สวัสดีเพื่อนๆชาวพันทิปค่า ตั้งกระทู้เป็นครั้งแรกก็มาดราม่านิดๆคอเมดี้หน่อยๆแฉวีรกรรมแฟนเก่าสุดที่ร้ก(เมื่อครั้งกระโน้น)ให้ฟัง
ไม่รอช้า ขอซาวด์ดนตรีเริ่มเรื่องด้วยค่ะ! แถ๊น แถ๊น แถ๊น แท่นนนนนน
ปล. กระทู้นี้อาจใช้ภาษาวิบัติในบางกรณีเพื่อให้ได้ฟีลลิ่ง เข้าใจตรงกันนะคะ ชุบุๆ
ขอแท็กห้องแป้ง เพราะมีเรื่องสวยๆงามๆ
ขอแท็กห้องชานเรือนเพื่อสะดวกแก่การเม้ามอย
ขอแท็กสยาม เพราะมุ้งมิ้งถึงวัยกระโน้น
ยืนยันว่าเรื่องจริงทั้งหมดนะคะ ผู้ชายแบบนี้มีถมถืด (อาจแต่งคำพูดเอามันส์เล็กน้อยเพื่อสะดวกแก่การเล่า)
มาค่ะ เริ่ม!
...ภาพตัดไปเป็นสีซีเปีย...
ประมาณปี 49 เรารู้จักผู้ชายคนนึงทางเกมออนไลน์ พอคุยกัน นัดเจอกันนิสัยใจคอเข้ากันได้และรักสุกงอมดีก็เลยคบกัน
แต่!!! พอถึงจุดๆนึงรู้สึกเบื่อค่ะ มันแบบ เหย ทำไมนางนิสัยแบบนี้ ตอนคบกันแรกๆก็ไม่สนใจอะไร เราเป็นคนสบายๆเหมือนผู้ชายอะค่ะ เพราะมีแต่น้องชายหมด แต่พอเห็นเราสบายๆนางก็เอาใหญ่
ตัวอย่างเรื่องที่ทำให้เราเบื่อนะคะ
เหตุการณ์1 เราเก่งภาษาอังกฤษ ตอนไป work&travel ด้วยกัน นายจ้างรักเรามากกก เพราะเราพูดจารู้เรื่องทิ้งร้านไว้ให้เราดูแลคนเดียวได้ นางก็จะอิจฉาค่ะพยายามหาเรื่องเสียดสีตลอด พยายามโชว์พาวขโมยซีนเราตลอด เราก็ไม่ว่าไรนะ เพราะนางเก่งภาษาญี่ปุ่น เรื่องนี้เราก็ยกให้นางไป
เหตุการณ์2 นางชอบยกตัวเองข่มคนอื่น ชอบบลัฟ ชอบหาเรื่อง อารมณ์ประมาณว่าอยู่ดีๆก็ไปกระแนะกระแหนคนอื่นเขา ถ้าอีกฝ่ายสวนกลับมานางก็จะเสียดสีกลับไปแบบที่นางพูดว่า "ผู้ดีเค้าทำกัน" นางจะรู้สึกฟินมาก เวลาอีกฝ่ายหยาบคายใส่ เหมือนมีเหตุผลให้นางดูเป็นคนดี(ทั้งๆที่ไปหาเรื่องเขาก่อน)
เหตุการณ์3 ด้วยความที่นางเป็นหลานชายคนเดียว โอ๊ยยย ญาติๆมีอะไรก็ทุ่มให้นางหมดค่ะ แต่ทางบ้านนางเองเนี่ยพ่อกับแม่ไม่ใช่คนมีฐานะ จะมีญาติคนโน้นคนนี้ส่งเสียตลอดนางเลยเอาแต่ใจมากกก แล้วก็ติดไฮโซทั้งที่จริงๆไม่ได้มีอะไรเป็นชิ้นเป็นอัน
เหตุการณ์4 ตอนกลับจากเหตุการณ์ 1 นางไม่ซื้ออะไรฝากที่บ้าน(พ่อแม่)เลยนะคะ นางบอกว่าเปลืองเงิน แต่มีของฝากให้ญาติคนอื่น เราเลยซื้อของเล็กๆน้อยๆให้ค่ะบอกให้นางเอาไปฝากที่บ้านด้วย เรามารู้ทีหลังตอนเลิกกันแล้วค่ะว่าของทั้งหมดที่เคยฝากนางไปให้ นางเอาไปให้จริงแต่ไม่เคยบอกว่าเราฝากมา แม่เขาก็เลยเกลียดเราเพราะเรางก (และเป็นหนึ่งในสาเหตุที่แม่สั่งให้เลิกกัน เอ๊า!)
ทั้งหมดทั้งมวลนี่ใช่ว่าจะไม่มีดีนะ นางดีตรงที่นางเดาใจเราได้หมด ไม่เคยมีเรื่องขัดใจซักครั้งนึง แล้วก็ด้วยความที่เป็นเด็กๆเพิ่งเข้ามหาลัยกันก็ออกแนวชวนกันเล่นค่ะ แบบเลิกเรียนไปเล่นเกม เหมือนมีเพื่อนเล่นเพิ่มอีกคนสนุกดี
ตอนนั้นตัดสินใจ คือใจโคตรอยากเลิกแต่แบบ เหย เขาก็ดีกะเราปะว้า? ใจร้ายอะ เขาทำไรผิด?
สุดท้าย...คบกันอีก 1 เดือนจะครบ 2 ปี แมร่มมม บอกเลิกเราซะงั้น ถามเหตุผลเพราะอะไร? นางบอกว่าแม่ไม่ชอบเรา เราอ้วน(ตอนนั้นหนัก 86 กิโล555+) พอพยายามติดต่อนางก็ยกเมฆมาใหญ่ว่านางหมั้นแล้ว ทางตระกูล(?)จะให้นางแต่งงานกับลูกผู้ดี
ในตอนนั้นไม่สนใจหรอกค่ะ รู้แค่ว่าจังหวะที่ชีวิตมันดาวน์มากกก (เรียนเละเทะสุดๆ บุญละที่จบพร้อมเพื่อน) โดนผู้ชายที่ครั้งหนึ่งเราเคยอยากขอเลิกทิ้งกลางอากาศมันเจ็บกระดองใจ!!!
...ภาพตัดกลับมายุคปัจจุบันแบบจอเคิร์ฟของแอลจี...
ผ่านมา 7 ปี โดยที่ไม่เคยคิดจะถามไถ่ถึงนางมาก่อน ได้จังหวะรวมรุ่นกับเพื่อนๆค่ะ
ซึ่งเพื่อนเราเนี่ยเรียนอยู่คณะเดียวกันกับแฟนเก่า พอเจอหน้าก็อดขุดเรื่องนู้นเรื่องนี้มาคุยไม่ได้ มันก็เลยทำให้นึกถึงนางขึ้นมาแต่ไม่ใช่เรื่องดีๆนะ 5555+
เพื่อนก็บอกว่า เออ พอแกเลิกกับเอก(แน่นอนว่านามสมมติ) ก็เหมือนมันหายไปจากมหาลัยยังไงยังงั้นเลยว่ะ
ตอนนั้นฉุกใจคิดขึ้นมาว่า เอ๊า! ไหนตอนเรียนนางโม้นักหนาว่าเด็กกิจกรรม แล้วยิ่งมหาลัยนี้นะเด็กกิจกรรมมันก็มีแวดวงให้เฉิดฉายเยอะแยะ แสดงว่าแมร่ม โม้อีกเรื่องละ ในใจที่ไม่ค่อยนึกถึงเรื่องดีๆของนางก็ยิ่งไม่มีอะไรดี ฮ่าาา
แต่โลกนี้มักมีเหตุบังเอิ๊ญบังเอิญเสมอแหละ แค่กลับจากรวมรุ่นปุ๊บ ค่ำวันนั้นกลุ่มน้องสนิทก็ทักไลน์มาด้วยรูปคนที่คุ้นตา พร้อมคำถามว่า "คุ้นๆป้ะ" แวบนั้นแบบ เหยยย เพิ่งพูดถึงวันนี้ ฮีช่างศักดิ์สิทธิ์มีอิทธิฤทธิ์แก่กล้า!!! (แต่ตินิดนึง 7 ปี ทรงผมขุ่นพี่ไม่คิดจะเปลี่ยนมั่งเรอะ) พร้อมด้วยชื่อเฟสให้เราเข้าไปส่องเล่น คุณคะ อิชั้นไม่ได้เ-ือก แค่อยากรู้ความเป็นไป
นางฉายแววเดิมทุกองศา ดูรูปไปดูรูปมาสะดุดกับรูปนึง
นางแชะกับสาวอวบ! เลื่อนมาดูคอมเม้นต์ชีแสดงสถานะด้วยคอมเม้นต์หวานซึ้ง
โทษนะคะ!!! บอกเลิกกุเพราะกุอ้วน แล้วแฟนเมิงนี่ผอมเพรียวว่างั้น!? ไม่ได้เหยียดคนอ้วนนะคะ คือเข้าใจอารมณ์ปะ เหตุผลที่บอกเลิกกะคนที่คบในปัจจุบันนี้คือร่ะ? หอยทากกกกก
คำถามถัดมาที่เม้ามอยในกลุ่มเพื่อนสาว "เห้ย พี่แอดดีปะวะ"
คำตอบที่ได้ "แอดเสะ!"
รอช้าอยู่ไย กดแอดเฟรนด์ไปเลย ปุ้ง!
เมื่อแฟนเก่าเข้ามาในชีวิต ทำให้รู้ว่าคิดไม่ผิดจริงๆ
ไม่รอช้า ขอซาวด์ดนตรีเริ่มเรื่องด้วยค่ะ! แถ๊น แถ๊น แถ๊น แท่นนนนนน
ปล. กระทู้นี้อาจใช้ภาษาวิบัติในบางกรณีเพื่อให้ได้ฟีลลิ่ง เข้าใจตรงกันนะคะ ชุบุๆ
ขอแท็กห้องแป้ง เพราะมีเรื่องสวยๆงามๆ
ขอแท็กห้องชานเรือนเพื่อสะดวกแก่การเม้ามอย
ขอแท็กสยาม เพราะมุ้งมิ้งถึงวัยกระโน้น
ยืนยันว่าเรื่องจริงทั้งหมดนะคะ ผู้ชายแบบนี้มีถมถืด (อาจแต่งคำพูดเอามันส์เล็กน้อยเพื่อสะดวกแก่การเล่า)
มาค่ะ เริ่ม!
...ภาพตัดไปเป็นสีซีเปีย...
ประมาณปี 49 เรารู้จักผู้ชายคนนึงทางเกมออนไลน์ พอคุยกัน นัดเจอกันนิสัยใจคอเข้ากันได้และรักสุกงอมดีก็เลยคบกัน
แต่!!! พอถึงจุดๆนึงรู้สึกเบื่อค่ะ มันแบบ เหย ทำไมนางนิสัยแบบนี้ ตอนคบกันแรกๆก็ไม่สนใจอะไร เราเป็นคนสบายๆเหมือนผู้ชายอะค่ะ เพราะมีแต่น้องชายหมด แต่พอเห็นเราสบายๆนางก็เอาใหญ่
ตัวอย่างเรื่องที่ทำให้เราเบื่อนะคะ
เหตุการณ์1 เราเก่งภาษาอังกฤษ ตอนไป work&travel ด้วยกัน นายจ้างรักเรามากกก เพราะเราพูดจารู้เรื่องทิ้งร้านไว้ให้เราดูแลคนเดียวได้ นางก็จะอิจฉาค่ะพยายามหาเรื่องเสียดสีตลอด พยายามโชว์พาวขโมยซีนเราตลอด เราก็ไม่ว่าไรนะ เพราะนางเก่งภาษาญี่ปุ่น เรื่องนี้เราก็ยกให้นางไป
เหตุการณ์2 นางชอบยกตัวเองข่มคนอื่น ชอบบลัฟ ชอบหาเรื่อง อารมณ์ประมาณว่าอยู่ดีๆก็ไปกระแนะกระแหนคนอื่นเขา ถ้าอีกฝ่ายสวนกลับมานางก็จะเสียดสีกลับไปแบบที่นางพูดว่า "ผู้ดีเค้าทำกัน" นางจะรู้สึกฟินมาก เวลาอีกฝ่ายหยาบคายใส่ เหมือนมีเหตุผลให้นางดูเป็นคนดี(ทั้งๆที่ไปหาเรื่องเขาก่อน)
เหตุการณ์3 ด้วยความที่นางเป็นหลานชายคนเดียว โอ๊ยยย ญาติๆมีอะไรก็ทุ่มให้นางหมดค่ะ แต่ทางบ้านนางเองเนี่ยพ่อกับแม่ไม่ใช่คนมีฐานะ จะมีญาติคนโน้นคนนี้ส่งเสียตลอดนางเลยเอาแต่ใจมากกก แล้วก็ติดไฮโซทั้งที่จริงๆไม่ได้มีอะไรเป็นชิ้นเป็นอัน
เหตุการณ์4 ตอนกลับจากเหตุการณ์ 1 นางไม่ซื้ออะไรฝากที่บ้าน(พ่อแม่)เลยนะคะ นางบอกว่าเปลืองเงิน แต่มีของฝากให้ญาติคนอื่น เราเลยซื้อของเล็กๆน้อยๆให้ค่ะบอกให้นางเอาไปฝากที่บ้านด้วย เรามารู้ทีหลังตอนเลิกกันแล้วค่ะว่าของทั้งหมดที่เคยฝากนางไปให้ นางเอาไปให้จริงแต่ไม่เคยบอกว่าเราฝากมา แม่เขาก็เลยเกลียดเราเพราะเรางก (และเป็นหนึ่งในสาเหตุที่แม่สั่งให้เลิกกัน เอ๊า!)
ทั้งหมดทั้งมวลนี่ใช่ว่าจะไม่มีดีนะ นางดีตรงที่นางเดาใจเราได้หมด ไม่เคยมีเรื่องขัดใจซักครั้งนึง แล้วก็ด้วยความที่เป็นเด็กๆเพิ่งเข้ามหาลัยกันก็ออกแนวชวนกันเล่นค่ะ แบบเลิกเรียนไปเล่นเกม เหมือนมีเพื่อนเล่นเพิ่มอีกคนสนุกดี
ตอนนั้นตัดสินใจ คือใจโคตรอยากเลิกแต่แบบ เหย เขาก็ดีกะเราปะว้า? ใจร้ายอะ เขาทำไรผิด?
สุดท้าย...คบกันอีก 1 เดือนจะครบ 2 ปี แมร่มมม บอกเลิกเราซะงั้น ถามเหตุผลเพราะอะไร? นางบอกว่าแม่ไม่ชอบเรา เราอ้วน(ตอนนั้นหนัก 86 กิโล555+) พอพยายามติดต่อนางก็ยกเมฆมาใหญ่ว่านางหมั้นแล้ว ทางตระกูล(?)จะให้นางแต่งงานกับลูกผู้ดี
ในตอนนั้นไม่สนใจหรอกค่ะ รู้แค่ว่าจังหวะที่ชีวิตมันดาวน์มากกก (เรียนเละเทะสุดๆ บุญละที่จบพร้อมเพื่อน) โดนผู้ชายที่ครั้งหนึ่งเราเคยอยากขอเลิกทิ้งกลางอากาศมันเจ็บกระดองใจ!!!
...ภาพตัดกลับมายุคปัจจุบันแบบจอเคิร์ฟของแอลจี...
ผ่านมา 7 ปี โดยที่ไม่เคยคิดจะถามไถ่ถึงนางมาก่อน ได้จังหวะรวมรุ่นกับเพื่อนๆค่ะ
ซึ่งเพื่อนเราเนี่ยเรียนอยู่คณะเดียวกันกับแฟนเก่า พอเจอหน้าก็อดขุดเรื่องนู้นเรื่องนี้มาคุยไม่ได้ มันก็เลยทำให้นึกถึงนางขึ้นมาแต่ไม่ใช่เรื่องดีๆนะ 5555+
เพื่อนก็บอกว่า เออ พอแกเลิกกับเอก(แน่นอนว่านามสมมติ) ก็เหมือนมันหายไปจากมหาลัยยังไงยังงั้นเลยว่ะ
ตอนนั้นฉุกใจคิดขึ้นมาว่า เอ๊า! ไหนตอนเรียนนางโม้นักหนาว่าเด็กกิจกรรม แล้วยิ่งมหาลัยนี้นะเด็กกิจกรรมมันก็มีแวดวงให้เฉิดฉายเยอะแยะ แสดงว่าแมร่ม โม้อีกเรื่องละ ในใจที่ไม่ค่อยนึกถึงเรื่องดีๆของนางก็ยิ่งไม่มีอะไรดี ฮ่าาา
แต่โลกนี้มักมีเหตุบังเอิ๊ญบังเอิญเสมอแหละ แค่กลับจากรวมรุ่นปุ๊บ ค่ำวันนั้นกลุ่มน้องสนิทก็ทักไลน์มาด้วยรูปคนที่คุ้นตา พร้อมคำถามว่า "คุ้นๆป้ะ" แวบนั้นแบบ เหยยย เพิ่งพูดถึงวันนี้ ฮีช่างศักดิ์สิทธิ์มีอิทธิฤทธิ์แก่กล้า!!! (แต่ตินิดนึง 7 ปี ทรงผมขุ่นพี่ไม่คิดจะเปลี่ยนมั่งเรอะ) พร้อมด้วยชื่อเฟสให้เราเข้าไปส่องเล่น คุณคะ อิชั้นไม่ได้เ-ือก แค่อยากรู้ความเป็นไป
นางฉายแววเดิมทุกองศา ดูรูปไปดูรูปมาสะดุดกับรูปนึง
นางแชะกับสาวอวบ! เลื่อนมาดูคอมเม้นต์ชีแสดงสถานะด้วยคอมเม้นต์หวานซึ้ง
โทษนะคะ!!! บอกเลิกกุเพราะกุอ้วน แล้วแฟนเมิงนี่ผอมเพรียวว่างั้น!? ไม่ได้เหยียดคนอ้วนนะคะ คือเข้าใจอารมณ์ปะ เหตุผลที่บอกเลิกกะคนที่คบในปัจจุบันนี้คือร่ะ? หอยทากกกกก
คำถามถัดมาที่เม้ามอยในกลุ่มเพื่อนสาว "เห้ย พี่แอดดีปะวะ"
คำตอบที่ได้ "แอดเสะ!"
รอช้าอยู่ไย กดแอดเฟรนด์ไปเลย ปุ้ง!