เรื่องมันเศร้าค่ะ เดือนหน้าจะคลอดแล้ว ตั้งใจว่าจะเป็น Single Mom หากเลือกใครไม่ได้จิงๆ ถ้าไม่แจ้งชื่อบิดาในสูติบัติตอนแจ้งเกิดลูกจะได้ไหมคะใครเคยมีประสบการณ์แจ้งเกิดเด็กโดยไม่มีพ่อบ้าง นามสกุลจะใช้ของแม่ได้ แต่ชื่อบิดาผู้ให้กำเนิดนี่สิจะทำยังไง ผู้รู้ช่วยบอกที??
เรื่องของเรื่องก็คือว่า...ดิฉันมีแฟน2 คน ....หลายๆ คนที่ได้ยินแบบนี้แล้วอาจจะคิดว่าฉันเลว หญิงชั่ว นางกากี นางวันทอง2 ใจ ไม่เป็นไรค่ะตามสบาย ถ้าใครไม่ได้มาตกที่นั่งลำบากที่ไม่สามารถเลือกใครได้เลยอย่างฉันคงไม่รู้หรอกค่ะว่ามันเลือกไม่ได้จิงๆ จะเลือกทางไหนก็เจ็บ ตั้งแต่เกิดเรื่องแบบนี้มา2 ปี ฉันไม่เคยมีความสุขในชีวิตเลยบางครั้งก็หลับทั้งน้ำตา ตื่นขึ้นมาก็เสียใจ คิดจะฆ่าตัวตายอยู่หลายหน จะคิดฆ่าตอนนี้ก็ยิ่งไม่ได้ลูกในท้องเค้าไม่ผิด การที่มีแฟน2 คนนั้นดูเหมือนว่าฉันเป็นคนผิดแต่ความเป็นจิงแล้วฉันคือคนที่น่าเวทนาที่สุดในเรื่องความรัก จะถือว่าอาภัพความรักเลยก็ว่าได้
แฟนคนแรก เราอายุห่างกัน8 ปี เขาคือคนที่ฉันคบมาตลอดทั้งชีวิต ทั้งวัยเรียนและวัยรุ่น แม้จนกระทั่งตอนนี้ เขาก็ยังเป็นคนที่ฉันรักที่สุดในชีวิต คือคนที่ฉันอยากร่วมใช้ชีวิตที่สุด ในตลอดระยะเวลา10 ที่ผ่านมา แต่แล้ววันหนึ่งฉันก็ได้รู้ความจิงว่าเขามีแฟนที่คบกันมาอยู่ก่อนแล้วแต่ไม่ได้แต่งงาน เขาไม่ได้อยู่ด้วยกัน แฟนอีกคนเป็นคนบ้านใกล้กัน โดยที่ฉันไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่าโดนหลอกมานานขนาดนี้ ทั้งๆ ที่ฉันก็เข้าๆ ออกๆ บ้านเขาและรู้จักพ่อแม่พี่น้องเป็นอย่างดี เพื่อนฝูงเขาก็รู้จักแทบทุกคนเพราะคบกันมานานขนาดนี้ เราทั้งสามคนต้องมาเจอหน้ากันเพื่อตกลงจะเอายังไง สุดท้ายก็เคลียร์กันไม่ลงต่างคนต่างไม่ยอม เขาก็ไม่ยอมเลือก ฉันยังจำภาพเหตุการณ์วันนั้นได้ไม่เคยลืมวันที่ได้รู้ความจิง แทบอยากจะหายไปจากโลกนี้ เสียใจร้องไห้แทบตายไม่คิดว่าจะเป็นควายมาได้ถึงขนาดนี้ ชีวิตทั้งชีวิตของฉันอาจเจอคนดีๆอีกตั้งมากมายแต่สุดท้ายลงเอยด้วยการหลอกลวงของคนๆ นึง แต่ฉันเชื่อในความรักที่เขามีให้ฉันและเชื่อว่าเราต่างก็รักกันจิงๆ จากหัวใจแม้เขาจะบอกฉันด้วยคำพูดที่ฟังแล้วเจ็บจนทรมานหัวใจที่สุด เขาบอกฉันว่า " พี่เลือกใครไม่ได้คนนึงก็เป็นเหมือนแขนคนนึงก็เป็นเหมือนขาขาดใครไปซักคนพี่อยู่ไม่ได้จิงๆ พี่ขอเป็นคนที่ต้องตายถ้าไม่มีทั้งสองคน " เขาบอกประมาณว่าหัวใจเขารักฉันแต่ในขณะเดียวกันอีกคนนั้นก็สำคัญกับหัวใจ พอคิดถึงคำพูดคำนี้ทีไรน้ำตาไหลทุกที มันเจ็บปวดมากเกินจะบรรยายจิงๆ ฉันจึงตั้งใจที่จะเป็นฝ่ายออกไปเองเพราะไงก็มาทีหลัง ทั้งๆที่รักสุดหัวใจ อยากจะแก้แค้นกับสิ่งที่เขาทำกับเรา ฉันจะหาคนแฟนใหม่ให้ได้ ฉันกลายเป็นคนติดเที่ยวติดเพื่อนเหล้าบุหรี่ลองทุกอย่างสิ่งไหนที่มันทำให้ลืมทำหมด วันนึงฉันเมาจนไม่ได้สติ ตื่นเช้ามาก็ตกใจใครถอดรองเท้าแล้วเปลี่ยนเสื้อผ้าให้เราเมื่อคืนเรากลับหอยังไงเราจะโดนผู้ชายไหนลักไก่หรือป่าว แต่พอได้กลิ่นโจ้กลอยมาจากหลังห้องก็เห็นเขากำลังต้มให้เราเพื่อแก้แฮ้งค์ พอเขาเห็นว่าเราตื่นเขาก็ตรงดิ่งมาคุกเข่าด้วยน้ำตาที่ไหลอาบแก้มแล้วก็ก้มกราบแทบเท้าของฉันพร้อมขอร้องว่า "พี่ขอเถอะนะอย่าทำแบบนี้อีกเลยพี่ทนไม่ได้จิงๆที่เห็นชีวิตเราเป็นแบบนี้เพราะพี่ พี่ผิดเองพี่จะชดใช้เราทั้งชีวิตที่เหลืออยู่ในสิ่งที่พี่ทำกับเราไว้ พี่ขอโทษ" แต่สุดท้ายฉันเองที่เป็นคนแพ้ ฉันยอม ฉันทำไม่ได้ ฉันรักเขามาก ฉันแก้แค้นไม่สำเร็จ เพียงเพราะแพ้ความดีของเขา หลังจากวันนั้นมาจนถึงตอนนี้เขาทำดีกับฉันมาตลอด มันมากมายเหลือเกินที่เขาทำเพื่อเรา ฉันกลายเป็นคนนิสัยเสียสำหรับเขา เขาก็ไม่เคยรังเกียจฉันรับนิสัยที่แย่ๆ ของฉันได้เสมอ เขาคือผู้ชายที่ยอมตัดเล็บเท้าให้ ทำกับข้าวให้กิน ยอมเป็นที่รองรับอารมณ์โมโหร้าย ยอมให้ทุบตีโดยไม่ตอบโต้ ทนฟังคำต่อว่าด่าทอพร้อมอาการประชดประชันจากฉัน เมื่อยามฉันป่วยก็อาบน้ำสระผมให้ ใส่เสื้อผ้าให้ ป้อนข้าวทำทุกอย่าง ตอนปวดประจำเดือนฉันจะเป็นไข้ตลอดอาการหนักไม่เหมือนชาวบ้านก็มีเขานี่แหล่ะที่ดูแลฉัน แม้กระทั้งเปลี่ยนผ้าอนามัยให้ทั้งที่เปื้อนเลือดและกลิ่นคาวที่สุด เขาก็ยังทำให้ ฉันรับรองเลยว่าไม่มีผู้ชายคนไหนทำให้เราได้ขนาดนี้ถ้าไม่รักเราจิงๆ หลังจากนั้น2 ปีให้หลังเขาก็ยังดูแลฉันเหมือนเดิม แต่เขาก็ยังไม่เลิกกันคนๆนั้น ยังคบทั้ง2อยู่เหมือนเดิม พอนานไปฉันลองมาคิดๆ ดูแล้วมันไม่ถูกต้องจะใช้ชีวิตอยู่แบบนี้ต่อไปอีกไม่ได้ฉันจึงเริ่มคบหาดูใจอีกคน.....
แฟนคนที่2 เราอายุห่างกัน7ปี เราบังเอิญได้คุยกันในโชเชียลเขาทักฉันมาก่อนในเชิงจีบๆ แซวๆ ไม่รู้ว่าบุพเพสันนิวาสรึป่าวแต่เราบังเอิญได้เจอกันจิงๆ ในร้านอาหารตอนนั้นฉันไปกินข้าวกับเพื่อน พอเขาเห็นฉันก็ตรงดิ่งเข้ามาทักฉันโดยเรียกชื่อฉันว่าใช่ที่คุยกับเขารึป่าว เราก็จำเขาได้เพราะหน้าตาเขาก็หล่อในระดับหนึ่ง หลังจากวันนั้นเราก็เริ่มคุยกันแบบจิงจัง ไปทานข้าวไปเที่ยวด้วยกัน จนกระทั่งตกลงคบหากันอย่างจิงจัง เพราะฉันมีคนที่2 อีกคนจึงไม่ได้สนใจแฟนคนเก่ามากเหมือนเมื่อก่อนฉันคิดว่าถึงเวลาแล้วที่ฉันควรตัดใจจากเขาเสียทีควรจบความเสียใจอันยาวนานได้แล้วตอนแรกฉันตั้งใจจะบอกว่ามีคนใหม่แล้วแต่ในใจลึกๆ อยากจะแก้แค้นเอาคืนบ้างให้เจ็บบ้างถ้ารู้ความจิงฉันจึงตัดสินใจที่จะไม่บอกดีกว่า จนเวลาผ่านไปปีกว่าๆ คบซ้อนทั้งสองคนโดยไม่มีปัญหาแต่แฟนคนแรกสงสัยเริ่มถามนุ้นนี่โทรจิกเพราะรู้ว่าเราเปลี่ยนไปไม่ค่อยสนใจไม่มีเวลาเจอเขาเหมือนเดิม ส่วนคนที่สองเป็นคนมีนิสัยเฉยๆ ไม่ค่อยสนใจใครจึงไม่เอะใจสงสัยแต่ฉันเริ่มรู้สึกถึงอะไรบางอย่างจากแฟนคนที่2 ว่าเขานิสัยยังไงกันแน่ตกลงเขารักเราจิงหรือป่าวทำไมไม่ค่อยสนใจเหมือนตอนแรกๆเลย เราไปนอนบ้านเขาประจำเขาซื้ออยู่บ้านคนเดียวมีอยู่วันนึงเขาทิ้งฉันอยู่บ้านคนเดียว วิญญานนักสืบมันก็เริ่มเข้าสิงอยากรู้อยากเห็นนุ้นนี่ภายในบ้าน ฉันเห็นห้องๆ หนึ่งจำได้ว่าห้องนี้เขาเคยบอกว่าเป็นห้องพี่สาวของเขาตอนนี้ย้ายออกไปอยู่กับแฟนแล้ว ด้วยความที่ฉันเคยเห็นเขาเคยออกมาจากห้องนี้ทีไรสีหน้าจะเศร้าตลอดฉันจึงอยากเปิดประตูเข้าไปแต่ประตูมันล็อค จึงลองออกไปนอกบ้านดูว่าหน้าต่างล็อครึป่าว ปรากฎว่าไม่ได้ลอคไว้ฉันจึงปีนเข้าไปด้วยความอยากรู้ แต่แล้วกลับพบความจิงว่าห้องที่เขาว่าเป็นห้องของพี่สาวนั้นมันทำไมมีแต่รูปคู่เขากับผู้หญิงอื่นเราคิดว่าคงเป็นแฟนเก่า แต่ทุกอย่างยังคงเหมือนเดิมสะอาดในตู้เสื้อผ้ายังมีเสื้อผ้าแขวนอยู่ครบ โต๊ะเครื่องแป้งยังเหมือนเดิมทุกอย่าง สรุปมันยังไงกันแน่ฉันโดนหลอกอีกแล้วหรอเนี่ยโดนหลอกเสียเวลาป่าว2ปีหรอ แฟนคนนี้ฉันตั้งใจจะใช้ชีวิตด้วยแล้วนะผู้ใหญ่ของเราแต่ล่ะฝ่ายก็รับรู้แล้วด้วยพอเขากลับมาเราก็ยิงคำถามแบบโกรธสุดๆ ว่ามีแฟนอยู่แล้วมาหลอกกันทำไมรู้ใช่มั้ยว่าไม่ชอบคนหลอกลวง เขาทำสีหน้างงๆ จู่ๆ เราเป็นอะไรไป แล้วก็รีบปฏิเสธเลยว่าเขาไม่มีใครคบเราคนเดียวจิงๆ เขายืนยันทุกอย่างแม้กระทั่งให้เชคมือถือให้ล่ะเอียดให้รหัสผ่านเฟสและอีเมลหมดเพื่อยืนยันความบริสุทธิ์ใจ ฉันเลยถามว่าในห้องนี้ล่ะที่บอกว่าเป็นห้องพี่สาวแต่ทำไมมีแต่รูปคู่กับคนอื่นและข้าวของก้อยังอยู่เหมือนเดิมทุกอย่าง เขาโกรธฉันมากที่ฉันแอบเข้าห้องนั้นเขาไล่ฉันกลับไปแบบไม่มีเยื้อใยหลังจากนั้นก็ไม่ได้คุยกันมาเกือบอาทิตย์ ฉันรู้สึกเสียใจที่ทำไมชีวิตรักเป็นแบบนี้ ผ่านไปซักพักเขาก็มาหาฉันที่หอแล้วก็มาสารภาพความจิงพร้อมเล่าความจิงทุกอย่างว่าสิ่งที่ฉันเห็นในห้องนั้นแท้จิงแล้วมันคือห้องที่ไว้เก็บของแฟนเก่าที่เลิกกันไปนาน3ปีแล้วแต่เขายังรักยังเก็บทุกอย่างไว้รอเผื่อว่าวันนึงแฟนเก่าจะกลับมาหา เขาขอร้องฉันว่าอย่ายุ่งวุ่นวายกับข้าวของในห้องนี้เว้นเรื่องนี้ไว้เรื่องนึงได้ไหมถ้าเรายังอยากคบกันต่อไปไม่อยากมีปัญหา เขาลืมแฟนเก่าคนนี้ไม่ได้จิงๆ ทั้งชีวิตินี้คงลืมไม่ได้ มันทำใจลำบาก ฉันจึงถามเขากลับไปว่าถ้าวันนึงเขากลับมาแล้วฉันล่ะจะทำยังไงฉันไม่เอาหรอกนะแบบนี้ เขาบอกว่าแฟนเก่าเขาไม่มีวันกลับมาหรอกเขาแต่งงานมีครอบครัวไปแล้ว ตั้งแต่ตอนนั้นมาฉันเริ่มเฉยๆ กับเขาแต่ก็ยังอยู่ด้วยกันเหมือนเดิม แต่ทุกๆ วันเกิดของแฟนเก่าหรือวันครบรอบต่างๆ ที่เขาคบกัน เขาจะขอฉันอยู่เงียบๆ คนเดียว ฟังเพลงเศร้าๆ ดูรูปเก่าๆ แล้วร้องไห้ โดยแสดงความเศร้าออกมาแบบไม่สนใจความรู้สึกฉันเลย จนฉันแทบไม่อยากจะคบต่อไปเพราะที่ผ่านมาเขาก็ไม่ได้ทำอะไรหรือสนใจฉันเท่าแฟนคนแรกถ้าเปรียบเทียบกันแล้วความห่วงใยและใส่ใจระหว่างแฟนคนแรกคนละขั้วฉันจึงไม่รู้สึกประทับใจอะไรในตัวเขามากเท่าไหร่ ไม่รู้สึกรักและผูกพันเท่าคนแรก
เศร้าใจจิงๆ นะคะทุกคนเห็นว่าฉันมีแฟน2 คนแต่ว่าแต่ล่ะคนรักฉันได้ไม่เต็มร้อยซักคน ถึงจะเลือกใครก็เจ็บทั้งนั้น
เรื่องมันปวดหัวจนต้องมาระบายในพันทิปก็ตอนนี้แหล่ะค่ะ " ฉันท้อง " แต่ไม่รู้ว่าท้องกับใครนี่แหละปัญหา จะเป็นลูกใครฉันก็รักทั้งนั้นแหล่ะคะเพราะอย่างน้อยเขาก็คือลูกฉัน ที่ไม่รุ้ว่าลูกใครเพราะมีอะไรกับทั้งสองคนคะ แฟนคนแรกมาหาทุกเช้าก่อนไปทำงาน ส่วนคนที่สองไปนอนบ้านทุกวันเสาร์อาทิตย์ เป็นแบบนี้นานพอสมควร พอรู้ว่าท้องปรึกษาพ่อแม่ก่อนเลยค่ะ แม่ก็ไม่ว่าอะไรเพราะอายุเยอะแล้วไม่ใช่เด็กๆ เลยเปิดอกเล่าความจิงให้แม่ฟังทุกอย่างแม่เห็นใจและสงสารฉันมาก ฉันไม่อายชาวบ้านหรอกหากมีคนจะนินทาว่าท้องไม่มีพ่อก็ตามไม่แคร์และไม่สนใจไม่ได้ขอข้าวพ่อแม่ใครกิน ฉันเก็บเป็นความลับทั้งสองจนกระทั่งท้องป่องจนเลยได้ชัด ประมาณ5 เดือนกว่า แฟนคนแรกรู้ดีใจมากที่ฉันมีลูก เขาบอกจะทำทุกอย่างเพื่อฉันและลูกตอนนี้วางแผนจะซื้อบ้านให้ด้วย ฉันจึงยื่นข้อเสนอไปว่าจะอยู่ด้วยกันได้แต่ต้องตัดขาดจากทางฝ่ายนั้นก่อน เขาเงียบแล้วเริ่มพูดว่ามันลำบากใจนะ อย่างที่พี่เคยบอกไปขาดใครไปซักคนไม่ได้จิงๆ ฉันจึงตัดสินใจไปบอกฝ่ายนั้นว่าฉันท้อง ผู้หญิงคนนั้นก็เสียใจที่เรื่องมันไม่จบเสียที ในใจเราคิดว่าเขาคงต้องเลือกไปแล้วเพราะว่าเราท้องแต่ไม่ใช่อย่างที่ฉันคิดสิ่งที่ออกมาจากปากผู้หญิงคนนั้นคือ " คุณโชคดีนะที่มีลูกได้ ไม่เหมือนอย่างฉันที่พยายามกี่ครั้งก็มีไม่ได้แล้ว ฉันเคยคิดที่จะไปจากเขา เขาก็ดีกับฉันเหมือนคุณ และคิดว่าคงไม่มีใครดูแลฉันได้เท่าเขา นี้คือเหตุผลที่ฉันไปจากเขาไม่ได้ เกือบ20 ปีแล้วที่ฉันอยู่เคียงข้างเขามาตลอด ชีวิตฉันก็เหมือนคุณที่ขาดเขาไม่ได้ ที่ผ่านมาเขาก็ดูแลเราทั้งสองเป็นอย่างดี " ได้ยินแบบนั้นแล้วฉันไปไม่เป็นจิงๆ เลยคะ สงสารชีวิตตัวเองก็สงสาร เห็นใจผู้หญิงคนนั้นก็เห็นใจ หล่อนก็คงทุกข์ทรมานเหมือนๆ กับฉันกับการที่ต้องมีชีวิตแบบนี้ที่ไม่สมหวังในความรัก ไม่ได้อยู่ด้วยกัน ไม่ได้แต่งงานกัน เจ็บปวดไม่ต่างอะไรกันเลย.......
" ฉันท้อง " จะเลือกใครเป็นพ่อของลูกดีระหว่างคนที่หลอกเรามา10 ปีกับคนที่ทั้งชีวิตนี้บอกไม่ลืมแฟนเก่า
เรื่องของเรื่องก็คือว่า...ดิฉันมีแฟน2 คน ....หลายๆ คนที่ได้ยินแบบนี้แล้วอาจจะคิดว่าฉันเลว หญิงชั่ว นางกากี นางวันทอง2 ใจ ไม่เป็นไรค่ะตามสบาย ถ้าใครไม่ได้มาตกที่นั่งลำบากที่ไม่สามารถเลือกใครได้เลยอย่างฉันคงไม่รู้หรอกค่ะว่ามันเลือกไม่ได้จิงๆ จะเลือกทางไหนก็เจ็บ ตั้งแต่เกิดเรื่องแบบนี้มา2 ปี ฉันไม่เคยมีความสุขในชีวิตเลยบางครั้งก็หลับทั้งน้ำตา ตื่นขึ้นมาก็เสียใจ คิดจะฆ่าตัวตายอยู่หลายหน จะคิดฆ่าตอนนี้ก็ยิ่งไม่ได้ลูกในท้องเค้าไม่ผิด การที่มีแฟน2 คนนั้นดูเหมือนว่าฉันเป็นคนผิดแต่ความเป็นจิงแล้วฉันคือคนที่น่าเวทนาที่สุดในเรื่องความรัก จะถือว่าอาภัพความรักเลยก็ว่าได้
แฟนคนแรก เราอายุห่างกัน8 ปี เขาคือคนที่ฉันคบมาตลอดทั้งชีวิต ทั้งวัยเรียนและวัยรุ่น แม้จนกระทั่งตอนนี้ เขาก็ยังเป็นคนที่ฉันรักที่สุดในชีวิต คือคนที่ฉันอยากร่วมใช้ชีวิตที่สุด ในตลอดระยะเวลา10 ที่ผ่านมา แต่แล้ววันหนึ่งฉันก็ได้รู้ความจิงว่าเขามีแฟนที่คบกันมาอยู่ก่อนแล้วแต่ไม่ได้แต่งงาน เขาไม่ได้อยู่ด้วยกัน แฟนอีกคนเป็นคนบ้านใกล้กัน โดยที่ฉันไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่าโดนหลอกมานานขนาดนี้ ทั้งๆ ที่ฉันก็เข้าๆ ออกๆ บ้านเขาและรู้จักพ่อแม่พี่น้องเป็นอย่างดี เพื่อนฝูงเขาก็รู้จักแทบทุกคนเพราะคบกันมานานขนาดนี้ เราทั้งสามคนต้องมาเจอหน้ากันเพื่อตกลงจะเอายังไง สุดท้ายก็เคลียร์กันไม่ลงต่างคนต่างไม่ยอม เขาก็ไม่ยอมเลือก ฉันยังจำภาพเหตุการณ์วันนั้นได้ไม่เคยลืมวันที่ได้รู้ความจิง แทบอยากจะหายไปจากโลกนี้ เสียใจร้องไห้แทบตายไม่คิดว่าจะเป็นควายมาได้ถึงขนาดนี้ ชีวิตทั้งชีวิตของฉันอาจเจอคนดีๆอีกตั้งมากมายแต่สุดท้ายลงเอยด้วยการหลอกลวงของคนๆ นึง แต่ฉันเชื่อในความรักที่เขามีให้ฉันและเชื่อว่าเราต่างก็รักกันจิงๆ จากหัวใจแม้เขาจะบอกฉันด้วยคำพูดที่ฟังแล้วเจ็บจนทรมานหัวใจที่สุด เขาบอกฉันว่า " พี่เลือกใครไม่ได้คนนึงก็เป็นเหมือนแขนคนนึงก็เป็นเหมือนขาขาดใครไปซักคนพี่อยู่ไม่ได้จิงๆ พี่ขอเป็นคนที่ต้องตายถ้าไม่มีทั้งสองคน " เขาบอกประมาณว่าหัวใจเขารักฉันแต่ในขณะเดียวกันอีกคนนั้นก็สำคัญกับหัวใจ พอคิดถึงคำพูดคำนี้ทีไรน้ำตาไหลทุกที มันเจ็บปวดมากเกินจะบรรยายจิงๆ ฉันจึงตั้งใจที่จะเป็นฝ่ายออกไปเองเพราะไงก็มาทีหลัง ทั้งๆที่รักสุดหัวใจ อยากจะแก้แค้นกับสิ่งที่เขาทำกับเรา ฉันจะหาคนแฟนใหม่ให้ได้ ฉันกลายเป็นคนติดเที่ยวติดเพื่อนเหล้าบุหรี่ลองทุกอย่างสิ่งไหนที่มันทำให้ลืมทำหมด วันนึงฉันเมาจนไม่ได้สติ ตื่นเช้ามาก็ตกใจใครถอดรองเท้าแล้วเปลี่ยนเสื้อผ้าให้เราเมื่อคืนเรากลับหอยังไงเราจะโดนผู้ชายไหนลักไก่หรือป่าว แต่พอได้กลิ่นโจ้กลอยมาจากหลังห้องก็เห็นเขากำลังต้มให้เราเพื่อแก้แฮ้งค์ พอเขาเห็นว่าเราตื่นเขาก็ตรงดิ่งมาคุกเข่าด้วยน้ำตาที่ไหลอาบแก้มแล้วก็ก้มกราบแทบเท้าของฉันพร้อมขอร้องว่า "พี่ขอเถอะนะอย่าทำแบบนี้อีกเลยพี่ทนไม่ได้จิงๆที่เห็นชีวิตเราเป็นแบบนี้เพราะพี่ พี่ผิดเองพี่จะชดใช้เราทั้งชีวิตที่เหลืออยู่ในสิ่งที่พี่ทำกับเราไว้ พี่ขอโทษ" แต่สุดท้ายฉันเองที่เป็นคนแพ้ ฉันยอม ฉันทำไม่ได้ ฉันรักเขามาก ฉันแก้แค้นไม่สำเร็จ เพียงเพราะแพ้ความดีของเขา หลังจากวันนั้นมาจนถึงตอนนี้เขาทำดีกับฉันมาตลอด มันมากมายเหลือเกินที่เขาทำเพื่อเรา ฉันกลายเป็นคนนิสัยเสียสำหรับเขา เขาก็ไม่เคยรังเกียจฉันรับนิสัยที่แย่ๆ ของฉันได้เสมอ เขาคือผู้ชายที่ยอมตัดเล็บเท้าให้ ทำกับข้าวให้กิน ยอมเป็นที่รองรับอารมณ์โมโหร้าย ยอมให้ทุบตีโดยไม่ตอบโต้ ทนฟังคำต่อว่าด่าทอพร้อมอาการประชดประชันจากฉัน เมื่อยามฉันป่วยก็อาบน้ำสระผมให้ ใส่เสื้อผ้าให้ ป้อนข้าวทำทุกอย่าง ตอนปวดประจำเดือนฉันจะเป็นไข้ตลอดอาการหนักไม่เหมือนชาวบ้านก็มีเขานี่แหล่ะที่ดูแลฉัน แม้กระทั้งเปลี่ยนผ้าอนามัยให้ทั้งที่เปื้อนเลือดและกลิ่นคาวที่สุด เขาก็ยังทำให้ ฉันรับรองเลยว่าไม่มีผู้ชายคนไหนทำให้เราได้ขนาดนี้ถ้าไม่รักเราจิงๆ หลังจากนั้น2 ปีให้หลังเขาก็ยังดูแลฉันเหมือนเดิม แต่เขาก็ยังไม่เลิกกันคนๆนั้น ยังคบทั้ง2อยู่เหมือนเดิม พอนานไปฉันลองมาคิดๆ ดูแล้วมันไม่ถูกต้องจะใช้ชีวิตอยู่แบบนี้ต่อไปอีกไม่ได้ฉันจึงเริ่มคบหาดูใจอีกคน.....
แฟนคนที่2 เราอายุห่างกัน7ปี เราบังเอิญได้คุยกันในโชเชียลเขาทักฉันมาก่อนในเชิงจีบๆ แซวๆ ไม่รู้ว่าบุพเพสันนิวาสรึป่าวแต่เราบังเอิญได้เจอกันจิงๆ ในร้านอาหารตอนนั้นฉันไปกินข้าวกับเพื่อน พอเขาเห็นฉันก็ตรงดิ่งเข้ามาทักฉันโดยเรียกชื่อฉันว่าใช่ที่คุยกับเขารึป่าว เราก็จำเขาได้เพราะหน้าตาเขาก็หล่อในระดับหนึ่ง หลังจากวันนั้นเราก็เริ่มคุยกันแบบจิงจัง ไปทานข้าวไปเที่ยวด้วยกัน จนกระทั่งตกลงคบหากันอย่างจิงจัง เพราะฉันมีคนที่2 อีกคนจึงไม่ได้สนใจแฟนคนเก่ามากเหมือนเมื่อก่อนฉันคิดว่าถึงเวลาแล้วที่ฉันควรตัดใจจากเขาเสียทีควรจบความเสียใจอันยาวนานได้แล้วตอนแรกฉันตั้งใจจะบอกว่ามีคนใหม่แล้วแต่ในใจลึกๆ อยากจะแก้แค้นเอาคืนบ้างให้เจ็บบ้างถ้ารู้ความจิงฉันจึงตัดสินใจที่จะไม่บอกดีกว่า จนเวลาผ่านไปปีกว่าๆ คบซ้อนทั้งสองคนโดยไม่มีปัญหาแต่แฟนคนแรกสงสัยเริ่มถามนุ้นนี่โทรจิกเพราะรู้ว่าเราเปลี่ยนไปไม่ค่อยสนใจไม่มีเวลาเจอเขาเหมือนเดิม ส่วนคนที่สองเป็นคนมีนิสัยเฉยๆ ไม่ค่อยสนใจใครจึงไม่เอะใจสงสัยแต่ฉันเริ่มรู้สึกถึงอะไรบางอย่างจากแฟนคนที่2 ว่าเขานิสัยยังไงกันแน่ตกลงเขารักเราจิงหรือป่าวทำไมไม่ค่อยสนใจเหมือนตอนแรกๆเลย เราไปนอนบ้านเขาประจำเขาซื้ออยู่บ้านคนเดียวมีอยู่วันนึงเขาทิ้งฉันอยู่บ้านคนเดียว วิญญานนักสืบมันก็เริ่มเข้าสิงอยากรู้อยากเห็นนุ้นนี่ภายในบ้าน ฉันเห็นห้องๆ หนึ่งจำได้ว่าห้องนี้เขาเคยบอกว่าเป็นห้องพี่สาวของเขาตอนนี้ย้ายออกไปอยู่กับแฟนแล้ว ด้วยความที่ฉันเคยเห็นเขาเคยออกมาจากห้องนี้ทีไรสีหน้าจะเศร้าตลอดฉันจึงอยากเปิดประตูเข้าไปแต่ประตูมันล็อค จึงลองออกไปนอกบ้านดูว่าหน้าต่างล็อครึป่าว ปรากฎว่าไม่ได้ลอคไว้ฉันจึงปีนเข้าไปด้วยความอยากรู้ แต่แล้วกลับพบความจิงว่าห้องที่เขาว่าเป็นห้องของพี่สาวนั้นมันทำไมมีแต่รูปคู่เขากับผู้หญิงอื่นเราคิดว่าคงเป็นแฟนเก่า แต่ทุกอย่างยังคงเหมือนเดิมสะอาดในตู้เสื้อผ้ายังมีเสื้อผ้าแขวนอยู่ครบ โต๊ะเครื่องแป้งยังเหมือนเดิมทุกอย่าง สรุปมันยังไงกันแน่ฉันโดนหลอกอีกแล้วหรอเนี่ยโดนหลอกเสียเวลาป่าว2ปีหรอ แฟนคนนี้ฉันตั้งใจจะใช้ชีวิตด้วยแล้วนะผู้ใหญ่ของเราแต่ล่ะฝ่ายก็รับรู้แล้วด้วยพอเขากลับมาเราก็ยิงคำถามแบบโกรธสุดๆ ว่ามีแฟนอยู่แล้วมาหลอกกันทำไมรู้ใช่มั้ยว่าไม่ชอบคนหลอกลวง เขาทำสีหน้างงๆ จู่ๆ เราเป็นอะไรไป แล้วก็รีบปฏิเสธเลยว่าเขาไม่มีใครคบเราคนเดียวจิงๆ เขายืนยันทุกอย่างแม้กระทั่งให้เชคมือถือให้ล่ะเอียดให้รหัสผ่านเฟสและอีเมลหมดเพื่อยืนยันความบริสุทธิ์ใจ ฉันเลยถามว่าในห้องนี้ล่ะที่บอกว่าเป็นห้องพี่สาวแต่ทำไมมีแต่รูปคู่กับคนอื่นและข้าวของก้อยังอยู่เหมือนเดิมทุกอย่าง เขาโกรธฉันมากที่ฉันแอบเข้าห้องนั้นเขาไล่ฉันกลับไปแบบไม่มีเยื้อใยหลังจากนั้นก็ไม่ได้คุยกันมาเกือบอาทิตย์ ฉันรู้สึกเสียใจที่ทำไมชีวิตรักเป็นแบบนี้ ผ่านไปซักพักเขาก็มาหาฉันที่หอแล้วก็มาสารภาพความจิงพร้อมเล่าความจิงทุกอย่างว่าสิ่งที่ฉันเห็นในห้องนั้นแท้จิงแล้วมันคือห้องที่ไว้เก็บของแฟนเก่าที่เลิกกันไปนาน3ปีแล้วแต่เขายังรักยังเก็บทุกอย่างไว้รอเผื่อว่าวันนึงแฟนเก่าจะกลับมาหา เขาขอร้องฉันว่าอย่ายุ่งวุ่นวายกับข้าวของในห้องนี้เว้นเรื่องนี้ไว้เรื่องนึงได้ไหมถ้าเรายังอยากคบกันต่อไปไม่อยากมีปัญหา เขาลืมแฟนเก่าคนนี้ไม่ได้จิงๆ ทั้งชีวิตินี้คงลืมไม่ได้ มันทำใจลำบาก ฉันจึงถามเขากลับไปว่าถ้าวันนึงเขากลับมาแล้วฉันล่ะจะทำยังไงฉันไม่เอาหรอกนะแบบนี้ เขาบอกว่าแฟนเก่าเขาไม่มีวันกลับมาหรอกเขาแต่งงานมีครอบครัวไปแล้ว ตั้งแต่ตอนนั้นมาฉันเริ่มเฉยๆ กับเขาแต่ก็ยังอยู่ด้วยกันเหมือนเดิม แต่ทุกๆ วันเกิดของแฟนเก่าหรือวันครบรอบต่างๆ ที่เขาคบกัน เขาจะขอฉันอยู่เงียบๆ คนเดียว ฟังเพลงเศร้าๆ ดูรูปเก่าๆ แล้วร้องไห้ โดยแสดงความเศร้าออกมาแบบไม่สนใจความรู้สึกฉันเลย จนฉันแทบไม่อยากจะคบต่อไปเพราะที่ผ่านมาเขาก็ไม่ได้ทำอะไรหรือสนใจฉันเท่าแฟนคนแรกถ้าเปรียบเทียบกันแล้วความห่วงใยและใส่ใจระหว่างแฟนคนแรกคนละขั้วฉันจึงไม่รู้สึกประทับใจอะไรในตัวเขามากเท่าไหร่ ไม่รู้สึกรักและผูกพันเท่าคนแรก
เศร้าใจจิงๆ นะคะทุกคนเห็นว่าฉันมีแฟน2 คนแต่ว่าแต่ล่ะคนรักฉันได้ไม่เต็มร้อยซักคน ถึงจะเลือกใครก็เจ็บทั้งนั้น
เรื่องมันปวดหัวจนต้องมาระบายในพันทิปก็ตอนนี้แหล่ะค่ะ " ฉันท้อง " แต่ไม่รู้ว่าท้องกับใครนี่แหละปัญหา จะเป็นลูกใครฉันก็รักทั้งนั้นแหล่ะคะเพราะอย่างน้อยเขาก็คือลูกฉัน ที่ไม่รุ้ว่าลูกใครเพราะมีอะไรกับทั้งสองคนคะ แฟนคนแรกมาหาทุกเช้าก่อนไปทำงาน ส่วนคนที่สองไปนอนบ้านทุกวันเสาร์อาทิตย์ เป็นแบบนี้นานพอสมควร พอรู้ว่าท้องปรึกษาพ่อแม่ก่อนเลยค่ะ แม่ก็ไม่ว่าอะไรเพราะอายุเยอะแล้วไม่ใช่เด็กๆ เลยเปิดอกเล่าความจิงให้แม่ฟังทุกอย่างแม่เห็นใจและสงสารฉันมาก ฉันไม่อายชาวบ้านหรอกหากมีคนจะนินทาว่าท้องไม่มีพ่อก็ตามไม่แคร์และไม่สนใจไม่ได้ขอข้าวพ่อแม่ใครกิน ฉันเก็บเป็นความลับทั้งสองจนกระทั่งท้องป่องจนเลยได้ชัด ประมาณ5 เดือนกว่า แฟนคนแรกรู้ดีใจมากที่ฉันมีลูก เขาบอกจะทำทุกอย่างเพื่อฉันและลูกตอนนี้วางแผนจะซื้อบ้านให้ด้วย ฉันจึงยื่นข้อเสนอไปว่าจะอยู่ด้วยกันได้แต่ต้องตัดขาดจากทางฝ่ายนั้นก่อน เขาเงียบแล้วเริ่มพูดว่ามันลำบากใจนะ อย่างที่พี่เคยบอกไปขาดใครไปซักคนไม่ได้จิงๆ ฉันจึงตัดสินใจไปบอกฝ่ายนั้นว่าฉันท้อง ผู้หญิงคนนั้นก็เสียใจที่เรื่องมันไม่จบเสียที ในใจเราคิดว่าเขาคงต้องเลือกไปแล้วเพราะว่าเราท้องแต่ไม่ใช่อย่างที่ฉันคิดสิ่งที่ออกมาจากปากผู้หญิงคนนั้นคือ " คุณโชคดีนะที่มีลูกได้ ไม่เหมือนอย่างฉันที่พยายามกี่ครั้งก็มีไม่ได้แล้ว ฉันเคยคิดที่จะไปจากเขา เขาก็ดีกับฉันเหมือนคุณ และคิดว่าคงไม่มีใครดูแลฉันได้เท่าเขา นี้คือเหตุผลที่ฉันไปจากเขาไม่ได้ เกือบ20 ปีแล้วที่ฉันอยู่เคียงข้างเขามาตลอด ชีวิตฉันก็เหมือนคุณที่ขาดเขาไม่ได้ ที่ผ่านมาเขาก็ดูแลเราทั้งสองเป็นอย่างดี " ได้ยินแบบนั้นแล้วฉันไปไม่เป็นจิงๆ เลยคะ สงสารชีวิตตัวเองก็สงสาร เห็นใจผู้หญิงคนนั้นก็เห็นใจ หล่อนก็คงทุกข์ทรมานเหมือนๆ กับฉันกับการที่ต้องมีชีวิตแบบนี้ที่ไม่สมหวังในความรัก ไม่ได้อยู่ด้วยกัน ไม่ได้แต่งงานกัน เจ็บปวดไม่ต่างอะไรกันเลย.......