เราให้ลูกชาย2ขวบไปร.ร.  เป็นร.ร.เล็กๆแถวบ้านซึ่งอยู่ไม่ไกล เราชอบระบบการเรียนการสอนที่นี่คะเน้นบูรณาการเราไม่คาดหวังว่าน้องต้องได้วิชาการอะไรมากมายให้น้องได้มีกิจกรรมในแต่ละวันที่ต่างกันไป ได้มีเพื่อนเพราะเป็นลูกคนเดียวเราเป็นคุณแม่ฟลูไทม์คะ(แต่ด้วยสุขภาพที่ไม่เอื้อหาหมอบ่อยรอการผ่าตัด)บางวันน้องต้องอยู่กับคุณยาย ยายรักหลานแล้วก็ตามใจมาก กิจกรรมส่วนใหญ่ในวันที่อยู่กับยายคือดูการ์ตูน ด้วยความที่น้องกินเก่งยายใช้เวลาในการกินข้าวเที่ยงสองชั่วโมงคะเพราะป้อนไปเรื่อยๆ. น้องก็ทานเรื่พอเราบอกว่าต้องจำกัดปริมานยายก็งอนบางทีก็ทะเลาะกันเลย จึงเป็นเหตุผลให้เราส่งลูกไปโรงเรียนคะ ตินตินเป็นเด็อารมณ์ดี  ชอบสังคมชอบมีเพื่อนแข็งแรงคุณยายเห็นด้วยกับการที่พาน้องไปร.รนะคะ
เราเกรงใจครูที่ร.ร.คะ คือที่นี่เด็กจะน้อยครูก็ดูแลทั่วถึงนะคะเขาใส่ใจเด็กทุกคนเป็นอย่างดีซึ่งเราให้ความสำคัญกัเรื่องมากคะ. บรรยากาศร.รพอใช้ได้คะอยู่ในกทมต้องทำใจแต่เราชอบที่นี่เพราะลูกเราชอบคะ ลูกเราไปร.รไม่เคยร้องไห้เลยตอนเช้าตื่นมาไป2-3วันแรกมีงงๆบ้างพอเห็นฝูงเด็กกับของเล่นก็ลืมพ่อแม่  เขาสนุกกับร.รมากคะกลับบ้านมาจะฮัมเพลงทุกวัน กลับมาบ้านเขาก็นิ่งมากขึ้นเบล่นอะไรได้นานขึ้น  ชอบหยิบนิทานมาให้อ่านให้ฟัง  ครูจะเล่าให้ฟังทุกวันว่าวันนี้ทำอะไรบ้าง ตินตินชอบไปนั่งร้องเพลงกับพี่อนุบาลเล่นของเล่นพี่ๆตินตินชอบทำงานคะครูบอก  ครูก็ชอบลูกเราด้วยวันนี้ครูถามว่าคุณแม่มีไลน์ไหมคะครูจะส่งภรูปตินตินที่ร.ร.มาให้ดู(คือแฟนเราทำงานที่สุราดตอนช่วงเปิดเทอมสองอาทิตเขาลาพักร้อนมาลุ้นว่าตินตินไปร.รจะเป็นไง ครูก็ก็ตกใจทีคุนพ่อลางานเพื่อมาส่งลูกเลยหรอ)เผื่อจะส่งให้คุฯพ่ออดูคงคิดถงลูก  ครูคงจะรู้สึกได้ว่าพวกเราใส่ใจ แตต่มันก็ไม่ราบลื่นซะทุกอย่างนะคะ  คือตินตินไม่ทานข้าวเที่ยงที่ร.ร.เลยครูก็เล่าให้ฟัเราสรุปได้เลยจากอาการลูกเราคือข้าวร.ร.ไม่อร่อยคะ555 แต่เราก็ไม่พูดนะคะ เราไม่อยากให้น้องแปลกแยกจากคนอื่นอีกอย่างก่อนเขารรรตินตินทานข้าวเที่ยงตอนบ่ายโมงถึงบ่ายสองเพราะน้องตื่นเวลานี้คะคือเขาต้องปรับตัวเราก็แก้ปัญหาโดยเอาขนมบ้าง  กล้วยบ้างที่จะไม่เป็นภาระครูต้องมาป้อน   เล่ามายาวเลยคะเหตุมาเกิดตรงที่ว่าคุณยายไปส่งหลานวันนี้คุณยายก็เก็บข้อมูลมาหลายวันคะ พอเจอครูยายถามเป็นชุด กับข้าวที่นี่เป็นอะไรครูก็ตอบ.....แม่เราก็บอกว่างั้นเอามะละกอมาให้ฝากเข้าตู้เย็นไว้เป็นมื้อเที่ยง  แล้วที่นี่นอนแอร์หรือพัดลมคะ...เห็นหลานไม่นอนกลางวัน(ที่นี่ไม่มีแอร์คะเราก็ไม่ได้ถามก่อนด้วยแหละ แต่เราก็เฉยๆเพราะลูกเราอยู่ได้ค หลับไม่นานแต่ไม่งอแงกลับบ้านอาบน้ำทานข้าวเล่นอ่านนิทานนอนตั้งกะทุ่มตครึ่งทุกวันตื่นเจ็ดโมง) ต่อคะยายก็บอกครูก่อนจะลากลับเน้นให้น้องใช้มือขวาหน่อยนะคะกลัวน้องถนัดซ้ายเรื่องนี่คุณพูดกับครูทุกครั้งที่ไปโรงเรียนตั้งแต่ไปมัดจำจนวันจ่ายตังแล้วก็วันนี้คะ   เราเกรงใจคุณครูค ไม่อยากเป็นผูปกคอรงเรื่องเยอะ  เราไม่กล้าปล่อยให้ยายไปรับส่งหลานเลยคะบอกตามตรงเรากลัวแม่เราเยอะกับครูแล้วพอตอบกลับไม่ถูกใจจะมีปัญหาคะ  เพราะเคยเกิดเรื่องทำนองนี้ที่คลีนิกประจำมาแล้ว เราควรบอกกับแม่ยังไงดีคะ ท่านโกดง่ายรักหลาน  แต่เราเครียดคะ คือต้องมีวันที่เราไปหาหมอบางวันอาจจะกลับมารับไมทัน  (คือแม่เราเป็นข้าราชการชั้นผู้ใหญ่ก่อนที่จะเกษียนแล้วก็กำลังจะจบป.เอกคะ อีโก้แม่เราสูงมาก"ไม่มีเจตนาจะอวดนะคะ" ขัดใจไม่ได้ขัดคอก็ไม่ได้) ขอต่ออีกนิดคะพอกลับบ้านคะเราก็เอารูปที่รรให้ดูเป็นรูป ตินตินแอบเอารองเท้าครูมาใส่คือครูเขาก็ขำๆ เห็นว่าน่ารักดีส่งมาให้ดู แม่เราบอกว่าให้เราซื้อรองเท้าผู้ใหญ่ไซส์เล็กไปไว้ร.รเพราะรองเท้าคณูอาจจะไม่สะอาด......เฮ้อ มีอีกคะคุณยายบอกว่าตินตินชอบเล่นสไรเดอร์ให้ยกของที่บ้านไปไว้ที่รรจะได้ไม่ต้องไปแย่งกับเพื่อน  เราก็บอกแม่เราว่าให้ตินตินปรับตัวนะที่ส่งไปรรน่ะ เขาใจว่ารักหลานแต่ถ้าที่กล่าวมาเนี่ยแล้วไปทำอย่างนั้นก็ให้ตินตินอยู่บ้านดีกว่าเท่านั้นคะคุณยายน้อยใจงอนไม่คุยด้วย.  แม่เราขี้งอนมากคะ(เหมือนเราเลย)ทะเลาะกันเรื่องเลี้ยงหลานประจำ
ป.ล.ยาวไปสักหน่อย  รบกวนช่วยหาทางออกให้เราทีคะ