สวัสดีค่ะ เพื่อน พ้องน้องพี่ สำหรับวันนี้ เรามีเรื่องจะเล่าให้ฟังค่ะ
ขื่นขมระทมหัวใจยิ่งนัก T^T' เรื่องมีอยู่ว่า ...
เรามักโดนเพื่อนมองข้ามความรู้สึกเสมอ เวลาเราพูดกับเพื่อนเราจะพูดแบบถนอมน้ำใจเค้าตลอด
แต่ ทำไมบางครั้งเค้าพูดกับเราไม่ค่อยดี ฟังแล้วรู้สึกแย่ๆนะ
- ตอนทำงานกลุ่ม เพื่อนจะให้เราอยู่กลุ่มด้วยตลอด เวลาทำงานกลุ่มเราต้องทำคนเดียวตลอดเลย (กรีดร้อง Y^Y')
เราพยายามแก้ปัญหา โดยแบ่งงานให้เพื่อนช่วยกันทำ แต่งานที่เราได้กลับมาดีบ้างไม่ดีบ้าง บางทีเราต้องมานั่งแก้เองบ้าง
จนเรารู้สึกว่า ทำคนเดียวจะดีกว่ามั้ย ?
- เวลาที่เพื่อนให้เรา นั่งรอ หรืออยู่เป็นเพื่อน แม้เราจะมี ธุระต่อ เราก็อยู่ด้วยเสมอ แต่ทำไมเวลาเพื่อนเสร็จธุระแล้วกลับลุกเดินออกไป
แบบไม่สนใจเราเลย เรานั่งอยู่ตรงนี้นะ ยู้ฮู !! เห็นเรามั้ย .., น้อยใจอ่ะ
- เวลาเพื่อนเดือดร้อน ขอความช่วยเหลือเรามักตอบตกลงทันที (เค้าไม่กล้าปฎิเสธอ่า า า )
แต่เวลาเราเดือดร้อน เราไม่ค่อยกล้าขอความช่วยเหลือ
- เวลามีข่าวสาร การเรียน เรามักอยู่หลังเขาเสมอ (ไม่รู้เรื่องรู้ราว แต่เพื่อนคนอื่นโทรบอกกันหมด)
- จนบางครั้งเรารู้สึกว่า ถ้าเค้าไม่ต้องการอะไรๆจากเรา เค้าคงมองไม่เห็นความสำคัญ .,, . ไม่นะเราเป็นโรคจิตรึปล่าว โอ้ว ววว ม่าย ย !
จากเรื่องคร่าวๆ เราจึงอยากปรึกษาปัญหาหัวใจ 555
กับทุกคนค่ะ
1. มีเราคนเดียวรึปล่าวที่รู้สึกโดนมองข้าม ?
2. เราควรปรับตัวอย่างไรดีค่ะ ?
ขอบคุณล่วงหน้าสำหรับคำตอบนะคะ เป็นประโยชน์อย่างสูงค่ะ <3
ทำไงดี เรามักถูกมองข้ามความรู้สึกเสมอ ?
ขื่นขมระทมหัวใจยิ่งนัก T^T' เรื่องมีอยู่ว่า ...
เรามักโดนเพื่อนมองข้ามความรู้สึกเสมอ เวลาเราพูดกับเพื่อนเราจะพูดแบบถนอมน้ำใจเค้าตลอด
แต่ ทำไมบางครั้งเค้าพูดกับเราไม่ค่อยดี ฟังแล้วรู้สึกแย่ๆนะ
- ตอนทำงานกลุ่ม เพื่อนจะให้เราอยู่กลุ่มด้วยตลอด เวลาทำงานกลุ่มเราต้องทำคนเดียวตลอดเลย (กรีดร้อง Y^Y')
เราพยายามแก้ปัญหา โดยแบ่งงานให้เพื่อนช่วยกันทำ แต่งานที่เราได้กลับมาดีบ้างไม่ดีบ้าง บางทีเราต้องมานั่งแก้เองบ้าง
จนเรารู้สึกว่า ทำคนเดียวจะดีกว่ามั้ย ?
- เวลาที่เพื่อนให้เรา นั่งรอ หรืออยู่เป็นเพื่อน แม้เราจะมี ธุระต่อ เราก็อยู่ด้วยเสมอ แต่ทำไมเวลาเพื่อนเสร็จธุระแล้วกลับลุกเดินออกไป
แบบไม่สนใจเราเลย เรานั่งอยู่ตรงนี้นะ ยู้ฮู !! เห็นเรามั้ย .., น้อยใจอ่ะ
- เวลาเพื่อนเดือดร้อน ขอความช่วยเหลือเรามักตอบตกลงทันที (เค้าไม่กล้าปฎิเสธอ่า า า )
แต่เวลาเราเดือดร้อน เราไม่ค่อยกล้าขอความช่วยเหลือ
- เวลามีข่าวสาร การเรียน เรามักอยู่หลังเขาเสมอ (ไม่รู้เรื่องรู้ราว แต่เพื่อนคนอื่นโทรบอกกันหมด)
- จนบางครั้งเรารู้สึกว่า ถ้าเค้าไม่ต้องการอะไรๆจากเรา เค้าคงมองไม่เห็นความสำคัญ .,, . ไม่นะเราเป็นโรคจิตรึปล่าว โอ้ว ววว ม่าย ย !
จากเรื่องคร่าวๆ เราจึงอยากปรึกษาปัญหาหัวใจ 555
กับทุกคนค่ะ
1. มีเราคนเดียวรึปล่าวที่รู้สึกโดนมองข้าม ?
2. เราควรปรับตัวอย่างไรดีค่ะ ?
ขอบคุณล่วงหน้าสำหรับคำตอบนะคะ เป็นประโยชน์อย่างสูงค่ะ <3