เย็นวันเสาร์ที่ผ่านมาอยู่ดีๆแฟนผมก็พูดมาแบบนั้นครับ ทั้งๆที่ตอนกลางวันยังคุยกันหนุกๆอยู่เลย
(คร่าวๆคือผมกะแฟนไม่ได้อยู่ด้วยกันนะครับ ตอนนี้อยู่ไกลกัน รุ่นเดียวกันครับ ปิดเทอมแฟนผมกลับบ้าน)
คือไม่ได้เบื่อผมนะครับ เค้าบอกว่าเบื่อชีวิต ไม่อยากทำอะไรแล้ว คือเค้าพิมไลน์มาเย็นๆว่า เหนื่อยจังงง ไม่สอบละได้มั้ย (เค้าจะมีสอบทุนเร็วๆนี้ครับ)
แล้วผมก็ตอบไป ว่าสอบเมื่อไหร่ วันไหน แล้วเค้าก็เงียบไปเลย โผล่มาอีกทีทุ่มกว่าๆบอกเบื่อ ไม่อยากทำอะไรแล้ว แล้วผมก็พยายามถาม เบื่อไรหรออะไรอย่างงี้ เค้าก็บอกไม่รู้ เบื่อเฉยๆ ผมก็แบบงงๆไม่รู้ว่าเป็นไรก็ถามเรื่อยๆว่ามีไร คุยกันได้น้า สุดท้ายเค้าก็พูดมาว่า เบื่อ ได้ทำแต่อะไรที่ไม่อยากทำ (คือตอนนี้อยู่ปี 1 แล้วจะซิ่วครับ) คือตอนนั้นผมก็พอจะเดาได้ละว่าต้องโดนที่บ้านบังคับให้เรียนไรแน่เลย แต่ตอนนั้นผมก็ถามดูว่าเบื่เพราะอะไรกันแน่เค้าก็ไม่ยอมบอก บอกว่าเบื่อเฉยๆตลอด หลังจากวันนั้นเค้าก็เงียบไปเลย ไลน์ไปเค้าก็ไม่ค่อยตอบ วันต่อๆมาผมก็พยายามชวนคุยตลอดเค้าก็เงียบ(อ่านแล้วไม่ตอบ) แต่โทรไปเค้าก็รับ เราก็คุยกัน ผมก็บอกว่ามีไรอะไรก็บอกเราได้น้า อยากช่วย เค้าก็โมโหใส่บอกก็บอกว่าเบื่อเฉยๆไง ไม่เข้าใจเหรอ คือเค้าไม่ยอมพูดมาตรงๆซักทีอ่าครับ คือรู้แล้วว่าเบื่อ เบื่อเพราะอะไร ทำอะไรที่ไม่อยากทำคืออะไร แล้วที่อยากทำคืออะไรเค้าก็ไม่ยอมพูด เป็นอย่างงี้อยู่หลายวัน
พอมาวันนี้ตอนบ่ายๆ เค้าโทรมาหาผม ผมดีใจมากครับ แต่เค้ากลับบอกว่า เลิกกันนะ ผมบอกทันทีว่าไม่เอาาา ทำไมพูดอย่างงั้น ผมก็ขอเหตุผล เค้าก็บอก ไม่รู้สิ คิดอยู่ว่าเลิกกันดีมั้ย มันเลยรู้สึกไม่ดี ผมก็บอกทำไมหล่ะ ทำไมต้องเลิกกันด้วย เราทำอะไรผิด เค้าก็บอกเปล่า เค้าบอกเค้าไม่อยากจะไปไหน ไม่อยากเจอใครแล้ว เค้าก็บอกว่าอยู่บ้านก็ไม่ออกจากห้องด้วยซ้ำ อยากอยู่เฉยๆอย่างเดียว ผมก็บอกว่างั้นต้องทำไงอ่า เรายอมทำทุกอย่างนะ เธออยู่บ้านเฉยๆก็ได้ อยากทำทุกอย่างให้เธอมีความสุข
เค้าก็บอก เนี่ยมันเลยไม่ดี ให้เราต้องเหนื่อยคนเดียว เราเลยรู้สึกผิด เลิกกันมันเลยดีกับทั้งคู่นะ ผมเลยบอกไปว่า มันดีสำหรับทั้งคู่ยังไง สำหรับเรามันไม่ดีเลยนะ สำหรับเธอหล่ะ?
(จริงๆผมไม่ได้ใช้คำว่าเธอนะ ผมเรียกชื่อเค้าแหละ ในที่นี้เลยใช้คำว่าเธอแทน) เค้าก็บอกว่าไม่รู้ จะได้เจอกันมั้ยก็ไม่รู้ ผมก็บอกเราไปหาก็ได้จริงๆไม่ยากหรอก เราสัญญาจะทำให้เธอมีความสุขนะ ยอมทุกอย่างจริงๆ เค้าก็ถาม ไม่เบื่อหรอ? ผมก็บอกว่าไม่ ไม่เหนื่อยหรอ? ผมก็บอกว่าไม่ สำหรับเธอแล้วเรายอมทุกอย่าง เธอเป็นกำลังใจให้เราสู้ ขอให้มีเธออยู่ด้วยกันชีวิตนี้ถือว่าสุขที่สุดละ เราก็คุยกันยาวอยู่นะ ผมเริ่มขี้เกียจเล่าละ เอาเป็นว่าเค้ายอมพูดออกมาละว่า ไม่อยากเรียนหมอ พยาบาลเลย ไม่เห็นจะชอบ คือผมก็รู้ละว่าแม่เค้าต้องพูดอะไรแน่เลย เค้าก็บอกว่าอยากเรียนสบายๆ ทำงานรัฐวิสาหกิจเงินเดือนไม่เยอะก็พอ แม่ก็ชอบว่าว่าจบพวกนี้ไปก็ไม่มีอนาคต ผมว่าเค้าคงอารมณ์เสียกับคำนี้แน่เลย
เอาเท่านี้ก่อนละกันครับ ไม่รู้จะเล่าอะไรเพิ่ม มีอะไรค่อยถามเนอะ อยากรู้ว่าผมควรทำไงอ่าครับ ตอนนี้เครียดมาก ส่วนชีวิตการเรียนผมตอนนี้ลงตัวแล้วครับ
เมื่อแฟนผมบอกว่า"เบื่อ"
(คร่าวๆคือผมกะแฟนไม่ได้อยู่ด้วยกันนะครับ ตอนนี้อยู่ไกลกัน รุ่นเดียวกันครับ ปิดเทอมแฟนผมกลับบ้าน)
คือไม่ได้เบื่อผมนะครับ เค้าบอกว่าเบื่อชีวิต ไม่อยากทำอะไรแล้ว คือเค้าพิมไลน์มาเย็นๆว่า เหนื่อยจังงง ไม่สอบละได้มั้ย (เค้าจะมีสอบทุนเร็วๆนี้ครับ)
แล้วผมก็ตอบไป ว่าสอบเมื่อไหร่ วันไหน แล้วเค้าก็เงียบไปเลย โผล่มาอีกทีทุ่มกว่าๆบอกเบื่อ ไม่อยากทำอะไรแล้ว แล้วผมก็พยายามถาม เบื่อไรหรออะไรอย่างงี้ เค้าก็บอกไม่รู้ เบื่อเฉยๆ ผมก็แบบงงๆไม่รู้ว่าเป็นไรก็ถามเรื่อยๆว่ามีไร คุยกันได้น้า สุดท้ายเค้าก็พูดมาว่า เบื่อ ได้ทำแต่อะไรที่ไม่อยากทำ (คือตอนนี้อยู่ปี 1 แล้วจะซิ่วครับ) คือตอนนั้นผมก็พอจะเดาได้ละว่าต้องโดนที่บ้านบังคับให้เรียนไรแน่เลย แต่ตอนนั้นผมก็ถามดูว่าเบื่เพราะอะไรกันแน่เค้าก็ไม่ยอมบอก บอกว่าเบื่อเฉยๆตลอด หลังจากวันนั้นเค้าก็เงียบไปเลย ไลน์ไปเค้าก็ไม่ค่อยตอบ วันต่อๆมาผมก็พยายามชวนคุยตลอดเค้าก็เงียบ(อ่านแล้วไม่ตอบ) แต่โทรไปเค้าก็รับ เราก็คุยกัน ผมก็บอกว่ามีไรอะไรก็บอกเราได้น้า อยากช่วย เค้าก็โมโหใส่บอกก็บอกว่าเบื่อเฉยๆไง ไม่เข้าใจเหรอ คือเค้าไม่ยอมพูดมาตรงๆซักทีอ่าครับ คือรู้แล้วว่าเบื่อ เบื่อเพราะอะไร ทำอะไรที่ไม่อยากทำคืออะไร แล้วที่อยากทำคืออะไรเค้าก็ไม่ยอมพูด เป็นอย่างงี้อยู่หลายวัน
พอมาวันนี้ตอนบ่ายๆ เค้าโทรมาหาผม ผมดีใจมากครับ แต่เค้ากลับบอกว่า เลิกกันนะ ผมบอกทันทีว่าไม่เอาาา ทำไมพูดอย่างงั้น ผมก็ขอเหตุผล เค้าก็บอก ไม่รู้สิ คิดอยู่ว่าเลิกกันดีมั้ย มันเลยรู้สึกไม่ดี ผมก็บอกทำไมหล่ะ ทำไมต้องเลิกกันด้วย เราทำอะไรผิด เค้าก็บอกเปล่า เค้าบอกเค้าไม่อยากจะไปไหน ไม่อยากเจอใครแล้ว เค้าก็บอกว่าอยู่บ้านก็ไม่ออกจากห้องด้วยซ้ำ อยากอยู่เฉยๆอย่างเดียว ผมก็บอกว่างั้นต้องทำไงอ่า เรายอมทำทุกอย่างนะ เธออยู่บ้านเฉยๆก็ได้ อยากทำทุกอย่างให้เธอมีความสุข
เค้าก็บอก เนี่ยมันเลยไม่ดี ให้เราต้องเหนื่อยคนเดียว เราเลยรู้สึกผิด เลิกกันมันเลยดีกับทั้งคู่นะ ผมเลยบอกไปว่า มันดีสำหรับทั้งคู่ยังไง สำหรับเรามันไม่ดีเลยนะ สำหรับเธอหล่ะ?
(จริงๆผมไม่ได้ใช้คำว่าเธอนะ ผมเรียกชื่อเค้าแหละ ในที่นี้เลยใช้คำว่าเธอแทน) เค้าก็บอกว่าไม่รู้ จะได้เจอกันมั้ยก็ไม่รู้ ผมก็บอกเราไปหาก็ได้จริงๆไม่ยากหรอก เราสัญญาจะทำให้เธอมีความสุขนะ ยอมทุกอย่างจริงๆ เค้าก็ถาม ไม่เบื่อหรอ? ผมก็บอกว่าไม่ ไม่เหนื่อยหรอ? ผมก็บอกว่าไม่ สำหรับเธอแล้วเรายอมทุกอย่าง เธอเป็นกำลังใจให้เราสู้ ขอให้มีเธออยู่ด้วยกันชีวิตนี้ถือว่าสุขที่สุดละ เราก็คุยกันยาวอยู่นะ ผมเริ่มขี้เกียจเล่าละ เอาเป็นว่าเค้ายอมพูดออกมาละว่า ไม่อยากเรียนหมอ พยาบาลเลย ไม่เห็นจะชอบ คือผมก็รู้ละว่าแม่เค้าต้องพูดอะไรแน่เลย เค้าก็บอกว่าอยากเรียนสบายๆ ทำงานรัฐวิสาหกิจเงินเดือนไม่เยอะก็พอ แม่ก็ชอบว่าว่าจบพวกนี้ไปก็ไม่มีอนาคต ผมว่าเค้าคงอารมณ์เสียกับคำนี้แน่เลย
เอาเท่านี้ก่อนละกันครับ ไม่รู้จะเล่าอะไรเพิ่ม มีอะไรค่อยถามเนอะ อยากรู้ว่าผมควรทำไงอ่าครับ ตอนนี้เครียดมาก ส่วนชีวิตการเรียนผมตอนนี้ลงตัวแล้วครับ