เรื่องมันมีอยู่ว่า เราสองคนชอบอ่าน ชอบดู ชอบวันพีชเหมือนกันเลยทำให้เราเจอกัน (เจอกันในโลกออนไลน์)
ตอนแรกยอมรับว่าคุยกันแบบเพื่อน เราไม่ได้คิดอะไรกับเขา จากนั้นก็คุยกันมาเรื่อยๆ
มีการส่งหนังสือการ์ตูน บางเล่มที่ไม่ได้อ่านให้กัน
จากนั้นเราก้เริ่มสนทกันขึ้นเรื่อยๆ มีอะไรก็คอยปรึกษา
แล้วดูดีๆวันนึงเขาก็พูดกับเราแปลก แล้วมาบอกว่าชอบเรา
ชอบมากด้วย ไม่เคยเจอผู้หญิงคนไหนที่อยู่ด้วยคุยด้วยแล้วสบายใจขนาดนี้(ตอนแรกก็เข้าใจนะว่าคารมณ์ผู้ชาย )
เราก็ไม่ได้ตอบอะไร ก็ชวนพูดไปเรื่องอื่น
จนเขาถามถี่เข้าเรื่องๆ เราเลยตอบไปว่า โอเค งั้น ถ้าจะคบกันจริงๆ ก็ลองคบดูก่อนสัก6เดือนก็ได้ เราไม่ใช่คนที่สวยและดี เราก็เป็นอย่างที่เธอเห็นนะ
แล้วจากนั้นเราก็คุยกัน เล่นกันเหมือนเดิม แต่เขาเป็นขี้หึงมาก
มีใครเข้ามาคุยกับเราไม่ได้ ต้องคอยเชคเฟชตลอด
จนมาช่วงนึง เรากลับบ้าน เลยไม่ได้ออนเฟชตลอด
แต่เราก็โทรหากัน คุยกันตลอด
เพราะตอนเช้าเขาจะโทรปลุกเราตอน6โมงเช้า ให้ไปทำตักบาตร ส่วนตัวเขาก็ไปออกกำลังกาย
ประมานว่า เช้าเที่ยงเย็นไรงี้
จนมาวันนึงเขาก็พูดบางอย่างกะเรา
---เดี๋ยวมาต่อ----
มันมีโอกาสที่เราจะรักกันอีกไหม
ตอนแรกยอมรับว่าคุยกันแบบเพื่อน เราไม่ได้คิดอะไรกับเขา จากนั้นก็คุยกันมาเรื่อยๆ
มีการส่งหนังสือการ์ตูน บางเล่มที่ไม่ได้อ่านให้กัน
จากนั้นเราก้เริ่มสนทกันขึ้นเรื่อยๆ มีอะไรก็คอยปรึกษา
แล้วดูดีๆวันนึงเขาก็พูดกับเราแปลก แล้วมาบอกว่าชอบเรา
ชอบมากด้วย ไม่เคยเจอผู้หญิงคนไหนที่อยู่ด้วยคุยด้วยแล้วสบายใจขนาดนี้(ตอนแรกก็เข้าใจนะว่าคารมณ์ผู้ชาย )
เราก็ไม่ได้ตอบอะไร ก็ชวนพูดไปเรื่องอื่น
จนเขาถามถี่เข้าเรื่องๆ เราเลยตอบไปว่า โอเค งั้น ถ้าจะคบกันจริงๆ ก็ลองคบดูก่อนสัก6เดือนก็ได้ เราไม่ใช่คนที่สวยและดี เราก็เป็นอย่างที่เธอเห็นนะ
แล้วจากนั้นเราก็คุยกัน เล่นกันเหมือนเดิม แต่เขาเป็นขี้หึงมาก
มีใครเข้ามาคุยกับเราไม่ได้ ต้องคอยเชคเฟชตลอด
จนมาช่วงนึง เรากลับบ้าน เลยไม่ได้ออนเฟชตลอด
แต่เราก็โทรหากัน คุยกันตลอด
เพราะตอนเช้าเขาจะโทรปลุกเราตอน6โมงเช้า ให้ไปทำตักบาตร ส่วนตัวเขาก็ไปออกกำลังกาย
ประมานว่า เช้าเที่ยงเย็นไรงี้
จนมาวันนึงเขาก็พูดบางอย่างกะเรา
---เดี๋ยวมาต่อ----