มีคนหนึ่งที่เราเบื่อสุดๆ เรื่องนัดแล้วมาช้า ทำอะไรช้า คือแม่เราทำธุรกิจร่วมกับเธอคนนี้ เพราะแม่เราสนิทด้วย และก็ไว้ใจมาก คือเธอก็เป็นคนดีมากนะคะ เขาเข้าวัด วิปัสนาตลอด มีน้ำใจ แต่ข้อเสียของคือช้าอ่ะค่ะ คือนัดทุกครั้งจะเลทไปประมาณ 2-3 ชั่วโมง วันไหนเลทชั่วโมงนึงถือว่าเป็นโชคมากๆ รวมถึงทำอะไรช้า และเราคิดว่าเขาเรียงลำดับความสำคัญไม่ได้อ่ะ ว่าควรทำอะไรก่อน
ยกตัวอย่างนะคะ ไปวัดด้วยกัน ตอนทำพิธีเสร็จแล้ว เราก็จะไปลาเจ้าอาวาสกลับ คนนั้นก็ไปกวาดใบไม้ในลานวัด กวาดก็ช้า ไม่เสร็จสักที คนประมาณ 10 คนยืนกดดันเขาให้พอได้แล้ว เจ้าอาวาสก็รอ เขาก็ทำหน้ารู้สึกผิด บอกขอโทษค่ะๆๆๆ แต่ก็กวาดต่อไป จนเราไม่รอละ ไปลาพระก่อนเลย แล้วก็ขึ้นรถ ปิดประตู ทุกคนอยู่บนรถ แต่! เธอก็ยังกวาดของเธอต่อไป
มีครั้งหนึ่งจะติดรถเธอไปต่างจังหวัดด้วย นัดกันว่าจะมารับที่บ้านตอน 10 โมงเช้า แต่กว่าจะมาจริงเกือบบ่ายโมง แล้วกว่าจะได้ออกจริงๆก็เกือบ 4 โมงเย็น เพราะแม่คุณแวะซื้อของ แวะบ้านญาติ นั่งเม้ากับญาติจนยืมเวลา (และลืมว่าเรานั่งรออยู่ในรถ)
ล่าสุดวันนี้เลย เราจะไปเอาเช็คที่ร้านหนึ่ง และเอาเงินสดจากเธอคนนี้อีกก้อนหนึ่ง เลยนัดเจอกันที่ร้านนี้เลย ร้านอยู่ใกล้บ้านของเธอคนนั้น (ขับรถประมาณ 5 นาทีถึง) แต่ไกลบ้านเรานะ ก่อนออกจากบ้านเราก็โทรบอกเธอคนนั้นแล้วว่าจะออกไปละนะ เพื่อให้เขาอาบน้ำแต่งตัวเตรียมพร้อม เขาก็บอกว่าถึงแล้วให้โทรหา เราคิดแล้วว่าเขาจะช้า เราเลยชิงโทรก่อนเลยตั้งแต่อยู่กลางทาง บอกว่าถึงร้านแล้ว นั่งรออยู่ เขาก็โอเคๆ เดี๋ยวออกไป เรานั่งรออยู่ชั่วโมงนึงยังไม่มา เราเลยโทรไปหา นางบอกว่าขอโทษค่ะ พอดีติดสายอยู่ เราก็โอเค รอต่อไปอีกเกือบชั่วโมงก็ยังไม่มา เราก็เริ่มโมโหหิวละ เพราะข้าวเช้าก็ยังไม่ได้กิน เลยโทรไปอีกรอบนางบอกว่าไปบ้านแม่มา ตอนนี้กำลังจะอาบน้ำ แม่เจ้า!!!! กำลังจะอาบน้ำเนี่ยนะ เราถอนหายใจไม่รู้กี่เฮือกละ คือนัดกับเราอ่ะ เราก็บอกแล้วว่าออกมาแล้วนะ ถึงแล้วนะ แล้วทำไมไม่จัดลำดับว่าต้องทำอะไรก่อน ถ้าติดอะไรก็เลื่อนเราสิ เราหน้าหงิกจนเจ๊เจ้าของร้านที่เราไปเอาเช็คบอกว่าใจเย็นๆ นัดกับคนนี้ต้องใจเย็น คราวก่อนเจ๊นัดเขาว่าให้เอาเงินมาให้ เพราะเขาจะเอาเงินไปเจ้าธนาคาร เขาบอกจะเข้ามาให้ตอนเย็น สุดท้ายเขามาทุ่มนึง - -"
เราไม่รู้จะรับมือกับเขายังไงแล้ว เคยพูดตรงๆแล้ว หบอกเขาให้มาก่อนเวลาก็แล้ว กดดันแล้วก็ไม่เร็วขึ้นเลย สามีเขาก็บ่น คนรอบข้างเขาก็บ่น เพราะจะไปไหนแต่ละที ทุกคนต้องมานั่งรอเขาคนเดียว
คิดยังไงกับคนที่นัดแล้วสายตลอดคะ เราเบื่อมากเลย
ยกตัวอย่างนะคะ ไปวัดด้วยกัน ตอนทำพิธีเสร็จแล้ว เราก็จะไปลาเจ้าอาวาสกลับ คนนั้นก็ไปกวาดใบไม้ในลานวัด กวาดก็ช้า ไม่เสร็จสักที คนประมาณ 10 คนยืนกดดันเขาให้พอได้แล้ว เจ้าอาวาสก็รอ เขาก็ทำหน้ารู้สึกผิด บอกขอโทษค่ะๆๆๆ แต่ก็กวาดต่อไป จนเราไม่รอละ ไปลาพระก่อนเลย แล้วก็ขึ้นรถ ปิดประตู ทุกคนอยู่บนรถ แต่! เธอก็ยังกวาดของเธอต่อไป
มีครั้งหนึ่งจะติดรถเธอไปต่างจังหวัดด้วย นัดกันว่าจะมารับที่บ้านตอน 10 โมงเช้า แต่กว่าจะมาจริงเกือบบ่ายโมง แล้วกว่าจะได้ออกจริงๆก็เกือบ 4 โมงเย็น เพราะแม่คุณแวะซื้อของ แวะบ้านญาติ นั่งเม้ากับญาติจนยืมเวลา (และลืมว่าเรานั่งรออยู่ในรถ)
ล่าสุดวันนี้เลย เราจะไปเอาเช็คที่ร้านหนึ่ง และเอาเงินสดจากเธอคนนี้อีกก้อนหนึ่ง เลยนัดเจอกันที่ร้านนี้เลย ร้านอยู่ใกล้บ้านของเธอคนนั้น (ขับรถประมาณ 5 นาทีถึง) แต่ไกลบ้านเรานะ ก่อนออกจากบ้านเราก็โทรบอกเธอคนนั้นแล้วว่าจะออกไปละนะ เพื่อให้เขาอาบน้ำแต่งตัวเตรียมพร้อม เขาก็บอกว่าถึงแล้วให้โทรหา เราคิดแล้วว่าเขาจะช้า เราเลยชิงโทรก่อนเลยตั้งแต่อยู่กลางทาง บอกว่าถึงร้านแล้ว นั่งรออยู่ เขาก็โอเคๆ เดี๋ยวออกไป เรานั่งรออยู่ชั่วโมงนึงยังไม่มา เราเลยโทรไปหา นางบอกว่าขอโทษค่ะ พอดีติดสายอยู่ เราก็โอเค รอต่อไปอีกเกือบชั่วโมงก็ยังไม่มา เราก็เริ่มโมโหหิวละ เพราะข้าวเช้าก็ยังไม่ได้กิน เลยโทรไปอีกรอบนางบอกว่าไปบ้านแม่มา ตอนนี้กำลังจะอาบน้ำ แม่เจ้า!!!! กำลังจะอาบน้ำเนี่ยนะ เราถอนหายใจไม่รู้กี่เฮือกละ คือนัดกับเราอ่ะ เราก็บอกแล้วว่าออกมาแล้วนะ ถึงแล้วนะ แล้วทำไมไม่จัดลำดับว่าต้องทำอะไรก่อน ถ้าติดอะไรก็เลื่อนเราสิ เราหน้าหงิกจนเจ๊เจ้าของร้านที่เราไปเอาเช็คบอกว่าใจเย็นๆ นัดกับคนนี้ต้องใจเย็น คราวก่อนเจ๊นัดเขาว่าให้เอาเงินมาให้ เพราะเขาจะเอาเงินไปเจ้าธนาคาร เขาบอกจะเข้ามาให้ตอนเย็น สุดท้ายเขามาทุ่มนึง - -"
เราไม่รู้จะรับมือกับเขายังไงแล้ว เคยพูดตรงๆแล้ว หบอกเขาให้มาก่อนเวลาก็แล้ว กดดันแล้วก็ไม่เร็วขึ้นเลย สามีเขาก็บ่น คนรอบข้างเขาก็บ่น เพราะจะไปไหนแต่ละที ทุกคนต้องมานั่งรอเขาคนเดียว