อยากขอความช่วยเหลือพี่น้องพันทิพ ช่วยชี้แนะผมทีว่าผมควรทำยังไง หรือใครมีมุขดีๆ ที่จะสร้างการจดจำที่ดี(ที่ไม่ใช่มุขเสี่ยว)
ก็จักขอบคุณเป็นอย่างสูงครับ
ก่อนอื่นขออณุญาต เล่ารายละเอียดคร่าวๆ ให้อ่านกันนะครับ
คุณสมบัติทางพันธุกรรมศาสตร์ผมคร่าวๆ จะประมาณนี้ครับ
1. หน้าตา : ธรรมดา ถ้าไม่ได้เข้าข้างตัวเอง คือ ไม่ได้ขี้เหร่ แต่ก็ไม่ได้หล่อซะแบบสาวเหลียว
อยู่ในโซนปลอดภัยซะมากกว่าครับ
2. รูปร่าง : ผมสูงราวๆ 165 ซม. นน. ขึ้นๆ ลงๆ อยู่ระหว่าง 63 - 65 กก. แล้วแต่ช่วงนั้นหักห้ามใจในการกินได้แค่ไหน
3. ผิวพรรณ : ไม่ขาวจั๊วะ แต่ก็ไม่ดำเมี่ยม ออกไปแนวๆ สีแทน ถ้ามีระดับ 1 - 10 (10 คือดำ) จะอยู่ประมาณ 4 ครับ
4. สถานะ : โสดมาไม่ต่ำกว่า 3 ปี (บอกตรงๆ จีบผู้หญิงไม่เก่ง ไม่ได้มีสกิลในด้านนี้แบบจัดจ้าน)
5. นิสัย : ความเจียมตัวสูง และ ขี้อายระดับ 8 (มี 10 ระดับ) ในเรื่องการเข้าหาเพศตรงข้าม ขี้เกรงใจ และชอบคิดแทน
เช่น เพื่อนบอกว่า ลองบอกไปเลยตอนจ่ายเงิน แต่ผมก็กลัวว่าน้องคนนั้นจะเหวอแดร่ก และ คนอื่นๆ รอบข้างอาจจะ
สร้างบรรยากาศมาคุให้เกิดขึ้น ทำให้ผมไม่กล้าทำเนียนไปซื้อของบ่อยๆ ในเซเว่นฯ แห่งนั้นอีก
6. ความต่างศักย์ : อายุผม ถ้าให้เทียบคร่าวๆ กับน้องพนักงานคนนั้น น่าจะห่างกันไม่น่าจะต่ำกว่า 10 ปี+ ครับ
7. อุปกรณ์เสริมภายนอก : ผมแต่งตัวในระดับนึง คือ ถ้าออกนอกบ้านต้องสวมหมวก กางเกงขายาวบ้าง ขาสั้นบ้าง
แล้วแต่โอกาส รองเท้าบางวันก็ผ้าใบ บางวันก็รองเท้าบู๊ทหนังเตี้ยๆ รองเท้าหุ้มข้อสไตล์คอนเวิร์ส เจาะหูด้านซ้าย
ด้วยตุ้มหูเล็กๆ 2 อัน แต่ผมไม่ได้เกกมะเหรกเกเรนะครับ แค่ความชอบส่วนตัวนิดๆ หลังจากบวชแล้วตั้งใจว่าจะเจาะ
หู และสักบ้างพอสวยงามครับ(สักภายใต้เนื้อผ้าครับ ยังเกรงอกเกรงใจ บุพการี พี่ป้า น้าอา อยู่ครับ)
8. กิจกรรมอดิเรก : เล่นดนตรีกับพวกน้อง วาดการ์ตูนเล่น ถ่ายภาพ(มือใหม่เพิ่งเริ่มบ้า) ประมาณนั้นครับ
8 ข้อพอครับ(ชอบเลข 8) ทีนี้เข้าเรื่องนะครับ
เรื่องมีอยู่ว่า.. หลังจากที่ผมสึกจากการเป็นพระเมื่อกลางเดือนเมษายนที่ผ่านมา ผมก็ได้เจอพนักงานมาใหม่ที่เซเว่นฯ
สาขาใกล้บ้าน คือแบบว่า น้องเขาก็ไม่ได้รักเว่อร์มากมาย แต่มันดูไบรท์มากๆ โดดเด่นเหนือพนักงานคนอื่นทันทีเมื่อ
น้องคนนั้นอยู่ในบริเวณนั้น
น้องเขาจะผิวขาว ผมยาว หน้าตาน่ารักประมาณระดับ 6-7 (มี 10 ระดับเช่นกัน) รูปร่างดี บุคลิกดี แต่การพูดจาออก
จะดูห้วนๆ ห้าวๆ ไม่ค่อยเหมือนผู้หญิงทั่วไป(ผมยังแอบหวิวว่าจะเป็นทอมหรือเปล่า แต่ความสงสัยนั้นหมดไปเมื่อ
วันนึง ผมเห็นเธอตัดผมมาใหม่และทำทรงผมแบบน่ารักมาก.. ผมยิ่งรักเลย)
หลังจากนั้น.. ผมก็หาเรื่องไปซื้อของเซเว่นฯ บ่อยๆ เช้า กลางวัน เย็น ค่ำ ถ้าช่วงไหนน้องไม่เข้ากะ ก็จะไม่ค่อยไป
แต่บางทีเสี่ยงดวงเดินเข้าไปก็เจอบ้างไม่เจอบ้าง(ยังงงๆ กับเวลาเข้างานของน้องคนนี้อยู่เหมือนกัน)
ผมทำแบบนี้ทุกวัน บางทีน้องเขารับบทแคชเชียร์ ผมก็ทำเนียนคุยเรื่องแก้วน้ำไลน์บ้าง นั่น โน่น นี่ แล้วแต่โอกาส
ถ้าคนไม่พลุกพล่านมากนัก แต่ก็ยังไม่ได้แสดงท่าทีอาการให้รู้ว่าชอบ(เก็บสุดฤทธิ์)
จนบางทีน้องผมก็บอกว่า ผมพยามทำตัวให้ดูเหมือนไม่มีอะไร เป็นธรรมชาติ แต่ยิ่งพยามทำมันยิ่งมีบางอย่าง
ผิดสังเกตุจนดูออกได้ แต่ก็ไม่รู้ว่าน้องเค้าจะดูออกรึเปล่า?
กิจวัตรแต่ละวันเป็นอยู่อย่างนี้มาร่วม 2 เดือนโดยประมาณ ไม่ค่อยมีไรคืบหน้าเลย อย่างดีก็แค่ว่าน้องคงพอ
จะจำได้ว่า คนนี้อีกแล้ว มาอีกแล้ว(พนง. คนอื่นๆ ก็คงเช่นเดียวกัน)
นี่แหล่ะครับปัญหา.. ผมลองคิดว่า เอ.. เรามีอะไรเป็นความสามารถพิเศษบ้าง
ผมเคยคิดจะลองทำเพลงแต่งสั้นๆ ไร้ท์ใส่ CD ให้ ก็ดูเว่อร์ไป แถม..สมัยนี้คงน้อย
ที่จะเอาแผ่น CD ไปฟัง MP3 มันง่ายกว่าเยอะ แต่จะทำไงให้เขาได้ฟัง
บางที.. ก็แอบคิดว่า หรือจะลงมือทำหนังสือคู่มือการใช้งาน คือ เป็นหนังสือเล่มเล็กๆ มีไม่กี่หน้า
เหมือนเวลาเราซื้อเครื่องใช้ไฟฟ้าแล้วมีหนังสือบอกวิธีการใช้ และคุณสมบัติ
แต่ก็นั่นแหล่ะ.. มันเหมือนเขามาชอบเราก่อน แล้วเราให้เขาเลย ซึ่งมันไม่ใช่อีก
หรือจะวิธีเบสิคยุคเก่าเลย เขียนเป็นโน๊ตเล็กๆ แอบยื่นให้ทีเผลอตอนโอกาสเหมาะๆ เลยดีมั้ย?
ขอลงรายละเอียดแค่นี้ก่อนนะครับ กลัวว่า ยิ่งใส่น้ำมาก ยิ่งทำให้พี่ๆ น้องๆ ทุกท่านเบื่อหน่ายมาก
เกินจะอยากช่วยออกความคิดเห็น หรือเสนอแนะไอเดียดีๆ ครับ
ขอบคุณล่วงหน้าครับ
แอบชอบ สาวพนักงานเซเว่น ทำไงดีครับ?
ก็จักขอบคุณเป็นอย่างสูงครับ
ก่อนอื่นขออณุญาต เล่ารายละเอียดคร่าวๆ ให้อ่านกันนะครับ
คุณสมบัติทางพันธุกรรมศาสตร์ผมคร่าวๆ จะประมาณนี้ครับ
1. หน้าตา : ธรรมดา ถ้าไม่ได้เข้าข้างตัวเอง คือ ไม่ได้ขี้เหร่ แต่ก็ไม่ได้หล่อซะแบบสาวเหลียว
อยู่ในโซนปลอดภัยซะมากกว่าครับ
2. รูปร่าง : ผมสูงราวๆ 165 ซม. นน. ขึ้นๆ ลงๆ อยู่ระหว่าง 63 - 65 กก. แล้วแต่ช่วงนั้นหักห้ามใจในการกินได้แค่ไหน
3. ผิวพรรณ : ไม่ขาวจั๊วะ แต่ก็ไม่ดำเมี่ยม ออกไปแนวๆ สีแทน ถ้ามีระดับ 1 - 10 (10 คือดำ) จะอยู่ประมาณ 4 ครับ
4. สถานะ : โสดมาไม่ต่ำกว่า 3 ปี (บอกตรงๆ จีบผู้หญิงไม่เก่ง ไม่ได้มีสกิลในด้านนี้แบบจัดจ้าน)
5. นิสัย : ความเจียมตัวสูง และ ขี้อายระดับ 8 (มี 10 ระดับ) ในเรื่องการเข้าหาเพศตรงข้าม ขี้เกรงใจ และชอบคิดแทน
เช่น เพื่อนบอกว่า ลองบอกไปเลยตอนจ่ายเงิน แต่ผมก็กลัวว่าน้องคนนั้นจะเหวอแดร่ก และ คนอื่นๆ รอบข้างอาจจะ
สร้างบรรยากาศมาคุให้เกิดขึ้น ทำให้ผมไม่กล้าทำเนียนไปซื้อของบ่อยๆ ในเซเว่นฯ แห่งนั้นอีก
6. ความต่างศักย์ : อายุผม ถ้าให้เทียบคร่าวๆ กับน้องพนักงานคนนั้น น่าจะห่างกันไม่น่าจะต่ำกว่า 10 ปี+ ครับ
7. อุปกรณ์เสริมภายนอก : ผมแต่งตัวในระดับนึง คือ ถ้าออกนอกบ้านต้องสวมหมวก กางเกงขายาวบ้าง ขาสั้นบ้าง
แล้วแต่โอกาส รองเท้าบางวันก็ผ้าใบ บางวันก็รองเท้าบู๊ทหนังเตี้ยๆ รองเท้าหุ้มข้อสไตล์คอนเวิร์ส เจาะหูด้านซ้าย
ด้วยตุ้มหูเล็กๆ 2 อัน แต่ผมไม่ได้เกกมะเหรกเกเรนะครับ แค่ความชอบส่วนตัวนิดๆ หลังจากบวชแล้วตั้งใจว่าจะเจาะ
หู และสักบ้างพอสวยงามครับ(สักภายใต้เนื้อผ้าครับ ยังเกรงอกเกรงใจ บุพการี พี่ป้า น้าอา อยู่ครับ)
8. กิจกรรมอดิเรก : เล่นดนตรีกับพวกน้อง วาดการ์ตูนเล่น ถ่ายภาพ(มือใหม่เพิ่งเริ่มบ้า) ประมาณนั้นครับ
8 ข้อพอครับ(ชอบเลข 8) ทีนี้เข้าเรื่องนะครับ
เรื่องมีอยู่ว่า.. หลังจากที่ผมสึกจากการเป็นพระเมื่อกลางเดือนเมษายนที่ผ่านมา ผมก็ได้เจอพนักงานมาใหม่ที่เซเว่นฯ
สาขาใกล้บ้าน คือแบบว่า น้องเขาก็ไม่ได้รักเว่อร์มากมาย แต่มันดูไบรท์มากๆ โดดเด่นเหนือพนักงานคนอื่นทันทีเมื่อ
น้องคนนั้นอยู่ในบริเวณนั้น
น้องเขาจะผิวขาว ผมยาว หน้าตาน่ารักประมาณระดับ 6-7 (มี 10 ระดับเช่นกัน) รูปร่างดี บุคลิกดี แต่การพูดจาออก
จะดูห้วนๆ ห้าวๆ ไม่ค่อยเหมือนผู้หญิงทั่วไป(ผมยังแอบหวิวว่าจะเป็นทอมหรือเปล่า แต่ความสงสัยนั้นหมดไปเมื่อ
วันนึง ผมเห็นเธอตัดผมมาใหม่และทำทรงผมแบบน่ารักมาก.. ผมยิ่งรักเลย)
หลังจากนั้น.. ผมก็หาเรื่องไปซื้อของเซเว่นฯ บ่อยๆ เช้า กลางวัน เย็น ค่ำ ถ้าช่วงไหนน้องไม่เข้ากะ ก็จะไม่ค่อยไป
แต่บางทีเสี่ยงดวงเดินเข้าไปก็เจอบ้างไม่เจอบ้าง(ยังงงๆ กับเวลาเข้างานของน้องคนนี้อยู่เหมือนกัน)
ผมทำแบบนี้ทุกวัน บางทีน้องเขารับบทแคชเชียร์ ผมก็ทำเนียนคุยเรื่องแก้วน้ำไลน์บ้าง นั่น โน่น นี่ แล้วแต่โอกาส
ถ้าคนไม่พลุกพล่านมากนัก แต่ก็ยังไม่ได้แสดงท่าทีอาการให้รู้ว่าชอบ(เก็บสุดฤทธิ์)
จนบางทีน้องผมก็บอกว่า ผมพยามทำตัวให้ดูเหมือนไม่มีอะไร เป็นธรรมชาติ แต่ยิ่งพยามทำมันยิ่งมีบางอย่าง
ผิดสังเกตุจนดูออกได้ แต่ก็ไม่รู้ว่าน้องเค้าจะดูออกรึเปล่า?
กิจวัตรแต่ละวันเป็นอยู่อย่างนี้มาร่วม 2 เดือนโดยประมาณ ไม่ค่อยมีไรคืบหน้าเลย อย่างดีก็แค่ว่าน้องคงพอ
จะจำได้ว่า คนนี้อีกแล้ว มาอีกแล้ว(พนง. คนอื่นๆ ก็คงเช่นเดียวกัน)
นี่แหล่ะครับปัญหา.. ผมลองคิดว่า เอ.. เรามีอะไรเป็นความสามารถพิเศษบ้าง
ผมเคยคิดจะลองทำเพลงแต่งสั้นๆ ไร้ท์ใส่ CD ให้ ก็ดูเว่อร์ไป แถม..สมัยนี้คงน้อย
ที่จะเอาแผ่น CD ไปฟัง MP3 มันง่ายกว่าเยอะ แต่จะทำไงให้เขาได้ฟัง
บางที.. ก็แอบคิดว่า หรือจะลงมือทำหนังสือคู่มือการใช้งาน คือ เป็นหนังสือเล่มเล็กๆ มีไม่กี่หน้า
เหมือนเวลาเราซื้อเครื่องใช้ไฟฟ้าแล้วมีหนังสือบอกวิธีการใช้ และคุณสมบัติ
แต่ก็นั่นแหล่ะ.. มันเหมือนเขามาชอบเราก่อน แล้วเราให้เขาเลย ซึ่งมันไม่ใช่อีก
หรือจะวิธีเบสิคยุคเก่าเลย เขียนเป็นโน๊ตเล็กๆ แอบยื่นให้ทีเผลอตอนโอกาสเหมาะๆ เลยดีมั้ย?
ขอลงรายละเอียดแค่นี้ก่อนนะครับ กลัวว่า ยิ่งใส่น้ำมาก ยิ่งทำให้พี่ๆ น้องๆ ทุกท่านเบื่อหน่ายมาก
เกินจะอยากช่วยออกความคิดเห็น หรือเสนอแนะไอเดียดีๆ ครับ
ขอบคุณล่วงหน้าครับ