ข้อคิดที่ได้จาก ศรีไพร ณ หัวใจเถื่อน

จากการยิงออกมาไม่กี่ตอนของหัวใจเถือน ในเวอร์ชั่นพีตั้ว เราขอปรบมือให้พี่ตั้ว ในการเขียนบทลึกซึ้งให้ตัวศรีไพร เราไม่รู้หรอกว่า เวอร์ชั่นก่อนๆจะให้ความสำคัญกับศรีไพรมากแค่ไหน แต่เวอร์ชั่นนี้ ทำให้ผู้หญิงอย่างเราดูแล้วสงสาร ทำให้ได้ข้อคิดมากมาย

ศรีไพร มองโลกในแง่บวก เป็นผู้หญิงที่เจียมเนื้อเจียมตัว ทำทุกอย่างกับคนรัก ด้วยแรงผลักดันสีขาว เวลาภากรยังไม่มาหา เราก็ไม่เคยเห็นว่าศรีไพรจะร้อนรุ่ม  จะโทรหาภากร จิกภากร ศรีไพรยังเอาเวลาไปถักกำลังทำของขวัญให้ภากร เวลาภากรมาหา ทำให้รู้สึกสบายใจและมีความสุข ไม่เคยเห็นศรีไพรเรียกร้องอะไรเลย มันก่อให้เกิดความรักและความสงสาร

ศรีไพร อาจจะผิดตอนแรกๆที่โกหกพ่อว่าไปงานวันเกิดเพื่อน แต่แอบไปกับภากร จนพ่อตามไปถึงม่านรูด แต่พอหลังจากพ่อจับได้ ศรีไพรก็ไม่เคยโกหกพ่ออีกเลย บูชาความรักเป็นที่สุด ไม่เคยเห็นศรีไพรจะโกหกความรู้สึกตัวเอง คือ ในโลกความเป็นจริงใครทำได้แบบศรีไพรเนี่ย เทพเลย

วันนี้เราอินมาก กับฉากที่ภากรมาหาศรีไพร แล้วบอกว่า ศรีไพรจำที่ชั้นเคยพูดกับศรีไพรได้ไหม? แล้วศรีไพรทำตาเศร้า แฝงด้วยรอยยิ้มและตอบว่า เวลานั้นมาถึงแล้วใช่ไหมคะ? โอ๊วววว น้ำตาเราแตกเลย สงสาร แถมศรีไพรยังพูดต่ออีกว่า ศรีไพรจะได้มีโอกาสอุ้มลูกของคุณภากรไหมคะ?? อุเหม่

เรื่องราวต่างๆ ยังต้องเกิดขึ้นอีกมากมาย แต่ตอนจบ เราว่าภากรเสร็จศรีไพรแน่นอน ไปไหนไม่รอด หยุดที่ศรีไพร

คือ เราว่านะ คนเราเนี่ยขอให้ซื่อสัตย์กับตัวเอง กับความรัก และมองโลกในแง่บวก คิดบวก เราจะสามารถสยบความชั่วร้ายได้ ความดีจะชนะความชั่วร้ายได้เสมอ และความรักชนะอุปสรรคทุกอย่าง นอกจากคู่น้องอ้อ เราก็เชียร์คู่ศรีไพรนี่แหละ