รักหรือกั๊ก..?

กระทู้สนทนา
-เรื่องมันยาว(มาก)หน่อยนะ

สมัยตอนเราอยู่ม.3 ตอนนั้นยังฮิตเล่น hi5 อยู่เลย เราได้กดเข้าไปดูhi5ของรุ่นพี่คนนึง สมมุตว่าชื่อเมนะ
แต่ว่าตอนนั้นอยู่คนละโรงเรียนไม่รู้จักกันนะ แต่แบบเรารู้สึกว่าเราอยากรู้จักกับพี่คนนี้จริงๆ เราเลยแอดเอ็มเอสเอ็นพี่เค้าไป
ตอนนั้นเราก็ไม่ได้คิดอะไร เพราะว่าพี่เค้าก็มีแฟนแล้ว ส่วนเราก็มีคนชอบอยู่แล้ว

พอวันนึงเราเป็นบ้าอะไรไม่รู้ อยู่ๆก็ทักพี่เค้าไปแล้วก็ได้คุยกัน แต่แรกๆพี่เค้าก็ไม่คุยอะไรมากเพราะว่าเพิ่งรู้จักกันเอง
แล้วก็ได้คุยมาเรื่อยๆนะ บางวันคุยยันเช้าอะ ช่วงนั้นเป็นช่วงปิดเทอมที่โคตรดีเลย พอสักพักก็นัดกันมาเจอ พี่เค้า
วาดรูปมาให้เรา ส่วนเราก็แบบตามประสาเด็กเพ้อๆคนนึงอะก็เขียนเพลงที่สื่อให้เค้ารู้ว่าเออเรารู้สึกยังไงนะ
ตอนนั้นเหมือนพี่เค้าเลิกกับแฟนแหละแต่ก็เฮิทๆอยู่ เราเข้าไปคุยก็คงทำให้เค้าได้สบายใจ ไม่เศร้ามากเท่าไหร่
เจอกันไม่ค่อยบ่อยนะ แต่ก็คุยกันเรื่อยๆ

ละมีช่วงนึงอยู่ๆก็ไม่ได้คุยเป็นเดือน ตามที่เราเคยบอกว่าเราก็มีพี่ที่ชอบอยู่แล้วที่โรงเรียน สมมุติว่าชื่อพลอย
เราก็ยังรู้สึกอะไรกับพี่คนนั้นนะแต่เหมือนว่าเราก็เปิดใจแล้วว่าเออพี่เค้าอะไม่อยากคบเราเพราะว่าเค้าไม่อยากเลิกกับเรา
ไม่อยากให้เราเกลียดเค้าเวลาเลิกกันไป แล้วก็ผ่านมาวันนึงเราอะไปทะเลกับที่บ้าน ประมานว่าไม่มีอะไรทำก็เลยโทรหาพี่เม
คุยกันนานมากคือไม่ได้คุยกันเป็นเดือนอะ พอเรากลับมาคืนนั้น อยู่ๆโทสับเราก็ดังขึ้น พี่เมโทรมา เราก็คุยๆๆๆ แล้วพี่เค้าก็
ขอเราเป็นแฟน ยอมรับเลยว่าตอนนั้นอึ้งและเขินมาก เราก็ตอบตกลงไป พอตอนเช้าไปโรงเรียนเราเล่าให้เพื่อนฟัง เพื่อนก็แซวๆ
แต่ใจจริงเลยเรารู้สึกว่าเออเรารู้สึกแย่กับตัวเองมากเวลาเจอหน้าพี่พลอย แต่เราก็คุยกับพี่เค้าปกตินะ

มาถึงตอนเราเป็นแฟนพี่เมเลยดีกว่า คือพี่เค้าเป็นคนแบบเราชอบคนแบบนี้ สไตล์นี้มาก ช่วงนั้นมันดีมากๆเลยนะพี่เค้ามาหาเรา
ทั้งๆที่มอกับโรงเรียนพี่เค้าคนละฝั่งเลย มานอนบ้านเราบ่อยมาก (พี่เค้าเป็นทอม) พาไปเที่ยวทุกเสาร์อะ แต่แบบพอเวลาผ่านไป
สี่เดือน ตอนนั้นเราไปเข้าค่ายมาได้เพื่อนใหม่ เราเห่อเพื่อนมาก ไม่ค่อยสนใจ เจอกันก็แค่เสาร์อาทิตย์ มันเหมือนทำให้พี่เค้าดูเซ็งๆ
เด็กมหาลัยก็อยากมีแฟนไปนู้นไปนี่ด้วย เจอกันบ่อยกว่านี้อะเนอะเราก็เข้าใจ แต่แบบเราก็ยังเรียนมอปลายอยู่ปะว่ะ พ่อแม่ก็ยังไม่ได้
ปล่อยขนาดนั้น

พอมีวันนึงพี่เค้าก็บอกเราเลยนะว่าเออมีผู้หญิงมาชอบ เป็นรุ่นเดียวกันที่มอ เราก็ไม่สนเอะใจอะไร ก็ยังคบกันดีๆอยู่
แต่ว่าคนนั้นก็เข้ามาคุย อ่อยเยอะอะ ละคือพี่เค้าก็เป็นคนไม่ปฏิเสธคน คุยก็คุย เราว่าพี่เค้าเป็นคนชอบคนง่ายอะ แล้วพอมาสักพัก
เราก็เลิกกัน ด้วยเหตุผลอะไรไม่รู้เราจำไม่ได้แล้วคือผ่านมาสองปีละ เราโคตรเศร้าอยู่บ้านก็ร้องไห้ ไปโรงเรียนก็ร้องไห้คือหนักอะช่วงนั้น
เพื่อนเรามันเปิดเฟสมันละขึ้นนิวฟีด มันก็เรียกเราดูรูปคู่ของคนนั้นกับพี่เค้าอะ คือแบบเราชาไปหมด น้ำตาไหลเลย เพื่อนนี่แบบทำตัวไม่ถูกเลยจ้า

ข้ามตอนมาเลยนะ พี่เมชอบกลับมาคุยกับเรา ทั้งๆที่ก็คบคนนั้นด้วย คุยแบบนี้ตลอด ชอบมาขอคืนดีสองอาทิตย์ก็เลิก กลับไปคบคนนั้น
ทำอย่างเนี้ยตลอด มันเหมือนเป็นวงจรความรักที่ยิ้มมาก พอตอนเราอยู่มหาลัยเราก็แอดติดมหาลัยที่ตจว พี่เค้าก็แบบทำไมไม่เรียนในกทม
ไม่ไปไม่ได้หรอ ตอนแรกที่เลือกเราอะคิดว่าไม่อยากอยู่ยิ้มละกทมเนี่ย อยากไปไกลๆคิดว่าจะลืมได้ อีกอย่างก็คืออยากไปอยู่มหาลัยนั้นอยู่ละ
พี่เมเค้ามาหาที่มอสองสามรอบนะ แต่มีครั้งนึงที่แบบรู้สึกแย่สุดๆก็คือ ตอนเช้าวันจันก่อนเรากลับมอก็นัดกันว่าไปกินข้าวก่อนค่อยกลับ
เพราะเรามีเรียนตอนเย็น พอถึงเวลานัดพี่เค้าโทรมาหาเราว่าเออติดสอบว่ะ เราก็แบบอ้าวทำไมไม่บอกก่อนหน้านี้ว่ะ มาถึงที่แล้วอะโคตรเฟล
เราเป็นคนที่ไม่ชอบคนผิดนัดมากๆ และพี่เค้าก็เป็นบ่อยมากๆ (ย้ำนะค่ะว่าไม่ได้คบกัน แต่ว่าก็เหมือนคบ) เราก็นั่งรถกลับมอทันทีเลย
พอตอนบ่ายพี่เค้าโทรมาหาบอกว่าสอลเสร็จแล้ว เดี๋ยวนั่งรถมาหาที่มอ คือเราแบบเห่ยมาจริงดิดีใจมากๆตอนนั้น หายโกรธทันทีเลย


แล้วเหมือนก็คุยๆกันงี้มาตลอด ทั้งๆที่พี่เค้าก็เลิกกับคนนั้นบ้าง คบกันบ้าง แต่ว่าก็คุยกับเราตลอด มันดูเหมือนเราเป็นของตายเลยเนอะ
แต่ว่าก็มีคนเข้ามาหาเราอะแหละ แต่เราก็ไม่เอา พอพี่เค้ารู้ว่ามีใครมาชอบบ้างก็จะพูดประชดๆใส่เรา เราอะสนิทกับเพื่อนพี่เค้ามาก
ไปไหนมาไหนด้วยกันบ่อย แต่ว่าพอพี่เมคบกับคนนั้นไม่เคยไปไหนกับเพื่อนเลยแบบประมานว่าพวกพี่เค้าอยู่ฝั่งเราแล้วอะ
เพื่อนพี่เค้าไม่ชอบพี่คนนั้นที่พี่เมคบอยู่ เราก็ดีใจคืออย่างน้อยก็มีคนที่ไม่ชอบแบบเรา มีวันนึงเหมือนจะชวนกันไปเที่ยว
พี่เมก็มาชวนเราบอกว่าเพื่อนให้มาชวนไปด้วยกัน เราก็แบบบอกว่า ถ้าแกชวนเราไม่ไป ให้เพื่อนแกมาชวน ก็ไม่คิดว่ามันจะเฟลกับคำพูดเราแบบนี้
มันก็แบบหายไปละพอดึกๆก็บอกว่าเออมันน้อยใจ บลาาๆๆ ละมันก้เคยถามเรื่องกลับมาคบนะ เราก็บอกว่าถ้ายังทำนิสัยแบบเดิมก็อย่าเลยว่ะ
เราเจ็บมากมากพอละ

พอมาอีกวันเราก็ต้องมอตอนเช้า มันก็โทรคุยกับเราตั้งแต่เราขึ้นรถจนเราถึงมออะ พูดดีมากปากหวาน พูดแบบตั้งกฎการเป็นแฟนกันดีกว่า
เราก็เออออไปนะมาไม้นี้ก็เอาว่ะครั้งสุดท้ายเป็นไงเป็นกัน มันก็บอกกับเรานะว่าครั้งนี้เราจะทำให้ดีที่สุด เราอยากคบกับแกนานๆ
พอมัดมือชกเราแล้วก็บอกรักเลยจ้า ตั้งดิสไลน์เป็นรูปคู่ คือเยอะมากๆอะ ช่วงนั้นมันดีมากกกกๆๆ ละมีวันนึงเราก็ชวนมันไปเยาวราช
ไปหาไรกินกันแล้วก็มานอนบ้านมัน ตอนเช้าอีกวันเราก็กลับบ้านมันก็ไปส่งนะ พอแยกย้ายกัน มันก็ตั้งสเตตัสไลน์ว่า "miss today"
คือวันนั้นเป็นวันแอนนิเวอที่มันคบกับคนนั้น เราเห็นแล้วแบบนี่เอาอีกแล้วใช่ปะ เราก็ทักไปว่า มิสมากปะ? มันก็บอกเออเราขอโทษ
บลาาาๆๆๆ คือมีปัญหาเรื่องพี่คนนี้มากตลอดเว่ย มันพูดกับเราว่าไม่มีอะไรแล้วเพื่อนกัน (คิดในใจตลอดว่าเพื่อนกันพร่องส์สิ)
จากนั้นมันก็ดี วันเสาร์มันมาหาเราที่บ้าน มันก็ดีไม่มีอะไร พอวันอาทิตย์ไม่ค่อยได้คุยอะ แล้วเพื่อนเราก็แครปรูปในไอจีมา มันลงรูปพี่คนนั้น
แล้วตั้งแครปชั่นว่า "sorry for everything" เราก็แบบเห่ยคือไรวะ เราทักไปถามมันก็ไม่ตอบ ตอนนั้นบ่ายสาม มันตอบอีกทีทุ่มนึงอะ
เราออกมากินข้าวกับพ่อมันตอบมาพอดี บอกว่าเราเลิกกันเหอะ เออเราขอโทษ บลาๆๆๆ เราก็แบบน้ำตาไหลเลย โมโหมากอะ อารมณ์ตอนนั้น
แบบกูไม่เจ็บถ้ามีคนใหม่แต่นี่กลับไปหาคนเก่า เราพูดกับมันไปว่า "ถ้ารู้ตัวว่ารักกูไม่มากพอ แล้วกลับมาทำไมว่ะ"
ละจากนั้นเราก็แบบออกมากินเหล้ากับเพื่อน คือกินเรื่อยๆแต่เมาอะ อ้วกแบบบาบีกอนออกมาหมด เรารู้สึกทุเรศตัวเองมาก เพื่อนแบกมาส่งบ้าน
แม่มาเอาเข้าบ้าน ตอนเช้าพ่อขึ้นมาดูแล้วเอาน้ำมาให้ ตอนนั้นแบบกูทำไรลงไปว่ะ เพราะแค่คนๆเดียวเนี่ยนะ

จากนั้นมาก็ไม่ได้คุยกันอีก จนประมาณมาถึงวันเกิดเรา มันมาแฮปคือเราก็ดีใจนะ ก็อยากให้มันมาแฮปอยู่ด้วยแหละ แต่ตอนนั้นเหมือนก็มีรุ่นพี่
เข้ามาคุยกับเรา เราเคยรู้จักอะแต่เพิ่งได้คุยกัน เราก็ไม่แน่ใจว่าพี่เค้าชอบเรารึเปล่า แต่ว่ามาหา คุยไลน์ พูดดีกับเรามาก จนเราก็รู้สึกดีเลยแหละ
แต่มันแย่กว่านั้นก็คืออยู่ๆพี่เค้าก็หายไป เจอหน้ากันก็แบบเฉยๆ ตอนนั้นเรารู้สึกแย่นะ แบบกูอกหักมายังต้องมาเจออะไรแบบนี้อีก
พอกลับมาได้คุยกับมันมันก็รู้นะว่าเรามีคนเข้ามา เพราะว่ามันชอบไปอ่านทวิตเตอร์เรา(มันบอก) เราก็ชอบพูดแบบไปหาพี่คนนั้นดิ คือพูดอะไรแบบเนี่ย
ใจนึงเราก็โอเคนะที่มันก็เจ็บอะที่เราคุยกับคนอื่น อีกใจก็เห็นใจที่เวลามันพูดแล้วก็แบบทำตัวเฟล เราก็ไม่อยากให้มันพูดถึงหรอกเวลาที่อยู่ด้วยกัน


ตอนนี้เรากับเค้าก้ไม่ได้คุยกันแล้วมาเดือนนึง เราก็รู้สึกโอเคนะที่ไม่ได้คุย เราจะได้ลืมสักที มันนานมากแล้ว
แต่มันก็มีบ้างที่เราคิดถึง ดูไลน์ ดูเฟส ดูความเคลื่อนไหวทุกอย่าง จนบางทีมันก็เจ็บที่เห็นเค้ายังรักกับคนนั้นดี

ขอบคุณน้าที่อ่านมาจนจบ เราแต่อยากแชร์ประสบการณ์ความรัก เคยได้ยินคำนี้มั้ย "อ่านหนังสือเล่มเดิม ตอนจบมันก็เป็นเหมือนเดิม"
เราว่าเราอ่านหนังสือเล่มนี้มาจนเราจำได้เกือบทุกหน้าแล้วละ และตอนนี้คิดว่าควรจะหาหนังสือเล่มใหม่มาอ่านบ้าง
ใครที่ยังลืมแฟนเก่าไม่ได้ ก็สู้ๆนะค่ะ เราเป็นกำลังใจให้ อย่าคิดว่าตัวเองจะทุกข์อยู่คนเดียว มีคนที่ทุกข์กว่าคุณอีกเยอะ รวมทั้งเราด้วย

***********ขอโทษน้าที่กระทู้ยาวมากๆ บางครั้งอาจจะพิมวนไปวนมา***********
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่