ตรรกะของคนสมัยนี้???

คือ เรารู้สึกว่า ตรรกะการใช้ชีวิตของคนสมัยนี้เริ่มเปลี่ยนไป เราเลยอยากรู้ว่า

หรือจริงๆตรรกะการใช้ชีวิตของเราที่ผิด

อย่างเช่นวันนี้ เราไปทานข้าวกะเพื่อน 2 คน ทานเสร็จก็ไปต่อขนม

เราไปร้านขนมมีชื่อแห่งนึงในพารากอน มีหลายสาขา แต่เป็นร้านเล็กๆ

เคาน์เตอร์จ่ายตังค์กะสั่งขนมก็จะเล็กๆ พอยืนได้ 2-3 คน

ตอนนั้นร้านยังไม่มีคน เรากะเพื่อนสั่งขนมในตู้เค้กแล้ว ก็ย้ายมาเคาน์เตอร์

จะสั่งน้ำกะขนมในเมนูเพิ่ม ทางร้านมี 2 เมนู คือ เมนูน้ำกะขนม

ระหว่างที่เลือก ขอบอกว่า ไม่ถึงนาที เมนูน้ำอยู่หน้าเพื่อนเรา

เมนูขนมอยู่ตรงหน้าเรา ก็มีสิ่งมีชีวิตที่เรียกว่า สาวออฟฟิศ 3 คน

เดินมา ซึ่งเราไม่ได้สนใจ

สาวออฟฟิศคนที่ตัวสูงกว่าเรานางนึงเดินมาข้างๆเรา และดูเมนูขนม

ประหนึ่งเรามาด้วยกัน แล้วชี้ชวนเพื่อนเสียงดัง ส่วนอีก 2 คนที่เหลือ

ยืนถอยห่างไปข้างหลัง และไม่มีเสียงตอบรับจาก 2 สาวนั่น

เราก็เริ่มไม่พอใจ เพราะเราว่า คนตัวสูงเค้าเสียมารยาท เราเลยขยับไปใกล้เพื่อน

เพราะเราไม่อยากยืนชิดกับนาง ไม่ชอบ แล้วก็ถามเพื่อนเราว่า

เพื่อนเราจะกินน้ำอะไร แต่ด้วยความที่ร้านแคบ ตอนนั้นเมนูขนมยังอยู่หน้าเรา

เพราะเราขยับได้นิดเดียว สาวออฟฟิศนางนั้นก็คว้าเมนูไปดู แล้วชี้ชวนเพื่อน

เราคิดขึ้นมาเลยว่า เสียมารยาท แล้วเราเป็นคนปากไว ไม่พอใจแล้วพูดเลย

เราก็ว่านางไปตรงๆ จำคำพูดตอนนั้ยไม่ได้เป๊ะๆ

เรา: "คนสมัยนี้ยังดูไม่จบเลย ก็เอาเมนูไปล่ะ จริงๆ มันต้องรอเค้าดูเสร็จก่อนรึเปล่า"

สาวออฟฟิศ: "ก็เห็นดูเมนูน้ำ"

เราเริ่มขึ้น ประเด็นไม่ได้อยู่ที่เราดูเมนูน้ำ แต่มันอยู่ที่ คุณต้องไปต่อคิว เพื่อรอดูเมนู

มันยังไม่ถึงคิวคุณที่จะดูเมนู แล้วการที่เค้าดูเมนูอยู่ มาดูเมนูด้วยโดยไม่ได้มาด้วยกันเนี้ย

เสียมารยาทมากในความคิดเรา เทียบกับเวลาคนอ่านหนังสือ แล้วเราไปชะโงกอ่านด้วย

ก็ยังถือว่าเสียมารยาท

เรา: "ประเด็นมันอยู่ที่ต้องไปต่อคิว รอดูเมนู ขนาดกินเคเอฟซี ยังต้องเข้าแถว

แล้วดูเมนู แล้วสั่งเลย"

แล้วเราก็หันไปดูน้ำต่อ คือแบบ ชั้นอยากเลือกขนม ชั้นอยากกิน แต่ชั้นก็อารมณ์เสีย

สาวออฟฟิศที่มาวุ่นวาย แทนที่นางจะจบ นางคุยกะเพื่อนว่า " นางผิดตรงไหน"

โดยที่ก็ยังยืนอยู่ข้างเรา เพื่อนนางกริบ.. แทนที่จะหยุด พูดต่ออยู่นั่น

พอครั้งที่ 3 เราเลยบอกว่า "ผิดซิค่ะ ผิดมากด้วย" นางยังไม่หยุด ยังเถียงต่อ

เราจำไม่ได้ล่ะว่า นางพูดว่าอะไรบ้าง เราเลยมองหน้านางยิ้มๆ แบบสมเพช

นางก็มองกลับแบบเดิม เราเห็นแล้ว รู้สึกว่า เกินทนกะคนแบบนี้

เถียงไปก็เปล่าประโยชน์ เลยกินเท่าที่สั่งในตู้ จ่ายตังค์ แล้วเดินไปตรงโซนนั่งทานขนมในร้าน

ส่วนพวกสาวออฟฟิศ 3 คนนั้น พอเราไปนั่ง ก็ไม่เห็นว่าจะสั่งนะค่ะ คงไปทานร้านอื่น


อ้อ.. ระหว่างทะเลาะ เพื่อนเราก็ห้ามนะค่ะ นางเป็นคนยอมๆ ยอมได้ก็ยอม แต่เราไม่ฟัง

พอมานั่งที่โต๊ะ เพื่อนเราก็บอกว่า เราไม่ผิด แต่ควรหลีกเลี่ยงการปะทะ แล้วถ้าเค้าตบมาทำไง

มาตั้ง 3 คน ตัวโตกว่าเราด้วย เราก็เลยบอกเพื่อนว่า ตอนนั้นไม่กลัว รู้แต่ว่า ตบก็ตบ

สู้ไม่ได้ก็จะสู้..

สรุปว่า ตกลงครั้งนี้ใครผิดค่ะ ตรรกะคนเราเปลี่ยนไป หรือตรรกะเราที่ผิดค่ะ