จบ ป.ตรี ตอนอายุเกือบจะ 40 นี่ เสียเปรียบคนทั่วไปใหม

เห็นพี่ไกล้ๆบ้านคนนึง  ครอบครัวแกมีปัญหา แกเล่าให้ฟังว่า ตอนแกอายุ 18 ก็เรียนมหาลัยปิดนี่แหละ แต่ต้องออกตอน ปี 2 เพราะทางบ้านไม่มีใครส่ง
ประกอบกับต้องทำงานใช้หนี้ที่ทางบ้านเคยกู้ยืมมารักษาพ่อที่ป่วยเป็นไวรัสตับอักเสบ แต่ก็เสียชีวิตไปแล้ว  ส่วนแม่แกก็เป็นโรคประสาท ทำให้ทำงาน
อะไรไม่ได้เลย  สมบัติทางพ่อแม่อะไรก็ไม่มีสักอย่าง (จนแต่บรรพบุรุษ) ญาติๆก็หายสาบสูญไปกันหมด       ทำให้แกไม่สามารถที่จะเรียนต่อได้
ต้องทำงานใช้หนี้  ทำงานเลี้ยงแม่ เลี้ยงตัวเอง และ จ่ายค่าที่อยู่อาศัย           แกเคยบอก แกมาสมัครเรียนรามๆ ตอนอายุ 25   แต่ก็ไม่ไหว เพราะแก
ทำงาน 3 ที่  พนักงานห้าง , คนเฝ้าร้านเน็ท , คนล้างจาน  ทำให้เพลียมาก เรียนแทบไม่ได้ สุดท้ายก็หมดสถานภาพนักศึกษา       ต่อมาแกทำงานจนปลด
หนี้ค่ารักษาพ่อจนหมด  แกเลยมาสมัครรามๆใหม่ตอนอายุ 31 และ ทำงานเป็นพนักงานห้าง(กะกลางคืน)อย่างเดียว และเรียนจนจบ (วิทยาศาสตร์)  แต่
อายุก็ล่อไป 37 แล้ว  เห็นว่าตอนนี้แกศึกษา ทั้งการลงทุน การเล่นหุ้น การออม และ การจะเรียนต่อ ป.โท   และ เลี้ยงดูแม่กับตัวเองแค่ 2 คน

ปล. ผมรู้สึกภูมิใจแทนพี่แกมาก ที่แกมีความพยายาม  แกทำมาโดยไม่มีสมบัติ หรือ มรดก อะไรติดตัวเลย  ถ้าผมพยายามได้สัก 1 ใน 10 ของพี่แก
      คงน่าภูมิใจมาก

ปล.   แต่สงสัยว่า การเรียนจบตอนอายุเยอะๆนี่ เสียเปรียบคนทั่วไปที่เรียนได้ตามปกติตรงใหนมั่ง เผื่อว่ามีคำแนะนำอะไรดีๆจะได้ไปแชร์ให้พี่แก