ขอระบายให้รกพื้นที่แปป มันไม่ไหวแล้วค่ะ   ตั้งแต่2-3เดือนที่ผ่านมาชีวิตเราแย่มากค่ะ ปัญหามันมากจากเรื่องเงินนี้ล่ะค่ะ จากชีวิตเราที่เคยมีใช้ตลอดไม่เคยขาดมือเลยสักครั้ง อยู่มาวันนึงทั้งบ้านเหลือกันแค่ 500 บาทและยังต้องใช้เลี้ยงกับคน 3 คน ไม่ใช่ต้องใช้วันเดียวนะ ต้องใช้ไปอีกหลายวัน คือคุณไหนจะค่าไปโรงเรียนไหนจะค่ากับข้าวเช้าเย็น ไม่พอแน่ๆค่ะ ตอนนั้นเลยตัดสินใจหยุดไปเรียนหนึ่งวันเพราะไม่มีจริงๆค่ะ สุดท้ายก็ต้องไปยืมเงินคนอื่นมาใช้ไปก่อน หลังจากนั้นหนี้ก็เริ่มมาค่ะ ถึงจะเป็นคนรู้จักกันก็เถอะค่ะ แต่เชื่อว่าคงไม่มีใครอยากติดหนี้หรือมีเรื่องบาดหมางกับใครเรื่องเงินใช่มั้ยค่ะ แต่ยังไงก็ไม่รู้จะหันหน้าไปพึ่งใคร ญาติพี่น้องที่มีก็มีปัญหาเหมือนกันค่ะ ส่วนบางคนโคตรโกรธเลยค่ะเวลาแม่หนูมีพวกเขาก็เขาหา พอแม่หนูไม่มีก็ผลักไสค่ะ เงินเก็บที่พยายามสะสมมา ก็ค่อยๆลดลงไปเพราะต้องเอามารับผิดชอบเรื่องค่าใช้จ่ายในบ้านค่ะ ตอนนี้รู้สึกโคตรแย่เลยค่ะ ไม่รู้จะไปหาเงินจากไหนเพราะอายุยังน้อย  หนักสุดแม่ร้องไห้ต่อหน้าเลยค่ะ มาบอกเลยว่าไม่มีเงิน ซึ่งหนูก็รู้สึกมาสักพักแล้ว แต่พอถามท่านก็บอกปัดไม่ยอมพูดอะไร ช่วงนั้นแม่ก็เพิ่งเลิกกับแฟนด้วยค่ะ เลยไม่อยากเซ้าซี้
     ชีวิตมืดมนมาก ตอนนี้ที่ยังรั้งให้ตัวเองยังสู้คือแม่ค่ะ อย่างน้อยท่านก็ยังสู้ กับ เพื่อนที่โรงเรียนค่ะ(ซึ่งพวกเขาไม่รู้เรื่องนี้) ถึงเพื่อนจะไม่รู้แต่เขาก็ค่อยถาม ว่าเป็นอะไรรึป่าว อยากจะร้องไห้ค่ะแต่กลัวเพื่อนด่าว่าบ้า 5555  ฮึดค่ะจะพยายามต่อ!!!!!  ตั้งเป้าหมายในชีวิตว่าอนาคตจะไม่ให้เกิดอย่างนี้อีกจะเลี้ยงแม่ให้สบายไม่ต้องมาดิ้นรนหาเงินอีกค่ะ ไม่อยากให้ใครมาดูถูกแล้วค่ะ  ถึงทุกวันนี้ก็เป็นอย่างที่เล่ามาอยู่ก็ตามค่ะ  หนูเชื่อว่าสักวันมันต้องดีขึ้นโดยที่เราเป็นคนแก้ไขมันเอง
   สุดท้าย ขอโทษนะค่ะที่มาร่ายอะไรให้รก ยืดยาว แต่มันพูดกับใครไม่ได้จริงๆค่ะ เครียดมากไม่อยากให้ใครเดือดร้อนกับเรื่องนี้หรอกค่ะ   
แล้วก็เตือนไว้นะค่ะสำหรับทุกคน  ชีวิตเราไม่แน่นอนหรอกค่ะ ถ้ามีใช้อยู่ก็ให้เก็บๆเงินเอาไว้นะค่ะอย่าฟุ่มเฟือย อย่าคิดว่าเออเดียวค่อยเก็บไม่แน่วันหนึ่งเราอาจจะกลายเป็นคนไม่มีเงินโดยไม่รู้ตัวค่ะ  ทุกวันนี้ต้องมานั่งคิดว่าวันนี้เงินจะพอมั้ย แล้วพรุ่งนี้ล่ะจะทำยังไง ฝากนะค่ะ ขอบคุณค่ะ