หนังเข้ามานานแล้วค่ะ ตั้งแต่เมษา แต่ไม่ได้โอกาสไปดูซะที หลังจากที่ได้ชมภาพยนตร์เรื่อง The lunch box เมื่อวานที่ลิโด้  ทำให้เกิดความอยากรู้เกี่ยวกับธุรกิจส่งข้าวกล่อง เลยมาเปิดเจอกระทู้ของคุณ Outsidersung http://pantip.com/topic/31892088  อ่านแล้วโอโหเฮะ ธุรกิจน่าทึ่งแบบนี้ ไม่ศึกษาต่อไม่ได้แล้ว จึงขออนุญาตเอามาต่อยอดนะคะ ฉะนั้นจึงจะมีบางช่วงบางตอนได้ลอกข้อความมาจากคุณ Outsidersung ค่ะ

ที่มุมไบบริการคนส่งปิ่นโต จากบ้านหรือครัว(ร้านรับทำปื่นโต) สู่มือผู้ทาน เป็นที่นิยมอย่างมาก การบริการใช้หลักของความไว้วางใจความเชื่อใจ เรียกว่าเป็นบริการที่ไม่มีวันหยุด เพราะคนต้องทานอาหาร (คอมม่อนเซ็นสุดๆ) ไม่มีวันหยุดถึงแม้ว่าอากาศจะย่ำแย่มากแค่ไหนก็ตาม แถมยังแม่นยำมากๆ ตรงเวลาสุดๆ เดือนๆนึงผู้ใช้บริการจะจ่ายค่าบริการดังกล่าวประมาณ 8พันรูปี หรือคิดคำนวนง่ายๆก็ประมาณ 4พันบาท ครัวบางแห่งอาจมีให้บริการอาหารพิเศษเช่น จีน อาหารเกี่ยวกับคนลดน้ำหนัก หรืออื่นๆด้วย


Dabbawala หรือ Dabbawallah (Dabba=ปิ่นโต)
อ่านรัวๆไวๆ “ดั๊บบาวาหร่ะ” ทำนองนี้ หรือจะประดิษฐ์เสียงสำเนียงยังไงก็สุดแล้วแต่ พูดผู้แล้วกัน ฮาๆๆ  เจ้าหน้าที่(ขอเรียกงี้ละกัน) จะต้องมีคุณสมบัติดังต่อไปนี้  
1.สวมหมวกคานธี (Ghandi cap) เป็นหมวกที่ใส่กันปกติทั่วๆไป เพื่อให้เห็นได้ง่ายๆ .... ยังไงล่ะเนี้ย ฮาๆ
2.ไม่ดื่มสุราขณะปฏิบัติหน้าที่
3.พกบัตรประจำตัว (คาดเดาว่าเป็นบัตรพนักงาน)

ลักษณะการส่งปิ่นโตจากครัวถึงมือผู้คนทานจะใช้เวลาราวๆ 3-4 ชั่วโมง 08:30-12:00 เจ้าหน้าที่จะทำงานกันเป็นทีมส่งกันเป็นทอดๆ คาดว่าจำนวนมากหรือน้อย ความซับซ้อนของขั้นตอน คงขึ้นอยู่กับจำนวนปิ่นโตกับระยะทางสถานที่ พาหนะจักรยานบ้าง รถไฟบ้าง และเดิน
“แต่ละวันจะมีปิ่นโตจำนวนทั้งหมดประมาณ 200,000 เถา ใช้คนส่งปิ่นโตประมาณ 5,000 คน แม้ว่าจะเป็นจำนวนที่ค่อนข้างเยอะแต่บริษัท dabbawala ส่งปิ่นโตค่อนข้างตรงเวลา และเกิดความผิดพลาดน้อยมากๆๆๆๆ เปรียบได้เท่ากับ การผิดพลาด 1 ครั้งต่อการส่งปิ่นโต 8 ล้านครั้ง เลยหละจ๊ะ... ไม่น่าเชื่อเนอะ”

คำถามคือรู้ได้ยังว่าอันไหนของใครส่งที่ไหน ทั้งๆที่คนส่งปื่นโตส่วนมากจะอ่านหนังสือไม่ออก
คำตอบคือ เครื่องหมายที่ระบุบนปิ่นโต จะมีลักษณะเป็นตัวเลขบ้าง สัญลักษณ์ต่างๆบ้าง ใช้สีระบุบ้าง ปนๆกัน และ ความชำนาญของเจ้าหน้าที่


ขอสมมุติสถานการณ์คร่าวๆดังนี้
ช่วงแรก  
เริ่มจากเจ้าหน้าที่1 จะไปรับปิ่นโตจากแม่บ้าน บ้านนั้นบ้านนี้ หรือจากครัว(ร้านจ้างทำปื่นโต) บรรทุกโดยจักรยาน คันๆนึงอาจจะได้สัก 30-40 เถา




ช่วงสอง
หลังจากที่รวบรวมจากหลายๆที่มาได้เยอะขึ้นๆ ก็นำไปส่งต่อให้เจ้าหน้าที่2 (คนรวบรวมขั้นที่1)



ช่วงสาม
จากนั้นพอรวบรวมมากขึ้นๆ มาส่งให้ เจ้าหน้าที่3 (คนรวบรวมขั้นที่2) เพื่อส่งขึ้นต่อไปยังรถไฟ หิ้วบ้าง ใส่กระบะไม้ยาวๆบ้าง แล้วแบกด้วยหัว หัววววววว ดูแล้วปวดคอแทน กระดูกคอน่าจะมีปัญหากันบ้าง


ช่วงสี่
เจ้าหน้าที่3 (คนรวบรวมขั้นที่2) ก็ลงจากรถไฟแล้วก็แบกต่อเดินๆๆ หรืออาจจะเข็นๆๆ แล้วก็เอาไปส่งถึงมือผู้ทานช่วงเที่ยงพอดี๊พอดีเป๊ะๆ


ส่วนหลัง 13:30-17:00 เป็นช่วงเวลาเก็บปื่นโตกลับ ทุกอย่างก็ดำเนินการถอยหลัง จนปิ่นโตกลับถึงคนที่บ้าน

งานดังกล่าวถึงแม้จะทำงานภายใต้แรงกดดันเรื่องเวลาหรือบริการรถไฟที่มุมไบ แต่เจ้าหน้าที่ก็ดูจะสุขสบายใจดี มีอะไรๆหลายๆอย่างที่จัดการเองได้คิดเองได้ว่าเดินไปไหนก่อนส่งตรงไหนก่อน

ส่วนเมนูอาหารในปิ่นโตก็ที่เห็นคล้ายๆคนไทยทานล่ะมั้งคะ มีแห้งอย่างน้ำอย่างจะได้ไม่ฝืดคอนัก คงสุดแล้วแต่คนทำไม่ก็คนทานสั่งไป แต่ที่เห็นทุกๆครั้งเลย ในหนังที่พระเอกเปิดปิ่นโตออกมา เห็นเป็นแผ่นแป้งบางๆนิ่มๆหน่อยสองแผ่น เดาเอาว่าเป็นแผ่นโรตี


วิธีการทำแป้งโรตี ก็ดูไม่ยุ่งยากอะไร
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้

บางทีก็เอาไปปิ้งๆบนเตาเลย ต้องอาศัยความรวดเร็วแม่นยำ เห็นฉากนึงในหนังแล้ว อู้ววววมันพองๆๆ





อันนี้โรตียักษ์ น่าจะเป็นโรงงาน ปิ้งๆย่างๆพอให้สุกประมาณนึงแล้วค่อยเอาไปปิ้งต่อให้มันพองๆทีหลัง
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้

แต่เมื่อเวลาผ่านไปอะไรๆ ก็มีเครื่องทุนแรงเพิ่มขึ้น "เครื่องทำโรตี"
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้

ยัง ยังไม่หมด "เครื่องทำโรตีไฮโซ"
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้

สุดท้ายก็ อยากให้ไปดูหนังเรื่องนี้กันเยอะๆค่ะหนังน่ารักมาก ใครอยากดูหนังน่ารักๆ ดูแล้วอารมณ์ดี โรแมนติกอบอุ่นใจ เฮฮากันทีเดียว ขอบอกว่า มีแง่คิดดีๆ ด้วยค่ะ มีประโยคนึงในหนังชอบมาก ฟังดูก็ฮาดี แต่ไม่รู้มีจริงไหม ใครก็ได้บอกที (ขอใส่สปอยล์นิดนึง มันไม่ได้สปอยล์เนื้อหา แต่มันสปอยล์มุข)
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้When my wife died, she got a horizontal burial cot... I tried to buy a burial cot for myself the other day, and what they offered me was a vertical one... I've spent my whole life standing in trains and buses... now I'll even have to stand when I'm dead!

"ตอนภรรยาผมเสีย เธอได้หลุมฝังแบบแนวนอน ผมก็เลยกะจะเตรียมให้ตัวเองบ้าง แล้วเขาก็เสนอหลุมฝังแบบแนวตั้งให้ผม คิดดูนะ ทั้งชีวิตผมยืนบนรถไฟทั้งรถเมล์ ขนาดตอนตายยังต้องนอนตายท่ายืนเลยคิดดู"

หมดแล้วจ้า มีข้อมูลใดผิดพลาดหรือส่วนใดอยากเพิ่มเติมบอกได้เลยนะคะ มาคุยแลกเปลี่ยนความคิดเห็นกัน ขออนุญาติแท็กก้นครัวหน่อยนะคะ


ขอบคุณมากค่ะ
กระต่าย


เครดิตภาพและข้อมุล จาก
คุณ Outsidersung http://pantip.com/topic/31892088
google
wiki
youtube

แก้ไขข้อมูลที่ผิดพลาด
เครดิตจากคุณ noonna  คห.12
8,000 รูปี เทียบเป็นเงินไทยประมาณ 4,000 บาทค่ะ ไม่ใช่ 8,000 บาท