หากใครรู้จักวงคาราบาวย่อมรู้จักเพลงๆ นึงที่ร้องว่า "คนจนเล่นหวย คนรวยเล่นหุ้น" มีคนจำนวนไม่น้อยที่เชื่อในคำพูดนี้เพราะใครๆ ต่างก็คิดว่าการจะเล่นหุ้นหรือลงทุนในหุ้นให้ประสบความสำเร็จเราต้องมี "ทุนหนา" หากเรามีเงินทุน 1 หมื่นในขณะที่อีกคนนึงมีเงินทุน 100 ล้าน ถึงจะทำผลตอบแทนได้ 10% เท่ากัน แต่จำนวนเงินที่ได้มันต่างกันมหาศาลยิ่งนัก นั่นทำให้คนส่วนใหญ่เลือกที่จะ "รอ" มีเงินมากๆ แล้วค่อยเข้ามาลงทุน
แต่มันจริงงั้นหรือ ในช่วงที่ผมเองอยู่ม.2 ด้วยความที่ผมยังรู้จักตลาดหุ้นน้อยมากๆ ผมเองตอนนั้นมีเงินเก็บแค่สองหมื่นและบอกแม่ว่า "แม่ หนูอยากเล่นหุ้น" สิ่งที่แม่ผมตอบมาก็คือ "หนูจะบ้ารึเปล่า คนจะเล่นหุ้นเค้าต้องมีเงินกัน 5 แสน" ว่าแล้วไม่รอช้าผมเองไปตลาดหลักทรัพย์และถามเจ้าหน้าที่ประชาสัมพันธ์ทันที และนั่นเองทำให้ผมรู้แล้วว่ามีเงินน้อยก็ลงทุนได้
คำถามต่อมาคือ สมมติผมมีเงินทุน 20,000 บาท ถึงแม้ผมจะทำกำไรได้ 50% ในปีแรกที่เริ่มลงทุน (มากกว่าบัฟเฟตต์เสียอีก) แต่เมื่อคิดเป็นจำนวนเงินก็คิดเป็นเงิน 10,000 บาทเท่านั้น ซึ่งการทำงานเดือนเดียวก็ได้เงินมากกว่าแล้ว ในตอนแรกผมเองก็เคยคิดเช่นกันว่าจะเลิกลงทุนแล้วทำงานอย่างเดียวน่าจะรวยกว่า
ผมมีเรื่องเล่าอยู่เรื่องนึงที่ผมอยากจะเล่าให้ฟัง มันเป็นนิทานจากในหนังสือที่ชื่อว่า Millionaire Mind เรื่องมีอยู่ว่า มีผู้ใหญ่คนนึงได้พาเด็กน้อยเดินเล่น ในจังหวะที่กำลังเดินผ่านร้านไอติม เด็กน้อยคนนั้นตาเป็นประกายและบอกว่า "หนูจะเอาไอติมโคน 1 ลูก" ด้วยความใจดีผู้ใหญ่คนนั้นเลยซื้อไอติมให้เด็กน้อย
เมื่อเด็กคนนั้นได้รับไอติมโคนมาอยู่ในมือ ระหว่างนั้นเองผู้ใหญ่คนนั้นสังเกตเห็นว่ามือน้อยๆ ของเด็กเริ่มสั่นไปมา และสุดท้ายไอติมก็ตกลงพื้น เด็กน้อยร้องไห้จ้า และบอกว่าจะเอาอีกอัน
ด้วยความสงสาร ผู้ใหญ่คนนั้นจึงเตรียมจะซื้อไอติมให้เด็กน้อยอีก 1 โคนแบบเดิม ทันใดนั้นเอง เด็กน้อยคนนั้นได้เห็นป้ายโฆษณาที่มีภาพของไอติมโคนที่มีไอติมซ้อนกันถึงสามลูก ! เด็กน้อยตาเป็นประกายและบอกว่า "หนูจะเอาอันนี้ !" คำถามคือ ถ้าเราเป็นผู้ใหญ่เราจะซื้อให้หรือเปล่า ?
ประเด็นที่ผมจะสื่อก็คือ ในเกมการลงทุนนนั้นแต่ละคนมีทุนติดตัวมาไม่เท่ากัน บางคนอาจมีแค่หลักพันในขณะที่อีกคนนึงมีทุนนิดหน่อยประมาณร้อยล้าน แน่นอนมันอาจทำให้คนมีทุนน้อยรู้สึกอาภัพในโชคชะตาของตัวเอง แต่หากเราลองคิดพิจารณาดูดีๆ การมีเงินทุนน้อยอาจจะเหมาะสมกับเราที่สุด เพราะถ้าเราเองยังไม่มีประสบการณ์ในการลงทุนที่ดีพอ การเสียเงินจำนวนน้อยๆ นั้นย่อมไม่เสียหาย และทำให้เรากล้าที่จะเริ่มใหม่ได้
กลับกัน หากเรามีเงินทุนติดตัวมา "มหาศาล" แต่กลับไร้ซึ่งความรู้ใดๆ (เหมือนกับเด็กน้อยที่ได้ถือไอติมสามชั้น) ย่อมมีโอกาสสูงมากที่เราจะผิดพลาดในการลงทุน เพราะเรามีแต่เงิน แต่ยังไม่มีความรู้ที่ดีพอ
ฝึกถือไอติม 1 ลูกให้ได้ ถึงแม้มันจะดูน้อยกว่คนอื่น แต่เมื่อใดก็ตามที่เราสามารถประคองตนเองได้ ไอติมลูกที่สองและสามย่อมตามมา และเมื่อนั้นเราย่อมสามารถถือมันได้อย่างมั่นคง และแทบจะเป็นไปไม่ได้เลยที่ไอติมจะร่วงหล่นลงมา
คนรวยเท่านั้นที่จะลงทุนได้ !.. งั้นหรือ ?
แต่มันจริงงั้นหรือ ในช่วงที่ผมเองอยู่ม.2 ด้วยความที่ผมยังรู้จักตลาดหุ้นน้อยมากๆ ผมเองตอนนั้นมีเงินเก็บแค่สองหมื่นและบอกแม่ว่า "แม่ หนูอยากเล่นหุ้น" สิ่งที่แม่ผมตอบมาก็คือ "หนูจะบ้ารึเปล่า คนจะเล่นหุ้นเค้าต้องมีเงินกัน 5 แสน" ว่าแล้วไม่รอช้าผมเองไปตลาดหลักทรัพย์และถามเจ้าหน้าที่ประชาสัมพันธ์ทันที และนั่นเองทำให้ผมรู้แล้วว่ามีเงินน้อยก็ลงทุนได้
คำถามต่อมาคือ สมมติผมมีเงินทุน 20,000 บาท ถึงแม้ผมจะทำกำไรได้ 50% ในปีแรกที่เริ่มลงทุน (มากกว่าบัฟเฟตต์เสียอีก) แต่เมื่อคิดเป็นจำนวนเงินก็คิดเป็นเงิน 10,000 บาทเท่านั้น ซึ่งการทำงานเดือนเดียวก็ได้เงินมากกว่าแล้ว ในตอนแรกผมเองก็เคยคิดเช่นกันว่าจะเลิกลงทุนแล้วทำงานอย่างเดียวน่าจะรวยกว่า
ผมมีเรื่องเล่าอยู่เรื่องนึงที่ผมอยากจะเล่าให้ฟัง มันเป็นนิทานจากในหนังสือที่ชื่อว่า Millionaire Mind เรื่องมีอยู่ว่า มีผู้ใหญ่คนนึงได้พาเด็กน้อยเดินเล่น ในจังหวะที่กำลังเดินผ่านร้านไอติม เด็กน้อยคนนั้นตาเป็นประกายและบอกว่า "หนูจะเอาไอติมโคน 1 ลูก" ด้วยความใจดีผู้ใหญ่คนนั้นเลยซื้อไอติมให้เด็กน้อย
เมื่อเด็กคนนั้นได้รับไอติมโคนมาอยู่ในมือ ระหว่างนั้นเองผู้ใหญ่คนนั้นสังเกตเห็นว่ามือน้อยๆ ของเด็กเริ่มสั่นไปมา และสุดท้ายไอติมก็ตกลงพื้น เด็กน้อยร้องไห้จ้า และบอกว่าจะเอาอีกอัน
ด้วยความสงสาร ผู้ใหญ่คนนั้นจึงเตรียมจะซื้อไอติมให้เด็กน้อยอีก 1 โคนแบบเดิม ทันใดนั้นเอง เด็กน้อยคนนั้นได้เห็นป้ายโฆษณาที่มีภาพของไอติมโคนที่มีไอติมซ้อนกันถึงสามลูก ! เด็กน้อยตาเป็นประกายและบอกว่า "หนูจะเอาอันนี้ !" คำถามคือ ถ้าเราเป็นผู้ใหญ่เราจะซื้อให้หรือเปล่า ?
ประเด็นที่ผมจะสื่อก็คือ ในเกมการลงทุนนนั้นแต่ละคนมีทุนติดตัวมาไม่เท่ากัน บางคนอาจมีแค่หลักพันในขณะที่อีกคนนึงมีทุนนิดหน่อยประมาณร้อยล้าน แน่นอนมันอาจทำให้คนมีทุนน้อยรู้สึกอาภัพในโชคชะตาของตัวเอง แต่หากเราลองคิดพิจารณาดูดีๆ การมีเงินทุนน้อยอาจจะเหมาะสมกับเราที่สุด เพราะถ้าเราเองยังไม่มีประสบการณ์ในการลงทุนที่ดีพอ การเสียเงินจำนวนน้อยๆ นั้นย่อมไม่เสียหาย และทำให้เรากล้าที่จะเริ่มใหม่ได้
กลับกัน หากเรามีเงินทุนติดตัวมา "มหาศาล" แต่กลับไร้ซึ่งความรู้ใดๆ (เหมือนกับเด็กน้อยที่ได้ถือไอติมสามชั้น) ย่อมมีโอกาสสูงมากที่เราจะผิดพลาดในการลงทุน เพราะเรามีแต่เงิน แต่ยังไม่มีความรู้ที่ดีพอ
ฝึกถือไอติม 1 ลูกให้ได้ ถึงแม้มันจะดูน้อยกว่คนอื่น แต่เมื่อใดก็ตามที่เราสามารถประคองตนเองได้ ไอติมลูกที่สองและสามย่อมตามมา และเมื่อนั้นเราย่อมสามารถถือมันได้อย่างมั่นคง และแทบจะเป็นไปไม่ได้เลยที่ไอติมจะร่วงหล่นลงมา