ใครนะ ช่างกล้าทิ้งพ่อบังเกิดเกล้าได้...

...วันนี้เวลา 21.20 น. หลังจากผมออกไปหากินข้าวแล้วจะกลับเข้าบ้าน ก็ผ่านธนาคารทหารไทยสาขาสกลนคร (ผมอยู่จังหวัดสกลนคร)
มองไปเห็นชายคนหนึ่งนอนอยู่หน้าธนาคารจึงจอดรถดูอยู่สักพัก คิดว่าคงเป็นคนจรจัดพเนจรมาจากไหนแน่ๆ
แผมเลยไปเซเว่น ไปซื้อขนมปัง นม และเสื้อคอกลมมาให้แก...พอผมได้คุย

บทสนทนาดังนี้ครับ (แกนอนหลับอยู่ครับ)

ผม : ลุง ๆ มานอนทำไมตรงนี้ บ้านอยู่ไหน ทำไมไม่กลับบ้าน (เรียกดังๆ)
ลุง : (ตื่นมามองหน้าผม ทำหน้า งงๆ แล้วพูด) ลุงมาหาเก็บขยะ ค่ำไหนก็นอนนั่น
ผม : อ้าว แล้วบ้านลุงอยู่ไหน ลูกหลานไปไหนหมด
ลุง : บ้านอยู่แถวบ้านธาตุ มีลูกแต่ลูกไม่อยู่ด้วย มันหนีไปอยู่กับเมียแล้ว
ผม : ทำไมล่ะลุง
ลุง : มันบอกว่า ลุงเลี้ยงมันไม่ได้ ไม่มีอะไรให้มัน มันเลยหนี
ผม : เอ้า ผมซื้อขนมปัง นม แล้วก็เสื้อมานะ ลุงกินขนมปังแล้วใส่เสื้อเด้อ ผมต้องรีบกลับบ้าน ช่วงนี้ตำรวจเขาห้ามคนออกจากบ้านตอนดึกๆน่ะ
ลุง : (ยกมือไหว้ผม) โอย ขอบคุณหลายๆ ผมไม่มีที่ไป คงนอนอยู่นี่แหล่ะ

...ผมเดินจากแกมาขึ้นรถ แล้วแกก็มองตามผมตาละห้อย หลังจากนั้นแกก็นอนต่อ ดูสิครับ ผมเจออีกแล้ว ประเภทลูกทิ้งพ่อแม่เนี่ย ไอ้พวกนี้ตายไปมันตกนรกแน่ ผู้ให้กำเนิดมันยังทิ้งได้ ปล่อยตามชะตากรรม ปล่อยให้ใช้ชีวิตตามมีตามเกิด แล้วตัวเองปีกกล้าขาแข็งบินจากไปไม่ใยดี เฮ้อ....ชีวิต
จบข่าว...