ปัจจุบัน มีพระจำนวนมากที่บวชเพราะเป็นประเพณี เพื่อให้พ่อแม่ บวชให้คนตาย รวมถึงเด็กที่ถูกทางบ้านบังคับให้บวช หรือบวชเพื่อจุดประสงค์ไม่ดีอื่นๆ (เช่น ไม่มีงานทำ หรือเพื่อหาเงิน ฯลฯ) เพื่อความเข้าใจตรงกัน เฉพาะในกระทู้นี้ ผมจะขอเรียกว่า "พระชั่วคราว"
ส่วนพระที่ตั้งใจสละชีวิตทางโลก ยอมสละทรัพย์สมบัติทั้งหมด เพื่อที่จะได้ไม่มีพันธะใดๆ และตัดสินใจเข้ามาบวชจริงๆ เพื่อบรรลุธรรม ในกระทู้นี้ ผมจะขอเรียกว่า "พระปกติ" นะครับ
ซึ่ง "พระชั่วคราว" เป็นกลุ่มที่สร้างความเสื่อมเสียให้กับพระพุทธศาสนา เช่น พระตุ๊ดพระแต๋วที่ทำตัวไม่เหมาะสมแล้วโพสต์โชว์บนอินเตอร์เน็ต พระตั้งวงดื่มเหล้า พระเดินห้างซื้อหนังโป๊ หรือเดินเรี่ยไรเงินบริจาค ฯลฯ
ส่วนใหญ่ เวลาที่เจอพระที่ประพฤติไม่เหมาะสม ก็จะคิดว่าเป็นเรื่องปกติ ไม่เป็นไร เพราะพวกนี้อาจจะเป็นพระที่บวชเพื่อจุดประสงค์ดังกล่าวข้างต้น (พระชั่วคราว) ไม่ใช่บวชเพื่อสละชีวิตทางโลกเพื่อมุ่งหน้าสู่นิพพาน (พระปกติ)
โดยความเห็นผมคิดว่าการปล่อยปละละเลยเป็นสิ่งที่ไม่ถูกต้อง แน่นอนว่าหากเป็นพระที่ตั้งใจปฏิบัติดีปฏิบัติชอบ (พระจริง) เราไม่มีสิทธิ์ไปตักเตือนสั่งสอน และท่านก็คงไม่ทำตัวให้เป็นที่ติเตียน แต่สำหรับพระประเภท "พระชั่วคราว" หากทำตัวไม่เหมาะสม ควรเปิดโอกาสให้ประชาชนควรช่วยกันตักเตือนได้
ผมจึงเกิดความคิดว่า ควรจะมี "สัญญลักษณ์" อะไรสักอย่าง เพื่อแยกระหว่าง "พระปกติ" กับ "พระชั่วคราว" เช่น แยกสีของจีวร เป็นต้น
ทั้งนี้ หากพระรูปใดมีสัญญลักษณ์เป็น "พระชั่วคราว" แล้วทำตัวไม่เหมาะสม (เช่น เดินห้างซื้อหนังโป๊ หรือโพสต์รูปไม่เหมาะสมทางเฟสบุ้ค) ก็จะไม่กระทบต่อภาพลักษณ์ของพระพุทธศาสนามากนัก เพราะถือว่าเข้ามาบวชเป็นพิธี และคนที่พบเห็นสามารถตักเตือนได้ทันที ซึ่งจะทำให้พระชั่วคราวต้องระวังตัวมากขึ้น สงบเสงี่ยมเจียมตัวมากขึ้น
ในขณะเดียวกัน ถ้าเป็น "พระปกติ" แล้วทำตัวเสื่อมเสียหรือเป็นที่น่าติเตียน ก็จะสามารถแยกแยะได้โดยง่าย เพราะคนไทยที่เป็นชาวพุทธทุกคนรู้ว่า พระสงฆ์จริงๆ ควรประพฤติปฏิบัติอย่างไร
ปัญหาตอนนี้คือ มันปนกันระหว่าง "พระปกติ" กับ "พระชั่วคราว"
ผมอยากให้ผู้ที่เข้ามาอ่าน และอยากร่วมแสดงความคิดเห็น ทำความเข้าใจกับสิ่งที่ผมพยายามจะสื่อก่อนนะครับ เผื่อว่าจะสามารถช่วยคิดเพื่อต่อยอดได้
อยากให้แยกสัญญลักษณ์พระที่บวชเป็นประเพณีกับพระที่ตั้งใจบวชเพราะต้องการสละทางโลก
ส่วนพระที่ตั้งใจสละชีวิตทางโลก ยอมสละทรัพย์สมบัติทั้งหมด เพื่อที่จะได้ไม่มีพันธะใดๆ และตัดสินใจเข้ามาบวชจริงๆ เพื่อบรรลุธรรม ในกระทู้นี้ ผมจะขอเรียกว่า "พระปกติ" นะครับ
ซึ่ง "พระชั่วคราว" เป็นกลุ่มที่สร้างความเสื่อมเสียให้กับพระพุทธศาสนา เช่น พระตุ๊ดพระแต๋วที่ทำตัวไม่เหมาะสมแล้วโพสต์โชว์บนอินเตอร์เน็ต พระตั้งวงดื่มเหล้า พระเดินห้างซื้อหนังโป๊ หรือเดินเรี่ยไรเงินบริจาค ฯลฯ
ส่วนใหญ่ เวลาที่เจอพระที่ประพฤติไม่เหมาะสม ก็จะคิดว่าเป็นเรื่องปกติ ไม่เป็นไร เพราะพวกนี้อาจจะเป็นพระที่บวชเพื่อจุดประสงค์ดังกล่าวข้างต้น (พระชั่วคราว) ไม่ใช่บวชเพื่อสละชีวิตทางโลกเพื่อมุ่งหน้าสู่นิพพาน (พระปกติ)
โดยความเห็นผมคิดว่าการปล่อยปละละเลยเป็นสิ่งที่ไม่ถูกต้อง แน่นอนว่าหากเป็นพระที่ตั้งใจปฏิบัติดีปฏิบัติชอบ (พระจริง) เราไม่มีสิทธิ์ไปตักเตือนสั่งสอน และท่านก็คงไม่ทำตัวให้เป็นที่ติเตียน แต่สำหรับพระประเภท "พระชั่วคราว" หากทำตัวไม่เหมาะสม ควรเปิดโอกาสให้ประชาชนควรช่วยกันตักเตือนได้
ผมจึงเกิดความคิดว่า ควรจะมี "สัญญลักษณ์" อะไรสักอย่าง เพื่อแยกระหว่าง "พระปกติ" กับ "พระชั่วคราว" เช่น แยกสีของจีวร เป็นต้น
ทั้งนี้ หากพระรูปใดมีสัญญลักษณ์เป็น "พระชั่วคราว" แล้วทำตัวไม่เหมาะสม (เช่น เดินห้างซื้อหนังโป๊ หรือโพสต์รูปไม่เหมาะสมทางเฟสบุ้ค) ก็จะไม่กระทบต่อภาพลักษณ์ของพระพุทธศาสนามากนัก เพราะถือว่าเข้ามาบวชเป็นพิธี และคนที่พบเห็นสามารถตักเตือนได้ทันที ซึ่งจะทำให้พระชั่วคราวต้องระวังตัวมากขึ้น สงบเสงี่ยมเจียมตัวมากขึ้น
ในขณะเดียวกัน ถ้าเป็น "พระปกติ" แล้วทำตัวเสื่อมเสียหรือเป็นที่น่าติเตียน ก็จะสามารถแยกแยะได้โดยง่าย เพราะคนไทยที่เป็นชาวพุทธทุกคนรู้ว่า พระสงฆ์จริงๆ ควรประพฤติปฏิบัติอย่างไร
ปัญหาตอนนี้คือ มันปนกันระหว่าง "พระปกติ" กับ "พระชั่วคราว"
ผมอยากให้ผู้ที่เข้ามาอ่าน และอยากร่วมแสดงความคิดเห็น ทำความเข้าใจกับสิ่งที่ผมพยายามจะสื่อก่อนนะครับ เผื่อว่าจะสามารถช่วยคิดเพื่อต่อยอดได้