ผมเป็นคนบาปมากเลยหรือครับ ทำอะไรก็ไม่เจริญ

พ่อ...แม่ เป็นพระในบ้าน

ครับ ผมทราบ

แต่ผมคิดว่าวัยรุ่นอย่างพวกเราน่าจะเข้าใจ เช่น เวลาเรากำลังเล่นเกมอยู่ หรือทำอะไรที่ติดพัน บางทีพ่อแม่ท่านก็ชอบมาบ่น ถามเซ้าซี้

จนบางทีเราลืมตัวก็เผลอตวาดท่านไป

ใช่ครับ เมื่อแรกๆผมก็แค่ลืมตัว แต่พอนานๆเข้า มันก็กลายเป็นความเคยชิน แค่แม่ผมเอ่ยปากจะบ่นผมเพียงคำเดียว ผมก็ตวาดท่านหมดแล้วครับ

จนเป็นนิสัย

มีอยู่ครั้งหนึ่ง น้าผมโทรมาบอกว่า แม่โทรไปหาน้า ไปร้องไห้เรื่องผม ที่ผมตวาดใส่ท่านบ่อยๆ
น้าบ่นผมจนผมก็รู้สำนึกครับ ก็กลับไปทำดีกับแม่

แต่ด้วยความที่นิสัยผมมันเสียไปแล้ว ไม่นานผมก็กลับมาตวาดท่านเหมือนเดิม

จนตอนนี้รู้สึกกรรมมันตามทันครับ ทำอะไรก็ไม่เจริญ เพื่อนฝูงไม่รัก การเรียนย่ำแย่ ทั้งๆที่ผมพยายามถึงที่สุด ธุรกิจต่างๆแย่ๆๆๆๆ หมดเลยครับ ทำอะไรก็ติดๆขัดๆ

ผมเลยย้อนหาสาเหตุก็เจอครับ ว่าคงเป็นเรื่องนี้

ผมตั้งใจจะไปกราบเท้าขอขมาท่าน แล้วผมควรจะทำยังไงอีกดีครับ เพื่อที่ผมจะชดใช้สิ่งไม่ดีที่ทำกับท่าน

แต่ถึงจะพูดแบบนั้น ผมก็กลัว

ไอนิสัยเสียของผมมันจะกลับมาอีก

ผมก็เป็นคนค่อนข้างอารมณ์ร้อนด้วยครับ
ผมควรจะทำยังไงให้นิสัยเลวๆผมมันไม่กลับมาทำร้ายผมกับแม่ของผม และจะทำอะไรเพื่อเป็นการชดใช้ท่านได้บ้างครับ