ขอโทษนะคะอาจจะยาวหน่อย แต่ขอคำปรึกษาจิงๆค่ะ
คือเราก็คบกับแฟนเรามา เกือบ7ปีแล้วค่ะ แฟนเราเป็นคนนิสัยดีมาก น่าตาก็ดี อารมณ์เย็น ชอบธรรมะธรรมโม เขาเป็นคนดีมากๆ คือนิสัยเขาชอบให้เราเอาใจ ให้คอยโทรหาเป็นห่วงเป็นใยตลอด เหล้าไม่ยุ่ง บุหรี่ไม่สูบ ไม่เที่ยวผับ จนเพื่อนหลายต่อหลายคนแซวว่าเขาเป็นเกย์หรือเปล่า ^^ คือเอาง่ายๆเขาเป็นผู้ชายที่ยอมรับเลยว่าหายากในสมัยนี้คือเราไม่ได้หลงแฟนตัวเองหรือดูถูกผู้ชายคนอื่นนะคะ เขาดีมากจนบางที่เรารู้สกว่าตัวเองเป็นผู้หญิงที่เลวไปเลย ส่วนตัวเรา เราเป็นผู้หญิงชิวๆไม่ชอบคิดอะไรมากสบายๆไม่ชอบให้ใครมาสั่งหรือบังคับ รักเพื่อน เที่ยวไหนเที่ยวกัน แต่เราก็ไม่ได้ชอบเที่ยวชอบคุยกับผู้ชายนะคะ ยอมรับว่าส่วนตัวก็ดื่มเหล้าเป็นครั้งคราวเฉพาะที่สังสรรค์กับเพื่อนค่ะ แต่เราจะเป็นคนที่ไม่ชอบพูดมาก หรือนินทาชาวบ้านไรงี้ ถูกเป็นถูกผิดเป็นผิด เป็นผู้หญิงเงียบๆไม่ได้กระดี๊กระด๊าอะไร ไปเที่ยวไหนไม่ค่อยโทรบอกเขาเพราะเราคิดว่าเดี๋ยวค่อยบอกก็ได้อะไรประมาณนี้ เอาง่ายๆคือนิสัยเราเหมือนผู้ชายมากกว่าอะค่ะ ฮ่าๆ (พูดแล้วก็อายตัวเอง)แต่ไม่ใช่ว่าเราไม่ใส่ใจเขาเลยนะคะเราก็เทคแคร์แฟนเราเหมือนกันคือทุกอย่างที่ทำมาจากความจริงใจไม่มีประจบประแจงแกล้งทำดีอะไรทั้งนั้นค่ะ ตลอดเวลาที่เราคบกับแฟนมาเรารักแฟนเรามาตลอด ถึงบางครั้งเราก็อาจจะทะเลาะกันเพราะนิสัยส่วนตัวไม่ตรงกัน ถึงเขาจะขี้งอนงี่เง่าบ้างแต่สุดท้ายเราก็พูดคุยแก้ปัญหากันได้ตลอด
แฟนเราก็มีผู้หญิงเข้ามาในชีวิตเขาเยอะเหมือนกันตั้งแต่เขาอยู่ ม ปลายเขาก้ถือว่าเป็นหนุ่มฮอตในหมู่รุ่นน้องเลยก็ว่าได้(เราอยู่ ร ร เดียวกันตอน ม ต้น แฟนเราย้าย ร ร ไปตอน ม ปลาย) จนมหาลัยแล้ว คนที่เข้ามาสนิทกับแฟนเราหน้าตาดีกว่าเราตั้งหลายคน แต่เขากลับไม่สน ตอนแรกเราก้ท้อตัวเองว่าเราก้ไม่ได้คนดีอะไรเลย แต่ทำไมเขายังทำแบบนี้อยู่ยังรักเราอยุ่เหมือนเดิม ส่วนเราก็มีคนเข้ามาคุยบ้างในรูปแบบเพื่อนห่างๆจนคุยกันแล้วถูกคอ เราก็รุ้ว่าตัวเองมีแฟนแล้วก็ไม่คิดไร คิดแค่เขาน่ารักดี ก็คุยกันฮาๆ คือเราเป็นคนนิสัยติดตลกอะ คุยอะไรกับใครก้แล้วแต่ต้องเฮฮาตลอด ก็คุยกันเรื่อยจนเพื่อนคนอื่นแซวว่าผู้ชายคนนี้เขาชอบเรา ไอ้เราก้นะมีแฟนอยุ่แล้ว มาคิดแบบนี้ เราให้ความหวังเขาหรือเปล่า คืออื่นคงจะคิดแบบนั้นแน่ๆ แต่ตอนที่เราคุยกับเขาเราก็บอกเขานะว่าเรามีแฟนแล้ว เขาก็รับรู้ดี จนเขาบอกว่าเขาชอบเรา เราก็ เฮ่ยย คือเราก้ยอมรับนะว่าเราก็แอบชอบเขาอยุ่บ้างในใจนึกไม่หวั่นไหวง่ายๆดิ55 เราก็แค่บอกไปว่าเออเราก็รุ้สึกเหมือนกับแกแหละแต่เรามีแฟนแล้วนะ เราคุยกันแบบเพื่อนเหมือนเดิมมันจะสนุกกว่านะ คือต้องบอกก่อนว่าเราก็บอกแฟนตลอดนะว่ามีใครเข้ามาคุยอะไรยังไง จนแฟนก็เข้าใจมาตลอด เราคุยกับเพื่อนผช คนนี้มาเรื่อยๆจนแฟนเราเริ่มไม่พอใจ อืมเราก้เข้าใจแล้วก็รุ้ว่าตัวเราเองก็ทำไม่ถูก แต่ใจเราไม่ได้คิดอะไรไง อีกอย่างเราก็ไม่กล้าพูดปฏิเสธกับเพื่อนผชคนนั้นแรงๆ เพราะเราก็ยังแคร์เขาอยุ่กลัวว่าเขาจะรุ้สึกแย่
แต่หลังจากนั้นเราเข้ามหาลัยเราก็เริ่มพักๆๆห่างๆกับเพื่อนผชคนนี้มาเรื่อยๆ แต่ก็มีทักทายกันคุยเรื่องทั่วไป จนเพื่อนผชคนนี้เขาก้มีแฟนแล้วเราก้ไม่ได้รุ้สึกเสียใจอะไรเลยนะ พอเพื่อนเรามีปัญหากับแฟนเขาเราก็คอยให้คำปรึกษาให้กำลังใจมาตลอด บางครั้งเราเจอเรื่องแย่ๆมารุ้สึกแย่เขาก้ทักเรามาคอยให้กำลังใจเราเหมือนกันเราก้รุ้สึกดีนะ ทั้งๆที่พยายามห้ามตัวเองไม่ให้ไปรุ้สึกแบบนั้น พยาายามคิดให้เปนเพื่อนเหมือนคนอื่นมาตลอด แต่เราก้รับรุ้ได้ว่าเขายังรุ้สึกดีกับเราอยุ่ เราไม่ได้เจอกันมาเป็นปีๆนานมาก พอช่วงพกนี้เราได้คุยกันบ่อยเขาก้นัดว่าเอออยากเจอกันไปเดินเล่นไรงี้ เราก้รุ้สึกไม่ค่อยอยากไปเท่าไหร่หรอกนะ เพราะมันจะดูไม่เหมาะมากกว่า เมื่อไม่นานมานี้เขามาทำธุระแถวบ้านเรา เขาก็ทักไลน์มาว่าออกมาหน้าปากซอยหน่อยพอดีแวะมาแถวนี้อยากเหนหน้า เราก้ไม่ได้คิดมากไรก้คงแปปเดียว แล้วก้ออกไปเจอกัน เรารุ้สึกว่าทำไมเราต้องเป็นแบนี้ด้วย ทำไมต้องคอยนึกถึงผชคนนี้ ถึงใจลึกๆจะคอยบอกตัวเองเสมอว่าไม่ได้คิดอะไรก็ตาม แต่บางทีมันก็อดนึกถึงเขาไม่ได้ เพราะไม่นานมานี้เรามีปัญหากับครอบครัว เขาก็ให้เราระบายกับเขามาให้หมด เขาก้ให้คำปรึกษาให้กำลังใจ เราก็ไม่รู้จะทำไงแต่ตอนนั้นเราไม่มีใครจริงๆ แฟนเราเขาบวชอยู่ อย่าหาว่าเรานอกใจแฟนตอนแฟนบวชเลย มันเป็นจังหวะช่วงที่แฟนเราบวชจริงๆแล้วเพื่อนคนนี้ก็เข้ามาคุยด้วยบ่อยๆหลังจากที่ไม่ได้ทักทายกันนาน เราก็รู้สึกดีนะแล้วก็ยังพูดถึงแฟนเขาให้เขาคอยดูแลแฟนตัวเองให้ดีๆ เพราะก่อนหน้านั้นแฟนเขาแอดเฟสมาคุยกับเราเข้าใจผิดว่าเราเปนแฟนเก่าผชคนนี้มาก่อน แต่เราก็ปรับความเข้าใจกับเขาแล้ว เราก็ไม่อยากเป็นเหตุให้เขาทะเลาะกันด้วย แต่เราก็คุยกันในฐานะเพื่อนตลอดนะไม่มีอะไรเกินเลยเลย
เราก้ไม่แน่ใจว่าแบบนี้มันเรียกว่าเป็นอาการนอกใจหรือเปล่า หรือแค่เรารู้สึกดีเฉยๆ คือเราไม่อยากถูกเรียกว่านอกใจแฟนตัวเองอ่ะ ใครมีคำแนะนำอะไรที่ทำให้เราไม่ยุ่งกับคนอื่นไม่ยุ่งกับคนที่เรารู้สึกดีด้วย หรือคำแนะนำที่ทำให้เรารักแฟนมากขึ้น ให้เราใส่ใจเขาเหมือนผู้หญิงคนอื่นๆบ้างอ่าาา
.........(รู้สึกเป็นผู้หญิงที่น่าอายจัง )
เราอาจจะพิมงงๆไปบ้างก็ขอโทษด้วยนะคะ
ใครมีคำแนะนำดีๆให้ไม่นอกใจแฟนตัวเองบ้าง คือเรารักแฟนเรามาก แต่...
คือเราก็คบกับแฟนเรามา เกือบ7ปีแล้วค่ะ แฟนเราเป็นคนนิสัยดีมาก น่าตาก็ดี อารมณ์เย็น ชอบธรรมะธรรมโม เขาเป็นคนดีมากๆ คือนิสัยเขาชอบให้เราเอาใจ ให้คอยโทรหาเป็นห่วงเป็นใยตลอด เหล้าไม่ยุ่ง บุหรี่ไม่สูบ ไม่เที่ยวผับ จนเพื่อนหลายต่อหลายคนแซวว่าเขาเป็นเกย์หรือเปล่า ^^ คือเอาง่ายๆเขาเป็นผู้ชายที่ยอมรับเลยว่าหายากในสมัยนี้คือเราไม่ได้หลงแฟนตัวเองหรือดูถูกผู้ชายคนอื่นนะคะ เขาดีมากจนบางที่เรารู้สกว่าตัวเองเป็นผู้หญิงที่เลวไปเลย ส่วนตัวเรา เราเป็นผู้หญิงชิวๆไม่ชอบคิดอะไรมากสบายๆไม่ชอบให้ใครมาสั่งหรือบังคับ รักเพื่อน เที่ยวไหนเที่ยวกัน แต่เราก็ไม่ได้ชอบเที่ยวชอบคุยกับผู้ชายนะคะ ยอมรับว่าส่วนตัวก็ดื่มเหล้าเป็นครั้งคราวเฉพาะที่สังสรรค์กับเพื่อนค่ะ แต่เราจะเป็นคนที่ไม่ชอบพูดมาก หรือนินทาชาวบ้านไรงี้ ถูกเป็นถูกผิดเป็นผิด เป็นผู้หญิงเงียบๆไม่ได้กระดี๊กระด๊าอะไร ไปเที่ยวไหนไม่ค่อยโทรบอกเขาเพราะเราคิดว่าเดี๋ยวค่อยบอกก็ได้อะไรประมาณนี้ เอาง่ายๆคือนิสัยเราเหมือนผู้ชายมากกว่าอะค่ะ ฮ่าๆ (พูดแล้วก็อายตัวเอง)แต่ไม่ใช่ว่าเราไม่ใส่ใจเขาเลยนะคะเราก็เทคแคร์แฟนเราเหมือนกันคือทุกอย่างที่ทำมาจากความจริงใจไม่มีประจบประแจงแกล้งทำดีอะไรทั้งนั้นค่ะ ตลอดเวลาที่เราคบกับแฟนมาเรารักแฟนเรามาตลอด ถึงบางครั้งเราก็อาจจะทะเลาะกันเพราะนิสัยส่วนตัวไม่ตรงกัน ถึงเขาจะขี้งอนงี่เง่าบ้างแต่สุดท้ายเราก็พูดคุยแก้ปัญหากันได้ตลอด
แฟนเราก็มีผู้หญิงเข้ามาในชีวิตเขาเยอะเหมือนกันตั้งแต่เขาอยู่ ม ปลายเขาก้ถือว่าเป็นหนุ่มฮอตในหมู่รุ่นน้องเลยก็ว่าได้(เราอยู่ ร ร เดียวกันตอน ม ต้น แฟนเราย้าย ร ร ไปตอน ม ปลาย) จนมหาลัยแล้ว คนที่เข้ามาสนิทกับแฟนเราหน้าตาดีกว่าเราตั้งหลายคน แต่เขากลับไม่สน ตอนแรกเราก้ท้อตัวเองว่าเราก้ไม่ได้คนดีอะไรเลย แต่ทำไมเขายังทำแบบนี้อยู่ยังรักเราอยุ่เหมือนเดิม ส่วนเราก็มีคนเข้ามาคุยบ้างในรูปแบบเพื่อนห่างๆจนคุยกันแล้วถูกคอ เราก็รุ้ว่าตัวเองมีแฟนแล้วก็ไม่คิดไร คิดแค่เขาน่ารักดี ก็คุยกันฮาๆ คือเราเป็นคนนิสัยติดตลกอะ คุยอะไรกับใครก้แล้วแต่ต้องเฮฮาตลอด ก็คุยกันเรื่อยจนเพื่อนคนอื่นแซวว่าผู้ชายคนนี้เขาชอบเรา ไอ้เราก้นะมีแฟนอยุ่แล้ว มาคิดแบบนี้ เราให้ความหวังเขาหรือเปล่า คืออื่นคงจะคิดแบบนั้นแน่ๆ แต่ตอนที่เราคุยกับเขาเราก็บอกเขานะว่าเรามีแฟนแล้ว เขาก็รับรู้ดี จนเขาบอกว่าเขาชอบเรา เราก็ เฮ่ยย คือเราก้ยอมรับนะว่าเราก็แอบชอบเขาอยุ่บ้างในใจนึกไม่หวั่นไหวง่ายๆดิ55 เราก็แค่บอกไปว่าเออเราก็รุ้สึกเหมือนกับแกแหละแต่เรามีแฟนแล้วนะ เราคุยกันแบบเพื่อนเหมือนเดิมมันจะสนุกกว่านะ คือต้องบอกก่อนว่าเราก็บอกแฟนตลอดนะว่ามีใครเข้ามาคุยอะไรยังไง จนแฟนก็เข้าใจมาตลอด เราคุยกับเพื่อนผช คนนี้มาเรื่อยๆจนแฟนเราเริ่มไม่พอใจ อืมเราก้เข้าใจแล้วก็รุ้ว่าตัวเราเองก็ทำไม่ถูก แต่ใจเราไม่ได้คิดอะไรไง อีกอย่างเราก็ไม่กล้าพูดปฏิเสธกับเพื่อนผชคนนั้นแรงๆ เพราะเราก็ยังแคร์เขาอยุ่กลัวว่าเขาจะรุ้สึกแย่
แต่หลังจากนั้นเราเข้ามหาลัยเราก็เริ่มพักๆๆห่างๆกับเพื่อนผชคนนี้มาเรื่อยๆ แต่ก็มีทักทายกันคุยเรื่องทั่วไป จนเพื่อนผชคนนี้เขาก้มีแฟนแล้วเราก้ไม่ได้รุ้สึกเสียใจอะไรเลยนะ พอเพื่อนเรามีปัญหากับแฟนเขาเราก็คอยให้คำปรึกษาให้กำลังใจมาตลอด บางครั้งเราเจอเรื่องแย่ๆมารุ้สึกแย่เขาก้ทักเรามาคอยให้กำลังใจเราเหมือนกันเราก้รุ้สึกดีนะ ทั้งๆที่พยายามห้ามตัวเองไม่ให้ไปรุ้สึกแบบนั้น พยาายามคิดให้เปนเพื่อนเหมือนคนอื่นมาตลอด แต่เราก้รับรุ้ได้ว่าเขายังรุ้สึกดีกับเราอยุ่ เราไม่ได้เจอกันมาเป็นปีๆนานมาก พอช่วงพกนี้เราได้คุยกันบ่อยเขาก้นัดว่าเอออยากเจอกันไปเดินเล่นไรงี้ เราก้รุ้สึกไม่ค่อยอยากไปเท่าไหร่หรอกนะ เพราะมันจะดูไม่เหมาะมากกว่า เมื่อไม่นานมานี้เขามาทำธุระแถวบ้านเรา เขาก็ทักไลน์มาว่าออกมาหน้าปากซอยหน่อยพอดีแวะมาแถวนี้อยากเหนหน้า เราก้ไม่ได้คิดมากไรก้คงแปปเดียว แล้วก้ออกไปเจอกัน เรารุ้สึกว่าทำไมเราต้องเป็นแบนี้ด้วย ทำไมต้องคอยนึกถึงผชคนนี้ ถึงใจลึกๆจะคอยบอกตัวเองเสมอว่าไม่ได้คิดอะไรก็ตาม แต่บางทีมันก็อดนึกถึงเขาไม่ได้ เพราะไม่นานมานี้เรามีปัญหากับครอบครัว เขาก็ให้เราระบายกับเขามาให้หมด เขาก้ให้คำปรึกษาให้กำลังใจ เราก็ไม่รู้จะทำไงแต่ตอนนั้นเราไม่มีใครจริงๆ แฟนเราเขาบวชอยู่ อย่าหาว่าเรานอกใจแฟนตอนแฟนบวชเลย มันเป็นจังหวะช่วงที่แฟนเราบวชจริงๆแล้วเพื่อนคนนี้ก็เข้ามาคุยด้วยบ่อยๆหลังจากที่ไม่ได้ทักทายกันนาน เราก็รู้สึกดีนะแล้วก็ยังพูดถึงแฟนเขาให้เขาคอยดูแลแฟนตัวเองให้ดีๆ เพราะก่อนหน้านั้นแฟนเขาแอดเฟสมาคุยกับเราเข้าใจผิดว่าเราเปนแฟนเก่าผชคนนี้มาก่อน แต่เราก็ปรับความเข้าใจกับเขาแล้ว เราก็ไม่อยากเป็นเหตุให้เขาทะเลาะกันด้วย แต่เราก็คุยกันในฐานะเพื่อนตลอดนะไม่มีอะไรเกินเลยเลย
เราก้ไม่แน่ใจว่าแบบนี้มันเรียกว่าเป็นอาการนอกใจหรือเปล่า หรือแค่เรารู้สึกดีเฉยๆ คือเราไม่อยากถูกเรียกว่านอกใจแฟนตัวเองอ่ะ ใครมีคำแนะนำอะไรที่ทำให้เราไม่ยุ่งกับคนอื่นไม่ยุ่งกับคนที่เรารู้สึกดีด้วย หรือคำแนะนำที่ทำให้เรารักแฟนมากขึ้น ให้เราใส่ใจเขาเหมือนผู้หญิงคนอื่นๆบ้างอ่าาา
.........(รู้สึกเป็นผู้หญิงที่น่าอายจัง )
เราอาจจะพิมงงๆไปบ้างก็ขอโทษด้วยนะคะ