อะไรคือบรรทัดฐาน ความปลอดภัยในชีวิต และสุขภาพ เราๆ กับโรงพยาบาลของรัฐ

เหตุเกิดกับคุณอาผมที่เป็น ออทิสติค ป่วยด้วยอาการปวดท้องอย่างรุนแรง คือหลายท่านคงเข้านะครับว่า การสื่อสารกับคนประเภทนี้เป็นเรื่องค่อนข้างลำบากอยู่แล้ว และอาผมก็พูดให้เข้าใจได้ว่าปวดท้อง ปวดมาก.... ทางญาติ ๆ เองก็ได้พาไปส่ง รพ. สุรินทร์ วันแรก... มีการสั่ง Admin ตั้งแต่ 09.00 น. นอนรอแพทย์มาตรวจอย่างทรมาน (ญาติเล่าให้ฟัง) ตกเย็นผมโทรไปสอบถาม ญาติแจ้งว่า ยังไม่มีแพทย์มาตรวจสักคน (ไม่ใช่แค่อาผมนะครับ คนไข้เตียงอื่นก็เช่นกัน) สองทุ่ม ก็แล้ว สามทุ่มก็แล้ว จนเช้า ก็ไม่มีแพทย์มาตรวจ... สรุปสาย ๆ ให้กลับบ้าน พร้อมกับจ่ายยาแก้โรคกระเพาะ มาให้ไปทาน เว้นระยะ 2-3 วัน ทานยาแล้วอาการก็ไม่ดีขึ้น จึงไปโรงพยาบาลเป็นคนที่ 2 แต่ก็ไม่ได้ตรวจ คราวนี้ทำนัดให้มาตรวจ โดยให้มาครั้งที่ 3 พอถึงกำหนดก็ไปตามนัด กลับไม่ได้ตรวจอีก อ้างว่า การตรวจต้องใช้น้ำในการตรวจ แต่ว่า ทั้งจังหวัดน้ำไม่ไหล ก็ทำเลื่อนนัดไปอีก 1 สัปดาห์.... ญาติผมส่งรูปอามาให้ดู จากคนอ้วนสมบูรณ์ กลายเป็นคนผมแห้งเหลือเพียงหนังติดแระดูก ผมจังอดรนทนไม่ไหวโทรไปสอบถามข้อมูลที่โรงพยาบาล.....


ผม : สวัสดีครับ.. ผมรบกวนสอบถามข้อมูลหน่อยครับ นพ. สุประสิทธิ์ xxxxx เป็นแพทย์ประจำที่โรงพยาบาลสุรินทร์หรือเปล่ครับ
เจ้าหน้าที่คนที่ 1 : ใช่ครับ... แต่วันนี้อาจารย์ไม่ได้ขึ้นตรวจครับ
ผม : ผมรบกวนสอบถามหน่อยครับ พอดีอาผม มา Admit ที่ โรงพยาบาลตั้งแต่เช้า จน 3 ทุ่ม ก็แล้ว 4 ทุ่มก็แล้ว ก็ยังไม่มีแพทย์เข้ามาตรวจ ทำไมถึงเป็นแบบนั้นครับ
เจ้าหน้าที่คนที่ 1 : เอ่อ... อย่างนี้ญาติคนไข้ร้องเรียนไปที่ ผอ. ได้เลยนะค่ะ
ผม : ผมไม่ได้มาต่อว่าเจ้าหน้าที่นะ ผมสอบถามอีกทีว่าไอ้การตรวจ Barium enema นี่มันต้องใช้น้ำในการตรวจใช่หรือไม่ครับ
เจ้าหน้าที่คนที่ 1 : เอ่อ.. ไม่ใช่ครับ คือตรวจ Barium enema คือการใช้สายยางสวนเข้าไปในลำไส้ใหญ่...
ผม : อ้าว... ถ้าไม่ใช่ทำไมไม่ได้ตรวจ แต่ที่ผมได้รับทราบเหตุผลที่ไม่ตรวจเพราะอ้างวา สัปดาห์ที่แล้ว ตัวเมืองสุรินทร์ น้ำไม่ไหลอยู่ 3 วัน ทำให้ไม่ได้ตรวจเพราะตรวจ Barium enema ต้องใช้น้ำ น้ำไม่มีทำให้ตรวจไม่ได้
เจ้าหน้าที่คนที่ 1 : เอ่องั้นเดี๋ยวคุยกับพี่อีกคนนะครับ
เจ้าหน้าที่คนที่ 2 : สวัสดีค่ะ..
ผม : สวัสดีครับ.. ผมรบกวนสอบถามข้อมูลนิดนึงครับ คืออยากทราบว่าการตรวจ Barium enema ต้องใช้น้ำหรือเปล่าครับ
เจ้าหน้าที่คนที่ 2 : ใช่ค่ะ
ผม : อืม..ครับ คืออาผมมาพบแพทย์ตั้งแต่ 2 อาทิตย์ที่แล้ว แต่ยังไม่ได้รับการตรวจวินิจฉัยอะไรเลย... และอาทิตย์ที่แล้วก็มา แต่นัดให้มาตรวจอีกครั้งในวันที่ 11 มิ.ย. แล้วสัปดาห์ที่แล้วไม่ตรวจเพราะอ้างว่า "น้ำไม่ไหล"...ผมสอบถามหน่อยครับว่า ทาง "โรงพยาบาล" ไม่ได้แจ้งหรือครับว่าน้ำจะไม่ไหล
เจ้าหน้าที่คนที่ 2 : แจ้งค่ะ
ผม : อ้าว แล้วไม่มีการสำรองน้ำหรือครับ
เจ้าหน้าที่คนที่ 2 : เอ่อ คือโรงพยาบาลไม่ทราบค่ะว่ามีการตรวจ
ผม : ห๋าาาาา.... โรงพยาบาลไม่ทราบว่ามีแผนกตรวจแบบนี้หรือครับ...
เจ้าหน้าที่คนที่ 2 : เอ่อ.. เปล่า ๆ ค่ะ
ผม : น้ำไม่ไหล ทางจังหวัดไม่แจ้งให้โรงพยาบาลทราบเหรอครับ
เจ้าหน้าที่คนที่ 2 : แจ้งค่ะ แต่ว่า...ทางโรงพยาบาลแจ้งแค่ว่า น้ำจะไม่ไหล ห้องน้ำใช้จะใช้ไม่ได้ .....
ผม : ก็ทราบว่าน้ำจะไม่ไหล แล้วทำไมไม่มีการสำรองน้ำหรือครับ อย่างนั้นคนไข้เคสเดียวกับอาผม ที่ต้องตรวจ Barium enema ก็ไม่ได้ตรวจเลยสิครับสัปดาห์ที่แล้ว
เจ้าหน้าที่คนที่ 2 : เอ่อ ใช่ค่ะ.... คือหัวหน้าไม่ได้แจ้งให้เราสำรองน้ำสำหรับตรวจค่ะ
ผม : ok ... ผมไม่ได้มาต่อว่าเจ้าหน้าที่อย่างพวกคุณนะครับ แต่ผมต้องการทราบข้อมูลปัญหาว่าเกิดอะไรขึ้น เพื่อวิเคราะห์ปัญหา ไม่ใช่ว่าเพราะเป็นเคสอาผม ผมถึงโทรมาตามเรื่องนี้ แต่ถ้าผมนิ่งเฉย คนไข้คนอื่น ๆ ก็ต้องเป็นอย่างนี้ถูกต้องใช่ไหมครับ
เจ้าหน้าทีคนที่ 2 : เอ่อ.... ค่ะ ญาติคนไข้สามารถร้องเรียนถึง ผอ. ได้เลยนะค่ะ
ผม : ครับ ขอบคุณมากครับสำหรับข้อมูล

อะไรคือความปลอดภัยในชิวิต และสุขภาพของเรา ตามสิทธิ์การรักษาที่พึงมี ต่อให้สิทธิ์นั้นวิเศษวิโสเพียงใด แต่มิได้สร้างรายได้ให้กับผู้มีความสามารถทางด้านการรักษา ก็ต้องทรมานต่อไปอย่างนั้นหรือ หากต้องการพ้นจากความเจ็บปวดก็ต้องยอมจ่ายให้กับการรักษาในโรงพยาบาลเอกชน ทั้ง ๆ ที่คนตรวจก็คือคน ๆ เดียวกัน.....