เจอมนุษย์ป้าครั้งแรก ตื่นเต้น ( ตอนที่ 1 )

ขอเล่าประสบการณ์เจอมนุษย์ป้าครั้งแรกบนเครื่องบิน  จขกท  เดินทางโดยสายการบินหางแดงจากดอนเมืองไป กระบี่  โดยเช็คอินที่ดอนเมืองและที่นั่ง
สุ่มให้เป็น Hpt Seat แถวที่ 1  ( 1A ) ก็ดีใจมากเพราะกว้างสุด  ตอนบอร์ดเรียกขึ้นเครื่องป้ากลุ่มนี้ ประมาร3คนก็รีบไปขึ้นเครื่องก่อนเนื่องจากป้าแกซื้อHot Seat แถวที่ 2 ไว้ผมก็รอขึ้นเครื่องท้ายๆปรากฏว่าขึ้นไป คุณป้าแกนั่งที่นั่งผมเรียบร้อย สบายใจ 3 ป้า 1A  1B  1C  นี่คือบทสนทนาระหว่างผมกับป้า

ผม : ขอโทษน้ะครับคุณป้า  1 A ตรงนี้มันที่นั่งผมครับ
ป้า :  อ้าวเหรอ  เธอไปนั่งแถว 2 ไป ป้าจะนั่งตรงนี้มันกว้างป้าวื้อที่นั่งมา
ผม :  ขอโทษนะครับคุณป้าผมจะนั่งที่ของผมครับ
ป้า :  อารมณ์ขึ้น ก็บอกแล้วไงชั้นจะนั่งตรงนี้  มันก็เหมือนๆกันแหละนั่งตรงไหนถึงพร้อมกัน
ผม :  เหรอครับป้า ( ถอนหายใจ 1 วิ )  โทษนะครับป้า  แก่จนป่านนี้แล้วแยกแยะไม่ออกเหรอครับว่าที่นั่งเค้าให้นั่งตามที่ระบุไว้ในบัตรโดยสารแอร์ก็ประกาศอยู่หูตึงเหรอครับ  ถ้าคุณป้าไม่ลุกผมจะอุ้มป้าไปเองครับ  ป้าอีก 2 คนเลยบอกว่า ชั้นจ่ายเงินค่าที่นั่งมาน้ะหลายร้อย เธอได้จ่ายมั้นไหนเอาตั๋วมาดูซิ่
ขณะนั้นคุณแอร์ก็เข้ามาบทสนทนาเริ่มขึ้น
แอร์คนสวย: ขอโทษน้ะค้ะคุณป้าขอดูบัตรที่นั่งด้วยค่ะ  
ป้า : ยื่นให้ดู  พร้อมบอกว่ายังงัยก็จะนั่งตรงนี้
แอร์ : ตามกฏของสายการบินเราให้นั่งที่ตามที่ระบุไว้ในบัตรโดยสารค่ะ  ขออภัยในความไม่สะดวกน้ะค๊ะ
ขณะนั้นผู้โดยสารต่างมองมากันเป็นตาเดียว
ป้า : อะไรกันนักกันหนาว้ะ กูบอกกูจะนั่งตรงนี้  
แอร์ :ถ้าคุณป้าไม่ย้ายเราจะเชิญคุณป้าลงจากเครื่องตามกฏการบินในข้อหาก่อความวุ่นวายก่อให้เกิดความรำคาญต่อผู้โดยสารท่านอื่น
ป้า : ลุกขึ้นแบบโมโห ในขณะนั้นสายตานางมองไปเห็นที่นั่งเบาะสีแดงที่เป็น ประตูทางออกฉุกเฉิน นางปรี่ไปนั่งด้วยความเร็ว 4X100 แบบไม่ถามใคร
แอร์ : ตะโกนบอกคุณป้านั่งตรงนั้นไม่ได้ค่ะ
ป้า : ทำไมชั้นจะนั่งไม่ได้ ชั้นซื้อที่นั่งมาเบาะสีแดงชั้นต้องนั่งได้
แอร์ : ที่นั่งตรงนั้นเราสำรองไว้ให้ผู้โดยสารที่ซื้อก็จริงค่ะ แต่ต้องมีความพร้อมทั้งร่างกายและจิตใจในการเปิดประตูทางออกฉุกเฉินน้ะค๊ะรบกวนคุณป้ากลับมานั่งที่ด้วยค่ะ
ป้า :  ท่าทางจะโกรธมากเดินมานั่งที่ตัวเองแถวที่ 2 แต่โดยดี
ยังไม่จบน้ะครับ มีต่อ
หลังจากเครื่องไต่ระดับได้ที่แล้ว  สัญญานรัดเข็มขัดดับ  นางเริ่มก่อความวุ่นวายอีกครั้งเอาเท้าดันเบาะผมแบบแกล้ง ( นางนั่งหลังผม )  ผมก็เลยเอนเบาะใส่นางลุกขึ้นวีนเลย
ป้า : นี่เธอหัดมีมารยาทหน่อยสิ่  เอนเบาะมาทำไมชั้นอึดอัด
ผม : มารยาทของผมหมดตั้งแต่ป้าดันเบาะผมทุก 2 วินาทีและ  รบกวนป้ากลับไปนั่งกับที่สงบจิตใจอีกไม่ถึง ชม.ก็จะลงและใช้เวลาลาบนเครื่องให้มีประโยชน์มากที่สุดไม่รู้ลงไปจะมีลมหายใจอยู่บนโลกได้กี่วัน  อย่าให้ผมต้องเสียมารยาทกับคนสูงอายุไปมากกว่านี้เลย
ป้า : โกรธมาก  บ่นด่าผมตลอดทาง
จนเครื่องลงจนมารอรับกระเป๋า ผมสบตากับป้าอีกครั้ง  และความบังเอิญเกิดขึ้นอีกครั้ง ผมกับป้าพักโรงแรมเดียวกัน เช็คอินพร้อมกัน  แต่รถที่มารับคนละคัน  เป็นเซอร์ไพรส์มาก  มีต่อ(ตอนที่ 2 ครับ )   มนุษย์ป้ายังไม่ย่อท้อต่อการเอาคืน 555
แก้ไขข้อความเมื่อ

สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 38
เจอมนุษย์ป้าครั้งแรก ตื่นเต้น ( ตอนที่ 2 )
หลังจากสบตากันที่สนามบินครั้งสุดท้าย  พอดีรถจากโรงแรม เซนทาราอันดาเทวี  มารับเป็นรถ CAMRY ลีมูซีนป้ายเขียวของโรงแรมเพราะ จขกท  จองไว้ราคา 1,500  บาท รับส่งสนามบิน ไป-กลับ  พอเดินทางมาถึงโรงแรมมีพนักงานยกกระเป๋า เปิดประตูให้และลากกระเป๋าไปเช็คอิน  พอเงยหน้ามาเท่านั้นแหละเงิบ  ยัยป้ากำลังเช็คอินอยู่  จขกท  เดินยิ้มอย่างสง่างามไปที่เคาเตอร์เช็คอิน  พร้อมยื่น วอยเชอร์ ของอโกด้า ให้พนักงานคนสวย
บทสนทนาเริ่มต้น ณ.ตอนนี้

พนักงานคนสวย : คุณ......จองผ่านอโกด้าห้องดีลักซ์รวมอาหารเช้า 3 วัน 2 คืนน้ะค๊ะ  พนักงานก็เงียบไปซักพัก พอดีห้องดีลักซ์เราเต็มเราอัพเกรดห้อง Pool Access ให้น้ะค้ะสามารถลงสระว่ายน้ำได้เลย  รู้สึกว่า จขกท  จะโชคดีอีกและได้อัพเกรดห้องด้วย ยิ้มกริ่มในใจ  หุๆๆๆๆ แต่เดี๋ยวก่อนยังไม่จบเท่านั้น  นังมนุษย์ป้าได้ยิน หูผึ่งขึ้นมาทันที
ป้า :  น้องค๊ะทำไมดิชั้นมาก่อนถึงไม่ได้อัพเกรดค๊ะ  พร้อมกับตวาดพนักงานดังลั่น จนฝรั่งญี่ปุ่น มองมาที่นาง
จขกท :  คิดในใจเอาอีกแล้วกรู ( ความโชคดีมาพร้อมกับความโชคร้าย )
พนักงาน : โทษน้ะค๊ะคุณ......(ชื่อยายป้า )  ลูกค้าจองห้อง ดีลักษ์มาพร้อมเตียงเสริมไม่รวมอาหารเช้ามากับแพคเกจแอร์เอเซียโก 3 วัน 2 คืน และห้องที่คุณป้าเช็คอินมีเป็นห้องสุดท้าย คุณ...... (ชื่อยายป้า ) ก็ได้ห้องตรงตามในวอยเชอร์ทุกอย่างค่ะ  
ป้า :  อะไรกันห้องนี้อยู่ชั้น 4  คนแก่เดินขึ้นลงลำบาก  (ลำบากและจะมาเที่ยวทำไมอีป้า )  ช่วยอัพเกรดเป็นห้องชั้นล่างให้ชั้นด้วย
พนักงาน :  ได้ค่ะอัพเกรดได้แต่คุณป้า  แต่คืนละ 1,000  บาทค่ะ  พร้อมยิ้มสวยๆใส่คุณป้า  พร้อมมองมาที่ผมบอกเรียบร้อยค่ะเดี๋ยวให้พนักงานพาไปส่งที่ห้องน้ะค๊ะ
ผม : ขอบคุณครับ พร้อมมองยัยป้าแบบเชิดเริ่ดๆๆ 55555+
ป้า :  โวยวายว่ายังงัยก้ต้องได้อัพเกรดห้อง  แต่เมื่อพนักงานไม่ยอมนางก็สงบไปโดยปริยาย
ผม :  สบตากับป้าอีกครั้งก่อนเดินมาที่ห้องโดยมองอีป้าที่กำลังโมโห
*****สถานการณ์ปกติ  พักผ่อนนอนหลับ******จนถึงเช้าที่ห้องอาหาร  จขกท  จองทัวร์ ของบาราคูดัส สปีดโบ้ท เกาะห้อง ไว้ก็เลยมาทานอาหารเช้าที่ห้องอาหารโรงแรม  พนักงานจะถามเบอร์ห้องแต่พอกินขนมปังปิ้งไม่ทันจะเคี้ยวเอ๊ะ เสียงคุ้นๆ  เงยหน้ามองไปที่ทางเข้า  อีป้ามาในชุดชายหาดแบบผ้าถุงลายดอกสีส้ม สีม่วง  สีชมพู  ยืนเถียงกับพนักงานว่าจะเข้ามาทานอาหารเช้า

ป้า : อาหารเช้าชั้นจะเข้าไปทาน
พนักงาน : ห้องคุณ........(ชื่อป้า ) ไม่มีอาหารเช้าน้ะค๊ะ  ถ้าจะทานต้องเสียเงินท่านละ 559 บาทค่ะ
ป้า : ชั้นทานไม่เยอะหรอกนิดเดียว
พนักงาน : ไม่ได้ค่ะ
ป้า :  เดินจากไปพร้อมทิ้งท้ายกับพนักงานว่าเฮ็งซวย
หลังจากนั้นผมเดินมาที่ล็อบบี้เพื่อรอรถมารับไปขึ้นเรือ  เจอยายป้านั่งรออยู่แล้ว  จขกท ก็เลยเดินไปนั่งโซฟาใกล้ๆ พร้อมสบตาและมองคุณป้าด้วยสายตาอย่างเป็นมิตร  ทันใดนั้นเองอีป้าพูดมาว่า  เบื่อจังเลยเว้ยมาเที่ยวครั้งนี้เจอแต่คนเอาเปรียบ   จขกท  สตั้นไป 1 วินาที  (คิดในใจอีป้านั่นแหละเอาเปรียบแต่เขา )  จนรถของทัวร์มารับที่ โรงแรมก็เรียกชื่อพร้อมขอดูวอยเชอร์  แล้วเชิญผมไปขึ้นรถ  และมารับลูกค้าอีกกลุ่ม  ปรากฏว่าลูกค้าอีกกลุ่มคืออีป้า  จขกท  คิดแล้วคิดอีก  ยกเลิกทริปถ้าร่วมทริปกับอีป้าไม่สนุกแน่  แต่ปรากฏทัวร์ของอีปร้าเป็นเรือหางยาว  ก็เลยโอเครไปก็ไป

ไกด์ : สติ๊กเกอร์สีแดงไปเรือเร็วหมายเลข 14  สติ๊กเกอร์น้ำเงินไปเรือหางยาวเบอร์ 11
ป้า : เห็นเรือ  ตกใจ  ชั้นต้องไปลำนี้เหรอ ( จขกท  นึกในใจตอนจองไม่แหกตาดูเหรออีป้า )  ชั้นปีนขึ้นไม่ได้หรอกน้ะ
ไกด์ : ป้าต้องไปลำนั้นคับ เรือเร็วราคาแพงกว่า  ยายป้าหันมาที่ จขกท  แล้วพูดว่า  เธอเอาใบจองมาดูซิ กี่บาทพร้อมดึงจากมือผมไปอย่างรวดเร็ว
จขกท : นี่ป้า อย่าเสียมารยาทขอดูให้เจ้าของเค้าอนุญาติก่อนอย่าทำนิสัยแบบนี้  ถ้าไปไม่ไหวกลับโรงเเรมไปนอนเคี้ยวหมากเลย
ป้า : เธอไม่ต้องมาอวดดี  ชั้นซวยมากเจอเธอตั้งแต่ต้นทริปนี้ชั้นไม่สนุกและ
จขกท : เหรอคับป้าผมซวยมากกว่าที่เจอกับคนแก่กะโหลกกะลาไร้สติอย่างป้า  ลูกหลานไม่รักเหรอถึงทำตัวทุเรศแบบนี้
ฝรั่ง จีน  มองแบบงง  มันด่าไรกันว้ะ ทันใดนั้นเอง ไกด์ก็เรียกให้ จขกท ลงเรือปล่อยอีปร้าไปเรือหางยาว

****ตัดตอนขากลับเลย*****

จขกท ทานอาหารเช้าเสร็จ  ก็เช็คเอาท์มาขึ้นรถลีมูซีนของโรงแรม  อีป้ามองมาถามกับคนขับว่าเราจะไปไหน  คนขับบอกสนามบิน  ป้าบอกดีเลยขอติดรถไปด้วย  จขกท  ได้ยินเลยบอกไปว่า  ขอโทษน้ะคับ  ผมจ่ายเงิน 1500 บาท  และต้องการนั่งคนเดียวอยากไปจองคันใหม่ เข้าใจตรงกันน้ะป้าพร้อมมองไปที่คนขับรถแบบมั่นใจพยักหน้า 1 ครั้งเดินขึ้นรถคนขับรถออกรถเลย  อีป้าคงด่าลับหลังเป็นแน่

******ตัดมาที่สนามบิน*******

จขกท  บินบางกอกแอร์เวย์  ก็จะมีห้องรับรองให้ที่สนามบิน จขกท  ก็เข้าไปนั่งเริดๆเชิดๆรอขึ้นเครื่อง  ยังไม่จบน้ะ  อีมนุษย์ป้าเห็นผมนั่งอยู่กับผู้โดยสารท่านอื่นอีก 5 - 6 คน  นางปรี่เข้ามาพนักงาน PG เลยบอกขอดู บอร์ดดิ้งพาส  นางยื่นบอร์ดดิ้งพาสของหางแดงให้พนักงานยิ้มอย่างสวยๆแล้วบอกว่า  ป้าค้ะแอร์เอเซียด้านนอกค่ะ  ป้าบอกแล้วไอ้หนุ่มคนนั้นทำไมเข้าไปได้  พนักงานมองมาที่  จขกท  แล้วยิ้มมุมปากกับอีป้า แล้วบอกว่าลูกค้าท่านนั้นผู้โดยสารบางกอกแร์เวย์ บลูริบบอน ค่ะ  ป้าเงิบลากกระเป๋าออกไปเลย
*****จบ********

จขกท  เล่าจากเรื่องราวจริงทั้งหมดที่เกิดขึ้นที่สัมผัสกับอีมนุษย์ป้า 3 คนนี้ตลอดทริปกระบี่  เป็นการไปผักผ่อนแบบตื่นเต้นตลอดเวลา
บังเอิญแล้วบังเอิญเล่า  ดีน้ะที่สนามบินปลายทางคนละที่  ไม่งั้นคงได้สบตากันอีกแน่นอน  คริๆๆๆ
ความคิดเห็นที่ 113
ช่างเป็นมหากาพย์ภาพยนตร์มนุษย์ป้าจริงๆค่ะ ฮ่าๆๆ
คือปกติแล้วแต่ละคนก็คงจะเจอมนุษย์ป้าในเหตุการณ์เดียวแล้วจบไป

จขกท ช่างเป็นคนที่โชคดีเสียนี่กระไร ได้เจอตลอดทริป
ถือเป็นการต่อกรที่ดีค่ะ สนุกสนานเฮฮา ฮ่าๆๆ

ตัวเราเคยเจอมนุษย์ป้าขั้นบอสครั้งนึง
ตอนที่เรากับเพื่อนๆจะนั่งเรือสปีดโบ๊ทไปเกาะเต่าค่ะ คือเป็นเรือส่วนตัวน่ะค่ะ
เราเป็นคนเกาะสมุย แล้วเจ้าของเรือคือญาติเรา สปีดโบ๊ทลำนั้นก็ถือเป็นเรือส่วนตัวน่ะค่ะ

แล้วที่ท่าเรือก็มีเรือจะไปเกาะเต่า แต่ไม่ใช่สปีดโบ๊ท เป็นเรือโดยสารปกติ ทีนี้เรือมันก็จอดท่าเดียวกัน
เราก็คุยกับพนักงานเรียบร้อย เราบอกว่าเดี๋ยวไปนะ ขอเข้าห้องน้ำกันก่อน

พอเราและเพื่อนเดินไปถึงเรือปรากฎว่ามีน้าสามคนนั่งอยู่ในสปีดโบ๊ทลำของเรา (อายุน่าจะราวๆ 40-45)
คนขับเรือก็ไม่อยู่ เราเลยเดินลงไปในเรือแล้วถามน้าว่า (ตอนนี้ยังคิดว่าเป็นน้าอยู่)
เรา : น้ามาทำอะไรในเรือลำนี้คะ?
น้าหนึ่ง : ก็ไปเกาะเต่าไงคะน้อง เรือลำนี้จะไปเกาะเต่าค่ะ
เรา : หนูทราบค่ะว่าเรือลำนี้จะไปเกาะเต่า เพราะเรือลำนี้เป็นของพวกหนูค่ะ แต่ว่าน้ามาทำอะไรบนเรือหนู
น้าหนึ่ง : ก็เรือลำนู้นมันอึดอัด คนเยอะ มีแต่ฝรั่ง แล้วเรือลำนี้นั่งไม่ได้เหรอ
น้าสอง : นั่นสิ ก็คนขับบอกไปเกาะเต่า พวกชั้นก็จะไปเกาะเต่า ทำไมจะนั่งไม่ได้
เรา : เรือลำนี้เป็นเรือส่วนตัวค่ะ ถ้าน้าซื้อทริปก็ต้องไปลำนั้นค่ะ
น้าหนึ่ง : อะไรกัน ก็เรือของบริษัทเดียวกัน ไปเกาะเต่าเหมือนกัน ทำไมชั้นจะนั่งไปด้วยไม่ได้
เรา : เข้าใจคำว่าเรือส่วนตัวมั้ยคะ ไม่ได้มีไว้บริการลูกค้าคนอื่น เชิญน้าออกจากเรือด้วย
น้าสาม : พวกเธอจะไปเกาะเต่าใช่มั้ย งั้นพวกชั้นขอติดเรือไปด้วยแล้วกัน ลำนู้นคนเยอะ
น้าสอง : นั่นสิ เป็นเด็กเป็นเล็กหัดมีน้ำใจหน่อย
เรา : สงสัยจะคุยกันไม่รู้เรื่อง

เรา คิดในใจ เจอมนุษย์ป้าพลังพิเศษซะแล้ว แต่ละคนคงเอากาวตราช้างทาก้นไว้ นั่งติดไม่ยอมไปไหน
เราเลยเดินขึ้นมาที่ท่าเรือ ตรงไปที่ออฟฟิศ แล้วไปบอกลุงว่าเอาเรือลำใหม่ออกให้หน่อย
เราก็เล่าเหตุการณ์ให้ฟัง ลุงก็หัวเราะ แล้วบอกว่าเดี๋ยวจัดการเอง แล้วลุงก็สั่งให้พนักงานเอาเรืออีกลำออก
เราและเพื่อนก็เดินมาลงเรือสปีดโบ๊ทอีกลำที่จอดใกล้ๆกัน พวกเราก็มองมนุษย์ป้าด้วยสายตาเบื่อหน่าย
มนุษย์ป้าเห็นเราเดินลงลำนี้ก็ตะโกนว่า "อ้าว ย้ายเรือเหรอ" แล้วก็รีบลุก หยิบของขึ้นจากเรือลำนั้นจะมาลงเรือเรา
ลุงเรา : ขอโทษนะครับ นี่เป็นเรือส่วนตัวครับ ไม่ได้มีไว้บริการลูกค้า ลูกค้าทั้งสามซื้อทริปเกาะเต่าใช่มั้ยครับ
เชิญลงเรือลำใหญ่ครับ เชิญครับ
ป้าหนึ่ง : ก็เด็กพวกนี้จะไปเกาะเต่าไม่ใช่เหรอ ลำนั้นคนเยอะ อึดอัดอ่ะ
ลุงเรา : เรือส่วนตัวครับ ส่วนตัว ไพรเวท เรือสปีดโบ๊ทลำนี้รับเฉพาะเด็กกลุ่มนี้เท่านั้น เข้าใจมั้ยครับ
ป้าสอง : นายเป็นพนักงานใช่มะ งั้นพวกชั้นจะเอาเรือส่วนตัวเหมือนกัน เท่าไหร่ว่ามา
ลุงเรา : สามหมื่นครับ เหมาหนึ่งวัน สามหมื่นพร้อมคนขับเรือครับ สนใจอัพเกรดมั้ยครับ
ป้าหนึ่ง : โห ทำไมแพงจัง โกหกรึเปล่าเนี่ย ตั้งสามหมื่น แล้วเด็กพวกนี้มีปัญญาซื้อได้ไง
ลุงเรา : เด็กพวกนี้เป็นหลานผม ผมเป็นเจ้าของเรือพวกนี้ พูดง่ายๆคือเจ้าของบริษัทเรือ เชิญพวกคุณไปลงเรือได้แล้ว
เพราะเรือลำนั้นจะออกแล้วตามเวลาทริป และเรือสปีดโบ๊ทจะออกแค่ลำเดียวคือลำนี้ ลำที่พวกคุณไปหย่อนก้นจะไม่ออกไปไหน
บอกไว้ก่อนนะครับว่าเราไม่มีนโยบายคืนเงิน จะไปไม่ไป?

และมนุษย์ป้าก็เงิบและเดินไปลงเรือลำใหญ่ตามที่ควรจะเป็น ทั้งขำทั้งปวดหัวเลยค่ะตอนนั้น

ปล.-ลุงเราเป็นคนใจดีนะคะ ตลกด้วย ไม่เคยเห็นลุงในมุมนี้เหมือนกัน
     - ที่บอกว่าเหมาสามหมื่นนี่ไม่ใช่เรื่องจริงนะคะ แกตอบประชดป้าไป
     - ลำดับการพูดนี่เราไม่ได้จำได้เป๊ะนะคะว่าคนไหนประโยคไหน แทนชื่อป้าหนึ่ง,สอง,สาม เพื่อให้เข้าใจง่ายค่ะ
ความคิดเห็นที่ 90
เจอในห้างเลยจ้า เรายืนเลือกเมล็ดทานตะวันอยู่ ด้านข้างเป็นถั่วลิสงอบ ทอด สาระพัดชนิด เรากำลังหยิบซองที่อยากกิน ป้าแก่ๆ 4-5คน ก็เดินมา

อีป้า: เกะกะ เลือกของไม่ได้เลย ฉันอยากได้ถั่วลิสงอบ ยืนปิดซะมิด
เรา: ปากดีละ จะได้ตบคนแก่กลางห้างก็วันนี้  แล้วที่มันอยู่ตรงหน้าป้าอ่ะ ทุเรียนไง ที่ยืนอยู่เนี่ยเมล็ดทานตะวัน ทั้งแถบนะป้า
อีป้า: เด็กนี่ไม่มีมารยาทเลย
เรา: อ้าว!  มารยาทอ่ะมี แต่บังเอิญใช้กับคนที่มีมารยาทด้วยกัน ของที่จะกินก็อยู่ตรงหน้ายังจะมาพาลคนอื่น หรือว่าที่ตรงนั้นยืนไม่พอคะป้า ซื้อทั้งห้างไว้ยืนเลยมั้ยคะ
พนักงาน: ถั่วลิสงทั้งหมดมีแค่ตรงหน้าคุณป้านะ ที่น้องยืนอยู่คือเมล็ดทานตะวันค่ะ
อีป้าเงิบค่ะ คนแถวนั้นหันมามองเป็นตาเดียว สุดท้ายมันก็ไม่หยิบค่ะ พี่คนนึงเลยเดินมาคุยกับเรา
พี่คนนึง: มนุษย์ป้าน่ะค่ะน้อง น่าตบมากค่ะ เมื่อกี้ก็ไปโซนน้ำมัน บอกว่าจะซื้อยี่ห้อนี้ แต่พี่ยืนบัง พี่ก็หลบให้ สรุปมันก็ไม่หยิบค่ะ บอกว่าไม่เอา ยี่ห้อนี้ไม่เคยใช้ พี่ก็งงแล้วบอกจะเอา
เรา: น่าตบจริงๆ ด้วยค่ะพี่ เพี้ยง! ขอให้โดนตบฟันปลอมหลุด
พี่คนนึง: น้อยไปมั้งนะคะน้อง เอาให้หัวหลุดไปเลยค่ะ

สรุปแล้วมนุษย์ป้ามีให้พบเห็นกันอยู่ทั่วไป ทุกสังคม ทุกสถานที่ ป้าแกมีทั้งจนและรวย แต่สันดา น เหมือนกันคือเป็นโรคอิจฉาคนอื่น กวนทีนคนอื่น ปากหม า  ใส่คนอื่น แซงคิวคนอื่นและอีกสาระพัดที่มนุษย์ป้าทำ ความสามารถแกเยอะจริงไรจริง
ความคิดเห็นที่ 16
บร๊ะไม่น่าเชื่อ ยังมีมนุษย์แบบนี้อยู่บนโลก

ผมเคยเจอมนุษย์ป้า แขกอินเดียน่าจะสัญชาติไทย นุ่งสาหรี่ บิน TG ไปอินเดีย  นั่งด้านหลังผม ไฟลท์ออกสามทุ่ม  เครื่องไต่ระดับปุ๊บคงที่แอร์มาเสริฟอาหาร พอกินเสร็จ มนุษย์ป้าเริ่มเรื่องมากละ
มนุษย์ป้าอินเดีย:    น้องๆ ช่วยเปิดเพลงอินเดียเอาไว้ในแทรคหน่อยคะ
น้องแอร์:          คือเราไม่มีค่ะ
มนุษย์ป้าอินเดีย:    น้องช่วยไปเรียกหัวหน้ามาหน่อย
น้องแอร์:      ค่ะ
มนุษย์ป้าอินเดีย:      เครื่องที่บินไปอินเดียควรจะมีเพลงอินเดียนะ รบกวนช่วยหาให้หน่อย
หัวหน้าแอร์:      เราไม่มีค่ะ ถ้ายังไงเราจะเก็บไว้พิจารณานะคะ
กู :          รำคาญหว่ะสาส กูจะนอน ดึกแล้วสาส บินแค่สามชม.เรื่องมากจังป้า เมิงก็พูดไทยอ่านไทยเขียนไทยชัดหนิ ฟังเพลงไรก็ฟังไปเหอะหน่า
รำคาญ กูจะนอน (คิดในใจ)
มนุษย์ป้าอินเดีย :  ชียังไม่หยุดพล่ามครับ ควรต้องมีอย่างงั้นอย่างงี้ อย่างโน้น
หัวหน้าแอร์: ก็ ค่ะๆๆๆๆ อย่างเดียวเลยกว่าชีจะเลิกพล่าม
กู:  รำคานsus
ความคิดเห็นที่ 47


สักทีเถอะป้า
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่