โมหาคติ

ไอละมุนอุ่นรักสลักฝัน เคยบอกกันมั่นนักมิผลักใส แม้นเวลาผ่านล่วงเฝ้าห่วงใย นานแค่ไหนใจพร้อมนำน้อมเคียง คำที่เผยเอ่ยอ้างเส้นทางนี้ โอ้คนดีลืมไฉนจึงไร้เสียง สิ้นความหมายคลายลับดับสำเนียง ที่ร้อยเรียงเพี

0 ค่อยค่อยไหลค่อยค่อยหลากจนกรากเชี่ยว คืนเปล่าเปลี่ยวเงียบงันก็พลันสลาย คลื่นตีฟองละอองซัดกระจัดกระจาย รวบรวมสายชำแรกกระแทกกระทั้น 0 ปริมาณฝุ่นฝนที่หล่นร่วง ผูกเงื่อนบ่วงหน่วงจิตให้คิดประหวั่น เสียงโค

https://www.youtube.com/watch?v=Cf6oIYgzgEA ขอบคุณภาพและเพลงจากเนตและยูทูปครับผม แสงสุรีย์ ลาลับ ดับลงแล้ว ดั่งเสียงแว่ว ร่ำไห้ พิไลหา พ่อจากลูก ไปแล้ว ดับอุรา โศกน้ำตา ไหลรินรด มิหมดเลย ดั่ง

คืนค่ำคลุ้มคลั่งคล้าย......คนเขลา รัตติกาลครอบเงา..........ขื่นง้ำ มานหมองหม่นมึนเมา......มองเหม่อ รอสุรีย์รุ่ง คล้ำ.............เคลื่อนคล้อยลอยหาย สายเนตรนองฉ่ำน้ำ........ใจโหย ลมรัตติกาลโบย.......

https://www.youtube.com/watch?v=6EVNq1IZYTQ อาชาควบ บนฝุ่นแดง สำแดงเดช เยาวเรศ มอบตะวัน นั้นให้พี่ มองหาดาว จากฝั่งหนึ่ง ซึ่งไม่มี ดวงชีวี ลับลางเลือน สะเทือนใจ ข้าหมายคอย ท่านอยู่ ดูสับสน ช

- คนดีย์ล่องหน - • หายลับระหว่างกาล เวลาผลาญเสียสูญสิ้น หายเห็นมิยลยิน คล้ายชีวินสิ้นมลาย • เคยป่าวกร้าวตะโกน เสียงห้อยโหนทโมนไกล แผดผุแพร่งพรายไป โค่นอำนาจราษประชา • ร้องหาอำนาจถ่อย

รุ่งตะวันพลันคล้อยลอยลับหาด เขาออกจากฝั่งชาติตามวิถี เรือแล่นฝ่าคลื่นครามยามพริ้วมี เสียงลมหวีดดังแว่วระเรื่อยมา นักท่องเที่ยวเฮฮาบนเรือลำ แต่หัวใจเขานำอยู่กลางฟ้า เกาะเรียงรายเหมือนฝันอยู่ตรงตา แต่ช