มาบัดนี้ แทบหมด สิ้นชีวา อวิชชา ชี้นำ ล้ำสมัย
แม้ชัชชาติ ถึงคราว ต้องบรรลัย สุริยสัย บ่ายคล้อย เคลื่อนตัวลง
ประชาธิป ปัตย์ไตย ต้องดับสูญ คงอาดูร โศกบ่ สมประสงค์
ความวิบัติ อัปยศ มาบรรจง ยืนอยู่คง เคียงข้าง ชาวประชา
มาวันนี้ วันที่ ไร้ซึ่งสิทธิ ขาดอิทธิ ไร้เรี่ยวแรง สองแขนขา
เสรีภาพ ถูกย่ำยี ด้วยบีทา ขุมปัญญา มดม้วย พลันมลาย
คนเป็นคน เท่ากัน ในวันนี้ จากกันที มิมีสิทธิ คิดสงสัย
หมดกันที อำนาจ อธิปไตย ถูกยื้อไป เป็นสิทธิ อภิสิทธิชน
กลอนไว้อาลัย การจากไปของประชาธิปไตยไทย(ชลเทพ ปั้นบุญชู)
แม้ชัชชาติ ถึงคราว ต้องบรรลัย สุริยสัย บ่ายคล้อย เคลื่อนตัวลง
ประชาธิป ปัตย์ไตย ต้องดับสูญ คงอาดูร โศกบ่ สมประสงค์
ความวิบัติ อัปยศ มาบรรจง ยืนอยู่คง เคียงข้าง ชาวประชา
มาวันนี้ วันที่ ไร้ซึ่งสิทธิ ขาดอิทธิ ไร้เรี่ยวแรง สองแขนขา
เสรีภาพ ถูกย่ำยี ด้วยบีทา ขุมปัญญา มดม้วย พลันมลาย
คนเป็นคน เท่ากัน ในวันนี้ จากกันที มิมีสิทธิ คิดสงสัย
หมดกันที อำนาจ อธิปไตย ถูกยื้อไป เป็นสิทธิ อภิสิทธิชน