เคยเห็นหัวข้อเรื่องผู้รับเหมาทิ้งงาน แต่ก็ไม่เคยคิดว่าจะมาเกิดขึ้นกับตัวเอง ไม่คิดจะหาความรู้ไว้ประดับสมองเลย รู้ไว้ใช่ว่า ใส่บ่าแบกหาม แต่ก็คนไทยอ่านหนังสือ วันละ 8 บรรทัด พอเจอเรื่องที่ไม่เกี่ยวกับเราก็ไม่ค่อยสนใจ......
เรื่องที่เกิดขึ้นกับเราก็ไม่ได้หนักหนา เท่ากับท่านอื่นที่สูญเงินไปหลักแสนหลักล้าน น่าเห็นใจเขาเหล่านั้นจริงๆ เรื่องมีอยู่ว่าผู้รับเหมาสมัยนี้ มันช่างหายากจริงๆ ถึงจะหาได้ก็เล่นตัว ราคาก็แสนจะแพง ก็หาข้อมูลจากใน เน็ตเนี่ยและกว่าจะเจอแต่ละร้านที่ไกล้บ้านก็แสนยากเพราะงานที่เราจะจ้างเป็นแค่งานเล็กน้อยที่ไม่ค่อยมีใครอยากจะทำ
งานแรก ทำรางน้ำฝน (เล็กน้อยจริงๆ เห็นเขาทำแล้วไม่น่ายากเพราะมีรางขายสำเร็จอยู่แล้ว) โทรไปตามเบอร์ที่แจ้ง นัดกันอยู่หลายครั้ง หลอกให้รอ แล้วก็ไม่มาสักที ไม่รู้จะให้เรารอไปเพื่ออะไร 2 วันก็แล้ว 4 วันก็แล้ว ไม่บอกเลิกนั้ดเลื่อนอยู่เรื่อย จะไปธุระที่ไหนไม่ได้ก็ต้องมาเสียเวลารอ พูดแล้วก็เคลียดผ่านไป 10 วันและว่างอีกวัน ก็โทรไปอีก ก็หลอกให้รออีกจนเราบอกว่าจะให้เข้ามาทำประตูรั้วบ้านด้วย มาเลยทีนี้ดีใจมาก ทำให้จนเสร็จก็จะทำประตูรั้วต่อ ไอ้เรื่องประตูรั้ว เดิมมันเป็นบานพับ เปิดปิด ลำบาก อยากจะเปลี่ยนให้เป็นบานเลื่อน จริงๆก็ไม่ได้มีความจำเป็นต้องรีบทำนะ บอกช่างเรื่องนี้เห็นช่างเสนอไอเดียมาก็ดูเข้าท่า น่าใช้ เอาบานพับไปโมเป็น บานเลื่อน ตกลงทำในราคา 4000 บาท มัดจำ 2000 แต่วันนี้ตังไม่พอก็เลยให้ มัดจำไปแค่ 1500 เพราะเข้าใจว่าช่างจำเป็นต้องเอาเงินส่วนนี้ไปซื้อเหล็กเพื่อมาทำประตู ณ. ขั้นตอนนี้ขอเตือนให้ทำสัญญา แต่งานเล็กขนาดนี้ช่างคงไม่โกง เราเลยไม่ทำ แต่ช่างก็ถามนะว่า ทำสัญญาไหม ไว้ใจกันไหม เราบอกไว้ใจ...
ขอแนะนำให้ ถ่ายรูป ถ่ายคลิป ถ่ายให้ช่างรู้นะ ว่าเราถ่ายอยู่ อย่าแอบ มันจะเป็นหลักฐานให้เราในอนาคต (ถึงแม้จะไม่สามารถช่วยอะไรได้มากนัก คงได้แค่ขู่ ถ้าถึงขั้นเกิดความเสียหาย ตำรวจ ก็ช่วยได้แค่ลงบรรทึกประจำวัน หรือตำรวจจะทำได้มากกว่านี้รบกวนแนะนำหน่อยค่ะ) ณ.วันที่ตกลงกัน วันที่ 16 พฤษภาคม 2557 วันศุกร์ ช่างบอกว่าตัดไปเลยไหมจะได้เร็วๆ วันจันทร์ก็เสร็จ ช่างตัดประตูบ้านเราออกไป รู้สึกใจหาย เพราะบ้านไม่มีประตู จะป้องกันขโมยได้อย่างไร รถ 2 คน มอร์ไซ 1 แจ๊สไฮบริด 1 จอดที่บ้านไม่ได้ ต้องขับรถไปทำงานทุกวัน ปกติขึ้นรถรับส่งบริษัท มอร์ไซจำใจต้องจอดทิ้งไว้อย่างนั้นแล่ะ ทนเอา
วันจันทร์ รอ รอ รอ วันจันทร์ ไม่เห็นแม้วี่แวว โทรไปตามบอกว่า ยังไม่เสร็จเลย วันพุธได้ไหม เราไม่เรื่องมาก ไม่ว่าอะไร รอ รอ ต่อไป
วันพุธ ไม่มีวี่แวว โทรไปตามบอกว่าลูกน้องเอารถไปชนบาทเจ็บสาหัสพาลูกน้องไปโรงบาล รอ รอ รอ
วันศุกร์ โทรไป ไม่รู้กี่สาย ไม่รับ เอาเบอร์ใหม่โทรไป รับเลย (ตั้งใจไม่รับโทรศัพท์เรานะเนี่ย)อ้างว่าลูกน้องที่รถชน อาการสาหัสไม่สามารถมาทำให้เราได้ งั้นก็ให้คนอื่นมาทำให้ได้ไหม บอกว่าลูกน้องอีกคนไปรับลูก ที่....อุดร..และ..(จังหวัดทางภาคอิสารหลายจังหวัดเหลือเกินจำไม่ได้ ลูกหลายคนด้วย..เฮ้อ..) อ้างเหตุ คสช ประกาศหยุดเรียน ณ. วันนั้น คสช.ประกาศหยุดถึงวันที่ 25 คือวันอาทิตย์ (โถ่ลุงก็ยังเอามาอ้างได้อีเนอะ) งั้นวันอาทิตย์แล้วกัน รอ รอ รอ
วันอาทิตย์ มีธุระ ไม่อยู่บ้าน และไม่รอ เพราะทำใจได้ว่าคงจะไม่มาเหมือนเดิม โทรไปตอนบ่ายโมง ไม่รับ 3 สายสายที่ 4 มีคนรับ (ดีใจ) ปลายทางบอกว่าไม่ใช่เจ้าของโทรศัพท์ลุงเขาลืมโทรศัพท์ไว้ที่บ้าน ตอนนี้ลุงไม่อยู่พาลูกน้องคนที่รถชนน่ะ ไปหาหมอ ผ่านไป 1 ทุ่มเรายั้งไม่เข้าบ้าน โทรไปโดยใช้เบอร์อื่นโทรไป มีการรับโทรศัพท์อย่างรวดเร็ว เราก็บอกว่าลุงจะมาทำประตูบ้านให้หนูเมื่อไร (เราค่อนข้างเริ่มมีอารมณ์ แต่ลุงพูดดี มีน้ำใจแสดงความเห็นใจ คำพูดน่าเชื่อถือพรุ่งนี้ลุงไปทำให้ ลุงเข้าใจ) บอกว่าวันพรุ่งนี้คงจะไปทำลางไว้เฉยๆ นะ ยังไม่ได้ติดประตู ต้องรอปูนแห้ง.....(แล้วยังจะเชื่อได้อีกไหม) รอ ต่อไป
วันจันทร์ เลิกงานกลับบ้านมา เอ่อ.....ไม่มีอะไรเกิดขึ้น (หมดคำสิเว่า ได้ยินเพื่อนชาวอีสานพูดบ่อยๆ มันเป็นอย่างนี้นี่เอง)
วันอังคาร (วันนี้)......................
ณ. จุดๆนี้ ปล่อยวาง คงไม่โทรตาม เลิกคิด เลิกสนใจ อโหสิกรรมให้ คิดเสียว่าเราคงเคยไปทำกับเขาไว้อย่างนั้นเขาเลยต้องมาเอาคืนอย่างนี้ เพราะเชื่อเรื่องเวรกรรม ไม่คิดจะไปแจ้งความให้ลุงต้องเดือนร้อน นะแต่ที่มาเตือนในนี้ก็ไม่อยากให้ใครต้องเสียความรู้สึกเหมือนเรา ถ้าเป็นงานใหญ่กว่านี้คงต้องคิดมาก อย่างน้อยช่วงนี้ ถ้าลุงไม่ค่อยมีงาน คงจะมีเวลามาทำประตูให้เราสักวัน.....พอคิดได้อย่างนี้ก็เหมือน ยกภูเขาออกจากอก พอเผลอคิดถึงลุง ก็กำหนดสติ ตามคำสอนของพระพุทธเจ้า......
คิดในแง่ดี
ลุงเขาก็คงจะงานเยอะนะ วันไหนว่างก็คงจะมาทำให้ล่ะ ที่ต้องรีบมาตัดประตูเราไปก็คงกลัวเสียลูกค้าเดี๋ยวไม่ได้งาน
คิดในแง่ร้าย
ลุงเขาคงเอาประตู้เราไปทำเศษเหล็กช่างกิโลขายแล้วหล่ะ คงต้องหาช่างมาทำประตูให้ใหม่ราคาน่าจะประมาณ หมื่นต้นๆ ทำใจเสียตังเพิ่ม
ก็ตั้งใจว่าเสร็จงานนี้ก็จะ ปูพื้นกระเบื้อง ทำหลังคาจอดรถตอนแรกก็จะให้งานกับลุงคนนี้แหล่ะ จะรอดูฝีมือทำประตูก่อน แต่ ณ.ตอนนี้ไม่ว่าช่างที่ไหน คงจะไว้ใจใครอีกแล้ว คิดว่าถ้าจะทำก็จะให้ญาติวิ่งมาจากเชียงราย มาทำให้ สบายใจกว่า
เราคิดว่า คนที่อยู่แถวนี้คงจะมี คนอื่นที่โดนเหมือนกันกับเรานะ คิดว่าคงจะเยอะด้วย ใครเจอแบบไหนมาเล่าสู่กันฟังนะคะ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้รูปนี้ถ่ายนานแล้ว ตอนบ้านสร้างยังไม่เสร็จใครอยู่แถวนั้นคงจะรู้ว่าที่นี่ที่ไหน เดี๋ยวพรุ่งนี้จะมาลงรูปที่ถูกตัดประตูไปแล้วค่ะวันนี้มืดละถ่ายไม่ได้
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ประตูบ้านโล่งอย่างนี้ค่ะ
เตือน!!!ผู้รับเหมาทิ้งงาน หรือ ลักทรัพย์ (บ่อวิน ศรีราชา)
เรื่องที่เกิดขึ้นกับเราก็ไม่ได้หนักหนา เท่ากับท่านอื่นที่สูญเงินไปหลักแสนหลักล้าน น่าเห็นใจเขาเหล่านั้นจริงๆ เรื่องมีอยู่ว่าผู้รับเหมาสมัยนี้ มันช่างหายากจริงๆ ถึงจะหาได้ก็เล่นตัว ราคาก็แสนจะแพง ก็หาข้อมูลจากใน เน็ตเนี่ยและกว่าจะเจอแต่ละร้านที่ไกล้บ้านก็แสนยากเพราะงานที่เราจะจ้างเป็นแค่งานเล็กน้อยที่ไม่ค่อยมีใครอยากจะทำ
งานแรก ทำรางน้ำฝน (เล็กน้อยจริงๆ เห็นเขาทำแล้วไม่น่ายากเพราะมีรางขายสำเร็จอยู่แล้ว) โทรไปตามเบอร์ที่แจ้ง นัดกันอยู่หลายครั้ง หลอกให้รอ แล้วก็ไม่มาสักที ไม่รู้จะให้เรารอไปเพื่ออะไร 2 วันก็แล้ว 4 วันก็แล้ว ไม่บอกเลิกนั้ดเลื่อนอยู่เรื่อย จะไปธุระที่ไหนไม่ได้ก็ต้องมาเสียเวลารอ พูดแล้วก็เคลียดผ่านไป 10 วันและว่างอีกวัน ก็โทรไปอีก ก็หลอกให้รออีกจนเราบอกว่าจะให้เข้ามาทำประตูรั้วบ้านด้วย มาเลยทีนี้ดีใจมาก ทำให้จนเสร็จก็จะทำประตูรั้วต่อ ไอ้เรื่องประตูรั้ว เดิมมันเป็นบานพับ เปิดปิด ลำบาก อยากจะเปลี่ยนให้เป็นบานเลื่อน จริงๆก็ไม่ได้มีความจำเป็นต้องรีบทำนะ บอกช่างเรื่องนี้เห็นช่างเสนอไอเดียมาก็ดูเข้าท่า น่าใช้ เอาบานพับไปโมเป็น บานเลื่อน ตกลงทำในราคา 4000 บาท มัดจำ 2000 แต่วันนี้ตังไม่พอก็เลยให้ มัดจำไปแค่ 1500 เพราะเข้าใจว่าช่างจำเป็นต้องเอาเงินส่วนนี้ไปซื้อเหล็กเพื่อมาทำประตู ณ. ขั้นตอนนี้ขอเตือนให้ทำสัญญา แต่งานเล็กขนาดนี้ช่างคงไม่โกง เราเลยไม่ทำ แต่ช่างก็ถามนะว่า ทำสัญญาไหม ไว้ใจกันไหม เราบอกไว้ใจ...
ขอแนะนำให้ ถ่ายรูป ถ่ายคลิป ถ่ายให้ช่างรู้นะ ว่าเราถ่ายอยู่ อย่าแอบ มันจะเป็นหลักฐานให้เราในอนาคต (ถึงแม้จะไม่สามารถช่วยอะไรได้มากนัก คงได้แค่ขู่ ถ้าถึงขั้นเกิดความเสียหาย ตำรวจ ก็ช่วยได้แค่ลงบรรทึกประจำวัน หรือตำรวจจะทำได้มากกว่านี้รบกวนแนะนำหน่อยค่ะ) ณ.วันที่ตกลงกัน วันที่ 16 พฤษภาคม 2557 วันศุกร์ ช่างบอกว่าตัดไปเลยไหมจะได้เร็วๆ วันจันทร์ก็เสร็จ ช่างตัดประตูบ้านเราออกไป รู้สึกใจหาย เพราะบ้านไม่มีประตู จะป้องกันขโมยได้อย่างไร รถ 2 คน มอร์ไซ 1 แจ๊สไฮบริด 1 จอดที่บ้านไม่ได้ ต้องขับรถไปทำงานทุกวัน ปกติขึ้นรถรับส่งบริษัท มอร์ไซจำใจต้องจอดทิ้งไว้อย่างนั้นแล่ะ ทนเอา
วันจันทร์ รอ รอ รอ วันจันทร์ ไม่เห็นแม้วี่แวว โทรไปตามบอกว่า ยังไม่เสร็จเลย วันพุธได้ไหม เราไม่เรื่องมาก ไม่ว่าอะไร รอ รอ ต่อไป
วันพุธ ไม่มีวี่แวว โทรไปตามบอกว่าลูกน้องเอารถไปชนบาทเจ็บสาหัสพาลูกน้องไปโรงบาล รอ รอ รอ
วันศุกร์ โทรไป ไม่รู้กี่สาย ไม่รับ เอาเบอร์ใหม่โทรไป รับเลย (ตั้งใจไม่รับโทรศัพท์เรานะเนี่ย)อ้างว่าลูกน้องที่รถชน อาการสาหัสไม่สามารถมาทำให้เราได้ งั้นก็ให้คนอื่นมาทำให้ได้ไหม บอกว่าลูกน้องอีกคนไปรับลูก ที่....อุดร..และ..(จังหวัดทางภาคอิสารหลายจังหวัดเหลือเกินจำไม่ได้ ลูกหลายคนด้วย..เฮ้อ..) อ้างเหตุ คสช ประกาศหยุดเรียน ณ. วันนั้น คสช.ประกาศหยุดถึงวันที่ 25 คือวันอาทิตย์ (โถ่ลุงก็ยังเอามาอ้างได้อีเนอะ) งั้นวันอาทิตย์แล้วกัน รอ รอ รอ
วันอาทิตย์ มีธุระ ไม่อยู่บ้าน และไม่รอ เพราะทำใจได้ว่าคงจะไม่มาเหมือนเดิม โทรไปตอนบ่ายโมง ไม่รับ 3 สายสายที่ 4 มีคนรับ (ดีใจ) ปลายทางบอกว่าไม่ใช่เจ้าของโทรศัพท์ลุงเขาลืมโทรศัพท์ไว้ที่บ้าน ตอนนี้ลุงไม่อยู่พาลูกน้องคนที่รถชนน่ะ ไปหาหมอ ผ่านไป 1 ทุ่มเรายั้งไม่เข้าบ้าน โทรไปโดยใช้เบอร์อื่นโทรไป มีการรับโทรศัพท์อย่างรวดเร็ว เราก็บอกว่าลุงจะมาทำประตูบ้านให้หนูเมื่อไร (เราค่อนข้างเริ่มมีอารมณ์ แต่ลุงพูดดี มีน้ำใจแสดงความเห็นใจ คำพูดน่าเชื่อถือพรุ่งนี้ลุงไปทำให้ ลุงเข้าใจ) บอกว่าวันพรุ่งนี้คงจะไปทำลางไว้เฉยๆ นะ ยังไม่ได้ติดประตู ต้องรอปูนแห้ง.....(แล้วยังจะเชื่อได้อีกไหม) รอ ต่อไป
วันจันทร์ เลิกงานกลับบ้านมา เอ่อ.....ไม่มีอะไรเกิดขึ้น (หมดคำสิเว่า ได้ยินเพื่อนชาวอีสานพูดบ่อยๆ มันเป็นอย่างนี้นี่เอง)
วันอังคาร (วันนี้)......................
ณ. จุดๆนี้ ปล่อยวาง คงไม่โทรตาม เลิกคิด เลิกสนใจ อโหสิกรรมให้ คิดเสียว่าเราคงเคยไปทำกับเขาไว้อย่างนั้นเขาเลยต้องมาเอาคืนอย่างนี้ เพราะเชื่อเรื่องเวรกรรม ไม่คิดจะไปแจ้งความให้ลุงต้องเดือนร้อน นะแต่ที่มาเตือนในนี้ก็ไม่อยากให้ใครต้องเสียความรู้สึกเหมือนเรา ถ้าเป็นงานใหญ่กว่านี้คงต้องคิดมาก อย่างน้อยช่วงนี้ ถ้าลุงไม่ค่อยมีงาน คงจะมีเวลามาทำประตูให้เราสักวัน.....พอคิดได้อย่างนี้ก็เหมือน ยกภูเขาออกจากอก พอเผลอคิดถึงลุง ก็กำหนดสติ ตามคำสอนของพระพุทธเจ้า......
คิดในแง่ดี
ลุงเขาก็คงจะงานเยอะนะ วันไหนว่างก็คงจะมาทำให้ล่ะ ที่ต้องรีบมาตัดประตูเราไปก็คงกลัวเสียลูกค้าเดี๋ยวไม่ได้งาน
คิดในแง่ร้าย
ลุงเขาคงเอาประตู้เราไปทำเศษเหล็กช่างกิโลขายแล้วหล่ะ คงต้องหาช่างมาทำประตูให้ใหม่ราคาน่าจะประมาณ หมื่นต้นๆ ทำใจเสียตังเพิ่ม
ก็ตั้งใจว่าเสร็จงานนี้ก็จะ ปูพื้นกระเบื้อง ทำหลังคาจอดรถตอนแรกก็จะให้งานกับลุงคนนี้แหล่ะ จะรอดูฝีมือทำประตูก่อน แต่ ณ.ตอนนี้ไม่ว่าช่างที่ไหน คงจะไว้ใจใครอีกแล้ว คิดว่าถ้าจะทำก็จะให้ญาติวิ่งมาจากเชียงราย มาทำให้ สบายใจกว่า
เราคิดว่า คนที่อยู่แถวนี้คงจะมี คนอื่นที่โดนเหมือนกันกับเรานะ คิดว่าคงจะเยอะด้วย ใครเจอแบบไหนมาเล่าสู่กันฟังนะคะ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้