เวลาแค่อาทิตย์เดียว
ความผูกพันมันมีมากจริง พอถึงเวลาที่ต้องจากกันไป
แล้วมันแทบทรุดอยู่ดีดีก็ร้องไห้ กอดเค้าทั้งน้ำตา
เรื่องมันมีอยู่ว่า ตลอดทั้งอาทิตย์ที่ผ่านมาได้มาอยู่จังหวัดเดียวกับแฟนซึ่งเป็นบ้านเกิดเราหลังจากไม่ได้เจอกันมาหนึ่งเดือน ไปกินข้าวด้วยกัน นอนเล่นด้วยกัน เล่นเกมด้วยกัน แฟนทำกับข้าวให้กิน ไปเที่ยวด้วยกัน ขับรถมาหาดึกๆเพราะว่าเราหิวข้าว ไปรับไปส่งเรา ทำหลายๆอย่างด้วยกันแต่พอถึงเวลาที่เราต้องกลับบ้านเราก็ร้องไห้เค้าก็ร้องไห้ เหมือนเราติดเขาไปแล้ว คือแบบไม่อยากกลับเลย ร้องไห้ทั้งคืน เพราะว่าไม่รู้ว่าถ้ากลับบ้านไปครั้งนี้จะได้กลับมาอีกไหม TT กลัวไปหมด
เวลาอยู่กับแฟนนานๆเป็นแบบนี้กันมั้ยคะ
ปล.แบบนี้ใช่มั้ยไอ้ที่เค้าเรียกว่าผูกพัน
พอถึงเวลาต้องกลับบ้าน
ความผูกพันมันมีมากจริง พอถึงเวลาที่ต้องจากกันไป
แล้วมันแทบทรุดอยู่ดีดีก็ร้องไห้ กอดเค้าทั้งน้ำตา
เรื่องมันมีอยู่ว่า ตลอดทั้งอาทิตย์ที่ผ่านมาได้มาอยู่จังหวัดเดียวกับแฟนซึ่งเป็นบ้านเกิดเราหลังจากไม่ได้เจอกันมาหนึ่งเดือน ไปกินข้าวด้วยกัน นอนเล่นด้วยกัน เล่นเกมด้วยกัน แฟนทำกับข้าวให้กิน ไปเที่ยวด้วยกัน ขับรถมาหาดึกๆเพราะว่าเราหิวข้าว ไปรับไปส่งเรา ทำหลายๆอย่างด้วยกันแต่พอถึงเวลาที่เราต้องกลับบ้านเราก็ร้องไห้เค้าก็ร้องไห้ เหมือนเราติดเขาไปแล้ว คือแบบไม่อยากกลับเลย ร้องไห้ทั้งคืน เพราะว่าไม่รู้ว่าถ้ากลับบ้านไปครั้งนี้จะได้กลับมาอีกไหม TT กลัวไปหมด
เวลาอยู่กับแฟนนานๆเป็นแบบนี้กันมั้ยคะ
ปล.แบบนี้ใช่มั้ยไอ้ที่เค้าเรียกว่าผูกพัน