สำหรับตัวผมเอง พ่อผมเป็นคนเงียบมากๆ เพราะวัยเด็กแกไม่ได้รับการใส่ใจเท่าที่ควร
หลังจากก๋งเสีย ย่าพยายามให้ความสนใจพ่อผมมากขึ้น ญาติๆ ฝั่งแกพยายามตามหา หาเจอทีไร แกก็จะพาพวกเราย้ายบ้านหนี
ทีนี้ผมได้จากพ่อเต็มๆ คือ ผมจะเป็นคนเงียบ แบบเวลาทะเลาะกัน พ่อผมจะไม่กินข้าวแล้วเข้านอนเลย ไม่มีเสียงตะโกนโหวกเหวก ให้ข้างบ้านได้ยิน
แบบว่าเงียบมาก ผมก็ไม่รู้ว่ามันดีหรือไม่ดี เพราะเพิ่งมารู้ตอนโตว่าตัวเองเป็นคนเก็บกดในระดับหนึ่ง
อีกนิสัยที่ผมไม่ชอบคือ หนี ผมเป็นคนหนีได้เก่งมาก มีลูกล่อลูกชนสุดๆ ในการหนี หัวสมองมันจะคิดได้ว่องไว วางแผนได้เร็วมาก เวลาจะหนีหรือเลี่ยงอะไรสักอย่าง
แต่ค่อยยังชั่วที่ได้ข้อดีจากแม่มา คือ แม่ผมเป็นคนใจสู้มาก แม่ไม่ชอบหนี แต่ก็เข้าใจพ่อ เพราะวัยเด็กแกลำบากจริงๆ แกรอดจนมาเป็นพ่อผมได้ก็ดีมากแล้ว แม่เลยกลายเป็นเสาหลักของครอบครัวไปโดยปริยาย
มีใครที่ได้รับอิทธิพลบางอย่างจากพ่อแม่ คนรอบตัว แบบไม่ตั้งใจ ไม่รู้ตัวบ้าง
หลังจากก๋งเสีย ย่าพยายามให้ความสนใจพ่อผมมากขึ้น ญาติๆ ฝั่งแกพยายามตามหา หาเจอทีไร แกก็จะพาพวกเราย้ายบ้านหนี
ทีนี้ผมได้จากพ่อเต็มๆ คือ ผมจะเป็นคนเงียบ แบบเวลาทะเลาะกัน พ่อผมจะไม่กินข้าวแล้วเข้านอนเลย ไม่มีเสียงตะโกนโหวกเหวก ให้ข้างบ้านได้ยิน
แบบว่าเงียบมาก ผมก็ไม่รู้ว่ามันดีหรือไม่ดี เพราะเพิ่งมารู้ตอนโตว่าตัวเองเป็นคนเก็บกดในระดับหนึ่ง
อีกนิสัยที่ผมไม่ชอบคือ หนี ผมเป็นคนหนีได้เก่งมาก มีลูกล่อลูกชนสุดๆ ในการหนี หัวสมองมันจะคิดได้ว่องไว วางแผนได้เร็วมาก เวลาจะหนีหรือเลี่ยงอะไรสักอย่าง
แต่ค่อยยังชั่วที่ได้ข้อดีจากแม่มา คือ แม่ผมเป็นคนใจสู้มาก แม่ไม่ชอบหนี แต่ก็เข้าใจพ่อ เพราะวัยเด็กแกลำบากจริงๆ แกรอดจนมาเป็นพ่อผมได้ก็ดีมากแล้ว แม่เลยกลายเป็นเสาหลักของครอบครัวไปโดยปริยาย