ดิฉันเป็นผู้หญิงธรรมดาคนนึงคะ แต่ค่อนข้างเป็นที่รู้จักเป็นวงกว้างในการทำงาน ตั้งแต่เด็กดิฉันมองเรื่องความรักเป็นเรื่องยิ่งใหญ่มาก และดิฉันจะมีเค้าเป็นเพียงคนเดียว จนดิฉันเรียนจบ ดิฉันได้คบกับผู้ชายคนนึงที่คิดว่าเค้าดีที่สุด ถูกใจที่สุด และคิดว่าเค้ารักฉันมากที่สุด เราคบกันมาอย่างมีความสุขจนเวลาผ่านมาเกือบ 1 ปีเต็ม แต่อยู่ดีๆวันนึงเค้ามาสารภาพกับดิฉันว่าเค้ามีแฟนอยู่แล้วคบกันมา 6 ปี ซึ่ง พ่อแม่อยากจะให้แต่งงานกัน ด้วยการที่เค้าเป็นรักครั้งแรก เป็นผู้ชายที่ดิฉันคิดว่าจะให้เค้าเป็นคนเดียวทั้งชีวิต ทุกอย่างมันพังทลายหมด เหมือนทรงตัวไม่อยู่เลยคะ แต่ฉันทนคบกับเขาแบบหลบๆซ่อนๆ ทรมานมากที่เวลาต่อหน้าผู้คนในสังคมเราต้องทำเป็นไม่รู้จักกัน ดิฉันไม่รู้ว่าจะทนคบกับเขาไปบนความเจ็บปวด หรือจะปล่อยมือจากเขาดี ไม่ว่าจะทางไหนก็เจ็บปวดเหมือนกัน แต่ชีวิตที่ไม่มีเค้ามันทรมานมาก ตั้งแต่วันที่เค้าบอกกับดิฉันว่าเค้ามีคนที่จะแต่งงานด้วย เค้าก็รับโทรศัพท์ผู้หญิงอิกคนต่อหน้าฉัน คุยกันทุกครั้งที่มีสายเข้ามา ฉันต้องทนเห็น ทนรับฟัง อยากจะเลิกก็เลิกไม่ได้ คบไปก็ทรมานมากๆ
เพื่อนๆคนไหนเป็นแบบดิฉันบ้างคะ ดิฉันควรทำอย่างไรดีคะ


รักแรกกับการเป็นคนรักคนที่สอง
เพื่อนๆคนไหนเป็นแบบดิฉันบ้างคะ ดิฉันควรทำอย่างไรดีคะ