจจะเรียกได้เลยว่าปาฏิหารเพราะตามทฤษฎีแล้ว นิสัยคนเราจะเปลี่ยนทุกๆ5ปี แต่ผมกำลังจะฝีนธรรมชาติร่นเวลาจาก5ปีเหลือแค่217วัน แต่นั่นเป็นสิ่งที่ผมต้องพยายามเพื่อที่จะนำคนสำคัญคนนึงของชีวิตผมกลับคืนมา เพื่อนๆPantipเป็นกำลังให้ผมด้วยนะครับ โดยผมจะมาเล่ากิจวัตรประจำวันของผมในแต่ล่ะวันให้เพื่อนๆได้ติดตามตลอด217วันที่จะถึงนี้ เหมือนเป็นไดอารี่ออนไลน์ (แฟนผมเค้าชอบอ่านไดอารี่มาก และเคยอยากให้ผมเขียนให้เธออ่านมากๆ ตอนนี้ผมกำลังทำและหวังว่าเธอคงได้เข้ามาอ่านถ้าปาฎิหารมีจริง)
วันที่11กรกฎาคม 2557
หลังจากที่เธอให้เงื่อนไขกับผม ผมไม่รอช้าตรงเข้าไปหาฟิตเนสแถวบ้าน โดยสมัครครอสยาว3เดือน เป็นเงินทั้งหมด 5400บาท ผมเริ่มกลับมากินอาหาร หลังจากไม่ได้กินอะไรเลยนอกจากน้ำมาเกือบ2วัน แต่อาหารที่ผมกินในมื้อแรกแห่งการเปลี่ยนแปลง ผมคำนึงถึงเรื่องแรกเลยคือการคุมอาหาร การออกกำลังกายอย่างเดียวไม่สามารถทำให้เราหุ่นดีได้ การควบคุมอาหารมีผลมากกว่า70-80%(ข้อมูลจากเทรนเนอร์) มื้อแรกของผม เป็นไก่ทอดที่ซับน้ำมันออกจนแห้ง แล้วเอาหนังไก่ออก+ผักต้มจืดๆ ผมกินเข้าไปคำแรกบอกได้เลยว่าแทบจะอยากคายทิ้งเพราะรสชาติมันไม่ได้เรื่องเอามากๆ แต่ผมก็ใช้วิธีแก้ไขแบบนั้นๆ โดยการกินให้มันเหมือนยา(กินอาหารคำนึงแล้วกินน้ำตามลงไป) สรุปว่าอาหารมื้อนี้ผมใช้น้ำในการช่วยกินไปเกือบ1ลิตร ในตอนกินผมนึกถึงแต่หน้าแฟนผม และคิดอยู่ตลอดว่าผมต้องสู้เพื่อที่จะชนะใจเธออีกครั้งให้ได้ หลังจากการกินอาหารมื้อนั้นเสร็จผมก็ตรงไปเล่นฟิตเนส เป็นครั้งแรกเลยที่ผมเข้าฟิตเนส(เธอเคยบอกให้ผมเข้าแต่ผมก็โกหกไปว่าสมัครเลย เข้าแล้วแต่จริงๆไม่ได้ไป) เริ่มแรกสุดที่เครื่องวิ่ง ขอบอกเลยครับสำหรับคนที่สูบบุหรี่จัดอย่างผม การได้ออกมาวิ่งมันเป็นอะไรที่ทรมานมากๆ หายใจแถบไม่ทันแม้จะเริ่มจากระดับน้อยๆ+กับการที่ผมร่างกายโทรมมาเกือบ2วัน มันจึงเป็นอะไรที่เรียกได้ว่าทรมานสุดๆ หลังจากวิ่งเสร็จ20นาที ผมก็ให้เทรนเนอร์สอนวิธีการใช้เครื่องเล่นทุกเครื่องในฟิตเนส ทำเป็นset setล่ะ15ครั้ง แรงของผมเริ่มหมดตั้งแต่เครื่องเล่นยังไม่ถึงครึ่งแต่ผมก็กัดฟันสู้เล่นจนหมดแม้ว่าจะเล่นเครื่องsetก็ตาม หลังจากเล่นเสร็จกินเวลาไปเกือบชั่วโมง ผมกลับมาที่ห้องเพื่อนั่งพักให้หายเหนื่อยระหว่างที่ผมนั่งพักอยู่ ผมก็เริ่มมีความคิดอยากให้แฟนของผมเลิกชอบไอคนที่เธอชอบอยู่หรือไม่ก็อยากให้เค้าทั้ง2คนจีบกันไม่ติดไม่ชอบกัน ผมเข้าใจดีว่าความคิดแบบนี้มันดูออกจะเป็นการเห็นแก่ตัว การที่เรารักใครซักคนแล้วควรต้องปล่อยเค้าให้มีความสุข แต่ผมกลับคิดอีกอย่างว่าอยากให้เธอรอจนถึง217วันแล้วทั้งเธอและผมจะมีความสุขไปด้วยกันอีกครั้ง หลังจากที่ผมพักจนหายเหนื่อย ผมก็ได้เปิดคอมพิวเตอร์เพื่อซ้อมทีม Dota2 ชื่อทีม Evil Plan Gaming กับสมาชิกในทีม (ผมคิดนะว่าควรเลิกเล่นเกมส์ดีไหม แต่หลังจากที่คิดอยู่นาน ผมว่าเกมส์ไม่ใช่ส่วนผิด ส่วนที่ผิดคือการแบ่งเวลาของผมตั้งหาก) ผมซ้อมทีมเป็นเวลาเกือบ3ชั่วโมง เลิกเล่นตอนเวลาเกือบเที่ยงคืน ผมเริ่มรู้สึกว่า"มันไม่ใช่และ กรูกำลังกลับไปเป็นกรูเก่าเลยนี่หว่า" ผมเลยคิดวิธีเปลี่ยนแปลงตัวเองซะใหม่ สิ่งที่ผมคิดออกคือ ตารางเวลา! ใช่แล้วนั่นคือสิ่งที่ผมต้องทำ ผมได้คิดตารางเวลาในสิ่งที่จะทำในวันพรุ่งนี้ วันที่ 12 กรกฎาคม 2557 ผมควรทำอะไรบ้างเพื่อเปลี่ยนแปลงชีวิต ผมนั่งเขียนตารางเวลาเป็นเวลาเกือบ2ชั่วโมง เพราะผมไม่เคยวางแผนก่อนเลยว่าวันรุ่งขึ้นควรทำอะไรเลยทำให้ใช้เวลานาน
นี่คือตารางเวลาของผม
12.00 ตื่น อาบน้ำ
13.00 ไปเซ็นทรัล ปิ่นเกล้าไปซื้อหนังสือ เตรียมสอบป.โท (ผมกับแฟนเคยวางแผนจะเรียนโทบริหารจุฬาด้วยกัน และผมอยากจะพยายามที่จะทำต่อ)
15.00 กลับบ้าน เตรียมทำResume เพื่อที่จะสมัครงาน
-ตามที่แฟนผมเคยบอก ว่าผมต้องหางานที่ตัวเองรักและทำแล้วมีความสุข ผมจบด้านITมา แต่ผมไม่เคยมีความสุขกับมันเลยเนื่องจากผมตอนเรียนอยากเรียนสถาปัตย์มาก และผมก็สอบติดด้วยแต่เนื่องด้วยสถาปัตเป็นคณะที่นอนดึกงานเยอะ และผมเป็นโรคประจำตัวคือสะเก็ดเงินและในช่วงนั้นมันได้ลามไปทั้งแขนของผมซึ่งมันน่ากลัวมาก ผมจึงตัดสินใจซิวมาเรียนวิศวไอที(มหาลัยเดียวกับคณะถาปัตย์ที่ผมเรียน) ผมเลือกเพราะกลัวไม่มีที่เรียนและคิดว่ามันเป็นภาคที่ดูดี แต่นั่นเป็นการทำร้ายชีวิตในวัยทำงานของผมอย่างมหันต์ ตอนนี้ผมจึงตัดสินใจเลือกที่จะสู้กับการที่ตรงสายแล้วจบมา แต่ผมก็ยังอยากสร้างบ้านอยู่ ผมมีความฝันอยากทำบ้านไม้ประกอบแต่มันก็ใช่ว่าจะเริ่มกันง่ายๆ ผมจึงเลือกที่จะทำทั้ง2อย่าง ถ้าอย่างไหนดีผมก็จะทิ้งอีกทางไปซะ ดีกว่าไม่ทำอะไรซะอย่างเหมือนแต่ก่อน
17.00 เข้าฟิตเนส
20.00 เข้านอน
-ในเวลาขณะที่ผมออกแบบตาราง ผมได้ตัดสินใจใหม่อีกครั้งที่จะละทิ้งเกมส์ซะ เพราะแผนที่ผมวางไว้ในการทำ2งานควบคู่กันไป มันต้องใช้เวลาเป็นอย่างมาก
คนเราต้องการเวลาพักผ่อนที่เพียงพอถ้าผมเลือกที่จะเล่นเกมส์ต่อ งานบ้านไม้ประกอบของผมคงไม่คืบหน้าอย่างแน่นอน สุดท้ายนี้ในไดอารี่ 217 วันเพื่อพิสูจณ์ รักแท้ ถ้าอดีตแฟนของผมได้เข้ามาอ่าน ผมอยากบอกกับเธอว่าไม่ต้องเป็นกังวลและไม่ต้องคิดมาก ชั้นไม่ฆ่าตัวตายหรอกถืงเธอจะไม่คบกับชั้น เพราะมันก็ทำให้ชีวิตชั้นดูดีขึ้น