เรื่องมีอยู่ว่า ฉันมีเเฟนชื่อสิงห์ค่ะ แล้วเราก็คบกันมาสามปีแล้วอยู่ดีๆพักหลังเขาเปลี่ยนไปคะไม่โทรไม่ถามหาเลยค่ะ เอาเเบบสรุปเลยละกัน
เย็นวันนั้นเขาตกลงเลิกกับเราเพราะอยากห่าง หรือเพราะเหตุผลมากมาย เราก็เลยรอมาเคลียร์ปัญหากับเขาอีกสักครั้งค่ะเผื่ออะไรๆมันดีขึ้น ฉันก็เลยกลับมาที่หอและโทรหาให้เขามาเคลียร์มาคุยกัน แต่เขาบอกว่ากลับบ้านเเล้วไม่ได้อยู่หอ จะเข้ามาอีกทีก็อีกสองสามวัน (คิดในใจเหมือนพยายามลบหน้ากันรึเปล่า) เราก็โอเคงั้นฉันก็กลับบ้านละ ค่อยมาคุยกันอีกที พอตกเย็นวันนั้นเพื่อนของฉันซึ่งอยู่ห้องข้างกับสิงห์ค่ะ เพื่อนฉันเห็นไฟที่ห้องเปิดอยู่ล่ะรองเท้ามอไซค์ของเขาก็อยู่ เพื่อนเราเลยรีบไลน์มาบอก ว่ามีคนอยู่ในห้อง เราเอ๊ะใจว่า อ่าวสิงห์มันกลับบ้านไม่ใช่เหรอละใครละอยู่ที่ห้อง เพื่อความชัดเจน เพื่อนของฉันจึงถ่ายรูปมาให้ดูว่า หน้าห้องมีรองเท้าเเละมอไซค์อยู่เเสดงว่าเขาไม่ได้กลับบ้านเเต่พยายามที่จะหลบหน้าฉันอยู่ ฉันจึงพยายามทักเเชทเฟสบุ๊คโทรไปต่างๆนาๆเขากลับไม่รับโทรศํพท์ฉัน ฉันโทรเข้าไปเพื่อนของฉันก็ไปยืนหน้าห้องก็ได้ยินเสียงโทรศํพท์ มันชัดเจนมากว่าเขาอยู่ที่ห้องไม่ได้ไปไหน สักพักเเชทเฟสฉันก็เด้งขึ้นมาเป็นเพื่อนของสิงห์ค่ะเขาบอกว่ามาขอนอนที่ห้องสิงห์ค่ะ เราทักเเชทไปมันดังที่เเท็ปเเลตที่อยู่ในห้อง เเล้วเพื่อนของสิงห์ก็บอกว่า สิงห์กลับบ้านนานเเล้ว เราก็เกือบจะเชื่อเเล้วล่ะ ว่าเขากลับบ้าน เราก็ไปถามเพื่อนผู้หญิงของสิงห์อีกคนที่อยู่บ้านเช่าที่สิงห์ชอบไป เขาบอกว่า สิงห์เพิ่งออกจากบ้านเช่าไป ซึ่งมันพอดีกับที่เพื่อนฉันบอกเลยค่ะ ฉันก็เลยไม่อยากจะเชื่อ ฉันจึงถามเพื่อนของสิงห์ต่อค่ะว่า สิงห์กลับบ้านเเล้วทำไมรองเท้าเขาอยู่นี่ อยู่หน้าห้อง เสียงโทรศัพท์ก็ดังอยู่ในห้อง เพื่อนของสิงห์ก็เหมือนหงุดหงิดใส่ค่ะ ยังเเถหน้าซื่อๆว่าสลับรองเท้ากัน (เเหม๋ใครจะเชื่อว่ะ) ก็เลยบอกให้โทรไปเคลียร์กันเอง เเต่เพื่อนของฉันก็ดันอยากรู้เหมือนกันค่ะว่าเป็นใครมันจึงอาสาไปเคาะประตูห้องเพื่อจะขอมองหน้าหน่อยเถอะ แต่ไม่ทันเหลี่ยมสิงห์ค่ะเพื่อนเราเคาะประตูไปพร้อมกับเรียกพี่สิงห์ๆยืมไฟเช็คหน่อย เขาบอกว่า สิงห์ไม่อยู่ครับ เเล้วปิดไฟนอน เพื่อนเราเงิบไปทีหนึ่ง เราก็เลยบอกเพื่อนว่ารอดูพรุ่งนี้เช้าละกันนะว่ามันเปเ็นใครกันเเน่
พอเช้าวันต่อมา เราเห็นเพื่อนของสิงห์ไปเม้นหน้าวอ บอกว่า กูนอนไม่หลับเลยใครไม่รู้มาเคาะประตู ไปเคลียร์กันเองเลย วินาทีนั้นเราเชื่อเลยค่ะคงเป็นเพื่อนสิงห์ที่มานอนห้องจริงๆ แต่ไม่ทันไรเพื่อนเราก็ไลน์มาบอกว่า มันใช่พี่สิงห์เลย ใส่หมวกสีนี้ เป๊ะ รีบวิ่งออกไปจากห้อง เพื่อนเราเเอบมองดูจากหน้าต่าง เเล้วสิงห์ก็โทรมาเลยค่ะ ตะคอกใส่เราว่าไปกวนเพื่อนเขาทำไม ขามันไม่ดีต้องใช้ไม้เท้า (ละใครมันวิ่งออกห้องไปไม่ใช้ไม้เท้าว่ะ) ว่าเราบลาๆเราก็ถามกลับไปถามจริงๆอยู๋ไหน สิงห์ก็บอกว่า อยู่บ้านกำลังจะขึ้นรถกลับมาที่หอ เราก็อื้มๆขอโทษที่กวน (คิดในใจว่าถ้ากูขี่รถออกจากบ้านตอนนี้ไปที่หอกูต้องถึงก่อนที่จะมาแน่ แต่ถ้าเจอมันก่อนเวลาเเสดงว่ามันแอบอยู่ที่หอนั่นเเหละ) ฉันจึงตัดสินใจขี่รถออกไปอย่างรีบบมาก ใจสั่นไปหมด นี่เป็นการจับโกหกค่ะ เอาให้มันดิ้นไม่ได้ค่ะ จับให้ได้คาหนังคาเขาค่ะ สุดท้ายพอฉันไปถึงเขาก็ทำหน้าเหวอค่ะ ตกใจที่เจอฉัน เขาบอกว่าโกหกมาหลายเรื่องเเล้วเเต่วันนี้มันจนมุมจริงๆเลยอยากโกหกให้สบายใจเเล้วค่อยมาคุยกันทีหลัง เเหม๋ๆโกหกหน้าตายค่ะ สุดท้ายก็เลิกกัน เพราะเขาคุยกับคนอื่นค่ะ !!
ถ้าวันนั้นเราไม่ออกจากบ้านไปตามหาเขา เขาก็ไม่บอกค่ะว่าอยู่หอไม่ได้กลับบ้านก็จะโกหกต่อไปค่ะ
** ขอบคุณที่อ่านจนจบนะคะ นี่แบบย่อๆ เป็นเหตุการณ์เตือนใจเพื่อนๆหลายๆคนนะคะ ว่าให้ฟังหูไว้หู อย่าฟังความข้างเดียว **
ไม่ได้ให้คิดระเเวงเเฟนตัวเองนะคะ เเต่นี่บังเอิญเรื่องมันจะเกิดคะ เขาโกหกไม่เนียนค่ะ เตรี้ยมกับเพื่อนไม่ครบสุดท้ายเลยเป็นยังงี้
จับโกหกแฟนค่ะ
เย็นวันนั้นเขาตกลงเลิกกับเราเพราะอยากห่าง หรือเพราะเหตุผลมากมาย เราก็เลยรอมาเคลียร์ปัญหากับเขาอีกสักครั้งค่ะเผื่ออะไรๆมันดีขึ้น ฉันก็เลยกลับมาที่หอและโทรหาให้เขามาเคลียร์มาคุยกัน แต่เขาบอกว่ากลับบ้านเเล้วไม่ได้อยู่หอ จะเข้ามาอีกทีก็อีกสองสามวัน (คิดในใจเหมือนพยายามลบหน้ากันรึเปล่า) เราก็โอเคงั้นฉันก็กลับบ้านละ ค่อยมาคุยกันอีกที พอตกเย็นวันนั้นเพื่อนของฉันซึ่งอยู่ห้องข้างกับสิงห์ค่ะ เพื่อนฉันเห็นไฟที่ห้องเปิดอยู่ล่ะรองเท้ามอไซค์ของเขาก็อยู่ เพื่อนเราเลยรีบไลน์มาบอก ว่ามีคนอยู่ในห้อง เราเอ๊ะใจว่า อ่าวสิงห์มันกลับบ้านไม่ใช่เหรอละใครละอยู่ที่ห้อง เพื่อความชัดเจน เพื่อนของฉันจึงถ่ายรูปมาให้ดูว่า หน้าห้องมีรองเท้าเเละมอไซค์อยู่เเสดงว่าเขาไม่ได้กลับบ้านเเต่พยายามที่จะหลบหน้าฉันอยู่ ฉันจึงพยายามทักเเชทเฟสบุ๊คโทรไปต่างๆนาๆเขากลับไม่รับโทรศํพท์ฉัน ฉันโทรเข้าไปเพื่อนของฉันก็ไปยืนหน้าห้องก็ได้ยินเสียงโทรศํพท์ มันชัดเจนมากว่าเขาอยู่ที่ห้องไม่ได้ไปไหน สักพักเเชทเฟสฉันก็เด้งขึ้นมาเป็นเพื่อนของสิงห์ค่ะเขาบอกว่ามาขอนอนที่ห้องสิงห์ค่ะ เราทักเเชทไปมันดังที่เเท็ปเเลตที่อยู่ในห้อง เเล้วเพื่อนของสิงห์ก็บอกว่า สิงห์กลับบ้านนานเเล้ว เราก็เกือบจะเชื่อเเล้วล่ะ ว่าเขากลับบ้าน เราก็ไปถามเพื่อนผู้หญิงของสิงห์อีกคนที่อยู่บ้านเช่าที่สิงห์ชอบไป เขาบอกว่า สิงห์เพิ่งออกจากบ้านเช่าไป ซึ่งมันพอดีกับที่เพื่อนฉันบอกเลยค่ะ ฉันก็เลยไม่อยากจะเชื่อ ฉันจึงถามเพื่อนของสิงห์ต่อค่ะว่า สิงห์กลับบ้านเเล้วทำไมรองเท้าเขาอยู่นี่ อยู่หน้าห้อง เสียงโทรศัพท์ก็ดังอยู่ในห้อง เพื่อนของสิงห์ก็เหมือนหงุดหงิดใส่ค่ะ ยังเเถหน้าซื่อๆว่าสลับรองเท้ากัน (เเหม๋ใครจะเชื่อว่ะ) ก็เลยบอกให้โทรไปเคลียร์กันเอง เเต่เพื่อนของฉันก็ดันอยากรู้เหมือนกันค่ะว่าเป็นใครมันจึงอาสาไปเคาะประตูห้องเพื่อจะขอมองหน้าหน่อยเถอะ แต่ไม่ทันเหลี่ยมสิงห์ค่ะเพื่อนเราเคาะประตูไปพร้อมกับเรียกพี่สิงห์ๆยืมไฟเช็คหน่อย เขาบอกว่า สิงห์ไม่อยู่ครับ เเล้วปิดไฟนอน เพื่อนเราเงิบไปทีหนึ่ง เราก็เลยบอกเพื่อนว่ารอดูพรุ่งนี้เช้าละกันนะว่ามันเปเ็นใครกันเเน่
พอเช้าวันต่อมา เราเห็นเพื่อนของสิงห์ไปเม้นหน้าวอ บอกว่า กูนอนไม่หลับเลยใครไม่รู้มาเคาะประตู ไปเคลียร์กันเองเลย วินาทีนั้นเราเชื่อเลยค่ะคงเป็นเพื่อนสิงห์ที่มานอนห้องจริงๆ แต่ไม่ทันไรเพื่อนเราก็ไลน์มาบอกว่า มันใช่พี่สิงห์เลย ใส่หมวกสีนี้ เป๊ะ รีบวิ่งออกไปจากห้อง เพื่อนเราเเอบมองดูจากหน้าต่าง เเล้วสิงห์ก็โทรมาเลยค่ะ ตะคอกใส่เราว่าไปกวนเพื่อนเขาทำไม ขามันไม่ดีต้องใช้ไม้เท้า (ละใครมันวิ่งออกห้องไปไม่ใช้ไม้เท้าว่ะ) ว่าเราบลาๆเราก็ถามกลับไปถามจริงๆอยู๋ไหน สิงห์ก็บอกว่า อยู่บ้านกำลังจะขึ้นรถกลับมาที่หอ เราก็อื้มๆขอโทษที่กวน (คิดในใจว่าถ้ากูขี่รถออกจากบ้านตอนนี้ไปที่หอกูต้องถึงก่อนที่จะมาแน่ แต่ถ้าเจอมันก่อนเวลาเเสดงว่ามันแอบอยู่ที่หอนั่นเเหละ) ฉันจึงตัดสินใจขี่รถออกไปอย่างรีบบมาก ใจสั่นไปหมด นี่เป็นการจับโกหกค่ะ เอาให้มันดิ้นไม่ได้ค่ะ จับให้ได้คาหนังคาเขาค่ะ สุดท้ายพอฉันไปถึงเขาก็ทำหน้าเหวอค่ะ ตกใจที่เจอฉัน เขาบอกว่าโกหกมาหลายเรื่องเเล้วเเต่วันนี้มันจนมุมจริงๆเลยอยากโกหกให้สบายใจเเล้วค่อยมาคุยกันทีหลัง เเหม๋ๆโกหกหน้าตายค่ะ สุดท้ายก็เลิกกัน เพราะเขาคุยกับคนอื่นค่ะ !!
ถ้าวันนั้นเราไม่ออกจากบ้านไปตามหาเขา เขาก็ไม่บอกค่ะว่าอยู่หอไม่ได้กลับบ้านก็จะโกหกต่อไปค่ะ
** ขอบคุณที่อ่านจนจบนะคะ นี่แบบย่อๆ เป็นเหตุการณ์เตือนใจเพื่อนๆหลายๆคนนะคะ ว่าให้ฟังหูไว้หู อย่าฟังความข้างเดียว **
ไม่ได้ให้คิดระเเวงเเฟนตัวเองนะคะ เเต่นี่บังเอิญเรื่องมันจะเกิดคะ เขาโกหกไม่เนียนค่ะ เตรี้ยมกับเพื่อนไม่ครบสุดท้ายเลยเป็นยังงี้