คือตอนนี้เราคิดว่าเรากำลังคิดวาบหวิวใจกับพี่ที่ทำงานแน่ๆเลยค่ะ. พี่เค้าอายุ 36 ปี เป็นวิศกร. เราอายุ 24 เป็นสถาปนิก ทำงานไซต์เดียวกัน เจอหน้ากันทุกวัน. เราไม่รู้ว่าความรู้สึกแบบนี้มันเกิดขึ้นตอนไหน. คือมันเริ่มจากการที่เราเป็นคนเข้ากับคนง่าย เราเริ่มคุยทักทายพี่เค้าก่อน. พี่เค้าเป็นผู้ชายที่แมนๆ เข้มๆ ดูดุๆเลยทีเดียว. พี่เค้าชอบปั่นจักรยานมาก. เราคุยกันถูกคอเพราะจักรยาน. (ที่จริงเราชอบปั่นแบบชิวๆแต่พี่เค้าปั่นแบบจริงจัง). เวลาทำงานร่วมกันก็ปกติดี คือถ้าแบบมีปัญหาพี่เค้าก็จะเข้ามาให้เราเคลียร์แบบให้ ซึ่งเป็นปกติของการทำงาน. มีครั้งนึงเราปลอกผลไม้ไปกินที่ทำงาน พี่เค้าชอบอยากกินด้วย เราก็ใจดีหั่นผลไม้ใส่กล่องไปเเผื่อพี่เค้าด้วยทุกวันเลย
                  แต่ช่วงหลังนี้เราสัมผัสได้ว่าพี่เค้าก็แอบมองเราอยู่บ่อยๆ หลายครั้งที่เราหันไปเจอพอดี เราเลยยักคิ้วให้พี่เค้า พี่เค้าก็ยิ้มให้เรา. เวลาเคลียร์แบบกัน พี่เค้าจะเข้ามาหาเราที่โต๊ะเลย. เราชอบมองหน้าพี่เค้า มองตา (ไม่เคยถึง5วิเลย) 4 วิเราก็หลบสายตาพี่เค้าละ ตอนนั้นที่เราจ้องตาพี่เค้าเพราะเราสงสัย แบบว่าทำไมพี่เค้าชอบมองเรา คุยกะเรา ชอบหาแบบมาให้เราเคลียร์ เดินดูหน้างานด้วยกัน. พี่เค้าแสดงโมเมนต์ขี้อ้อนกะเราขอเรากินขนม 5555. ซึ่งขัดกับรูปลักษ์ภายนอกมากๆอ่ะ
                 เราเลยเริ่มสงสัยว่าพี่เค้าคิดอะไรกับเรารึเปล่าจากโมเมนต์หลายๆโมเมนต์ เช่น. ครั้งนึงมีรถโมบายเครนเข้ามาที่ไซต์ เราเข้าไปใกล้รถเครนมากเพราะมันมาตั้งอยู่ในพื้นที่ๆเรารับผิดชอบ. พี่เค้ารีบเดินเข้ามาบอกเราว่า. มานี่เลยออกมา. เป็นไรขึ้นมาแล้วเค้าจะให้ สสถ.(สามัญสถาปนิก)รึไง. เราก็ งงๆ. แล้วพี่เค้าก็เข้าไปจัดการแทนเรา. เรายืนมองแล้วก็คิดว่า เอ๊ะ. ก็เพิ่งบอกให้เราออกมาแล้วพี่เค้าจะเข้าไปทำไม. โมเมนต์นี้ประทับใจมากค่ะ. ต่อมามีอีกตอนเราไปประชุมจนบ่ายแก่ๆและพี่เค้าไลน์มาหาเรา ว่ากลับมารึยัง ที่ไซต์เหงามากเลย 5555. เราก็ งง. เอ๊ะ วันนี้พี่เค้ามาแนวไหนเนี่ย. แต่ก็ยังไม่ได้รู้สึกพิเศษกับพี่เค้านะคะ. พี่เค้าชอบพูดว่า. เราเกิดช้าจัง เราก็ตอบไปว่าเราไม่ได้เกิดช้านะเราเกิดมา 24 ปีแล้ว. พี่เค้าก็ขำ. )
                เดี๋ยวนี้พอคุยกันถูกคอมากขึ้น เวลาเรานั่งทำงานพี่เค้าก็จะเดินมาคุยที่โต๊ะเรา. มาจับผมเราเล่น แล้วก็บ่นเราว่าผมแห้ง ไรงี้ (แล้วก็ชอบว่าเราอ้วน ตัวใหญ่ หน้าบาน แขนใหญ่ ไรงี้แหละ โหดร้ายมากอ่ะ). เราจำได้เลยว่าเรารู้สึก สปาร์ค ใจสั่น หายใจเร็ว ทำไรไม่ถูก เหมือนจิตดับไปครู่นึง. นั่นแหละ!! เราเลยสับสน เป็นแบบนี้บ่อยๆ บางทีคุยๆงานกะหัวหน้า ก็แกล้งเหยียบเท้าเรา แต่ไม่แรงนะ อารมณ์แบบว่าจับมือเลย เรานิ่งเลยเขินมากอ่ะ พี่เค้าชอบเอาเท้ามาเหยียบเราแบบนี้โคตรบ่อยเลย. มีมาหยิกต้นแขนแล้วว่าเราแขนใหญ่อีก ร้ายกาจมากๆอ่ะ55
                เนี่ยล่ะค่ะ เรื่องราวประมาณนี้ โมเมนต์ประมาณนี้ หลายๆอย่างที่พี่เค้าทำมันทำให้เรารู้สึกหวั่นไหว และใจสั่นๆสับสนว่าเราควรรักษาระยะห่างไว้ดี รึ เดินหน้าจีบเลยค่ะ คือเวลาอยู่ใกล้ๆพี่เค้าแล้วรู้สึกอบอุ่น ปลอดภัย มีความสุข ใจเต้นแรง ฟินเลยค่ะ
                คำถามก็คือ. เราควรทำยังไงกับความรู้สึกที่เกิดขึ้นแบบนี้. เราอยากรู้ว่าเรารู้สึกคนเดียวรึพี่เค้าก็รู้สึกกับเราบ้างมั้ย เราจะสังเกตุยังไงดี
ข้อมูลประกอบการตัดสินใจนะคะ
1.เวลาเลิกงานแล้ว ไม่เคยโทรคุยกันเลยค่ะ ไลน์ก็มีบ้างนิดหน่อย นิดเดียวจริงๆ
2.เพราะเราพักอยู่ที่เดียวกัน พี่เค้ายังโสดค่ะ. (แต่เราไม้รู้เหมือนกันว่าพี่เค้ามีคนที่คุยด้วยแล้วรึเปล่า อายุก็36แล้ว ยังโสดสนิทนี่พอเป็นไปได้มั้ยคะ
3.เคยไปดูหนังกันแต่ไปหลายคน แต่เรากะพี่เค้าไปถึงก่อน พี่เค้าชวนให้เรากินข้าวเป็นเพื่อน กินคนเดียวมันเหงาไรงี้. มีบังเอิญเจอกันที่ห้างเดินสวนกันเสร็จแล้วช่วยเราถือของกลับหอด้วยอ่ะ สุภาพบุรุษจริงๆ
4.จากที่ดูๆพี่เค้ารักสุขภาพมากนะคะ ชอบออกกำลังกาย ทำกิจกรรมนันทนาการ มากกว่าปาร์ตี้ สังสรรค์หลังเลิกงาน
5.พี่เค้าเป็นคนจริงจัง. มีระเบียบ มากกกกก ค่ะ. ทำให้เราไม่กล้าที่จะเดินหน้าจีบพี่เค้า