[CR] สวัสดีลาว เมื่อสี่สาวออกเดินทาง หลวงพระบาง – เวียงจันท์ จัดเต็มตอน 3 4 5 จบ!!!

ตอนที่ 1 http://pantip.com/topic/32117520
ตอนที่ 2 http://pantip.com/topic/32239887

มาต่อรวดเดียวเลยแล้วกันค่ะ

ตอนที่3 ชีวิตยามเช้าที่หลวงพระบาง





เช้าของวันที่2 มีนาคม 2557 วันนี้เป็นวันเดียวที่เราจะมีเวลาเที่ยวทั้งวัน ก่อนจะขึ้นรถนอนเพื่อเดินทางไปเวียงจันท์ในตอนหัวค่ำถ้าใครเคยไปเที่ยวลาวคงจะบอกว่า เราเที่ยวโดยใช้เวลาสั้นไปแถมเวลาส่วนใหญ่จะหมดไปบนรถมากกว่า ก็อาจจะจริงนะแต่เราสี่คนมีเวลาที่สะดวกพอจะลางานได้เท่านี้ แถมเป็นทริปแรกอีกก็ถือว่าหัดเดินทางเพื่อเก็บประสบการณ์ก็แล้วกัน

เราได้รับหน้าที่ตื่นคนแรกเสมอ(ความจริงอาสาเอง) หลังจากตื่นมาด้วยความเพลีย (เพราะน้องหนูมากวนเมื่อคืน)ก็อาบน้ำแต่งตัว แล้วก็ปลุกเพื่อนๆให้รีบอาบน้ำแต่งตัวเตรียมไปตักบาตรข้าวเหนียวกันมาหลวงพระบางทั้งทีถ้าไม่ไปร่วมก็เรียกว่ามาไม่ถึง เรานัดกันว่าจะเดินจากที่พักไปยังจุดที่เค้าตั้งแถวตักบาตรกันประมาณ05: 45 น. เดินประมาณห้าถึงสิบนาทีก็ถึง เอาจริงๆ ข้อดีของที่พักของเราก็คือใกล้ตัวเมือง เดินไปไหนมาไหนไม่เหนื่อยมากเท่านั้นเอง

เคล็ดลับของการตักบาตรข้าวเหนียวถ้าคุณมีเวลาตอนเย็นสามารถหาซื้อข้าวเหนียวและขนม น้ำ หรืออาหารไว้ก็ได้ความจริงพวกเราก็กะจะเตรียมหาของใส่บาตรแต่หาไม่ทันก็เลยต้องหาซื้อจากแม่ค้าที่จัดไว้เป็นชุดๆ แล้ว (ในใจแอบคิดว่าแพง จำราคาไม่ได้)พวกเราเลยซื้อแค่สองชุดเท่านั้น แล้วแบ่งกันใส่














ที่นี่พระจะเดินบิณฑบาตพร้อมกันเป็นแถวยาวเลย แต่วันที่เราใส่บาตรพระไม่ได้เดินพร้อมกันทุกวัด แต่จะมาทีละวัดคงเพราะไม่ใช่ช่วงวันพระใหญ่ แต่ก็มีชาวบ้านและนักท่องเที่ยวมารอใส่บาตรเยอะทีเดียวพวกเราใส่บาตรด้วยกันก็เลยหมดเร็ว จากนั้นก็หามุมถ่ายรูปข้อควรระวังของนักท่องเที่ยวที่อยากจะถ่ายรูปช่วงตักบตารข้าวเหนียวคือไม่ควรใช้แฟลช และที่ยืนไม่ควรเกะกะแถวบิณฑบาตของพระคุณเจ้าและชาวบ้านที่มารอตักบาตรส่วนนี้ไม่มีป้ายเตือนหรอกค่ะ แต่คิดว่าเป็นข้อควรระวังที่เป็นสากลนะ เพราะไม่งั้นจะเหมือนว่าเราไปรบกวนวิถีชีวิตของพวกเขาซึ่งดูไม่ดีเลย

จากนั้นพวกเราก็เดินหาร้านกาแฟชื่อ“ประชานิยม” อันนี้ก็อ่านมาจากรีวิวว่า ถ้ามาหลวงพระบางต้องมากินกาแฟปาท่องโก๋ที่ร้านนี้ บรรยากาศก็เหมือนร้านกาแฟโบราณชงเองแบบบ้านเราเช้านี้ไม่ได้ชิมกาแฟเพราะกลัวท้องไส้ปั่นป่วน ฮ่าๆแต่สั่งโจ๊กกับกินปาท่องโก๋จิ้มนมข้นหวาน อร่อยลืมโลกไปช่วงหนึ่งขณะนั่งกินเราก็สังเกตฝรั่งคนหนึ่ง เหมือนว่าจะมาเที่ยวคนเดียว (และเที่ยวมานานแล้ว)ถ้าใครได้โต๊ะนั่งใกล้เค้า เค้าจะชวนคุยหมด เช่น ไปเที่ยวที่นั่นที่นี่มารึยังพยายามเงี่ยหูฟังได้ยินเค้าพูดถึงเชียงใหม่ด้วย ว่า awesome อะไรสักอย่าง ก็แอบปลื้ม นี่ถ้าเรานั่งใกล้เค้าอีกนิดเค้าคงชวนกลุ่มเราคุยแล้วแหละ




ร้านข้างๆ กัน


อร่อยมาก





ตรงข้ามร้านกาแฟจะเป็นท่าเรือ ชาวบ้านจะข้ามฝั่งเพื่อมาขายของ


หาบของมาแล้ว






เมื่อท้องอิ่มเราก็เดินเที่ยวตลาดสดแถวๆนั้นกัน ตลาดบ้านเค้าก้เหมือนบ้านเรา แต่จะนิยมวางขายกันบนพื้นมากกว่าไม่ได้ตั้งเป็นร้านขึ้นมา ที่นี่เราเห็นพืชผัก ปลาปิ้ง ขนม แต่ไม่ได้ซื้ออะไร อ้อ!เห็นสาหร่ายด้วย ได้ยินมาว่าคนไทยนิยมซื้อกลับไปเป็นของฝาก แต่มันต้องทอดเองเลยไม่ได้ซื้อกลับมา ลืมไปว่าที่บ้านแม่ทอดได้นะ (ด้วยความที่เราอยู่คอนโดทำอาหารกินเองไม่ได้ ไม่ชิน ลืมไปเลย) แต่ซื้อเห็ดทอดกลับมาคือมันไม่ได้ดูน่ากินนะ เพราะมันสีดำเหมือนถ่านเลย แต่ลองชิมแล้วอร่อยดีก็เลยซื้อไปฝากพ่อกับแม่






ขายขนมจ้า หน้าตาเหมือนคนไทยบ้านเรา


มาช่วยแม่ขายของค่ะ












จากนั้นเราก็เดินกลับที่พักค่ะเพราะต้องทำเรื่องเช็คเอ้าต์ห้องหนึ่ง คือเราขอเช็คเอ้าต์ช้าหนึ่งห้อง (ทำเรื่องขอไปตั้งแต่จองกับBooking.com) แล้วล่ะ แต่อย่างที่บอกว่าพนักงานที่นี่ไม่โอเค ตกลงกันอยู่นานจนสุดท้ายเราขอไว้แค่ห้องเดียว โดยเค้าคิดเงินเพิ่มมาจากเวลาที่เช็คเอ้าต์เกิน (ความจริงทำเรื่องขอตอนหนึ่งทุ่มแต่พอคุยจริงเค้าได้แค่สี่โมงเย็น) กลับมาเก็บของย้ายไปเก็บไว้ห้องที่เหลือจากนั้นก็เตรียมตัวตะลุยเมืองหลวงพระบาง เที่ยววัดกันจากนี้เรื่องราวจะผิดจากแผนเดิมไปเล็กน้อย